บำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM

บำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM

last updateLast Updated : 2024-10-13
By:  Me'JinJInCompleted
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
10
2 ratings. 2 reviews
66Chapters
18.3Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เรย์ คาร์เทอร์ เจ้าพ่อมาเฟียร้ายแห่งอาณาจักรคาเทอร์ (เพื่อนรักของหมอกฤษฎิ์จากคุณหมอที่รัก เรย์ของน้องแก้มใส) โคตรโหด โคตรเถื่อน โคตรร้าย มองความรักเป็นเรื่องไร้สาระ แต่กลับมาแพ้ทางให้สาวขี้ยั่วขี้อ่อยอย่างเธอพลอยไพลิน พลอยไพลิน สาวสวย Sexy ขี้ยั่ว ใจถึง กล้าได้กล้าเสีย เธอไม่เคยรู้เลยว่าความกล้าที่นำพาให้เธอเดินเข้ามาในโลกสีเทาของเขา จะทำให้ทั้งตัวและหัวใจของเธอถูกพันธนาการเอาไว้กับผู้ชายที่ชื่อเรย์ คาร์เทอร์อย่างหมดสิ้นหนทางที่จะหลีกหนีไปไหนได้

View More

Chapter 1

INTRO NC20++ SM

Saat Clara Hermosa tiba di bandara Negara Latvin, waktu sudah menunjukkan pukul 9 malam.

Hari ini adalah hari ulang tahunnya.

Begitu dia membuka ponselnya, dia menerima sekelompok ucapan selamat ulang tahun.

Semuanya dari teman dan rekan kerjanya.

Tapi tidak ada kabar sama sekali dari Edward Anggasta.

Senyum Clara pun memudar.

Ketika dia tiba di vila, sudah jam 10 lebih.

Saat Bibi Sari melihatnya, dia tertegun sejenak: “Bu Clara, kenapa Ibu... bisa datang ke sini?”

“Di mana Edward dan Elsa?”

“Pak Edward belum pulang, Nona Elsa masih main di dalam kamar.”

Clara pun memberikan barangnya pada Bibi Sari, tapi saat di lantai atas dia melihat Elsa Anggasta yang memakai baju tidur, tampak duduk di meja kecil, entah sedang memukul apa, tapi dia sangat serius, hingga bahkan tidak tahu ada orang yang masuk ke kamarnya.

“Elsa?”

Saat Elsa dengar suara ini, dia langsung berbalik dan menyebut dengan riang: “Mama!”

Lalu, dia kembali membalikkan badan dan lanjut memukul barang di tangannya.

Clara lalu mendekat dan memeluknya, saat dia hampir menciumnya, dia didorong oleh Elsa: “Mama, aku lagi sibuk.”

Clara sudah dua bulan tidak bertemu anaknya, jadi dia rindu padanya, tentu saja ingin menciumnya, dan berbicara dengan putrinya itu.

Melihatnya begitu serius, dia juga tidak mau mengganggunya: “Seminggu lagi, Tante Vanessa berulang tahun, ini hadiah yang aku dan Ayah siapkan untuk dia! Kulit kerang ini buatan aku dan ayah sendiri pakai mesin, cantik ‘kan?”

Clara merasa tenggorokannya tercekat, sebelum dia menjawab, putrinya yang masih memunggunginya pun lanjut berkata: “Ayah juga sudah siapkan hadiah lain untuk Tante Vanessa, besok—“

Hati Clara tercekat, dia tidak tahan lagi, “Elsa... masih ingat ulang tahun Ibu?”

“Ha? Apa?” Elsa menatapnya, lalu tunduk kembali dan menatap untaian manik-manik, sambil menggerutu: “Sudah kubilang jangan bicara denganku dulu, susunan manik-manikku jadi berantakan—“

Clara melepaskan tangan yang tadi sedang memeluk putrinya, dan tidak berbicara lagi.

Dia berdiri diam begitu lama, melihat putrinya bahkan tidak melihatnya, Clara mengatup erat bibirnya, lalu pergi dalam diam.

Bibi Sari melihatnya, lalu berkata: “Bu Clara, tadi aku sudah telepon Pak Edward, dia bilang malam ini dia ada urusan, jadi dia minta Anda tidur duluan.”

