เรย์ คาร์เทอร์ เจ้าพ่อมาเฟียร้ายแห่งอาณาจักรคาเทอร์ (เพื่อนรักของหมอกฤษฎิ์จากคุณหมอที่รัก เรย์ของน้องแก้มใส) โคตรโหด โคตรเถื่อน โคตรร้าย มองความรักเป็นเรื่องไร้สาระ แต่กลับมาแพ้ทางให้สาวขี้ยั่วขี้อ่อยอย่างเธอพลอยไพลิน พลอยไพลิน สาวสวย Sexy ขี้ยั่ว ใจถึง กล้าได้กล้าเสีย เธอไม่เคยรู้เลยว่าความกล้าที่นำพาให้เธอเดินเข้ามาในโลกสีเทาของเขา จะทำให้ทั้งตัวและหัวใจของเธอถูกพันธนาการเอาไว้กับผู้ชายที่ชื่อเรย์ คาร์เทอร์อย่างหมดสิ้นหนทางที่จะหลีกหนีไปไหนได้
View Moreคฤหาสน์คาร์เทอร์
เรย์เหวี่ยงร่างบางของพลอยไพลินในชุดนักศึกษาลงไปนอนจุกอยู่บนเตียงด้วยความโมโห เมื่อนางบำเรอของเขากล้าดีถึงขั้นไปนั่งกินชาบูยิ้มหวานให้ผู้ชายถึงในโต๊ะจะมีเพื่อนของเธออยู่ด้วยก็เถอะ ซึ่งมันทำให้เขาไม่พอใจเอามากๆนี่ไม่ใช่ความรู้สึกหึงเขาแค่ หวงของ ก็แค่นั้นเองคนแบบเขาไม่เคยมีหรอกความรู้สึกที่เรียกว่าหึง
เพราะผู้ชายแบบเขารักใครไม่เป็นและไม่ยินดีที่จะรักใครด้วย
พลอยไพลินถึงจะโดนเหวี่ยงลงบนเตียงใหญ่จนจุกไปทั้งร่างแต่กลับไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยสักนิด ใบหน้าสวย Sexy หันกลับมามองใบหน้าหล่อร้ายของเรย์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความท้าทายและยั่วยวน เรย์กระชากเนคไทออกมาจากคอแกร่งก่อนที่เขาจะขึ้นเตียงตามไปกระชากชุดนักศึกษาของพลอยไพลินจนขาดวิ่นเหลือเพียงชุดชั้นในสุด Sexy ที่พลอยไพลินตั้งใจใส่เพื่อยั่วเรย์โดยเฉพาะ
เริ่มจากยั่วให้หึงหรือเปล่า?แล้วค่อยมายั่วบนเตียงต่อเธอไม่ได้กลัวแต่เธอพร้อมแล้วกับบทลงโทษที่สุดแสนจะเร่าร้อนของเขาคนนี้
เรย์ คาร์เทอร์
แด๊ดดี้สุดที่รักของเธอ
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขาพลอยเจ็บนะคะ"
น้ำเสียงหวานใสแสร้งสำออยบอกเรย์ที่แสยะยิ้มร้ายออกมาก่อนที่เขาจะเอาเนคไทมาพันรอบดวงตากลมโตของพลอยไพลิน ที่เบิกตา กว้างด้วยความตกใจอยู่ภายใต้ความมืดมิดเมื่อเรย์ปิดตาของเธอด้วยเนคไท
"อยากเจ็บกว่านี้ไหมล่ะเด็กน้อยความผิดของเธอวันนี้ฉันจะทำให้เธอเจ็บจนจุกเชียวล่ะ"
จบประโยคก็หยิบกุญแจมือในลิ้นชักหัวเตียงขึ้นมาสับลงที่ข้อมือบางพลอยไพลินถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมือที่เคยเป็นอิสระถูกพันธนาการไว้ด้วยกุญแจข้อมือทำไมรู้สึกตื่นเต้นจนใจเต้นแรงแบบนี้นะพลอยไพลิน
"เจ็บไม่กลัวแต่กลัวไม่เจ็บน่ะสิค่ะแด๊ดดี้ขาาาา"
