ขังรักดรุณี Nc 20+

ขังรักดรุณี Nc 20+

last updateLast Updated : 2025-06-24
By:  สิรี&EVAVYUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
18Chapters
29views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เพราะความเมาเป็นเหตุ ดารินจึงต้องเสียตัวให้กับผู้ชายคนหนึ่ง หลังจากผ่านค่ำคืนนั้นมาเธอคิดว่าชีวิตนี้คงไม่หวนมาเจอกันอีกแล้ว แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอจนได้ คนที่อยู่บนเตียงกับเธอในคืนนั้นดันกลายมาเป็นเจ้านายซะได้!

View More

Chapter 1

บทนำ

“อ่าส์”

เสียงครางหอบกระเส่าต่ำลึกราวสัตว์ป่าถูกทำร้ายของบุรุษเรือนกายสูงใหญ่ที่กำลังคร่อมทับเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นบ่งบอกถึงความพึงพอใจสูงสุดยามได้ซุกไซ้กายเย้ายวนที่ไร้สิ่งปกปิด แม้ภายในห้องนอนมันจะมืดมิดมีเพียงแสงไฟส่องสว่างแค่เพียงรำไรก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการลิ้มรสกวางสาวเนื้อหวานที่นอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่าง กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งเมื่อจ้วงจูบสอดรัดดูดดึงเรียวลิ้นหวานฉ่ำปนขมหน่อยๆเหมือนยากระตุ้นชั้นดีให้เลือดลมเดินเดือดพล่าน ยิ่งจูบยิ่งไม่อยากปล่อยให้เป็นอิสระกระทั่งลมหายใจเจ้าหล่อนเริ่มติดขัดเลยยอมถอยเปลี่ยนมาซุกไซ้ขบเม้มซอกคออ่อนนุ่มแทน มือคู่ใหญ่คว้าเต้าหยุ่นได้ก็นวดเคล้นอย่างลำพองแล้วค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงมาซุกกลางร่องอกอวบนวลสล้างหลังจากพอใจกับความหอมกรุ่นกลิ่นเฉพาะตัวของซอกคอเล็กสีน้ำผึ้ง จมูกโด่งคมสันก็ไม่น้อยหน้ากดคลอเคลียสูดดมความหอมรวยรินเข้าปอดให้ได้มากที่สุด พลางคลุกเคล้าถูไถไรหนวดจางๆจนแดงปื้นเรียกเสียงครางยาวเป็นระยะ

แขนเรียวเสลาถูกจับยกขึ้นเหนือศีรษะตราตรึงไว้ด้วยมือเพียงแค่ข้างเดียว สายตาคมกวาดมองอย่างชื่นชม ยามร่างแน่งน้อยบิดตัวมันช่างยั่วยุตัณหาได้ดีเหลือเกิน ปากอุ่นเกือบร้อนแตะเหนือแอ่งชีพจรบนเนินอกข้างซ้ายแล้วย้ายตำแหน่งมาแถวรักแร้ขาวนวลเนียนน่าสัมผัส กดปากจุมพิตอย่างไม่นึกรังเกียจแต่อย่างใดเพราะมันทั้งหอมและสะอาดเกินกว่าจะปล่อยผ่านไปเฉยๆได้ ลิ้นสากตวัดเลียจนเปียกชื้นหนำใจ คนเมามันมีดีอยู่ตรงนี้ที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่ห้ามปรามแต่โดยส่วนมากเขาไม่นิยมมีเซ็กส์กับคนไม่ได้สติหรอก มันไม่เร้าอารมณ์ ไม่สุดโต่งเหมือนตอนมีสติกันทั้งสองฝ่าย แต่เชื่อมั่นว่าอีกประเดี๋ยวคนเมามายก็ต้องได้สติขึ้นมาเมื่อโดนรุกอย่างหนักเช่นนี้

