ดูดนมสองข้างสลับไปมาอย่างกระหาย พร้อมกับโยกเอวอัดลำเนื้อแทงเสยเข้าใส่รูสวาทของสะใภ้ ง่ามขาถ่างอ้าออกรับลำเนื้อยาวใหญ่แทงรัวเข้าใส่จนน้ำกามแตกทะลักออกมาในที่สุด
“อ๊ะ… อ๊าคคค… ”
ลี่ถังคำรามเสียงต่ำในลำคอ…
หัวเอ็นสีม่วงถอกบานสะบัดควง ฟาดลำกระตุกสั่นปลดปล่อยน้ำกามสีขาวข้นออกมาจนล้นคารู
“อ๊า… ซี้ดดดดดด… ”
ซูเจียวหลับตาพริ้ม…
โดนกระเด้าจนกลีบสวาทขมิบตอดไม่หยุด บีบรัดลำเนื้อมหึมาของลี่ถังที่ยังเสียบคาเต็มลำเต็มรู หลั่งจากกลั่นน้ำกามออกมาสุดแรงรีดเคล้น
“พ่อเถอะท่านพ่อ… ”
ซูเจียวพูดไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียงของลี่หมิงดังอยู่ที่หน้าบ้าน
“ข้ากลับมาแล้ว… ”
“ว้าย… ”
ซูเจียวรีบเอามือผลักอกของพ่อสามี…
ลี่ถังก้มลงคว้ากางเกงขึ้นมาสวม ขณะซูเจียวกำลังจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางเพราะกลัวจะทิ้งหลักฐานเอาไว้ให้สามีของนางสงสัย
“ข้ากลับมาแล้ว… ”
ลี่หมิงเดินเข้ามาในครัว…
เป็นจังหวะเดียวกับลี่ถังรีบก้าวยาวๆ ออกไปทางประตูหลังบ้าน
“ได้แล้ว… เต้าหู้ที่เจ้าอยากได้”
ลี่หมิงวางห่อเต้าหู้ลงบนโต๊ะ
“ขอบใจท่านพี่… ”
ซูเจียวทำทีเป็นจับเต้าหู้ ทั้งที่ใจยังเต้นรัว กลีบสวาทยังขมิบหนุบๆ ไม่หาย นางรู้สึกได้ว่ายังมีน้ำกามบางส่วนที่พ่อสามีฝากไว้ ไหลออกมาแฉะอยู่สองข้างของซอกขา
“แล้วนี่ท่านพ่อหายไปไหน… ”
ลี่หมิงมองซ้ายมองขวา
“ท่านพ่อออกไปดูสวนผักที่หลังบ้าน”
ซูเจียวเกือบไปไม่เป็น…
นางพยายามตั้งสติ ก่อนที่จะเผลอตัวเผยพิรุธออกมาให้ลี่หมิงสงสัยว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้นตรงนี้
“แล้วนี่น้ำอะไร… ”
ลี่หมิงก็ช่างตาดีเหลือเกิน บังเอิญสายตาเหลือบไปเห็นคราบน้ำสีขาวข้นหยดอยู่บนโต๊ะ
“อ๋อ… คราบไข่ผสมแป้งค่ะท่านพี่เมื่อครู่ข้านึกอยากลองผสมแป้งทำขนม… ”
นางรีบแก้ตัว
“ตรงนี้ด้วย… น้ำอะไรนี่”
ลี่หมิงตาดีจริง…
เหลือบไปเห็นคราบน้ำสีขาวข้นที่หยดราดฝาผนังลงมาถึงพื้น เป็นจุดที่ซูเจียวเพิ่งยืนถ่างขาให้พ่อสามีกระเด้าจนน้ำแตก ทิ้งคราบน้ำสีขาวข้นที่ไหลตามลำเอ็นชักออกมา บางส่วนเจิ่งนองเป็นหลักฐานอยู่กับพื้น
“ก็น้ำแป้งผสมไข่… ทานพี่อย่าไปสนใจ”
นางรีบตัดบท
“แล้วนั่นทำไมจานแตก… ”
ลี่หมิงยังสงสัยไม่หยุด
“อ๋อ… เมื่อครู่ตอนที่ข้ากำลังผสมแป้งแมงมุมตัวหนึ่งโดดมาเกาะมือ ข้าตกใจก็เลยทำจานร่วง”