น้ำเสียงหวานยังคงเอ่ยออกมาอย่างยั่วยวนและท้าทายคนที่เธอไม่รู้ว่าเขาแสดงสีหน้าอย่างไรเมื่อได้ยินประโยคนี้จากปากอวบอิ่มน่าจูบของเธอ เรย์กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจนี่แหละความเป็นพลอยไพลินที่เขาชอบเธอเดินตามเกมของเขาเสมอไม่ว่าเขาจะรุนแรงหรือหนักหน่วง เร่าร้อนแค่ไหน
แต่เด็กคนนี้กลับรับได้ทุกที่และทุกท่าซึ่งน้อยคนนักที่จะชอบเซ็กส์ที่รุนแรงของเขา แต่เธอคนนี้กลับชอบและสนุกกับมันทุกครั้งจนเขาติดใจร่างบางนุ่มนิ่มที่อวบเต็มไม้เต็มมือจับไปตรงไหนก็นุ่มเนียนมือแถมหน้าอกหน้าใจยังใหญ่เสียจนมือใหญ่ของเขากำไม่มิด
"ยั่วเก่งนักนะเรา"
พูดจบก็กระชากชุดชั้นในลูกไม้สุด Sexy จนหลุดติดมือออกมาก่อนที่ร่างกายที่เปลือยเปล่าขาวผ่องจะปรากฏแก่สายตาของเขาหน้าอกอวบอิ่มชูชันรอการปรนเปรอจากลิ้นร้ายซึ่งเรย์ไม่รอช้าผลักพลอยไพลินให้นอนราบลงไปบนที่นอนหนาหนุ่ม พร้อมกับก้มหน้าลงดูดดื่มชิมยอดอกอวบอย่างมูมมามร่างบางถึงกับซี้ดออกมาด้วยความเสียว
"ซี้ดดดดด อ๊าาาา แด๊ดดี้ขาาาา พลอยเสียว"
เสียงหวานร้องครางขึ้นมากระตุ้นอารมณ์ดิบของเรย์ให้พุ่งขึ้นไปอีกมือใหญ่ยื่นไปบีบหน้าอกอวบอีกข้างอย่างไม่ให้น้อยหน้ากัน ทั้งบีบทั้งขย้ำจนผิวเนื้อสีขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยแดง
"เสียวก็ร้องออกมาดังๆเด็กดี"
เรย์เงยหน้าขึ้นมากระซิบชิดริมฝีปากอวบอิ่มก่อนที่ปากหนาจะกระแทกประกบจูบลงไปบนริมฝีปากนุ่มจนพลอยไพลินปากแตกได้เลือด ลิ้นร้ายดูดเลียเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาจากปากนุ่มๆของพลอยไพลินอย่างไม่นึกรังเกียจ
ก่อนที่จะดูดดึงลิ้นเล็กที่พลิกหนีเขาไปมาอย่างสนุกสนานแต่ถึงอย่างนั้นเรย์ก็ตามไล่จับจนลิ้นเล็กยอมสยบให้กับลิ้นร้ายที่ดูดเลียอย่างมูมมามจนน้ำลายไหลลงมาเลอะที่ขอบปากของคนทั้งคู่
เรย์ผละจากปากนุ่มนิ่มที่บวมเจ่อเพราะแรงตะโบมจูบของเขาที่ไม่ได้อ่อนโยนเลยสักนิดลงมาหาดอกกุหลาบอวบนูนที่เด็กสาวอ้าขาเรียวสวยออกกว้างเพื่อรอคอยเขาอย่างรู้งาน ข้อดีอีกข้อของพลอยไพลินคือเรียนรู้จักเซ็กซ์ของเขาว่าเขาชอบแบบไหนพลอยไพลินก็มักจะเตรียมพร้อมและตอบสนองเขาอย่างถึงพริกถึงขิงเสมอ
ซึ่งข้อดีข้อนี้ทำให้ผู้หญิงที่ผ่านมาของเขาค่อยๆหายไปทีละคนสองคนจนเหลือเพียงเด็กน้อยที่แสนยั่วยวนคนนี้เพียงคนเดียวที่เอาเขาซะจนอยู่หมัด
สาวน้อยของแด๊ดดี๊อย่างเขา
แผลบ แผลบ แผลบ
เรย์แย้มกลีบกุหลาบออกเล็กน้อยก่อนที่จะดูดเลียติ่งเกสรเล็กๆจุดที่เสียวที่สุดของผู้หญิงทำเอาขาเรียวเล็กที่อ้าออกกว้างถึงกับเกร็งอย่างควบคุมไม่อยู่ เพราะความเสียวจากปลายลิ้นที่ชื้นแฉะกำลังสัมผัสกับจุดกระสันของเธออยู่