“Oke.”

Clara menjawab pendek, teringat perkataan putrinya tadi, dia tertegun, dan menelepon Edward.

Setelah berdering sejenak telepon itu diangkat, tapi suaranya terdengar begitu tenang: “Aku masih ada urusan, besok saja—“

“Edward, ini sudah malam, siapa itu?”

Itu suara Vanessa Gori.

Clara menggenggam ponselnya erat-erat.

“Nggak apa.”

Sebelum Clara selesai bicara, Edward langsung mematikan telepon.

Mereka sudah 3 bulan tidak ketemu, hari ini akhirnya dia pulang ke Negara Latvin, tapi Edward malah tidak mau segera pulang, bahkan dengar teleponnya pun, dia tidak mau.

Setelah nikah begitu lama, Edward selalu gini padanya, dingin, menjauh, dan tidak sabar.

Sebenarnya dia sudah terbiasa.

Kalau dulu, dia pasti akan telepon Edward lagi, lalu dengan sabar menanyakan keberadaannya, dan apa dia bisa pulang.

Akan tetapi mungkin hari ini dia kelelahan, jadi tidak ada tenaga untuk melakukan ini.

Keesokan paginya begitu bangun, dia berpikir sejenak, lalu memutuskan untuk menelepon Edward lagi.

Negara Latvin dan Negara Marola memiliki perbedaan 17 hingga 18 jam, jadi di Negara Latvia, hari ini barulah ulang tahunnya.

Kali ini tujuannya pulang ke Negara Latvin, selain ingin bertemu Edward dan Elsa, dia juga berharap di hari yang spesial ini, mereka bisa berkumpul, dan makan bersama.

Ini adalah doanya dalam ulang tahun kali ini.

Edward tidak mengangkat teleponnya.

Setelah begitu lama, dia baru mengirim sebuah pesan.

[Ada apa?]

Clara: [Siang ini ada waktu? Aku bawa Elsa, kita makan bareng yuk?]

[Oke, beri tahu aku setelah tahu lokasinya.]

Clara: [Oke.]

Setelah itu, Edward tidak membalas lagi.

Dia tidak teringat hari ini ulang tahunnya.

Meski Clara sudah mempersiapkan hatinya, tapi dia tetap merasa kecewa.

Setelah mandi, dia bersiap turun ke bawah, tapi saat ini dia mendengar suara putrinya dan Bibi Sari.

“Bu Clara sudah pulang, Nona Elsa nggak senang?”

“Aku dan Ayah sudah setuju mau main di pantai bersama Tante Vanessa, tapi ibu mendadak pulang, kalau dia mau ikut kami pergi, suasananya pasti nggak enak.”

“Ibu juga jahat banget, selalu nggak suka Tante Vanessa—“

“Nona, Bu Elsa itu ibumu, nggak boleh bilang gitu, nanti Bu Clara jadi sedih oke?”

“Aku tahu, tapi aku dan Ayah memang lebih suka sama Tante Vanessa, apa Tante Vanessa nggak bisa jadi ibuku saja?”

“...”

Jawaban Bibi Sari selanjutnya, tidak terdengar Clara lagi.

Itu adalah putri yang dibesarkannya sendiri, tapi setelah bersama ayahnya selama 2 tahun, dia malah jadi lebih dekat pada ayahnya, tahun lalu Edward datang ke Negara Latvin untuk buka cabang, tapi putrinya malah mau ikut juga.

Dia tidak rela, dia tentu ingin putrinya tetap di sisinya.

Tapi dia tidak tega lihat anaknya sedih, jadi dia setuju.

Tidak disangka...

Seperti dipaku di lantai, Clara berdiri tegak, wajahnya pucat, tidak bisa bergerak sama sekali.

Kali ini dia melepaskan pekerjaannya untuk datang ke Negara Latvin, karena dia ingin menemani putrinya.

Tapi tampaknya, tidak perlu lagi.

Clara kembali ke kamarnya, lalu menyimpan kembali hadiah yang dia bawa dari Negara Marola, ke dalam kopernya.

Beberapa saat kemudian, Bibi Sari meneleponnya, mengabari bahwa dia bawa Elsa keluar main, meminta Clara meneleponnya kalau ada urusan.

