เต็นท์และรสรักของเรา(2)

สาวน้อยพูดร่าเริงนำเสนอตัวเองโดยที่เธอเองไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าสิ่งที่พูดแต่สำหรับภาคินชายหนุ่มที่ถึงแม้จะไม่ได้ชอบการมีครอบครัวแต่เขาก็มีความสัมพันธ์กับหญิงอื่นที่เขาซื้อกินตามแบบฉบับของผู้ชายทั่วไปจึงอดรู้สึกไม่ได้ว่าหญิงสาวตรงหน้าถึงแม้จะดูเป็นเด็กแต่เธอก็มีเสน่ห์บางอย่างที่ทำให้หัวใจความเป็นชายของเขารู้สึกหวิวไปทั้งใจ

อุทยานแห่งชาติขุนสถานวันนี้มีที่ว่างกางเต็นท์ทั่วบริเวณเนื่องจากมันไม่ใช่วันหยุดทั้งคู่จึงไม่ต้องแย่งวิวดี ๆ กับใครเรียกได้ว่ากางเต็นท์กันแบบเหงา ๆ เลยดีกว่า

“ผมไม่ได้เอาเต็นท์มาเดี๋ยวไปเช่าที่อุทยานเอาดีกว่า”

ภาคินมัวแต่ตื่นเต้นที่จะได้มากางเต็นท์กับสาวและอาจจะได้ทำภารกิจที่มารดาสั่งสำเร็จจนลืมของที่จำเป็นนั่นก็คือเต็นท์ส่วนตัวของเขา

“นอนด้วยกันก็ได้ค่ะคุณคงไม่ปล้ำฉันในเต็นท์ใช่ไหมสถานการณ์โรคภัยไข้เจ็บตอนนี้อย่าใช้ของร่วมกับใครเลยดีกว่าอย่างน้อยถ้าคุณจะติดโควิดจากใครก็คงติดจากฉันเพราะเรานั่งรถมาด้วยกันตลอดทางฉันเองก็ลืมใส่แมสแล้วก็พูดพ่นน้ำลายอยู่ในรถคุณมาตั้งหลายชั่วโมง”

หญิงสาวเธอพูดเปิดทางให้เสือหนุ่มเจ้าเล่ห์ได้ทำตามแผนได้ไวขึ้นมีหรือที่ภาคินจะปฏิเสธเพราะเขาคิดมาตลอดทางที่ขับรถขึ้นดอยว่าเขาจะใช้วิธีไหนขอร่วมนอนเต็นท์เดียวหรือในโรงแรมห้องเดียวกับหญิงสาวแต่ในเมื่ออีกฝ่ายเปิดทางให้แบบนี้ภาคินจึงรีบกระโจนรับทันที

“จริงด้วยผมลืมคิดเรื่องนี้เลย เดี๋ยวผมกางเต็นท์ให้คุณไปเตรียมเรื่องกับข้าวมื้อกลางวันดีกว่านี่ก็จะใกล้เที่ยงแล้วไหน ๆ เราก็เตรียมอาหารมาอย่าไปซื้อเขากินเลยมันจะไม่สมกับการกางเต็นท์ของเรา”

ชายหนุ่มรับอาสากางเต็นท์ส่วนขนมผิงสาละวนกับการเตรียมทำกับข้าวและเมนูง่าย ๆ สำหรับเที่ยงนี้ก็คือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปใส่ไข่กับผักบุ้งตบท้ายด้วยฮอตดอกทอดและไข่ดาวอีกคนละฟอง

“บางครั้งรสชาติของอาหารมันก็แตกต่างที่ว่าเรากินมันที่ไหนบะหมี่วันนี้กับบะหมี่เมื่อคืนนั้นผมว่ารสชาติมันต่างกันวันนี้มันดูอร่อยที่สุดเลยคุณว่าไหมขนมผิง”

หญิงสาวพยักหน้าเพราะเธอคิดตรงกับคำพูดของภาคิน         ทุกอย่างตลอดเวลาที่ขับรถมาเธอเผลอลืมเรื่องราวความเจ็บช้ำที่     คนรักเก่าและครอบครัวของเขามอบให้เธอไปหมดจนสิ้นถึงเวลาที่ท้องเริ่มอิ่มลมหนาวที่เริ่มพัดมายามบ่ายทำให้หัวใจเธอกลับมารู้สึกเศร้าขึ้นอีกครั้ง