เล็บยาวสีสันงดงามจิกลงบนฝ่ามือของตัวเองจนเลือดซิบเพราะไม่สามารถระบายความเสียวทางไหนได้เลย นอกจากวิธีนี้แต่ความเจ็บแสบที่ฝ่ามือไม่ได้ครึ่งเท่ากับความเสียวที่เกิดจากลิ้นร้ายของเรย์เลยสักนิด
"อ๊ะ อ๊าาาาา แด๊ดดี้ขาาา พะ พลอยเสียววว อู้วววว"
พลอยไพลินร้องครางออกมาเสียงดังลั่นอย่างไม่นึกอายเสียวขนาดนี้ให้เธอกลั้นเสียงครางเอาไว้คงทำไม่ได้แน่นอนสู้ปล่อยมันออกมาเลยดีกว่าสะใจดีออก
"อืมมมม เด็กดีดอกไม้ของเธอแฉะแล้วนะ"
เรย์เงยหน้าหล่อร้ายขึ้นบอกพลอยไพลินที่ถูกปิดตาอยู่เสียงแหบพร่า น้ำหล่อลื่นไหลออกมาจากร่องรักของสาวน้อยเรื่อยๆนิ้วเรียวค่อยๆแทรกเข้าไปในร่องนุ่มๆที่เขารู้ดีว่าคับแน่นมากเพียงใด
"อ๊าาาาา แด๊ดดี้ขาาา อื้อ ตรงนั้นมัน มัน อ๊าาาา"
เสียงหวานร้องครางขึ้นมาเมื่อเรย์เพิ่มจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วและสามนิ้วตามมา ช่องทางคับแคบของเธอตอดรัดนิ้วเรียวของเรย์จนมังกรใหญ่ยักษ์ของเขาขยายใหญ่ขึ้นอย่างพร้อมที่จะเข้าไปโลดแล่นในร่องนุ่มๆของพลอยไพลินแล้ว
"อืมมม แน่นเหลือเกินเด็กดี"
เสียงแหบห้าวครางบอกร่างบางที่ส่ายไหวไปมาด้วยความเสียวลิ้นร้ายยังคงดูดเลียกุหลาบงามไปด้วย น้ำรักไหลออกมาให้เขาได้ดื่มชิมไม่หยุดแต่เป้าหมายที่แท้จริงของเรย์ไม่ใช่ร่องรักนุ่มๆนี่หรอกนะที่เขาอยากกระแทก หากแต่เป็นร่องแน่นๆอีกร่องหนึ่งต่างหากที่เขาหมายมาดว่าวันนี้ต้องได้เปิดซิงประตูหลังของพลอยไพลินให้ได้หลังจากที่เขาเปิดซิงประตูหน้าของพลอยไพลินไปแล้ว
"อ๊าาาาา แด๊ดดี้ขา พะ พลอย มะ ไม่ไหวแล้ว กรี๊ดดด อร้ายยย"
เมื่อความสุขสมมาเยือนพลอยไพลินก็กรี๊ดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านร่องนุ่มคับแคบเกร็งกระตุกตอดรัดนิ้วเรียวของเรย์ไม่หยุด หน้าท้องที่ไร้ไขมันแอ่นหยัดขึ้นอย่างสุขสม
"หึ เสร็จไวดีนี่เสร็จเร็วแบบนี้สงสัยอยากโดนกระแทกจนจุกแล้วใช่ไหม"
เรย์แสยะยิ้มมองเอวบางที่ยังคงส่ายไหวไปมาอย่างสุขสมนิ้วเรียวถอดถอนออกจากร่องนุ่มที่คับแน่น ก่อนที่จะยื่นนิ้วที่เต็มไปด้วยน้ำรักของพลอยไพลินยัดเข้าไปในโพรงปากนุ่มที่อ้าปากรับพร้อมดูดเลียทำความสะอาดนิ้วให้เรย์ทันที
"ต่อไปตาฉันเสร็จบ้างแล้วนะเด็กดี"
เรย์จับร่างบางของพลอยไพลินให้พลิกขึ้นมานอนในท่าคลานเข่ามือใหญ่ยื่นไปหยิบเจลหล่อลื่นที่หัวเตียงมา ก่อนที่จะเปิดกระปุกแล้วป้ายเจลออกมาปาดลงบนร่องรักด้านหลังของพลอยไพลินที่สะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ
เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เรย์จะกระแทกทางประตูหลังของเธอหัวใจดวงน้อยเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น ทั้งตื่นกลัวและอยากรู้อยากลองไปพร้อมๆกันก่อนที่เรย์จะนวดวนไปมาจนเขารู้สึกปวดหนึบลูกชายจนทนไม่ไหวแล้วตอนนี้
เรย์ค่อยๆส่งตัวตนที่แข็งกร้าวและร้อนผ่าวเข้าไปในช่องทางด้านหลังที่คับแน่นมากเพราะเขายังไม่เคยเข้าไปสำรวจมาก่อน พลอยไพลินกำมือแน่นด้วยความเจ็บปวดที่เริ่มคืบคลานเข้ามาทีละนิดๆเมื่อส่วนหัวเห็ดใหญ่ยักษ์ค่อยๆชำแรกแทรกเข้าไปช้าๆ
ความคับแน่นที่ไม่เคยโดนความใหญ่โตรุกรานมาก่อนฉีกขาดทันทีก่อนที่เลือดสีแดงสดจะค่อยๆไหลลงมาตามเรียวขาสวย เรย์กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจนิ้วเรียวค่อยๆยื่นไปปาดเลือดสีแดงสดขึ้นมาชิมอย่างไม่นึกรังเกียจ
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขา พลอย จะ เจ็บ อึก เจ็บ"
ความเจ็บปวดที่ตรงเข้าเล่นงานทำให้พลอยไพลินร้องออกมาเสียงดังลั่นห้องนอนแต่ก้นนุ่มๆกลับแอ่นเข้าหาแท่งร้อนของเรย์ เรย์ยื่นมือใหญ่มาจับที่เอวคอดของพลอยไพลินเอาไว้แน่นก่อนที่จะกระแทกเข้ามาทีเดียวจนมิดด้าม เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของพลอยไพลินดังขึ้นทันที
"กรี๊ดดดดดดดด ฮึก ฮือ แด๊ดดี้ ขาาาา เจ็บ เจ็บ ฮือ เอามันออกไป"
มือบางกำเข้าหากันแน่นด้วยความเจ็บปวดเลือดสีแดงสดไหลออกมาเมื่อช่องทางด้านหลังเกิดการฉีกขาด เรย์ไม่ยอมถอนตัวตนออกตามคำขอของพลอยไพลินแต่กลับแช่มันไว้นิ่งๆให้พลอยไพลินได้ปรับตัวกับท่อนเอ็นใหญ่ของเขาที่มีขนาดใหญ่ยักษ์เกินมาตรฐานทั่วไป
"ฮึก แด๊ดดี้ขาา เอามันออกไปที ฮึก ฮือ พลอยเจ็บ นะคะ แด๊ดดี้ขาาา"
พลอยไพลินยังคงร้องขอให้เรย์เอาแท่งร้อนออกไปจากตัวของเธออีกครั้ง แต่เรย์กลับยื่นมือใหญ่ไปบีบหน้าอกนุ่มหยุ่นอย่างเบามือเพื่อสร้างความเสียวซ่านให้คนที่กำลังร้องไห้จนน้ำตาเปียกชุ่มเนคไทของเขากลับมามีอารมณ์ร่วม มืออีกข้างยื่นมาปาดเลือดที่ไหลลงไปตามเรียวขางามขึ้นมาเลียอย่างกระหาย
"ออกไม่ได้แล้วเด็กดีเพราะนี่คือบทลงโทษที่เธอบังอาจส่งยิ้มหวานให้ไอ้หน้าอ่อนนั่น"
ปึก ปึก ปึก
พูดจบก็กระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าหาร่องคับแน่นของพลอยไพลินทันที พลอยไพลินกัดฟันข่มความเจ็บปวดเอาไว้ทั้งๆที่อยากรู้อยากลองแต่พอโดนของใหญ่เข้าไปจริงๆเธอกลับร้องไม่ออกซะอย่างนั้น ตอนนี้ความเจ็บมันมีมากกว่าความเสียวเลือดสีแดงสดไหลหยดลงบนที่นอนนุ่มจนเป็นวงกว้างขาเรียวสวยสั่นระริกด้วยความเจ็บปวดที่ยากจะบรรยาย
ปึก ปึก ปึก