Clara duduk di atas tempat tidur, merasa hampa dan bingung.

Dia secara khusus melepaskan pekerjaannya untuk kemari, tapi akhirnya tidak ada yang benar-benar butuh dia.

Kedatangannya, membuatnya terlihat bodoh.

Setelah beberapa saat, dia keluar rumah.

Dia berjalan tanpa arah di negara yang asing tapi familier ini.

Saat mendekati siang, dia baru teringat, sebelumnya dia mengajak Edward makan siang.

Dia lalu teringat perkataan yang dia dengar tadi pagi, saat dia sedang ragu apakah mau pergi jemput putrinya, dia tiba-tiba menerima pesan dari Edward.

[Siang ini ada urusan, makan siangnya batal.]

Clara menatapnya lama, tidak terkejut sama sekali.

Karena dia sudah terbiasa.

Di hari Edward urusan kantor ataupun janji dengan temannya... semuanya lebih penting dari istrinya.

Walau sudah janji dengannya, Edward bisa membatalkannya sesuka hati.

Sama sekali tidak memikirkan perasaannya.

Lalu apa dia merasa kecewa?

Dulu mungkin iya.

Tapi sekarang dia sudah kebal, tidak ada rasa sama sekali.

Clara makin bingung.

Dia datang dengan senang, tapi baik suaminya, ataupun putrinya, semua dingin padanya.

Tanpa disadari, mobil yang dia kendarai tiba di sebuah restoran yang sering dikunjunginya bersama Edward.

Saat dia baru mau masuk, dia melihat Edward, Vanessa dan Elsa di dalam restoran itu.

Vanessa dan putrinya duduk di sisi yang sama dengan mesra.

Sembari bicara dengan Edward, dia bermain dengan Elsa.

Elsa tampak mengayunkan kakinya dengan senang, bermain dengan Vanessa, sambil memakan kue bekas gigitan Vanessa.

Edward menyendokkan makanan untuk mereka sambil tersenyum, tatapannya terus tertuju pada Vanessa yang ada di depannya, seakan di matanya hanya ada dia.

Inilah urusan yang dibilang Edward.

Ini juga adalah putri yang dia lahirkan dengan susah payah setelah mengandung selama 9 bulan.

Clara tersenyum getir.

Dia hanya bisa berdiri menatap mereka.

Setelah setengah jam, dia memalingkan wajahnya, membalikkan badan dan pergi.

Setelah kembali ke vila, Clara menyiapkan sebuah surat cerai.

Edward adalah impiannya saat dia masih muda, tapi Edward tidak mau menikahinya.

Dirinya yang dulu dengan bodohnya mengira, asalkan dia berusaha keras, dia pasti bisa masuk ke dalam hatinya.

Tapi kenyataan malah menghantamnya dengan keras.

Sudah hampir 7 tahun.

Ini saatnya sadar.

Dia memasukkan surat cerai itu ke dalam amplop, meminta Bibi Sari memberikannya pada Edward, lalu menarik kopernya ke dalam mobil, dan memerintahkan supirnya: “Ke bandara.”
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

