เพราะความเมาเป็นเหตุ ดารินจึงต้องเสียตัวให้กับผู้ชายคนหนึ่ง หลังจากผ่านค่ำคืนนั้นมาเธอคิดว่าชีวิตนี้คงไม่หวนมาเจอกันอีกแล้ว แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอจนได้ คนที่อยู่บนเตียงกับเธอในคืนนั้นดันกลายมาเป็นเจ้านายซะได้!
View More“อ่าส์”
เสียงครางหอบกระเส่าต่ำลึกราวสัตว์ป่าถูกทำร้ายของบุรุษเรือนกายสูงใหญ่ที่กำลังคร่อมทับเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นบ่งบอกถึงความพึงพอใจสูงสุดยามได้ซุกไซ้กายเย้ายวนที่ไร้สิ่งปกปิด แม้ภายในห้องนอนมันจะมืดมิดมีเพียงแสงไฟส่องสว่างแค่เพียงรำไรก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการลิ้มรสกวางสาวเนื้อหวานที่นอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่าง กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งเมื่อจ้วงจูบสอดรัดดูดดึงเรียวลิ้นหวานฉ่ำปนขมหน่อยๆเหมือนยากระตุ้นชั้นดีให้เลือดลมเดินเดือดพล่าน ยิ่งจูบยิ่งไม่อยากปล่อยให้เป็นอิสระกระทั่งลมหายใจเจ้าหล่อนเริ่มติดขัดเลยยอมถอยเปลี่ยนมาซุกไซ้ขบเม้มซอกคออ่อนนุ่มแทน มือคู่ใหญ่คว้าเต้าหยุ่นได้ก็นวดเคล้นอย่างลำพองแล้วค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงมาซุกกลางร่องอกอวบนวลสล้างหลังจากพอใจกับความหอมกรุ่นกลิ่นเฉพาะตัวของซอกคอเล็กสีน้ำผึ้ง จมูกโด่งคมสันก็ไม่น้อยหน้ากดคลอเคลียสูดดมความหอมรวยรินเข้าปอดให้ได้มากที่สุด พลางคลุกเคล้าถูไถไรหนวดจางๆจนแดงปื้นเรียกเสียงครางยาวเป็นระยะ แขนเรียวเสลาถูกจับยกขึ้นเหนือศีรษะตราตรึงไว้ด้วยมือเพียงแค่ข้างเดียว สายตาคมกวาดมองอย่างชื่นชม ยามร่างแน่งน้อยบิดตัวมันช่างยั่วยุตัณหาได้ดีเหลือเกิน ปากอุ่นเกือบร้อนแตะเหนือแอ่งชีพจรบนเนินอกข้างซ้ายแล้วย้ายตำแหน่งมาแถวรักแร้ขาวนวลเนียนน่าสัมผัส กดปากจุมพิตอย่างไม่นึกรังเกียจแต่อย่างใดเพราะมันทั้งหอมและสะอาดเกินกว่าจะปล่อยผ่านไปเฉยๆได้ ลิ้นสากตวัดเลียจนเปียกชื้นหนำใจ คนเมามันมีดีอยู่ตรงนี้ที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่ห้ามปรามแต่โดยส่วนมากเขาไม่นิยมมีเซ็กส์กับคนไม่ได้สติหรอก มันไม่เร้าอารมณ์ ไม่สุดโต่งเหมือนตอนมีสติกันทั้งสองฝ่าย แต่เชื่อมั่นว่าอีกประเดี๋ยวคนเมามายก็ต้องได้สติขึ้นมาเมื่อโดนรุกอย่างหนักเช่นนี้ “อือ” เสียงหวานครางประท้วงเมื่อเริ่มรำคาญ มือไม้ปัดป่ายพร้อมผลักไสสิ่งที่กำลังรบกวนอยู่ในขณะนี้ให้ออกห่าง จะพลิกตัวหนีก็มีคนตรึงแขนเอาไว้ ใบหน้าจึงนิ่วลงอย่างขัดใจแม้จะไม่รู้ว่ากำลังเกิดเหตุการณ์อะไรกับตนเองอยู่ก็ตาม “ขอฉันดูดนมเธอจริงๆจังๆหน่อยนะคนสวยเพราะมันยั่วกิเลสฉันมานานมากแล้ว” เสียงทุ้มติดสั่นพร่าขออนุญาตเจ้าของเต้างามสล้างอย่างไม่เป็นทางการและไม่มัวรีรอให้เสียเวลาอ้าปากได้ก็งับลงบนเม็ดเล็กสีหวานทันที ยิ่งดูดยิ่งติดใจจนยากจะปล่อยผ่าน ใช่ว่าไม่เคยกินนมสดๆจากเต้าแต่ไม่เคยกินของใครแล้วมันให้ความรู้สึกดีเช่นนี้มาก่อน ปากหยักลึกขยอกกลืนกินเต้างามเข้าไปเกินครึ่งจนแก้มสากตอบ อีกข้างก็ไม่ยอมปล่อยให้มันเกิดอาการน้อยใจ บีบเคล้นปลิ้นง่ามนิ้วทั้งห้าพลางเขย่าให้มันกระเพื่อมเด้งดึ๋งสะบัดไปมา อิ่มจากอีกข้างก็สลับมาข้างที่ยังไม่ได้กิน “ฮือ” เสียงครางคล้ายสะอื้นและมีอาการเกร็งต่อต้านเมื่อถูกรุกรานหนักขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาคู่หวานฉ่ำหรี่ปรืออย่างคนสติไม่เต็มร้อยเอียงคอมองแล้วนิ่วหน้าเมื่อเจ็บแปลบบริเวณยอดอก เงาตะคุ่มๆเหนือร่างกายมันคือตัวอะไร นี่มันความฝันหรือความจริงกันแน่ แต่ถ้าเป็นความฝันทำไมมันเหมือนจริงอย่างนี้ “ชู่ ไม่มีอะไรต้องกังวลเลยสักนิด ทำตัวให้ผ่อนคลายสบายๆเข้าไว้ นั่นแหละแบบนั้น นอนนิ่งๆ” เอื้อมมือขึ้นไล้แก้มนุ่มเป็นการปลอบประโลม พอเห็นว่านิ่งสงบดังเดิมก็อ้าปากงับเม็ดบัวที่แข็งเป็นไตอย่างเชิญชวนให้ลิ้มรส นัยน์ตาคมกริบเหลือบขึ้นมองใบหน้าเรียวสวยทั้งที่ปากยังคงดูดนมสดจากเต้าที่คุณภาพเต็มเปี่ยม พลางสังเกตอาการอยู่เงียบๆ โดยไม่ปริปากพูดอะไรอีก และแล้วร่างกายเย้ายวนงดงามสะคราญตาก็เริ่มขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง ‘ในที่สุดเธอก็เริ่มรู้สึกตัวจริงๆ จัง ๆ สักที’ ไม่นี่ไม่ใช่ความฝัน เงาตะคุ่มๆที่เห็นลางๆ ไม่ชัดมันคือร่างกายของผู้ชาย มือสั่นแตะแผ่นหลังเต็มตึงที่ปราศจากเสื้อแล้วรีบชักมือกลับในทันทีพลางลูบคลำเนื้อตัวของตัวเองบ้างซึ่งมันก็ไม่ต่างจากคนๆ นี้เลย นี่มันเรื่องอะไรกันทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่และมีสภาพเปล่าเปลือยไร้เสื้อผ้าแบบนี้ พลันก้อนแข็งๆก็แล่นจุกขึ้นมาตรงลำคอจนตีบตัน อาการเมามายแทบจะหายเป็นปลิดทิ้งโดยไม่ต้องพึ่งสิ่งแก้แฮงค์ “อย่าทำอะไรฉันเลย ได้โปรดเถอะนะ ฉะ...ฉันกลัว ฮือ กลัวจริงๆ ขะ...ขอร้อง...