“อ๋อ… เป็นเช่นนี้เอง เดี๋ยวข้าช่วยเก็บให้… ”
ลี่หมิงอยากช่วย
“ท่านพี่ไม่ต้อง… ปล่อยให้งานครัวเป็นหน้าที่ของข้าเถอะ ท่านมีอะไรก็ไปทำเถอะ… ตรงนี้เดี๋ยวข้าจัดการเอง”
ซูเจียวรีบรวบรัดตัดบท…
ไม่อยากให้สามีของนางอยู่ตรงนี้นาน กลัวว่าจะเห็นพิรุธอะไรมากไปกว่านี้
อีกสามวันต่อมา
ลี่หมิงสังเกตเห็นว่าอาการป่วยของซูเจียวดีขึ้นอย่างผิดหูผิดตา แววตามีประกายความสุข อีกทั้งใบหน้าก็เอิบอิ่มมีน้ำมีนวล
ต่างจากเมื่อก่อนที่บางครั้งดูหม่นเศร้าอย่างหาสาเหตุไม่ได้ แต่หลังจากบิดาของตนเดินทางมาเยี่ยมบ้าน ซูเจียวก็ดูสดใสมีชีวิตชีวาเหมือนดอกไม้ในฤดูแล้งที่ได้เจอฝน
“ซูเจียว… ท่านพ่อรักษาอาการป่วยให้เจ้าแล้วใช่ไหม ข้ารู้สึกว่าช่วงนี้เจ้าดูสดใสขึ้นมาก”
“ค่ะท่านพี่… ”
ซูเจียวตอบ…
แต่ไม่ได้บอกว่าเขาใช้วิธีไหนในการรักษา ถ้าขืนสามีของนางรู้เขาคงตกใจมากและรับไม่ได้ กับความลับที่นางพลั้งเผลอปล่อยตัวปล่อยใจมีสัมพันธ์สวาทกับพ่อสามี
และในระหว่างที่สองสามีภรรยากำลังคุยกันอยู่นั้น บังเอิญลี่ถังเดินเข้ามาได้ยินพอดี
“อาการของเมียเจ้าไม่ได้เจ็บป่วยอะไรมาก… แต่ถ้าจะให้หายเร็วกว่านี้ ข้าแนะนำให้หาไป๋เสามาต้มให้นางดื่มกินวันละสองครั้งเช้าเย็น… ”
ลี่ถังแนะนำ…
“ได้เลยท่านพ่อ เอ่อ… ว่าแต่ไป๋เสาที่ท่านว่านั้นคืออะไรและข้าจะไปหาได้จากที่ไหน”
ลี่หมิงย่นหน้าผากถาม…
ซึ่งลี่ถังก็ไม่แปลกใจที่ลูกชายไม่มีความรู้เรื่องยาสมุนไพร เป็นเพราะวันๆ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่แต่ในไร่และสวนผัก
“อ๋อ… ไป๋เสาก็คือรากแห้งของต้นโบตั๋นนั่นเอง”
ลี่ถังไขข้อข้องใจของลูกชาย
“อ๋อ… ข้ารู้ว่าตรงไหนมีต้นโบตั๋น”
ซูเจียวแทรกขึ้น…
“งั้นต้องรบกวนให้เจ้าพาข้าไปที่นั่น… ”
ลี่ถังหันหน้ามามองสะใภ้
จึงหาจังหวะมาซ้ำอีกรอบ สลับให้ตาเฒ่าเว่ยกังออกไปนวดให้คหบดีจางเพื่อถ่วงเวลาในระหว่างที่กำลังเอากับนางอีกครั้ง“อยากนักก็รีบเข้ามา… จะมัวช้าอยู่ทำไม”ด้วยอารมณ์ที่ยังค้างคาไม่เคยอิ่มไม่เคยพอ…ซูเจินซึ่งยังนอนระทวยอยู่บนโต๊ะลุกขึ้นคุกเข่า หันก้นอวบขาวออกมาหาร่างสูงใหญ่ของหมอจื่ออย่างยั่วยวน“ร่านแบบนี้ข้าชอบนัก… ”หมอจื่อมองสบตาของนางเหลียวหลังกลับมาส่งสายตาท้าทายชอบแววตาของซูเจินที่เต็มไปด้วยประกายของความเร่าร้อน