default avatar
☘️Yki_pooh☘️
อายุมากกว่า
2025-01-20 00:07:52
0
default avatar
เกศริน อินทรทัพ
อายุมากกว่า
2025-01-02 23:37:14
0
66 Chapters
INTRO NC20++ SM
คฤหาสน์คาร์เทอร์เรย์เหวี่ยงร่างบางของพลอยไพลินในชุดนักศึกษาลงไปนอนจุกอยู่บนเตียงด้วยความโมโห เมื่อนางบำเรอของเขากล้าดีถึงขั้นไปนั่งกินชาบูยิ้มหวานให้ผู้ชายถึงในโต๊ะจะมีเพื่อนของเธออยู่ด้วยก็เถอะ ซึ่งมันทำให้เขาไม่พอใจเอามากๆนี่ไม่ใช่ความรู้สึกหึงเขาแค่ หวงของ ก็แค่นั้นเองคนแบบเขาไม่เคยมีหรอกความรู้สึกที่เรียกว่าหึงเพราะผู้ชายแบบเขารักใครไม่เป็นและไม่ยินดีที่จะรักใครด้วยพลอยไพลินถึงจะโดนเหวี่ยงลงบนเตียงใหญ่จนจุกไปทั้งร่างแต่กลับไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยสักนิด ใบหน้าสวย Sexy หันกลับมามองใบหน้าหล่อร้ายของเรย์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความท้าทายและยั่วยวน เรย์กระชากเนคไทออกมาจากคอแกร่งก่อนที่เขาจะขึ้นเตียงตามไปกระชากชุดนักศึกษาของพลอยไพลินจนขาดวิ่นเหลือเพียงชุดชั้นในสุด Sexy ที่พลอยไพลินตั้งใจใส่เพื่อยั่วเรย์โดยเฉพาะเริ่มจากยั่วให้หึงหรือเปล่า?แล้วค่อยมายั่วบนเตียงต่อเธอไม่ได้กลัวแต่เธอพร้อมแล้วกับบทลงโทษที่สุดแสนจะเร่าร้อนของเขาคนนี้เรย์ คาร์เทอร์แด๊ดดี้สุดที่รักของเธอ"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขาพลอยเจ็บนะคะ"น้ำเสียงหวานใสแสร้งสำออยบอกเรย์ที่แสยะยิ้มร้ายออกมาก่อนที่เขาจะเอาเนคไทมาพันรอบดวงตากลมโตของพ
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<1>เรย์ คารเทอร์ NC20++ SM
กรุงโรม ประเทศอิตาลีร่างสูงที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำนั่งลงบนเก้าอี้ที่พนักงานจัดเตรียมเอาไว้ให้ ข้างๆกันมีคริสเตียนลูกน้องมือขวากับเจมส์ลูกน้องมือซ้ายยืนคอยเฝ้าดูแลความปลอดภัยให้ผู้เป็นนายไม่ห่าง มือใหญ่หยิบบุหรี่ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายใจก่อนที่จะพ่นควันสีเทาหม่นให้ล่องลอยไปอากาศพร้อมกับความรู้สึกผ่อนคลายที่ได้หยุดพักจากงานที่ยุ่งเสียทีอากาศวันนี้ช่างเย็นสบายเหมาะสำหรับการออกมาตีกอล์ฟหลังจากที่เขาคร่ำเคร่งทำงานติดต่อกันนานถึง 5 วัน ธุรกิจของเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเขามีทั้งธุรกิจที่สีขาวสะอาดและธุรกิจสีเทาที่ไม่ถึงกับดำมืดอย่างคาสิโนที่มีอยู่ในหลายประเทศทั่วโลก เขาจับธุรกิจหลายอย่างยกเว้นสิ่งเดียวที่เขาไม่เคยแตะต้องมันเลยนั่นก็คือยาเสพติดเพราะมันเป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด"วันนี้นายต้องการคนดูแลไหมครับ"คริสเตียนถามเรย์ที่นั่งสูบบุหรี่เงียบๆก่อนที่เขาจะหันมามองลูกน้องแล้วพ่นควันบุหรี่ใส่ใบหน้าหล่อของคริสเตียนพร้อมกับยกยิ้มมุมปากน้อยๆราวกับกำลังเจอเรื่องที่ถูกใจ สายตาคมกริบมองไปยังร่างบางของใครบางคนที่ก็กำลังมองมาที่เขาเช่นกันถ้าสายตาที่เฉียบคมของเข