ฉันขอร้อง” มือเล็กดันไหล่หนาสุดกำลัง สติที่มีน้อยนิดกำลังบอกให้รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังจะถูกข่มขืนน้ำตารินไหลออกมาอย่างน่าเวทนา ใบหน้าสวยแต่เศร้าหมองจนน่าใจหายส่ายสะบัดผมกระจัดกระจาย “อย่าร้องไห้มันไม่มีอะไรน่ากลัวเลยสักนิด เซ็กส์ใครๆบนโลกเขาก็ปรารถนาอยากมีกันทั้งนั้น ทำอย่างกับว่าเธอไม่เคยมีมาก่อนอย่างนั้นแหละคนสวย เลิกเศร้าแล้วมามีความสุขกันดีกว่า” คายเม็ดบัวสีหวานแล้วโน้มหน้าเข้าไปจูบกลีบปากบวมเป่งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเจ้าหล่อน มืออีกข้างเลื่อนลงสู่ใจกลางความสาวที่เขามีโอกาสได้เห็นเพียงเลือนลาง ตะปบตะโปมหนักมือเพื่อให้เกิดความเสียวซ่านมากที่สุดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับขั้นต่อไป ไม่ เธอไม่เคยมีเซ็กส์มาก่อนอย่างที่เขากล่าวหา ไม่เคยมีจริงๆ ครวญครางเสียงสั่นสะอื้นในอกอย่างอดสูเมื่อไม่สามารถพูดมันออกมาได้เพราะปากถูกครอบครองเหนียวแน่นจนรู้สึกเจ็บร้าวระบมไปหมด พยายามรวบรวมเรียวแรงใช้มือดันผลักไสดันไหล่หนาให้ออกห่างเท่าไหร่เขาก็ไม่สะทกสะเทือนเลยแม้แต่น้อย โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับเธอทำไมถึงได้โหดร้ายยิ่งนัก ร่างกายคล้ายไม่มีเรี่ยวแรงมันอ่อนปวกเปียกจนน่าใจหาย สติพร่าเลือนลงเต็มทน หัวหมุนเคว้งคว้างและอยู่ๆ มันก็เหมือนจิตวิญญาณถูกกระชากอย่างป่าเถื่อน “กรี๊ดดดดด เจ็บ ไม่ พะ...พอแล้วได้โปรด ฮึก! อย่าทำ...อย่าทำกับฉันอย่างนี้” เสียงกรีดร้องดังกึกก้องอย่างตกใจพร้อมคำอ้อนวอน ร่างกายอรชรบิดตัวดิ้นเร่าๆเมื่อความเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่ราวมีเข็มนับร้อยเล่มกำลังทิ่มแทงอย่างไม่ปราณีทั้งแสบทั้งตึงตรงกึ่งกาย หยาดน้ำตาไหลรินเต็มใบหน้า สองมือน้อยทั้งทุบทั้งหยิกข่วนหลังหลังกว้างเต็มตึงเป็นพัลวัน “โอ ฉันเป็นคนแรกของเธองั้นเหรอ” ครางอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองเป็นคนได้ความสาวนี้มาเป็นคนแรก ด้วยความที่ใส่เข้าไปโดยไม่ได้คำนึงถึงสิ่งใดทำให้เยื่อบางๆขาดสะบั้นอย่างโหดร้าย ไม่มีความอ่อนโยนค่อยเป็นค่อยไปเพราะคิดว่าคนใต้ร่างคงไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แต่มันผิดคาด ยิ่งร่างเล็กดีดดิ้นทุบตีความรู้สึกผิดก็เริ่มถาโถมเข้ามา ริมฝีปากหยักจุมพิตหน้าผากเกลี้ยงนูนซ้ำๆโดยไม่ได้ขยับท่อนล่างที่เชื่อมต่อกันอย่างเหนียวแน่นพลางกระซิบถ้อยคำปลอบโยนให้หายจากอาการตกใจ แต่มันกลับไม่ง่ายเลยสักนิดสำหรับคนที่โดนกระทำ “ออกไปจากตัวฉัน ได้โปรดเถอะ ฉันไม่อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น สงสารฉันได้ไหมคะ” อ้อนวอนเสียงสั่นระริก ขอบตาร้อนผ่าวราวกับว่ามันกำลังจะระเบิดในไม่ช้า สิ่งแปลกปลอมที่มันอัดอยู่ในร่างกายก็ทำร้ายเธอให้ปวดร้าวอย่างแสนสาหัส ทำไมเสียงอ้อนวอนของเธอถึงไม่ได้รับการเห็นใจจากคนๆนี้เลย