“อือ” เสียงหวานครางประท้วงเมื่อเริ่มรำคาญ มือไม้ปัดป่ายพร้อมผลักไสสิ่งที่กำลังรบกวนอยู่ในขณะนี้ให้ออกห่าง จะพลิกตัวหนีก็มีคนตรึงแขนเอาไว้ ใบหน้าจึงนิ่วลงอย่างขัดใจแม้จะไม่รู้ว่ากำลังเกิดเหตุการณ์อะไรกับตนเองอยู่ก็ตาม

“ขอฉันดูดนมเธอจริงๆจังๆหน่อยนะคนสวยเพราะมันยั่วกิเลสฉันมานานมากแล้ว” เสียงทุ้มติดสั่นพร่าขออนุญาตเจ้าของเต้างามสล้างอย่างไม่เป็นทางการและไม่มัวรีรอให้เสียเวลาอ้าปากได้ก็งับลงบนเม็ดเล็กสีหวานทันที ยิ่งดูดยิ่งติดใจจนยากจะปล่อยผ่าน ใช่ว่าไม่เคยกินนมสดๆจากเต้าแต่ไม่เคยกินของใครแล้วมันให้ความรู้สึกดีเช่นนี้มาก่อน

ปากหยักลึกขยอกกลืนกินเต้างามเข้าไปเกินครึ่งจนแก้มสากตอบ อีกข้างก็ไม่ยอมปล่อยให้มันเกิดอาการน้อยใจ บีบเคล้นปลิ้นง่ามนิ้วทั้งห้าพลางเขย่าให้มันกระเพื่อมเด้งดึ๋งสะบัดไปมา อิ่มจากอีกข้างก็สลับมาข้างที่ยังไม่ได้กิน

“ฮือ” เสียงครางคล้ายสะอื้นและมีอาการเกร็งต่อต้านเมื่อถูกรุกรานหนักขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาคู่หวานฉ่ำหรี่ปรืออย่างคนสติไม่เต็มร้อยเอียงคอมองแล้วนิ่วหน้าเมื่อเจ็บแปลบบริเวณยอดอก เงาตะคุ่มๆเหนือร่างกายมันคือตัวอะไร นี่มันความฝันหรือความจริงกันแน่ แต่ถ้าเป็นความฝันทำไมมันเหมือนจริงอย่างนี้

“ชู่ ไม่มีอะไรต้องกังวลเลยสักนิด ทำตัวให้ผ่อนคลายสบายๆเข้าไว้ นั่นแหละแบบนั้น นอนนิ่งๆ” เอื้อมมือขึ้นไล้แก้มนุ่มเป็นการปลอบประโลม พอเห็นว่านิ่งสงบดังเดิมก็อ้าปากงับเม็ดบัวที่แข็งเป็นไตอย่างเชิญชวนให้ลิ้มรส

นัยน์ตาคมกริบเหลือบขึ้นมองใบหน้าเรียวสวยทั้งที่ปากยังคงดูดนมสดจากเต้าที่คุณภาพเต็มเปี่ยม พลางสังเกตอาการอยู่เงียบๆ โดยไม่ปริปากพูดอะไรอีก และแล้วร่างกายเย้ายวนงดงามสะคราญตาก็เริ่มขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง

‘ในที่สุดเธอก็เริ่มรู้สึกตัวจริงๆ จัง ๆ สักที’

ไม่นี่ไม่ใช่ความฝัน เงาตะคุ่มๆที่เห็นลางๆ ไม่ชัดมันคือร่างกายของผู้ชาย มือสั่นแตะแผ่นหลังเต็มตึงที่ปราศจากเสื้อแล้วรีบชักมือกลับในทันทีพลางลูบคลำเนื้อตัวของตัวเองบ้างซึ่งมันก็ไม่ต่างจากคนๆ นี้เลย นี่มันเรื่องอะไรกันทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่และมีสภาพเปล่าเปลือยไร้เสื้อผ้าแบบนี้ พลันก้อนแข็งๆก็แล่นจุกขึ้นมาตรงลำคอจนตีบตัน อาการเมามายแทบจะหายเป็นปลิดทิ้งโดยไม่ต้องพึ่งสิ่งแก้แฮงค์