รีบจับแท่งเอ็นยาวใหญ่กระแทกเข้าใส่รูสวาทปลิ้นอ้าเป็นร่องทะลักออกมาระหว่างง่ามก้นด้านหลัง“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”ซูเจินร้องครวญคราง…แรงกระเด้าหน่วงหนักทำเอาริมฝีปากของนางเผยออ้า ใบหน้าเชิดมองเพดานห้อง ดวงตาเบิกโพลงไปกับความเสียวซ่านสุดจะบรรยาย“อูยยย… แน่นเหลือเกิน”ซูเจินสูดปาก…จิตใจกระเจิดกระเจิง อารมณ์จดจ่ออยู่กับความรู้สึกคับแน่นเมื่อลำเนื้อมหึมาสอดใส่เข้ามามิดสุดตอโคนอวบหนา“อู้ววว… คราวนี้ขอข้ากระแทกให้ถนัด”เว่ยกังกล่าวพร้อมกับเอามือรวบเอวของนาง รั้งเข้ามาโก่งเอวกระเด้าอย่างเมามันเสียงเนื้อกระทบกันดังตั่บๆ…คลอไปกับเสียงครวญครางทรมานของซูเจิน กระดกก้นอย่างเพลิดเพลินให้จื่อ
ยกให้ง่ามก้นแอ่นขึ้นมา สองกลีบแบะอ้าท้าทายลำเนื้อยาวใหญ่ กระแทกเข้าใส่มิดสุดตอโคน“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”ซูเจินสะดุ้ง…น้ำหล่อลื่นของนางแตกพุ่งออกมาอาบชุ่มรอบตอโคนอวบหนาที่มีเส้นขนสีดำหยาบแข็งโอบล้อมเอาไว้“อ๊า… ข้าแน่น… อูยยย… ”ซูเจินสะบัดใบหน้าไปมา…เว่ยกังค่อยๆ ขยับ รู้สึกสะใจที่รู้เห็นนางกำลังทรมาน หลังจากโดนลำเนื้ออลังการรุกคืบเข้าใส่จนมิด จึงกระตุ้นซ้ำด้วยการก้มลงจูบไซ้ปทุมถันสองเต้า กำลังกระเพื่อมตามแรงกระเด้าเสียงดังตั่บๆ“อ่า… อ่า… อ่า… ข้ามันสุดๆ รูของเจ้าทั้งตอดทั้งแน่นจนข้าปวดลำไปหมดแล้ว”ใบหน้าของตาเฒ่าแดงก่ำ…เหงื่อกาฬแตกซ่านไปทั้งร่าง ขบกรามแน่นเพราะลำเอ็นโดนรูสวาทบีบรัดหนึบแน่นก่อนจะเอื้อมมือลงมาที่ง่ามขาซึ่งเป็นจุดที่อวัยวะเพศกำลังสอดประสาน ไล้ลูบลำเนื้ออลังการของตัวเอง กำลังเสียบคาเต็มลำเต็มรู“อู้ววว… เต็มลำเต็มรูดีเหลือเกิน”เว่ยกังชอบใจ ขยับควงบั้นเอวให้เส้นเลือดลายเอ็นปูดโปนโอบรอบลำครูดถูกับตำแหน่งของเม็ดกระสัน ทำเอาฮูหยินพริ้มตาเสียวซ่านปั่นป่วนใกล้จะถึงสวรรค์“อูยยย… แตกเถอะข้าทรมาน”ซูเจินร้องครวญคราง…ในท่าที่กำลังนอนหงายเม้มปากแน่น ถ่างขาอยู่ใต้ร่างกำยำของตาเฒ่า