เขามีหัวใจรึเปล่าถึงได้ย่ำยีคนไม่มีทางสู้ให้ป่นปี้ไม่เหลือศักดิ์ศรีเช่นนี้“โอเคจ้ะ พี่จะเห็นแก่น้องรินล่ะกันนะครับ มาเรื่องของเราต่อดีกว่า ตกลงว่ายังไงครับน้องรินยินดีที่จะร่วมงานกับบริษัทเล็กๆของพี่ไหมเอ่ย บอกตามตรงว่าพี่อยากได้น้องรินมาช่วยงานจริงๆนะจ๊ะ ตอนนี้พี่ขาดเลขาส่วนตัวด้วยยังหาใครมารับตำแหน่งนี้ไม่ได้เลย น้องรินเป็นเป้าหมายหลักของพี่เลยนะรู้ไหมถึงต้องมาหาถึงบ้านนี่ไงเพราะกลัวที่อื่นจะทาบทามชิงตัวเราตัดหน้าพี่เสียก่อน” เขตแดนเลิกสนใจชาร์ตันพลางสบตากับดารินอย่างมีความหวัง ถ้าได้ร่วมงานกันเขาอาจจะมีหวังได้พัฒนาความสัมพันธ์ให้ก้าวผ่านคำว่าพี่น้อง เพราะคนอย่างดารินไม่เหมาะที่จะได้คนอย่างนายชาร์ตันเป็นคนรัก “เรื่องของเรางั้นเหรอ หึ! สงสัยมึงอยากจะโดนกูกระทืบจริงๆเว้ย!” ชาร์ตันโพล่งขึ้นเมื่อเริ่มอดรนทนไม่ไหวแต่มือน้อยๆยกห้ามเลยจำต้องนั่งเงียบอย่างช่วยไม่ได้ทั้งที่ในใจร้อนรุ่มอยากกระทืบคนให้หายโมโห ไอ้เวรนี่เห็นนิ่งๆนึกว่าจะไม่มีปากแต่พอมันมีบทขึ้นมานี่พูดไม่กลัวเจ็บปากเลย ปากดีแบบนี้น่าส่งไปนอนเล่นที่โรงพยาบาลสักวันสองวันท่าจะดีไม่น้อย บอบบางอย่างนี้กระดูกคงหักร้าวเป็นสองท่อน เก่งไม่ดูสารรูปตัวเองเลยไอ้หน้าปลาไหลผสมชิวาว่าเอ๊ย! “รินต้องขอขอบพระคุณพี่แด
“บอกก่อนว่าเฮียคิดค่าทุบหนึ่งครั้งต่อหนึ่งจูบนะ เอาสิทุบเลยตามสบายเฮียชอบเพราะจะได้จูบเมียโชว์ผู้ชายคนอื่นที่คิดมาตีท้ายครัว” พูดชิดกลีบปากแดงสวยและเมื่ออดใจไม่ไหวก็กดปากลงจุ๊บซ้ำๆอีกหลายรอบจนดารินต้องยันแผ่นอกกว้างเอาไว้แล้วส่ายหน้าอย่างจริงจังพร้อมทำตาดุ “หยุดเลยค่ะคนหื่น ยิ่งเฮียเป็นแบบนี้ธุระของพี่แดนจะยิ่งช้าเข้าไปใหญ่นะคะ สู้คุยให้จบๆไปพี่เขาจะได้รีบกลับไงคะ หรือว่าเฮียไม่เห็นด้วย” กระซิบบอกให้ได้ยินกันแค่สองคนและมันก็ดูเหมือนจะได้ผลเพราะชาร์ตันมีท่าทีอ่อนลงมาก “ก็ได้ๆ งั้นก็รีบๆคุยให้มันเสร็จๆไปเราจะได้ทำอย่างอื่นกันต่อสักทีแม่งเสียเวลาฉิบหายเลย เลือกมาไม่ได้รู้เวลาล่ำเวลาเลยว่าใครเขาจะทำอะไรกัน” เสียงกระด้างพูดดังลั่นอย่างไม่เกรงใจความเขินอายของดารินที่ใบหน้าแดงระเรื่อโดยอัตโนมัติเพราะรู้กันอยู่แค่สองคนเท่านั้นว่าอะไรเป็นอะไรก่อนที่เขตแดนจะมา และจริงอย่างที่เมียเขาพูดถ้ายังมัวยืดเยื้อไอ้เขตแดนมันจะไม่ได้กลับออกไปสักที นี่ยังไม่รู้เลยว่ามันเสนอหน้ามาที่นี่ทำไมเพราะมัวแต่เขม่นมันอยู่ “น่ารักมากค่ะ แต่ถ้าจะให้ดีเฮียขึ้นไปรอบนห้องก่อนดีไหมคะ” เกลียดประโยคท้ายที่ว่าจะได้ทำอย่างอ