เรย์ยังคงกระแทกกระทั้นแท่งร้อนเข้าหาร่องนุ่มด้านหลังที่คับแน่นของพลอยไพลินไม่หยุด พลอยไพลินจากความเจ็บปวดที่ร่างกายเธอแทบแตกออกเป็นเสี่ยงๆกลับมีความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เสียงหวานๆร้องออกมาทันทีอย่างอดทนไม่ไหว
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขา สะ เสียว อื้อ อ๊าาา"
ร้องครางเสียงหวานออกมาก่อนที่ใบหน้าสวย Sexy จะหันกลับมามองหน้าหล่อเหลาดุจเทพบุตรกรีกของเรย์ด้วยความหลงไหลพลอยไพลินหลงรักทุกอย่างที่เป็นเรย์ คาร์เทอร์ ผู้ชายเย็นชา เถื่อนๆ แต่เขากลับดูแลเธออย่างดีประดุจเจ้าหญิงน้อยในวังใหญ่
"อ๊าาาาา ด้านหลังนี่โคตรแน่น แน่นกว่าด้านหน้าซะอีก อืมมม"
เรย์แหงนหน้าขึ้นร้องคำรามออกมาด้วยความเสียวเมื่อด้านหลังของพลอยไพลินตอดรัดเขาไม่ต่างจากด้านหน้าเลยสักนิด แต่ด้านหลังกลับให้ความรู้สึกเสียวมากกว่าด้านหน้าหลายเท่านัก
ปึก ปึก ปึก
"อู้ววว อ๊าาา แด๊ดดี้ขา ระ แรงไป พลอย จุก อื้อ"
พลอยไพลินร้องบอกเรย์ที่รัวกระแทกแท่งร้อนใหญ่ยักษ์เข้ามาใส่ช่องทางคับแคบของเธอที่โอบล้อมท่อนเอ็นใหญ่เอาไว้ มือใหญ่ตบลงบนก้นนุ่มของพลอยไพลินอย่างแรงเพื่อระบายความเสียวที่เขากำลังเผชิญอยู่
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ
"อืมมมม อ๊าาา จะเสร็จแล้วทูนหัวอีกนิด อ๊าาาา"
เรย์ก้มหน้าลงไปกระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นของพลอยไพลินส่วนพลอยไพลินรู้สึกดีมากกว่าเจ็บ ในจังหวะที่เรย์ฟาดฝ่ามือลงบนก้นนุ่มๆของเธอจากที่คอยกระถดตัวหนีตอนนี้พลอยไพลินตั้งรับแรงกระแทกด้วยความเสียวซ่าน ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าข้างหลังก็ให้ความรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่างไม่ต่างกับข้างหน้าเสียวเหลือเกินเสียวจนใจแทบขาด
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขา มะ ไม่ไหว พลอย จะเสร็จ อู้วววว"
เมื่อทนความเสียวไม่ไหวพลอยไพลินก็ร้องออกมาเสียงดังลั่นห้องนอนใหญ่ที่ข้างหน้าห้องบอดี้การ์ดทั้งสองคนของเรย์ถึงกับสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ นี่ขนาดว่าห้องนอนของเจ้านายเก็บเสียงนะเนี่ยแต่เสียงร้องของพลอยไพลินกลับดังออกมาถึงข้างนอกห้อง ทั้งสองคนไม่อยากจะคิดเลยว่านายของเขาลงโทษสาวน้อยดุเดือดเลือดพล่านแค่ไหน
"อืมมมม พร้อมกันสาวน้อย อ๊าาาาา"
ปึก ปึก ปึก
เรย์กระแทกรัวๆด้วยความเสียวอีกสองสามครั้งก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นคำรามเสียงดังลั่นห้องด้วยความสุขสม เมื่อความสุขมาเยือนที่ปลายหัวเห็ดแดงก่ำจนต้องปลดปล่อยมันออกมา
"อ๊าาาา โอ้ววววว Fuck!!"