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<2>พลอยไพลิน
ประเทศไทยหลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัยพลอยไพลินก็เดินเข้าบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้าเพราะวันนี้เธอมีเรียนทั้งหมด 3 วิชา แต่ละวิชาช่างยาวนานเสียจนเธอแทบหมดแรงฟุบลงบนโต๊ะซึ่งเธอก็ทำได้เพียงแค่คิดเพราะตอนนี้เธอกำลังเรียนอยู่ปี 4 ปีสุดท้ายของการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยซึ่งเธอตั้งใจที่จะคว้าเกียรตินิยมมาครอบครองให้ได้ขาเรียวสวยภายใต้ชุดนักศึกษาที่รัดแน่นโชว์รูปร่างที่สวย Sexy ก้าวเข้ามาในบ้านก่อนที่เธอจะเจอกับใครบางคนที่พลอยไพลินไม่อยากเจอมากที่สุด ผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอเพียงแค่ไม่กี่ปีแต่กลับอยู่ในสถานะพ่อเลี้ยงที่เธอไม่เคยต้องการและอยากได้ แต่แม่ของเธอกลับต้องการและอยากได้จนถึงกับพามันเข้ามาอยู่ในบ้านเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดีเพราะมรดกที่พ่อของเธอทิ้งเอาไว้ไม่ใช่น้อยๆผู้ชายที่กำลังนั่งดื่มเบียร์อย่างสบายใจถึงได้ทำตัวเป็นแมงดาคอยเกาะแม่เธอไม่ยอมปล่อยอยู่นี่อย่างไรล่ะ หึ ช่างน่าสมเพชสิ้นดี พลอยไพลินคิดอย่างเย้ยหยันพ่อเลี้ยงก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปอย่างเงียบๆโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนแอบมองเรียวขาขาวของเธอด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความต้องการ เนื้อแก่เหม็นเขียวหรือจะสู้เนื้ออ่อนๆหวานๆที่เคี้ยว
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<3>แก๊งเพื่อนรัก
คอนโด Mกริ๊งงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงเสียงกดออดที่รัวอยู่หน้าห้องทำเอาเบลล่าชักสีหน้าด้วยความหงุดหงิดใจเพราะเธอกำลังติดขนตาที่ขั้นตอนค่อนข้างยุ่งยาก แต่กลับมาถูกขัดจังหวะเพราะเสียงกดกริ่งทำเอาเบลล่ารู้สึกหงุดหงิดระดับสิบมือเรียวบางราวกับสตรีเพศวางขนตาปลอมลงบนโต๊ะเครื่องแป้งก่อนที่จะเดินกระทืบเท้าออกมาจากห้องนอนเพื่อมาเปิดประตูห้องดูว่าใครกันที่มันกล้ามารบกวนตอนที่เธอกำลังแต่งสวยเธอจะด่าให้มันลืมทางกลับบ้านไปเลยแกรกแอด"อีเบล ฮึก ฮือ"พลอยไพลินที่กดออดรัวๆโผเข้ากอดเพื่อนรักพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดใจ ทำเอาเบลล่าถึงกับเลิ่กลั่กเมื่อคนที่มากดออดรัวๆรบกวนเธอคือเพื่อนรักของเธอพลอยไพลินนั่นเอง ทั้งๆที่นัดกันไว้ว่าให้ไปเจอกันที่ผับแต่ทำไมมันถึงได้ร้องห่มร้องไห้มาหาเธอที่คอนโดได้ล่ะ"อีพลอยมึงเป็นไรเกิดอะไรขึ้นใครทำมึงบอกกูมาเดี๋ยวนี้"เบลล่ากอดตอบเพื่อนสาวที่ซบหน้าลงบนไหล่ของเธอพร้อมกับลูบหลังพลอยไพลินอย่างปลอบโยน ก่อนที่จะพาเพื่อนสาวเดินเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลงเพราะถ้าขืนยังยืนอยู่ที่หน้าห้องคงมีคนกล่าวหาว่ากระเทยหน้าสวยหุ่นปังแบบเธอหักอกผู้หญิงแน่นอนแบบนั้นฟ้าคงผ่าเข้าให้ที