ชาร์ตันที่อาสารับหน้าดูแลแขกที่บังอาจมากดออดเรียกเจ้าของบ้านในขณะที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มชนิดที่ว่ายังไงก็ได้แน่ถ้าไม่มีใครมาขัดขวางแทนเมียคนสวยที่เขาไล่ให้กลับขึ้นไปแต่งตัวใหม่ให้เรียบร้อยอย่างไม่สบอารมณ์และยิ่งมันผู้นี้เป็นผู้ชายด้วยแล้วยิ่งทำให้ไฟในกายโหมกระพือหนักขึ้นเรื่อยๆจนอยากจะมอดดับ ยิ่งคิดความเสียดายมันก็ถาโถมเข้าใส่จนอยากจะลุกขึ้นไปกระชากคอเสื้อไอ้หน้าปลาไหลมาประเคนหมัดใส่ให้หายแค้นนัก หงุดหงิดแท้โว้ย! ใจตอนนั้นไม่อยากไปดูหรืออยากเปิดต้อนรับหน้าไหนก็ต้องไปเพราะเมียสั่งเสียงแข็ง ไอ้เขตแดนเวรตะไลอะไรนี่มันก็กวนบาทาไม่น้อย เข้ามานั่งเจ๋อแล้วมันไม่เริ่มต้นบทสนทนาอะไรทั้งนั้นแล้วเรื่องอะไรคนอย่างชาร์ตัน หยางจะต้องเสวนากับมันก่อนด้วยไม่มีทางหรอกโว้ย! “มาแล้วค่ะ รินต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้พี่แดนต้องนั่งรอซะนานเลย” ดารินพูดเสียงใสพลางยิ้มหวานให้รุ่นพี่หนุ่มที่รู้จักกันมานานอย่างเกรงใจ แล้วมองค้อนตัวต้นเหตุที่กำลังนั่งหน้าบึ้งตึงอย่างคนไม่รับแขกอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขตแดน ถ้ารุ่นพี่คนนี้ไม่มาขัดก่อนป่านนี้เธอก็คงถูกกินไม่เหลือแม้แต่กระดูกแน่ แค่คิดก็เสียววูบไปทั้งร่างกายแล้ว รอดมาได
“ไม่สนิทแต่ได้กันเรียบร้อยแล้วและก็กำลังจะได้กันอีกรอบด้วย” แค่เสี้ยววินาทีเขาก็หยัดตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับรวบเอวคอดให้ขึ้นมาคร่อมบนตักโดยหันหน้าเข้าหากันอย่างง่ายดาย พลางจับแขนเรียวให้คล้องรอบคอตัวเองเสร็จสรรพ เมียชอบพูดเหมือนเป็นคนอื่นคนไกลกันอยู่เรื่อยขัดใจแท้โว้ย! “ถามจริงเถอะค่ะวันๆคุณเคยคิดเรื่องอื่นบ้างไหมคะคุณชาร์ตัน” รีบผลักใบหน้าหล่อออกเมื่อมันกำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้จนน่าหวาดเสียว หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นตึกตักผิดจังหวะไปหมด ว่าจะไม่หวั่นไหวไปกับตาบ้านี่แล้วนะ จุ๊บ “เรื่องอื่นก็คิดแต่อยู่ใกล้เมียแล้วคิดเรื่องอื่นไม่ค่อยออก” “คุณชาร์ตัน อื้อ!” “ไม่เอาคุณชาร์ตันสิดาร์ลิ่งจ๋า ทำไมถึงพูดไม่รู้เรื่องนะถ้ายังพูดอีกจะจูบให้ปากบวมเลยคอยดูสิ เรียกใหม่เดี๋ยวนี้” ซบหน้าลงกับซอกคอหอม นัวเนียคลอเคลียเป็นแมวยักษ์กำลังออดอ้อนนายสาวคนสวยที่กำลังทำหน้าตาเหยเก ตาบ้านี่เฮียบ้าเฮียบออะไรกันไม่อยากพูดเลยมันเขินๆยังไงไม่รู้สิ บทจะอ้อนก็อ้อนหนักมากจนไม่กล้าด่าแรงเลย เวรกรรมอะไรของฉันนะเนี่ยปรับตัวปรับอารมณ์ไม่ทันแล้ว “รินจ๋า เฮียสิ เรียกเฮียหน่อย” ยังคงตื๊อไม่เลิกและจะตื๊อจนกว่าจะได้ยินนั่นแหละ เ
