ซิงเยว่มิคาดฝันว่าจะได้ใช้ชื่อที่ตนบังเอิญคิดขึ้นเพราะชมชอบอย่างไร้เหตุผล ทั้งยังได้ย้ายตัวออกจากเรือนทาสเก่าคร่ำ ได้เลื่อนขั้นเป็นสาวใช้ข้างกายนายน้อย
โชคดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว...
สาวใช้นางหนึ่งชักสีหน้าปั้นปึ่งแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวกล่าววาจาที่บรรจุโทสะไว้เต็มท้อง นางมีนามว่าจิ่นอิ่ง
“นอกจากไม่ถูกลงโทษข้อหาที่ทำร้ายม่านเหนียง ยังได้ขยับฐานะรวดเร็ว ช่างน่าริษยาเสียจริง”
จิ่นอิ่งทำทีคุยกับสาวใช้อีกนางนามว่าจิ่นอ้าน หาได้คุยกับบุคคลที่สามไม่ สายตาของนางมิได้สนใจซิงเยว่สักนิด ทว่าวาจาแข็งกร้าวที่กระทบกระเทียบเช่นนั้นกลับชัดเจนโดยมิต้องคาดเดา ว่านางกล่าววาจาเกรี้ยวกราดกับผู้ใด
จิ่นอิ่งกับจิ่นอ้านนั่งอยู่ด้วยกันบนเตียงในห้องรวมฝั่งตะวันตกของเรือนหลัก ซึ่งเป็นเรือนพำนักของเจ้านายหนุ่ม
“เจ้าจะอิจฉาไปไย จะอย่างไรก็เป็นแค่สาวใช้เช่นกัน รอให้นางย้ายจากห้องรวมฝั่งตะวันตกไปนอนร่วมเตียงกับนายน้อยฝั่งตะวันออกก่อนปะไร ค่อยริษยา หึ!”
จิ่นอ้านแค่นเสียงหยันต่อคำกับจิ่นอิ่งอย่างไร้การปกปิดความเกลียดชังที่มีต่อสตรีผู้เป็นหัวข้อสนทนา นางปรายตาเหยียดไปทางซิงเยว่ปราดหนึ่งก่อนกล่าวอีกว่า
“นายน้อยหลิวของพวกเรามี