“อย่าทำอะไรฉันเลย ได้โปรดเถอะนะ ฉะ...ฉันกลัว ฮือ กลัวจริงๆ ขะ...ขอร้อง...ฉันขอร้อง” มือเล็กดันไหล่หนาสุดกำลัง สติที่มีน้อยนิดกำลังบอกให้รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังจะถูกข่มขืนน้ำตารินไหลออกมาอย่างน่าเวทนา ใบหน้าสวยแต่เศร้าหมองจนน่าใจหายส่ายสะบัดผมกระจัดกระจาย

“อย่าร้องไห้มันไม่มีอะไรน่ากลัวเลยสักนิด เซ็กส์ใครๆบนโลกเขาก็ปรารถนาอยากมีกันทั้งนั้น ทำอย่างกับว่าเธอไม่เคยมีมาก่อนอย่างนั้นแหละคนสวย เลิกเศร้าแล้วมามีความสุขกันดีกว่า” คายเม็ดบัวสีหวานแล้วโน้มหน้าเข้าไปจูบกลีบปากบวมเป่งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเจ้าหล่อน มืออีกข้างเลื่อนลงสู่ใจกลางความสาวที่เขามีโอกาสได้เห็นเพียงเลือนลาง ตะปบตะโปมหนักมือเพื่อให้เกิดความเสียวซ่านมากที่สุดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับขั้นต่อไป

ไม่ เธอไม่เคยมีเซ็กส์มาก่อนอย่างที่เขากล่าวหา ไม่เคยมีจริงๆ ครวญครางเสียงสั่นสะอื้นในอกอย่างอดสูเมื่อไม่สามารถพูดมันออกมาได้เพราะปากถูกครอบครองเหนียวแน่นจนรู้สึกเจ็บร้าวระบมไปหมด พยายามรวบรวมเรียวแรงใช้มือดันผลักไสดันไหล่หนาให้ออกห่างเท่าไหร่เขาก็ไม่สะทกสะเทือนเลยแม้แต่น้อย โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับเธอทำไมถึงได้โหดร้ายยิ่งนัก ร่างกายคล้ายไม่มีเรี่ยวแรงมันอ่อนปวกเปียกจนน่าใจหาย สติพร่าเลือนลงเต็มทน หัวหมุนเคว้งคว้างและอยู่ๆ มันก็เหมือนจิตวิญญาณถูกกระชากอย่างป่าเถื่อน

“กรี๊ดดดดด เจ็บ ไม่ พะ...พอแล้วได้โปรด ฮึก! อย่าทำ...อย่าทำกับฉันอย่างนี้” เสียงกรีดร้องดังกึกก้องอย่างตกใจพร้อมคำอ้อนวอน ร่างกายอรชรบิดตัวดิ้นเร่าๆเมื่อความเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่ราวมีเข็มนับร้อยเล่มกำลังทิ่มแทงอย่างไม่ปราณีทั้งแสบทั้งตึงตรงกึ่งกาย หยาดน้ำตาไหลรินเต็มใบหน้า สองมือน้อยทั้งทุบทั้งหยิกข่วนหลังหลังกว้างเต็มตึงเป็นพัลวัน

“โอ ฉันเป็นคนแรกของเธองั้นเหรอ” ครางอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองเป็นคนได้ความสาวนี้มาเป็นคนแรก

ด้วยความที่ใส่เข้าไปโดยไม่ได้คำนึงถึงสิ่งใดทำให้เยื่อบางๆขาดสะบั้นอย่างโหดร้าย ไม่มีความอ่อนโยนค่อยเป็นค่อยไปเพราะคิดว่าคนใต้ร่างคงไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แต่มันผิดคาด ยิ่งร่างเล็กดีดดิ้นทุบตีความรู้สึกผิดก็เริ่มถาโถมเข้ามา ริมฝีปากหยักจุมพิตหน้าผากเกลี้ยงนูนซ้ำๆโดยไม่ได้ขยับท่อนล่างที่เชื่อมต่อกันอย่างเหนียวแน่นพลางกระซิบถ้อยคำปลอบโยนให้หายจากอาการตกใจ แต่มันกลับไม่ง่ายเลยสักนิดสำหรับคนที่โดนกระทำ