“ชาร์ตัน! หุบปากไปเลยนะ!” ขึ้นเสียงอย่างมีน้ำโม และเรื่องมั่นใจเกินร้อยต้องยกให้ผู้ชายคนนี้เลย “ที่พูดว่าจะรับผิดชอบน่ะเรื่องจริงนะ” นอกจากจะไม่หยุดมือที่กำลังรุกรานเข้ามาในเสื้อกล้ามตัวบางแล้วชาร์ตันยังกดท้ายทอยเล็กลงจนริมฝีปากประกบกันแนบแน่นในที่สุดพลางพลิกกายให้ร่างแน่งน้อยนอนแทนที่ตนเองเพื่อจะได้เรียกร้องจูบได้ถนัดถนี่ รวบตรึงสองแขนเรียวเสลาไว้เหนือศีรษะตรงหัวเตียงด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างก็ล้วงเลื้อยเข้ามาสำรวจความอวบสล้างตระการตา บีบเคล้นเต้าใหญ่ด้วยน้ำหนักมือแตกต่างกันไปในแต่ละจังหวะเพื่อให้ความหวาบหวามแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างกายเย้ายวน ดารินที่ควบคุมตัวเองได้ไม่ดีนักแอ่นตัวหยัดขึ้นอย่างสั่นสะท้านปนเสียวแปลบในช่องท้องน้อยที่กำลังปั่นป่วนชวนทรมาน ใบหน้างามพริ้งส่ายสะบัดตามกระแสคลื่นปรารถนาที่สาดซัดเข้าใส่ไม่ยั้ง สะกดกั้นเก็บกักเสียงครางของตัวเองแทบไม่อยู่ ปลายเท้าเรียวถูไถจิกเกร็งหงิกงอจนผ้าปูเตียงสีหวานยับย่น “ชอบไหมครับ เธอชอบให้ฉันสัมผัสร่างกายเธอแบบนี้ไหมริน บอกหน่อยดีรึเปล่ารินจ๋า หืม ว่าไง” เสียงแหบแปร่งพร่ากระซิบถามชิดเรียวปากบวมแดงแล้วกดจูบลงซ้ำๆอย่างหักห้ามใจต
“ชอบเหลือเกินนะด่าผัวว่าไอ้คนเฮงซวยและอีกสารพัดจะด่าเนี่ย สงสัยเห็นว่าใจดีมากเลยกล้าปากเก่งใหญ่ ไหนดูสิว่าถ้าโดนทำโทษแล้วยังจะกล้าอยู่ไหม” มือใหญ่หมุนไหล่บางให้หันมาเผชิญหน้าด้วยแววตาคุกรุ่นมีประกายไฟหน่อยๆจนดารินแอบขนลุกนิดๆ ลมหายใจอุ่นจัดก็แกล้งเป่ารดใบหน้าอย่างจงใจ “ห้ามทำอะไรบ้าๆนะชาร์ตัน! รีบถอยหลังออกไปห่างๆฉันเลย ไม่อย่างนั้นจะหาว่าฉันไม่เตือนไม่ได้นะคุณชาร์ตัน” อยากเติมคำว่าไอ้นำหน้าชื่อไปด้วยซ้ำแต่ยั้งปากเอาไว้ได้ทันท่วงที ใจคิดอยากจะก้าวขาถอยหลังหนีอีกแต่มันหนีไปไหนไม่ได้เพราะสะโพกมันติดกับอ่างล้างจานจนขยับไม่ได้ไม่ว่าทางไหน ส่วนไอ้เฒ่าตี๋ตรงหน้านี่ก็ทำท่าคุกคามเธอเหมือนคนโรคจิตที่ต้องการได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วนได้สมบทบาทเหลือเกิน บ้าจริงแล้วเธอจะเอาตัวรอดออกไปจากตรงนี่ได้ยังไงล่ะเล่า ข้อดีของการอยู่บ้านคนเดียวชักเห็นว่ามันเป็นข้อเสียอย่างร้ายแรงแล้วสิเนี่ย “เธอกลัวงั้นเหรอดาร์ลิ่ง นี่ผัวนะไม่ใช่ยักษ์ใช่มารไม่ต้องตัวสั่นขนาดนี้ก็ได้มั้งครับ ยิ้มหน่อยเร็วคนสวย ส่วนคำขู่แบบเด็กน้อยของเธอฉันไม่กลัวหรอกบอกเลย” แทนที่เจอหน้ากันจะได้รับคำพูดหวานหูหรือรอยยิ้มเอาใจเปล่าเลยเริ่
Comments