“อย่าทำหน้าแบบนี้สิเดี๋ยวคืนนี้เราจะทำอะไรอร่อยๆกินกันเอาเป็นว่าคุณไปอาบน้ำก่อนดีไหมเพราะถ้ารอให้พระอาทิตย์        ตกดินมันจะหนาวเอาและไหนเราจะนั่งทำกับข้าวคุยกันไปอีกผมไม่อยากเสียเวลาสนุกในช่วงกลางคืน”

หญิงสาวรีบทำตามคำแนะนำของภาคินทันทีเพราะเกือบปีแล้วที่เธอไม่ได้มากางเต็นท์แบบนี้จึงลืมไปว่าห้องน้ำไม่ได้อยู่ติดในห้องนอนเหมือนอย่างตอนที่เช่าโรงแรมอยู่เธอจึงรีบไปชำระร่างกายและแต่งตัวให้เหมาะกับการนอนกับความหนาวในคืนนี้

พระอาทิตย์ตกดินบรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความหนาวเสียงของสายลมที่พัด ถึงแม้จะไม่แรงมากนักแต่มันก็ฟังดูชัดเจนเพราะทั้งอุทยานมีคนกางเต็นท์ไม่ถึงสิบแต่ละเต็นท์อยู่ห่างกันมากมีแต่ความสงบแทบจะได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกันอย่างชัดเจน

เมนูเด็ดวันนี้ภาคินทำสเต๊กสุดฝีมือเป็นกับแกล้มสำหรับการนั่งดื่มท้าความหนาวของคนทั้งคู่หญิงสาวเองถึงแม้จะไม่เคยดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาก่อนแต่ในเมื่อครั้งนี้เธอตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่างเพื่อเป็นคนใหม่เริ่มต้นชีวิตกับสิ่งใหม่ๆเธอจึงยอมดื่มซึ่งเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สำหรับผู้หญิงที่ภาคินเตรียมมาไว้ให้

“หนาวไหม”

ชายหนุ่มเข้าไปหยิบผ้าห่มในเต็นท์ออกมาพร้อมกลางห่มตัวหญิงสาวแต่เขาไม่ยอมหยุดแค่นั้นสองมือที่จับผ้าห่มค่อยๆคลี่กอดร่างบางภายใต้ผ้านวมผืนหนาทำท่าเหมือนกับว่าเธอและเขาเป็น คนรักที่ออกมาเที่ยวด้วยกัน

“เดี๋ยวฉันเก็บของก่อนดีกว่าดึกแล้วคงได้เวลาเข้านอน พรุ่งนี้เช้าเราจะได้ตื่นมาทันดูหมอกดูพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า”

ขนมผิงรีบพาตัวเองออกจากอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นเพราะด้วยฤทธิ์ของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ความเหงาความทุกข์ที่ถาโถมในหัวใจของเธอกับความอบอุ่นที่อ้อมกอดที่มีให้ทำให้หัวใจเธอหวั่นไหวแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนทั้งที่เธอคบกับอานนท์เป็นแฟนกันมาเกือบ 8 ปีเธอยังไม่เคยปล่อยให้เขาได้มีโอกาสใกล้ชิดเธอแบบนี้เลย

 ประตูหน้าเต็นท์ถูกรูดปิดลงแสงไฟทุกดวงถูกดับตามคำสั่งของเจ้าหน้าที่ที่มีเวลาบังคับว่าควรงดใช้เสียงและแสงไฟที่มีผลต่อการพักผ่อนของเต็นท์อื่นสองร่างภายใต้ความมืดความเหงาและลมหนาวที่พัดโชยภาคินสวมกอดคนร่างเล็กที่นอนอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเขา

ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วพื้นหลังของขนมผิงทำให้เธอไม่ปฏิเสธอ้อมกอดนั้นแต่กลับซุกตัวเข้าไปแนบชิดมากขึ้นเมื่อไม่มีการปฏิเสธจากอีกฝ่ายภาคินก็เริ่มดำเนินแผนการทันที

ปากหนาค่อย ๆ พรมจูบผมของอีกฝ่ายก่อนจะค่อย ๆ ยกตัวพาปากชมพูหนาเลื่อนมาจูบที่แก้มใส

ขนมผิงเองเธอไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องราวเป็นแบบนี้แต่อารมณ์ทุกอย่างมันทำให้เธอเลือกที่จะอยู่เฉย ๆ ยอมรับสัมผัสทุกอย่างที่ อีกฝ่ายมอบให้ด้วยความอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูก

สองมือหนาค่อย ๆ จัดการกับเสื้อผ้าที่ปกปิดร่างอรชร             เอวบางอ้อนแอ้นไว้ก่อนที่ปากหยักจะบรรจงพรมจูบไปทั่วร่างขาวที่ตอนนี้เนื้อนุ่มเย็นด้วยอากาศที่อุณหภูมิลดลงเหลือเพียงแค่สิบกว่าองศา สาวน้อยนอนหลับตาพริ้มสองมือลูบไล้แผ่นหลังของอีกฝ่ายด้วยหัวใจที่เต้นรัวด้วยความตื่นเต้นเพราะตั้งแต่เกิดมาเป็นสาว           ขนมผิงไม่เคยปล่อยให้ชายใดได้มาสัมผัสเนื้อในของเธอถึงขั้นนี้

สองเต้าอวบได้รูปที่ดูไม่ใหญ่และไม่เล็กเกินไปถูกสองมือบดขยี้ นิ้วเรียวเขี่ยยอดชูชันเล่นก่อนที่จะใช้ปากงับดูดกินเหมือน            เด็กน้อยที่ยังไม่ยอมหย่านม

         สาวผมยาวดำขลับเอวคอดได้แต่บิดร่างกายไปมาเมื่อรู้สึกเสียวซ่านกับทุกสัมผัสที่อีกฝ่ายมอบให้ ขนมผิงไม่กล้าแม้แต่จะมองสบตาชายหนุ่มที่กำลังทาบทับร่างของเธออยู่ด้วยความเขินอาย

         อือ…. อ่าส์….ค.ค...คุณณภาคิน

         ขนมผิงไม่รู้เหมือนกันว่าเวลานี้เธอกำลังรู้สึกอะไรแต่แค่รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจอยากให้อีกฝ่ายช่วยเมื่อถูกนิ้วเรียวของเขาเปิดทางสวาทเข้าไปยังถ้ำสีชมพูพร้อมกับดึงเข้าออกอย่างเป็นจังหวะจนเธอต้องยกสะโพก ครางด้วยความเสียวซ่านปริ่มจะขาดใจ

         “เสียวไหม..”

         ชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบพร่าใกล้แก้มสีชมพูเมื่อสัมผัสได้ว่าคนใต้ร่างเขากำลังหน้าเฉเกด้วยความเสียวซ่านและต้องการให้เขาช่วยผ่อนคลายความรู้สึกให้เธอ 

         “ผิง..มะ..ไม่ไหวแล้ว”

         หญิงสาวที่เงียบมาตลอดตั้งแต่เริ่มต้นบทสวาทในครั้งนี้เธอทนไม่ไหวกับความรู้สึกที่ไม่ได้ปลดปล่อยอีกต่อไปปากบางบรรจงจูบลงไปที่ปากหนาเพื่อหวังผ่อนคลายอารมณ์ความรู้สึกที่มันเสียวซ่านไปหมดทั่วท้องในเวลานี้

         เส้นทางรักถ้ำสวาทสีชมพูที่ไม่เคยผ่านการบุกรุกมาก่อน       ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำผึ้งหวานพร้อมกับการถูกบุกรุกอย่างเต็มที่ร่างกายของคนทั้งสองประสานรวมกันเข้าเป็นหนึ่งยกสะโพกตอบรับกันตามจังหวะทั้งถี่กระชั้นและเนิบนาบตามแล้วแต่ภาคินจะเป็นคนกำหนด

         “อ่อย ! ...อ่า ! …”

         เสียงครางจากหญิงสาวผู้ยังบริสุทธิ์อยู่เต็มตัวทำให้ชายหนุ่มที่ได้เป็นคนแรกของเธอรู้สึกอิ่มเอมใจเสียวซ่านและมีกำลังวังชามากกว่าทุกครั้ง สงครามรักในครั้งนี้ค่อย ๆ ผ่านไปอย่างช้า ๆ เพราะภาคินเองก็กลัวว่าถ้าขืนทำอะไรรุนแรงไปบางทีเจ้าหน้าที่อาจจะผ่านมาเห็นเขาสองคนคงได้อายกันเป็นแน่

         พายุสวาทแห่งอารมณ์ พายุแห่งการโหยหาความอบอุ่น ค่อย ๆพัดอ่อยลงเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ทิ้งไว้แค่เพียงความอบอุ่นในอ้อมกอดของกันและกันที่ต่างหยิบยื่นความสุขและความอิ่มเอมใจให้กัน ค่ำคืนนี้จึงเป็นค่ำคืนแรกที่ขนมผิงหลับสนิทโดยที่ไม่มีเรื่องราวของคนรักเก่าเข้ามาเวียนวนอยู่ในหัวใจของเธออีกเลย