“ออกไปจากตัวฉัน ได้โปรดเถอะ ฉันไม่อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น สงสารฉันได้ไหมคะ” อ้อนวอนเสียงสั่นระริก ขอบตาร้อนผ่าวราวกับว่ามันกำลังจะระเบิดในไม่ช้า สิ่งแปลกปลอมที่มันอัดอยู่ในร่างกายก็ทำร้ายเธอให้ปวดร้าวอย่างแสนสาหัส ทำไมเสียงอ้อนวอนของเธอถึงไม่ได้รับการเห็นใจจากคนๆนี้เลย เขามีหัวใจรึเปล่าถึงได้ย่ำยีคนไม่มีทางสู้ให้ป่นปี้ไม่เหลือศักดิ์ศรีเช่นนี้

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
18 Chapters
บทนำ
“อ่าส์”เสียงครางหอบกระเส่าต่ำลึกราวสัตว์ป่าถูกทำร้ายของบุรุษเรือนกายสูงใหญ่ที่กำลังคร่อมทับเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นบ่งบอกถึงความพึงพอใจสูงสุดยามได้ซุกไซ้กายเย้ายวนที่ไร้สิ่งปกปิด แม้ภายในห้องนอนมันจะมืดมิดมีเพียงแสงไฟส่องสว่างแค่เพียงรำไรก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการลิ้มรสกวางสาวเนื้อหวานที่นอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่าง กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งเมื่อจ้วงจูบสอดรัดดูดดึงเรียวลิ้นหวานฉ่ำปนขมหน่อยๆเหมือนยากระตุ้นชั้นดีให้เลือดลมเดินเดือดพล่าน ยิ่งจูบยิ่งไม่อยากปล่อยให้เป็นอิสระกระทั่งลมหายใจเจ้าหล่อนเริ่มติดขัดเลยยอมถอยเปลี่ยนมาซุกไซ้ขบเม้มซอกคออ่อนนุ่มแทน มือคู่ใหญ่คว้าเต้าหยุ่นได้ก็นวดเคล้นอย่างลำพองแล้วค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงมาซุกกลางร่องอกอวบนวลสล้างหลังจากพอใจกับความหอมกรุ่นกลิ่นเฉพาะตัวของซอกคอเล็กสีน้ำผึ้ง จมูกโด่งคมสันก็ไม่น้อยหน้ากดคลอเคลียสูดดมความหอมรวยรินเข้าปอดให้ได้มากที่สุด พลางคลุกเคล้าถูไถไรหนวดจางๆจนแดงปื้นเรียกเสียงครางยาวเป็นระยะแขนเรียวเสลาถูกจับยกขึ้นเหนือศีรษะตราตรึงไว้ด้วยมือเพียงแค่ข้างเดียว สายตาคมกวาดมองอย่างชื่นชม ยามร่างแน่งน้อยบิดตัวมันช่างยั่วยุตัณหาได้ดีเหลือเกิน ปากอุ่นเกือบร้
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more
บทนำ (2)
“ฉันจะทำช้าๆ ก่อนตกลงไหม มาถึงขนาดนี้แล้วฉันคงไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปโดยที่ไม่สานต่อให้เสร็จเด็ดขาด โปรดอภัยให้ฉันด้วยเถิดนะคนสวย จะทุบจะตีฉันก็ไม่ว่า” เขาไม่มีวันใจดีแล้วยกเลิกเรื่องที่กำลังค้างคาทั้งหมดในตอนนี้อย่างแน่นอนต่อให้ฟ้าถล่มหรือแผ่นดินจะทลายไปตรงหน้าก็ตาม พอยิ่งรู้ว่าได้เป็นคนแรกที่ชำแรกเข้าไปจนทำลายเส้นบางๆก็ยิ่งฮึกเหิมเป็นพิเศษ ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องมีครั้งแรกเสมอแล้วมันจะผ่านพ้นไปด้วยดี สะโพกแกร่งเริ่มต้นขยับด้วยความยากลำบากเมื่อมันรัดแน่นและตอดรัดจนทรมาน สร้างความคุ้นเคยไม่นานมันก็สามารถเข้ากันด้วยดี“ไอ้คนชั่ว ไอ้เลว ไอ้คนจิตใจต่ำช้า ทำฉันทำไม แกข่มขืนฉันทำไม โอ๊ย!” บริภาษด่า ดวงตาบวมเป่งแดงก่ำ แต่คนที่ตั้งหน้าตั้งตาถาโถมเรี่ยวแรงกระแทกก็ไม่เหลียวแล ต่อให้ด่ามากกว่านี้เขาก็ไม่ว่าอะไรหรอกเพราะไม่อยู่ในโหมดที่จะสนใจอย่างอื่น“อ่าส์ แบบนี้ฉันเอาเธอได้ทั้งคืนเลยแม่สาวพรหมจรรย์แสนหวาน โอว ของเธอแน่นเปรี๊ยะจนกดแทบไม่เข้าเลย มันดีสุดๆไปเลยรู้ไหม” มันไม่ง่ายเลยที่จะขยับเพื่อเติมเต็มให้ที่ลึกสุดในแต่ละครั้ง พลันก็กัดฟันกดแก่นกายลงไปสุดแรงจนมันอัดแน่นกับความอ่อนนุ่มที่กำลังตอดร
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more
ตอนที่ 1 ฟ้าหลังฝน
ชาร์ตัน หยาง ชายหนุ่มเลือดผสมระหว่างเชื้อสายจีนแผ่นดินใหญ่มาจากทางฝั่งบิดาและเชื้อสายไทยจากทางฝั่งมารดาที่ล่วงลับลาจากโลกนี้ไปแล้วทั้งสองคน ฮั่น หยาง บิดาของเขาท่านทิ้งธุรกิจให้ลูกชายเพียงคนเดียวสืบทอดกิจการต่อตั้งแต่อายุยี่สิบสามปีจนตอนนี้สามสิบหกเข้าไปแล้ว สิบสามปีเต็มๆที่อยู่ในแวดวงสังคมธุรกิจ ซึ่งกิจการหลักๆที่สร้างเม็ดเงินจำนวนมหาศาลหลักพันล้านก็คือธุรกิจเกี่ยวกับการเดินเรือขนส่งสินค้าทางทะเล โดยใช้ชื่อภายใต้บริษัท หยางฮั่น จำกัด (มหาชน) มีธุรกิจหลักคือ ธุรกิจเดินเรือและธุรกิจบริการที่เกี่ยวข้องกับการเดินเรือ มีทั้งประจำเส้นทางและไม่ประจำเส้นทาง โดยจะวิ่งจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และประเทศจีนไปยังตะวันออกกลางและแถบเมดิเตอร์เรเนียนเป็นหลักใหญ่ยิ่งรวยยิ่งงกคงไม่ใช่แต่เป็นเพราะเขาต้องการสร้างรากฐานให้มั่นคงในระยะยาวให้มากกว่านี้เผื่ออนาคตภายภาคหน้ามีครอบครัว มีลูกมีหลานจะได้สบายๆกับงาน อายุสามสิบปลายๆถึงไม่รีบก็คงต้องรีบแล้วล่ะมั้ง คำพูดของเพื่อนๆที่มีครอบครัวแล้วเอ่ยแซวอยู่บ่อยๆแต่ก็ไม่ค่อยได้เก็บมาใส่นักกระทั่งในค่ำคืนนั้นที่เขาบังเอิญได้พบกับสาวสวยนางหนึ่งในคลับที่ดูอายุยังน้อยแต
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more
ตอนที่ 1 ฟ้าหลังฝน (2)
ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอขอให้มันเป็นอย่างนั้นจริงๆทีเถอะเธอจะได้เริ่มต้นสิ่งใหม่อย่างมีความสุขอีกครั้ง การทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยเลขาผู้บริหารสูงสุดที่บริษัทเดินเรือขนส่งสินค้ายักษ์ใหญ่ระดับภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นี่ก็ผ่านมาแล้วเกือบหนึ่งเดือนเต็มที่ได้รับโอกาสอันดีงาม ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะผ่านการสัมภาษณ์งานแล้วมาถึงจุดนี้ได้ ตอนส่งใบสมัครก็แค่ลองและตัดสินตัวเองไปแล้วว่ายังไงก็ไม่มีทางได้ทำเด็ดขาด แต่ใครจะคิดล่ะว่าเมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์เธอได้รับโทรศัพท์จากฝ่ายบุคคลให้มาสัมภาษณ์ วันต่อมาผู้จัดการก็โทรมาแจ้งด้วยตัวเองเลยว่าเธอสามารถเริ่มงานได้ในอาทิตย์หน้า โปร์ไฟล์เธอไม่ได้ดีมาก ประสบการณ์การทำงานก็ใช่ว่าจะมี เงินเดือนก็ได้สูงลิบมากกว่ามาตราฐานที่กำหนดไว้สองเท่า แม้ว่าจะเป็นแค่ผู้ช่วยเลขาตัวเล็กๆก็ตาม เดิมทีเธอไม่ได้เลือกสมัครตำแหน่งนี้ พอถามฝ่ายบุคคลก็บอกว่าเธอมีคุณสมบัติที่เหมาะสมกว่าตำแหน่งที่สมัครไปเสียอีก ครั้นจะคัดค้านก็ใช่ที่เพราะกลัวเรื่องมากแล้วจะพาลชวดงานที่มั่นคงเธอเลยตัดสินไปว่าโชคช่วย ฟ้าท่านเมตตาหลังจากเจอเรื่องแย่ๆมาจนตอนนี้เธอก็ยังไม่มีโอกาสได้พบกับบอสใหญ่คนจ่
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more
ตอนที่ 2 หวนคืน
ดารินกลับมานั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่งต่อหลังจากหมดช่วงเวลาของการพักกลางวันแล้วเรียบร้อย วันนี้เธอขึ้นมาก่อนรุ่นพี่สาวที่เป็นเลขาหลักเพราะฝ่ายนั้นบอกว่าต้องไปทำธุระที่ธนาคาร ส่วนเธอตอนนี้ก็นั่งพิมพ์งานที่ได้รับมอบหมายไปพลางๆโดยที่ไม่รู้ว่าตนเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของใครบางคนที่ยืนหลบมุมอยู่มาได้สักพักใหญ่หลังจากกลับขึ้นมานั่งหน้าห้องทำงานของท่านประธาน“สวัสดี”ร่างสูงหุ่นสมาร์ทในชุดสูทอาร์มานี่สีดำที่เนี้ยบตั้งแต่ศีรษะจรดเท้ายืนอมยิ้มหล่อกระชากใจเมื่อก้าวขาเพรียวยาวมาหยุดตรงโต๊ะที่มีหญิงสาวแสนสวยนั่งประจำที่ มือทั้งสองข้างของเขาล้วงอยู่ในกระเป๋ากางเกง พลางยอบตัวลงให้อยู่ในระดับเดียวกันกับคนที่กำลังตกอยู่ในอาการตกตะลึงแล้วโน้มหน้าเข้าใกล้ใบหน้าอ่อนเยาว์ที่นั่งอ้าปากค้างเติ่งอยู่นานนับนาที คิดอย่างขำๆว่าถ้าเป็นปลากัดจ้องตากันนานขนาดนี้คงท้องแล้วออกลูกไปหลายตัว“คิดถึงจังเลยดาริน” น้ำเสียงทุ้มนุ่มเอื้อนเอ่ย และจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของคนตรงหน้า หญิงสาวปากสั่นระริกก่อนจะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดเพื่อสูดลมหายใจเข้าปอดเธอจำได้ จำเสียง จำหน้าได้ ไม่ผิดแน่นอน“กะ...แก ไอ้คนเฮงซวย!” นิ้วเรียวชี้หน้าพล