เรย์ปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าใส่ร่องรักทางด้านหลังน้ำสีขาวผสมกับเลือดสีแดงสดไหลล้นลงมาเลอะบนผ้าปูที่นอน ก่อนที่เรย์จะทิ้งตัวลงทาบทับบนหลังเนียนนุ่มของพลอยไพลินส่วนพลอยไพลินที่ขาสั่นระริกด้วยความเสียวซ่านก็ทิ้งตัวลงนอนราบไปบนเตียงอย่างหมดแรงเช่นกันโดยที่ส่วนนั้นของทั้งคู่ยังคงเชื่อมติดกันอยู่
“อุแว้ อุแว้ อุแว้” เสียงทารกที่แผดเสียงร้องไห้จ้าในยามราตรีปลุกให้พลอยไพลินกับเรย์ที่เพิ่งล้มตัวลงนอนได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงพากันสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจทันที ก่อนที่สัญชาตญาณของแม่จะบอกให้พลอยไพลินรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนเพื่อมาปลอบโยนลูกชายที่กำลังร้องไห้หากแต่สองมือของเรย์กลับกดร่างอวบอิ่มของภรรยาให้นอนลงบนเตียงเช่นเดิม“พลอยพักผ่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวเฮียดูลูกเอง”“แต่ว่า”“ไม่มีแต่ค่ะวันนี้พลอยคนดีของเฮียเหนื่อยมาทั้งวันแล้วที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเฮียเองค่ะ”คำพูดที่หนักแน่นของเรย์ทำให้พลอยไพลินยอมพยักหน้ารับในที่สุดก่อนที่เธอจะค่อยๆหลับตาลงเพื่อพักผ่อนหลังจากที่ไม่ได้หลับเต็มตื่นมาหลายคืนแล้ว พลอยไพลินค้นพบว่าการเป็นแม่คนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเธอตั้งแต่ที่ออกจากโรงพยาบาลเธอแทบจะไม่ได้พักผ่อนเพราะเธอตั้งใจที่จะเลี้ยงลูกด้วยตัวเองทำให้ในทุกๆวันของเธอคือการเลี้ยงลูกชายตัวน้อยที่อารมณ์ดีในตอนกลางวันและอารมณ์แปรปรวนในยามกลางคืน ยังดีที่ช่วงกลางวันเธอมีมารดาคอยช่วยเลี้ยงทำให้เธอได้นอนหลับพักผ่อนบ้างส่วนตอนกลางคืนก็จะมีสามีอย่างเรย์ที่รับหน้าที่กล่อมลูกน้อยให้เลิกร้องไห้แทนเธอ“ร้อง
“ฮะ เฮีย พลอยเจ็บ ฮือ ฮือ เจ็บไม่ไหวแล้ว”พลอยไพลินร้องไห้น้ำตาไหลใจจะขาดด้วยความรู้สึกเจ็บปวดตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดที่แทบขาดใจเหมือนตอนนี้เลยในใจรู้สึกสงสารมารดาขึ้นมาในทันทีเมื่อคิดว่าตอนที่ท่านคลอดเธอก็คงจะเจ็บปวดและทรมานไม่น้อย“อดทนหน่อยนะคะคนดีของเฮียใกล้ถึงแล้วค่ะใกล้ถึงแล้ว เจมส์เร็วๆหน่อย”ปลอบใจพลอยไพลินเสร็จเรย์ก็หันไปสั่งให้เจมส์เหยียบให้มิดซึ่งเจมส์ไม่รอช้าเขารับคำสั่งตามที่ผู้เป็นนายสั่งทันทีทำเอาเบลล่าที่นั่งคู่กับเจมส์ด้านหน้าถึงกับหาที่ยึดเกาะเอาไว้แทบไม่ทันส่วนโอมนั้นไม่ได้แตกต่างกันกับเบลล่าเลยสักนิดสองมือรีบยึดเกาะข้างประตูเอาไว้มั่น แต่ถึงแม้ว่าเจมส์จะเหยียบจนมิดแค่ไหนในช่วงจังหวะเลี้ยวเขาก็ผ่อนความเร็วแล้วหมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถอย่างนุ่มนวลเพราะเขากลัวว่าหากไม่ผ่อนเกรงว่าผู้เป็นนายคงจะคิดบัญชีกับเขาทีหลังอย่างแน่นอนที่ทำให้นายผู้หญิงได้รับความความกระทบกระเทือนโรงพยาบาล Nเมื่อเดินทางมาถึงโรงพยาบาลทุกสิ่งทุกอย่างก็พร้อมแล้วสำหรับการทำคลอดเพราะเรย์โทรมาแจ้งที่โรงพยาบาลตั้งแต่ที่เขาออกมาจากคฤหาสน์ พลอยไพลินถูกนำตัวส่งไปยังห้องคลอดซึ่งเรย์ที