โดนกระทุ้งจนต้องปลดปล่อยน้ำเสียวที่พยายามขมิบกลั้นเอาไว้ ให้ไหลหลั่งซ่านออกมาช่วยลดแรงเสียดสีของเนื้อกับเนื้อ“อู้ววว… ข้ามันสุดๆ… รูของเจ้าหนึบแน่นเหลือเกิน”เว่ยกังเอามือรวบเอวคอดของนาง…รั้งเข้ามากระเด้าแล้วกดใบหน้าเข้ามาจูบไซ้สองเต้าอวบใหญ่ กระเด้าและดูดนมไปด้วยช่วยกระตุ้นยอดปทุมตูมตั้ง ปลุกอารมณ์ของนางให้ระเริงหลงไปกับลีลาสวาทที่กำลังปรนเปรอจัดหนักให้อย่างถึงอกถึงใจ“จะไม่แน่นได้ยังไง… อูยยย… เอ็นของเจ้าใหญ่ยังกับท่อนแขนข้า… อ๊า… อ๊า… รูข้าจะฉีกไหม”ซูเจินเสียงกระเส่า…สองมือโอบกอดรอบคอของเว่ยกัง กดใบหน้าเข้าหาสองเต้าเนียนขาวจนแลเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ความเปล่งปลั่งเย้ายวนของปทุมถัน กำลังกระเพื่อมสั่นตามแรงกระเด้า“ไม่ต้องกลัวน่ะเจ้ารับไหว… อู้ว… ข้าชอบนมของเจ้าเหลือเกิน”เว่ยกังก้มลงจูบเต้านมอวบใหญ่น่าขยำ…ก่อนจะเอามือบีบเคล้นอย่างแรง ปลายหัวนมปูดปลิ้นออกมาจากซอกนิ้วมือหยาบใหญ่ ก้มลงดูดไซ้กินนมจากเต้าของฮูหยินอย่างตะกละตะกลามเสียงดังซ่วบๆ“อ๊า… ขะ… ข้าเสียวหัวนม… อูย… ”ซูเจินร้องคราง…หลุบตาลงมองหัวนมของตัวเอง กำลังโดนริมฝีปากหนาของเว่ยกังกะซวกดูดอย่าง
สอดชำแรกลิ้นสากเข้ามาในกลีบปากสีชมพูนุ่มละมุนของฮูหยิน ไชชอนลิ้นไล้เลียเรียวลิ้นของนาง ร้อยรัดกันอย่างโหยหาขณะสองมือบีบขยำเต้านมไปด้วย“ซี้ด… อ๊า… เจ้าช่างจูบได้ร้อนแรงเหลือเกิน… ”ความเสียวซ่านในรสสัมผัสแปลกใหม่ดุดันและกลิ่นกายแปลกใหม่ไม่คุ้นเคยของตาเฒ่า ทำให้ฮูหยินยิ่งมีอารมณ์ ยอมจูบปากแลกลิ้นกับเว่ยกังอย่างเร่าร้อนลืมตัว“อูยยย… ข้าเสียว… ”ซูเจินบิดกายไปมา “เดี๋ยวข้าจะทำให้เจ้าเสียวยิ่งกว่านี้”เสื้อของฮูหยินคนงามโดนเปลื้องจนหลุดร่นลงมากองอยู่ที่ต้นแขน เต้านมอวบใหญ่ทั้งขาวทั้งเนียนผุดเด้งออกมาอวดความอะร้าอร่าม สุดท้ายนางก็ทนไม่ไหว… จำต้องทรุดร่างลงนั่งคุกเข่าอยู่ตรงง่ามขาของเว่ยกัง กำลังเอนหลังนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน แอ่นท่อนเอ็นลำใหญ่มหึมาออกมายั่วยวนอยู่ตรงหน้าของนาง “ข้ารู้นะว่าเจ้าอยากเลีย… ” เว่ยกังจับหัวเอ็นสีม่วงถอกบานเข้ามาชิดริมฝีปากเอิบอิ่มของฮูหยิน กลิ่นคาวน้ำใครที่ไหลเยิ้มอาบเป็นมันเลื่อมลอยมากระทบจมูก ทำเอาซูเจินรู้สึกมีอารมณ์จนต้องก้มลงครอบริมฝีปากดูดรัดลงบนหัวเอ็นเสียงดังบล๊วบ… “อ่า… ซี้ดดดดด… ”