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more
ตอนที่ 2 หวนคืน (2)
“มีอะไรกันรึเปล่าคะบอส น้องริน” อารีย์เลขาสาวรีบก้าวขายาวๆมายืนเคียงข้างผู้ช่วยตัวเองด้วยหัวใจเต้นระรัวเมื่อกลัวว่าเจ้านายจะโกรธที่ถูกดารินยืนชี้หน้าอยู่ในขณะนี้ บอสยิ่งไม่ค่อยเหมือนคนอื่นอยู่ด้วย ยามโกรธก็โกรธจนลูกน้องเข้าหน้ากันไม่ติดและบางคนนี่ถึงกับหลั่งน้ำตากันเลยทีเดียว ยามดีนี่ก็ดีใจหายอีกเช่นกัน“นี่น่ะหรือคะบอสที่พี่อารีย์บอกริน” ใบหน้าหล่อเหลาจนไร้ที่ติ เรือนกายสูงใหญ่และน้ำเสียงแบบนี้เธอจำไม่ผิดแน่ เจ้านายคนที่เคยข่มขืนตัวเองเธอจะยอมรับมันลงได้ยังไงกัน ไอ้คนเฮงซวยที่เธอสาปส่งวันละหลายรอบปวดหัวตอนนี้เธอปวดหัวมาก ความผิดเธอด้วยส่วนหนึ่งที่ขาดสติจนเลยเถิดถึงขั้นเสียตัว แต่ถ้าไอ้เจ้านายใหม่ถอดด้ามที่เพิ่งจะรู้ตัวว่าจุดใต้ตำตอมันไม่ใช่เล่ห์เพทุบายหลอกล่อคนกำลังเมาไปยังห้องนอนเหตุการณ์นั้นมันก็จะไม่เกิด การนอนกับใครที่ไหนก็ไม่รู้เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วมันก็ยังฝังใจ ยากที่จะลบเลือนออกไปได้ง่ายๆแม้จะบอกกับตัวเองว่าต้องเข้มแข็งและไม่เป็นไรก็ตาม“ใช่แล้วจ้ะน้องริน นี่แหละค่ะบอสของเราพวกเอง คุณชาร์ตัน หยาง ส่วนนี่น้องดารินผู้ช่วยคนใหม่ของดิฉันเองค่ะบอส” อารีย์กล่าวแนะนำเจ้านายให้สาวรุ่นน
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more
ตอนที่ 2 หวนคืน (3)
“อืม ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะปากเนี่ย ชอบจังที่ได้จูบเธอแบบนี้อีกครั้งและอีกครั้ง ดาริน” นิ้วชี้กับนิ้วโป้งคลึงกลีบปากเห่อบวมเพราะเจอฤทธิ์จูบไปค่อนข้างหนักเล่นเมื่อผละออกห่าง เมื่ออดใจไม่ไหวก็ประทับลงไปอีกแต่ไม่ได้สอดลิ้นเข้าไปพัวพันค่ำคืนนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำและคอยตามหลอกหลอนยามคิดจะร่วมหลับนอนกับผู้หญิงคนอื่นจนปลดปล่อยกับใครไม่ได้เลยแม้สาวงามพวกนั้นจะเปลื้องผ้าอวดความงามตรงหน้าก็ตามพร้อมขึ้นสังเวียนแห่งกามราคะและความผิดนี้ดารินต้องรับผิดชอบมันอย่างเลี่ยงไม่ได้ด้วย“ฉันจะแจ้งตำรวจให้มาลากตัวแกเข้าไปนอนในตารางไอ้มิสเตอร์ชาร์ตัน หยาง คนอย่างแกต้องเข้าไปนอนในตารางถึงจะสามสมใจฉัน” ดารินเค้นเสียงรอดไรฟัน