วันเวลาที่ผ่านไปเรื่อยๆจากอายุครรภ์เพียงสามเดือนตอนนี้ครรภ์ของพลอยไพลินย่างเข้าเดือนที่ 9 ท่ามกลางการรอคอยของทุกคนโดยเฉพาะเรย์ที่ตั้งหน้าตั้งตารอลูกชายตัวน้อยอย่างมีความสุข เขาไม่เคยคิดเลยว่าการที่จะได้เป็นพ่อคนนั้นมันช่างรู้สึกดีและมีความสุขมากมายขนาดนี้ช่วงเวลาที่พลอยไพลินตั้งครรภ์เรย์ไม่เคยทิ้งให้ภรรยาต้องอยู่เพียงลำพังเลยแม้แต่วันเดียวทุกๆที่ภายในคฤหาสน์ทุกคนจะได้เห็นภาพสองสามีภรรยาที่นั่งอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ที่ไหนมีพลอยไพลินที่นั่นจะมีนายใหญ่ของบ้านเรย์ คาร์เทอร์คอยอยู่เคียงข้างภรรยาเสมอทำให้ทุกคนภายในบ้านล้วนมีความสุขและตั้งตารอนายน้อยของบ้านไม่ต่างจากผู้เป็นเจ้านายเลย“ทำไมน้าพลอยถึงถักถุงเท้าได้ไม่สวยเหมือนเฮียเลยสักนิด”เสียงบ่นเล็กๆของคนข้างกายทำเอาว่าที่คุณพ่อที่กำลังนั่งถักถุงเท้าสำหรับลูกชายตัวน้อยถึงกับชะงักไปก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเผยรอยยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนและวางงานในมือลงข้างกายพร้อมกับยื่นมือมาโอบภรรยาตัวน้อยเข้ามาแนบชิด“พลอยไม่เห็นจำเป็นต้องทำให้เหนื่อยเลยค่ะที่รัก เฮียอยากให้หนูพักผ่อนรอวันที่ตาหนูคลอดก็พอส่วนงานนี้เดี๋ยวเฮียทำให้เองค่ะ”“ก็พลอยอยากถักถุงเท้าให้ล
หลังจากวันที่รู้ว่าภรรยาตั้งท้องเรย์ก็ไม่เคยออกไปทำงานนอกบ้านหรือต่างเมืองอีกเลยสักครั้งไม่ว่าจะเป็นงานเล็กหรืองานใหญ่เขาล้วนมอบหมายให้คริสเตียนกับเจมส์จัดการทั้งสิ้น เพราะเขาอยากทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อดูแลพลอยไพลินที่กำลังตั้งท้องมากกว่าการทิ้งให้เธอต้องอยู่เพียงลำพัง“นายครับงาน...”“ไม่ไป”“นายครับท่าน…”“ป่วย ไม่สบาย ไม่ไป”“นายครับการขนส่ง…”“นายไปจัดการได้เลยเจมส์”ทุกเรื่องที่เจมส์เข้ามารายงานล้วนถูกปฏิเสธจากเรย์ทั้งหมดจนทำให้เจมส์ถึงกับมีสีหน้าลำบากใจแววตาที่เต็มไปด้วยไอสังหารเงยหน้าขึ้นมองพลอยไพลินที่นั่งข้างๆเรย์อย่างขอความช่วยเหลือ เพราะงานบางอย่างก็สำคัญเกินกว่าที่เขาจะกล้าตัดสินใจด้วยตนเองได้พลอยไพลินที่เห็นท่าทีอึดอัดของเจมส์ก็ได้แต่ยื่นแขนเรียวสวยไปแตะแขนของสามีที่กำลังตั้งใจปอกส้มให้เธอกินเบาๆทำเอาเรย์ถึงกับชะงักมือที่กำลังตั้งใจปอกส้มอยู่“เฮียเรย์ขาพลอยแค่ท้องเองนะคะไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย เฮียไปทำงานเถอะค่ะพลอยดูแลตัวเองได้อีกอย่างเจด้าก็มาอยู่เป็นเพื่อนพลอยทุกวันพลอยไม่อยากให้เฮียทิ้งงานนะคะ”น้ำเสียงหวานเอ่ยบอกสามีอย่างมีเหตุผลทำให้คนที่กำลังปอกส้มอยู่ได้แต่บึนปา
“อะ เอ่อ เฮียเบาๆนะคะ พลอยกำลังท้องอยู่”เสียงที่เปล่งออกมาเบาราวกับเสียงกระซิบแต่กลับดังก้องอยู่ในหัวของเรย์ใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยอารมณ์พลุ่งพล่านก่อนหน้านี้พลันแข็งค้างด้วยความตกใจ ความรู้สึกมากมายพากันถาโถมเข้ามาจนเขาไม่ทันได้ตั้งตัวทั้งดีใจ ตกใจ ตื่นเต้น ซาบซึ้งใจและมีความสุขเป็นครั้งแรกที่คนอย่างเขาไม่สามารถบอกได้ว่าตอนนี้เขากำลังรู้สึกเช่นไรอยู่“พะ พลอยว่ายังไงนะคะไหนหนูลองพูดใหม่อีกครั้งสิคะ”เรย์เอ่ยถามพลอยไพลินอย่างรู้สึกไม่มั่นใจเพราะบางทีเขาอาจจะหูฟาดจนได้ยินผิดไปก็ได้ในขณะที่พลอยไพลินได้แต่เผยรอยยิ้มหวานออกมาและเอ่ยย้ำกับเขาอีกครั้งว่าสิ่งที่เธอพูดไปนั้นคือความจริงไม่ใช่ความฝันแต่อย่างใด“พลอยกำลังตั้งท้องเราสองคนกำลังจะมีลูกด้วยกันแล้วนะคะ เฮียดีใจไหม”เมื่อได้ฟังพลอยไพลินพูดอีกครั้งอย่างชัดถ้อยชัดคำเรย์ก็เผยรอยยิ้มกว้างด้วยความพึงพอใจก่อนที่เขาจะรูดสาวท่อนเอ็นใหญ่ไปมาอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น อารมณ์กระสันที่เต็มไปด้วยความใคร่ก่อนหน้านี้ที่คล้ายจะหายไปเพราะได้รับข่าวน่ายินดีพลันกลับมาอีกครั้งซึ่งครั้งนี้เขาตื่นเต้นจนแทบจะเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่แล้ว“เมียจ๋า เรื่องที่น
โรงพยาบาล N“ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์แล้ว“กรี๊ด ดีใจด้วยนะเพื่อนรักในที่สุดมึงก็กำลังจะมีเบบี้น้อยแล้ว”คุณหมอสาวเอ่ยบอกพลอยไพลินด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดีส่วนคุณแม่มือใหม่ตอนนี้นั้นตัวแข็งค้างกับคำว่าตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์ที่ดังซ้ำไปซ้ำมาในหัวราวกับว่าเธอไม่อยากจะเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง แต่แล้วคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ก็ต้องดึงสติของตัวเองกลับมาเมื่อเพื่อนสาวของเธอกรีดร้องเสียงดังลั่นห้องด้วยความดีใจที่ทำเอาแก้วหูของพลอยไพลินแทบแตก“เบาๆก็ได้ไหมเจ แก้วหูกูจะแตกแล้วเนี่ย”พลอยไพลินหันมาเอ็ดเพื่อนสาวเสียงเบาๆให้ได้ยินกันสองคนก่อนที่เจด้าจะรีบยกมือขึ้นปิดปากเอาไว้ทันทีด้วยความเกรงใจคุณหมอที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาเอ็นดู เมื่ออาการของเธอนั้นดูเหมือนว่าจะตื่นเต้นกว่าพลอยไพลินที่เป็นคนตั้งท้องเสียอีก“ก็กูนี่ ดีใจมากดีใจที่สุดเลยพลอยมึงท้องแล้ว เย่ เย่ เย่”เจด้าบอกพลอยไพลินด้วยความดีใจก่อนที่หยดน้ำตาจะไหลกลิ้งลงมาบนพวงแก้มเนียนของเธอทำเอาพลอยไพลินถึงกับตกใจที่เห็นเจด้าร้องไห้ราวกับว่าเธอกับเจด้ากำลังสลับบทบาทกันอย่างไรอย่างนั้นเลย คนที่ต้องร้องไห้ด้วยความดีใจที่กำลังจะได้เป
Comments