นางยอมรับว่ารู้สึกหวั่นไหว สายตายังจ้องมองเรือนร่างสูงใหญ่กำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้ามสมชายชาตรี ผิวสีน้ำตาลเข้มคล้ำสะท้อนกับประกายแสงแดดสาดเข้ามาจากหน้าต่าง ยิ่งทำให้เรือนร่างของตาเฒ่าคนนี้น่ามอง แม้อายุจะแก่แล้ว แต่ยังมีแรงดึงดูดทางเพศล้นเหลือจนนางไม่อาจต้าน“นี่เจ้ากล้าชวนข้าอาบน้ำเชียวรึ… ”ซูเจินกวาดสายตามองเว่ยกังตั้งแต่หัวจรดเท้า แม้ว่าอายุเยอะแล้ว แต่ร่างกายยังดูกำยำล่ำสันราวกับเคยผ่านการทำงานหรือฝึกวรยุทธมาอย่างนัก“กล้าสิ… ถ้าเจ้าไม่อยากก็คงจะเดินออกจากห้องนี้ไปแล้ว”เว่ยกังช่างกล้า…ก็จะไม่กล้าได้อย่างไร เพราะว่าเมื่อครู่ก่อนหน้าเพิ่งแอบดูจื่อหาวฝังเข็มไว้ฮูหยินของคหบดีจางอย่างเมามัน ได้เห็นความร้อนแรงของฮูหยิน เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังฉากกั้นอย่างนึกอิจฉา จนต้องแอบยืนเอามือรูดแท่งเอ็นของตัวเองชักว่าวไปพลาง“เจ้าช่างปากดีนัก… ”ซูเจินจ้องมองใบหน้าคมคร้ามดุดัน สืบเท้าเข้ามาใกล้ร่างกำยำไปด้วยมัดกล้าม… ก่อนจะเอามือดึงผ้าเตี่ยวผืนเล็กหลุดออกไปจากกึ่งกลางกาย ส่งผลให้แท่งหยกแห่งความเป็นชายของเว่ยกังดีดผึงออกมาอวดความอลังการ“โอ๊ววว… นี่มันท่อนแขนชัดๆ”ซูเ
ของแท่งเนื้อมหึมา กำลังสไลด์เข้าออกในสองกลีบนุ่มแน่นเป็นจังหวะ“อู้ววว… ซี้ดดดด… ”ซูเจินเผลอครางออกมา…ไม่ง่ายนักที่จะทำสีหน้าและแววตาให้ปกติ เพราะว่ารูสวาทของนางกำลังโดนแทงอย่างหน่วงหนักซูเจินทนเสียวไม่ไหว…นางเกือบจะเผลอร้องออกมา ดีว่าตั้งสติได้จึงรีบเอื้อมมือคว้าชายผ้ามากัดไว้ในปากเพราะทนไม่ไหวนางพยายามข่มกลั้นเสียงครางเสียวซ่านจากการโดนกระเด้าอย่างเมามัน จื่อหาวกระแทกกระทั้นหน่วงหนักสะใจนางเหลือเกิน“เอ่อ… หมอจื่อ… ข้าจะต้องแช่อยู่ในอ่างอีกนานแค่ไหน”คหบดีจางหยวนร้องถามออกมาทั้งที่ไม่เห็นหน้าของหมอจื่อ เพราะเขาอ้างว่าตัวเองกำลังฝังเข็มให้ซูเจินอยู่หลังผืนผ้าที่ขึงเป็นฉากกั้นเอาไว้“อีกเดี๋ยว…ขะ… ข้าจะเสร็จแล้วเดี๋ยวข้าจะไปดูให้”เสียงของหมอจื่อสั่นเครือ…ดังออกมาจากด้านหลังผ้าที่เป็นฉากกั้น จางหยวนสังเกตเห็นเตียงขยับดังกึกกักอยู่ชั่วครู่ จากนั้นซูเจินก็ร้องออกมาด้วยความลืมตัว“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”ดวงตาของนางหลับพริ้มเคลิบเคลิ้ม…ริมฝีปากเม้มแน่น อิ่มเอมอยู่ลึกๆ ข้างในรูสวาท รู้สึกว่ากล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายผ่อนคลายความตึงเครียดลงอย่างประหลาดภายหลังจากน้ำกามสีขาวข้นของหมอจื่อแตกท