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<4>ของอันตรายที่อยากลอง
Together Clubเมื่อแก๊งของพลอยไพลินเดินเข้ามาข้างในคลับทุกสายตาต่างก็หันมาจับจ้องร่างสวยอวบอิ่มในชุดที่สุดแสนจะ Sexy บางคนถึงกับยกแก้วขึ้นให้เธออย่างต้องการเชิญชวน พลอยไพลินทำเพียงแค่ยิ้มและขยิบตาตอบกลับอย่างทะเล้นก่อนที่จะเดินไปนั่งลงบนโซฟาที่เพื่อนของเธอจองเอาไว้"แดกอะไรดีล่ะวันนี้"เบลล่าถามความเห็นเพื่อนๆที่ต่างก็พากันก้มหน้าก้มตาดูมือถือที่อยู่ในมือก่อนที่โอมคุณหนูสุดหรูที่บ้านรวยที่สุดจะเงยหน้าขึ้นมาใบหน้าหล่อเหลาทำท่าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะกระตุกยิ้มออกมาน้อยๆ"แรงๆแพงๆเอาให้อีพลอยมันเมาจนหาทางกลับคอนโดไม่ถูกเลยเดี๋ยวกูเลี้ยงเอง"โอมบอกเบลล่าที่ตาโตยกมือขึ้นปิดปากอย่างมีจริตจก้านก่อนที่จะเรียกเด็กเสิร์ฟมาสั่งเหล้ายี่ห้อดังราคาแพงถึงสามขวด ที่เธอสั่งเยอะเพราะแต่ละคนที่นั่งอยู่ตรงนี้มีแต่คนคอทองแดงทั้งนั้นยกเว้นพลอยไพลินที่ไม่ค่อยช่ำเรื่องการดื่มเท่าเพื่อนๆเพราะมันจะชอบบ่นเสมอว่าเหล้ามันขมสู้เต้นโชว์นมไม่ได้มันเร่าใจกว่ากันเยอะ"พออีโอมบอกจะเลี้ยงมึงจัดเต็มเลยนะอีเบล เกรงใจเงินในกระเป๋าเพื่อนหน่อยหรือจะดีมากเลยนะถ้ามึงควักสักครึ่ง"เจด้าไม่วายเหน็บเพื่อนรักที่สั่งเหล้าพร
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<5>ผมซาดิสม์นะคุณไหวเหรอ NC
โรงแรมเอี๊ยดเสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดังลั่นก่อนที่รถคันหรูจะหยุดลงหน้าโรงแรมที่พลอยไพลินมองเข้าไปก็พบว่าโรงแรมแห่งนี้หรูหราระดับห้าดาวทีเดียว ราคาห้องพักที่เธอเคยได้ยินมาห้องแพงสุดราคาอยู่ที่ครึ่งแสนต่อคืนถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าคนที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆเธอเขาต้องรวยมากอย่างแน่นอนดูจากเสื้อผ้าราคาแพงนาฬิกาข้อมือที่ผลิตเพียงแค่ไม่กี่เรือนของแบรนด์ดังแล้วไหนจะยังรถซุปเปอร์คาร์ราคาแพงเหยียบร้อยล้านที่เธอกำลังนั่งอยู่เป็นบุญตูดนี่อีก พลอยไพลินคิดว่าเขาไม่เพียงเป็นแค่คนที่รวยมากแต่สังเกตุจากรถที่ขับตามมาด้านหลังสองคันบ่งบอกว่าเขาเป็นบุคคลที่น่าจะอันตรายพอสมควรจนถึงกับต้องมีบอดี้การ์ดขับรถตามคอยคุ้มกันความปลอดภัยนี่เธอคิดถูกแล้วใช่ไหมที่มากับเขาพลอยไพลินตั้งคำถามๆตัวเองอยู่ในใจอย่างเหม่อลอย จนประทั่งประตูรถด้านข้างเปิดออกพลอยไพลินถึงเพิ่งจะรู้สึกตัวและเรียกสติที่หลุดลอยไปกลับคืนมา ก่อนที่จะก้าวลงจากรถอย่างเด็ดเดี่ยวในเมื่อเธอตัดสินใจแล้วเธอก็ไม่มีวันถอยหลังกลับอย่างเด็ดขาด"เปลี่ยนใจยังทันนะสาวน้อยเพราะถ้าประตูแห่งโลกสีเทาปิดลงเธอจะก้าวออกมาไม่ได้อีกเลย เพราะเธอจะโดนเวทย์มนต์ของฉันสะกดจนไม่สาม
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<6>ดุร้ายและแข็งกร้าว NC18++
"เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันแล้วนะสาวน้อย"น้ำเสียงแหบห้าวกระเส่าบอกพลอยไพลินที่เบิกตากว้างกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ด้วยความตกใจปนความหวาดกลัวที่ค่อยๆคลืบคลานเข้ามา แต่สุดท้ายความอยากรู้อยากรู้อยากลองก็สั่งให้ใบหน้าสวยเชิดขึ้นก่อนที่จะส่งสายตาท้าทายผู้ชายตรงหน้าที่หล่อเสียจนเธอใจสั่นแทบละสายตาไปจากใบหน้าหล่อเหลานี้ไม่ได้นี่ใช่ไหมที่เขาชอบพูดกันว่าหล่อจนมดลูกสั่นและใช่เธอกำลังรู้สึกแบบนั้น!!เรย์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจก่อนที่จะรูดสาวท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์ขนาดเกินมาตรฐานที่มีถุงยางสวมอยู่เรียบร้อย ก่อนที่จะเอาส่วนหัวเห็ดเคาะกุหลาบแรกแย้มที่อวบอูมน่าบดขยี้ให้แหลกสลายสองสามครั้งและค่อยๆส่งท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปในร่องกุหลาบงามที่กลีบกุหลาบบานออกทันทีที่ความใหญ่โตกำลังสอดแทรกเข้าไปช้าๆ"อ๊ะ อื้อ จะ เจ็บ เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ ฮือ"พลอยไพลินสะดุ้งสุดตัวด้วยความเจ็บปวดมือบางยื่นมาจับมัดกล้ามเนื้อสวยของเรย์เอาไว้ก่อนที่จะจิกเล็บลงบนกล้ามแขนที่สวยงามของเรย์ด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างกายจะฉีกขาด สายตาคมดุมองหน้าพลอยไพลินที่กำลังเบ้หน้าจะร้องไห้โดยปราศจากความสงสารก่อนที่จะตัดสินใจกระแทกทีเดียวท่อนเอ็นใหญ่ก็ทะลุผ่าน
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<7>นรกที่เต็มไปด้วยความสุขสม NC18++
"อ๊ะ อื้อ เรย์ขา เรย์ อ๊าาาา"พลอยไพลินร้องครางเสียงกระเส่าหน้าอกอวบแอ่นสู้มือใหญ่ที่บีบขย้ำจนหน้าอกกลมเด้งแดงเถือกไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็กัดฟันสู้เพราะสัมผัสของเรย์ถึงจะดูดิบเถื่อนแต่กลับให้ความรู้สึกหวาบหวาม"เธอยิ่งครางฉันก็ยิ่งมีอารมณ์นะสาวน้อยระวังคืนนี้จะไม่ได้นอน"เรย์เงยหน้าขึ้นมากระซิบชิดใบหน้าสวยของพลอยไพลินที่กำลังแสดงสีหน้ายั่วยวนอย่างมีอารมณ์ร่วมไปกับบทรักที่ดิบเถื่อนของเรย์ คาร์เทอร์"พลอยไพลินก็อยากทำอย่างอื่นมากกว่านอนอยู่แล้วนี่ค่ะ"ใบหน้าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับกระซิบตอบกลับเรย์ทำเอามุมปากหนายกยิ้มด้วยความพึงพอใจ สาวน้อยคนนี้ช่างอึดและทนถูกใจเขาเสียจริง"หึ ใจกล้าดีนี่ลุกไม่ขึ้นอย่ามาโทษกันนะสาวน้อย"เรย์ยังคงกระซิบชิดปากอวบอิ่มก่อนที่เขาจะก้มลงไปบดจูบปากนุ่มที่บวมเจ่อเพราะแรงบดขยี้จูบของเขา พลอยไพลินเงยหน้ารับจูบแสนช่ำชองที่กำลังสอนเด็กนักเรียนหัวไวอย่างเธอให้เรียนรู้อย่างเร่าร้อนจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบเรย์บดจูบกลีบปากนุ่มชิมความหอมหวานของโพรงปากอย่างไม่รีบร้อนเพราะคืนนี้เขายังมีเวลาทั้งคืนที่จะจัดการขย้ำสาวสวยตรงหน้า ฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องรีบ เมื่อบดจูบจนพอใจเรย์ก็ถอนริมฝีป
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<8>แลกเปลี่ยนประสบการณ์
เช้าวันต่อมา"อื้อ อ๊ะ ซี้ดดดดด"พลอยไพลินลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดน้ำเสียงหวานพลันหลุดครางออกมาเมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเธอราวกับถูกรุมโทรมหาใช่เป็นการมีเซ็กซ์กับเขาเพียงคนเดียวไม่ ร่องรอยขบเม้มที่อยู่ตามลำตัวไม่เว้นแม้กระทั่งขาอ่อนทำเอาพลอยไพลินถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินอายความบริสุทธิ์ที่เก็บรักษามาจนอายุ 22 ปีบัดนี้ถูกผู้ชายคนนี้ช่วงชิงไปอย่างง่ายดายดวงตากลมโตเหลือบมองร่างสูงที่ยังคงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเขากำลังหลับสนิท ยิ่งเห็นหน้าเขาชัดเจนอีกครั้งในยามเช้าตรู่แบบนี้พลันหัวใจก็เต้นแรงอย่างควบคุมไม่อยู่ เรย์ คาร์เทอร์ ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีมาก หล่อในแบบที่เธอไม่เคยพบมาก่อนที่ผ่านมาเธอเคยเจอชาวต่างชาติมาก็เยอะแต่สำหรับเธอแล้วผู้ชายคนนี้หน้าตาราวกับเทพบุตรที่หลุดออกมาจากเทพนิยายอย่างไรอย่างนั้นเลยหัวใจเต้นแรงแอบมองเรย์อยู่นานพลอยไพลินก็ทำใจกล้ายื่นมือไปเสยผมที่ตกลงมาปรกหน้าหล่อออกเพื่อที่เธอจะได้มองหน้าเขาอย่างชัดเจนและในวินาทีนั้นดวงตาที่เธอคิดว่าหลับสนิทกลับลืมตาตื่นขึ้นมา มือบางของเธอชะงักค้างอยู่ที่เส้นผมนุ่มของเขาโดยที่ชักออกไม่ทันแววตาเจ้าเล่ห์มองใบหน้าสวยที่ตอน
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<9>จากลาเพื่อพบกันใหม่
เมื่อรถหยุดลงที่หน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่งพลอยไพลินก็หันมาไหว้ขอบคุณเรย์ที่ใจดีมาส่งเธอถึงหน้าคอนโด เรย์พยักหน้ารับไหว้เด็กสาวอย่างนึกเอ็นดูในนิสัยใจคอของพลอยไพลินที่ดูแมนๆและรู้จักไปลามาไหว้"ขอบคุณมากๆนะคะที่มาส่งพลอยถ้ามีโอกาสหวังว่าเราคงได้เจอกันอีก"น้ำเสียงสดใสกล่าวขอบคุณคนที่นั่งข้างๆก่อนที่จะยื่นริมฝีปากนุ่มที่บวมเจ่อเล็กน้อยเพราะเรย์เล่นบดขยี้ปากนุ่มของเธออย่างเร่าร้อนรุนแรงทั้งคืนไปจุ๊บที่แก้มสากของเรย์อย่างถือวิสาสะ คนแก่ที่ไม่ทันตั้งตัวมาก่อนถึงกับนิ่งชะงักไปเพราะเรย์ไม่คาดคิดว่าพลอยไพลินจะกล้าจุ๊บเขาเด็กคนนี้ใจกล้าชะมัด"บ๊ายบายนะคะแด๊ดดี้ขา"ยกมือโบกลาเรย์พร้อมกับหลุดเรียกเรย์แบบที่เธอคิดว่าเรย์เหมาะที่จะเป็นแด๊ดดี้มากกว่าใบหน้าสวย Sexy ยิ้มกว้างให้ด้วยความจริงใจพร้อมกับขยิบตาให้เรย์อย่างทะเล้น ก่อนที่จะเปิดประตูเดินลงจากรถเข้าไปในคอนโดโดยที่ไม่หันกลับมามองเขาอีกเลยเพราะความสัมพันธ์ที่ฉาบฉวยระหว่างเธอกับเขามันจบลงแล้วอย่างไรล่ะ"หึ ใจกล้าดีนี่"เรย์กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจก่อนที่จะหลุดขำออกมาเมื่อคิดท่าทางก๋ากั่นของเด็กสาวก่อนจากลา เสน่ห์ความเป็นธรรมชาติของพลอยไพลินที่
last updateLast Updated : 2024-10-13
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status