ลมหายใจหอบถี่รุนแรงยังไม่คงที่ดีเพราะถูกจูบหลายครั้ง เธอร้องไห้ให้กับโชคชะตาที่เลวร้ายมามากพอแล้วถ้ามัวแต่อ่อนแอจะถูกรังแกอย่างไม่สิ้นสุด“เรื่องของผัวเมียตำรวจเขาไม่ค่อยกล้ายื่นมือเข้ามายุ่งมากนักหรอกคนสวยอย่างมากก็แค่ช่วยเจรจาไกล่เกลี่ยให้เราคืนดีกันเท่านั้นแหละ ส่วนเรื่องจับฉันติดคุกคงยากหน่อยนะเพราะผัวเธอรวยมากจนมีแต่คนเกรงใจเต็มไปหมด ล้มเลิกความคิดนั้นเสียเถอะไร้ประโยชน์สิ้น
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more
ตอนที่ 3 วิถีของมิสเตอร์ชาร์ตัน!
ดารินเงยแหงนใบหน้าขึ้นมองตึกสูงอย่างอดเสียดายปนเสียใจไม่ได้ ทั้งๆที่เธอเพิ่งจะเข้ามาทำงานไม่ทันครบหนึ่งเดือนก็มีอันต้องจากลา เพราะเธอจะไม่กลับเข้าไปทำงานอีกอย่างแน่นอนไม่ว่าวันไหนๆก็ตาม คว้ากระเป๋าสะพายออกมาได้ก็มุ่งหน้าลงลิฟต์ออกจากบริษัทในทันทีอย่างไม่ลังเลเมื่อไอ้มิสเตอร์ชาร์ตันบ้ากามนิสัยเสียนั่นติดธุระสำคัญกะทันหันเธอเลยรีบฉวยโอกาสนั้นหลบออกมา แม้พี่อารีย์จะถามว่ากำลังจะไปไหนเธอก็แค่ยิ้มไม่ตอบอะไรทั้งนั้น ไม่ใช่ว่าหยิ่งหรือจองหองแต่คิดว่ามันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอธิบาย ถ้ามัวแต่แคร์ความรู้สึกคนอื่นเธอเองนั่นแหละที่จะหนีจากไอ้ตี๋บ้านั่นไม่รอด และที่เขาว่ากันว่าฟ้าหลังฝนนั้นมักสวยงามเสมอไม่เห็นว่ามันจะจริงเลยสักนิด มันค่อนข้างมัวหมองหดหู่เหมือนกำลังจะเกิดพายุระลอกใหญ่อย่างไรอย่างนั้น “อุ๊ย! อะไรกันล่ะเนี่ย มายุ่งกับฉันทำไมกัน” ใบหน้าสวยออกอาการตกใจเมื่ออยู่ๆก็ถูกกระชากแขนจากทางด้านหลังอย่างรุนแรงโดยไม่ทันได้ตั้งตัวแต่อย่างใดก่อนจะต้องย่นคิ้วหนักกว่าเดิมเมื่อเห็นหน้าคนกระทำการป่าเถื่อนกับตนเอง “จะหนีไปไหนไม่ทราบครับทูนหัว แค่ผัวหันหลังออกไปคุยธุระเดี๋ยวเดียวก็ออกฤทธิ์เลยนะแม่ตัว
last updateLast Updated : 2025-06-24
Read more
ตอนที่ 3 วิถีของมิสเตอร์ชาร์ตัน! (2)
ป๊าบ! เสียงตบก้นงอนงามภายใต้กระโปรงตัวสวยไม่เบานักเมื่อแม่เนื้อนิ่มดีดดิ้นไม่เลิกลา เข่าเล็กแต่ทรงอานุภาพร้ายแรงไม่ใช่เล่นเมื่อมันกระแทกเข้าที่หน้าท้องหลายครั้งจนจุกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ กัดฟันแล้วกัดฟันอีก “ถ้าอยากแทงเข่าใส่ฉันมากขนาดนี้สนใจเปลี่ยนมาเป็นแทงอย่างอื่นกันดีไหมรับรองว่ามันซาบซ่านถึงใจจนเธอร้องครวญครางไม่หยุดแน่” บีบขยำแก้มกก้นงอนงามภายใต้กระโปรงทรงสอบเมื่ออยู่ลำพังภายในลิฟต์ส่วนเป็นการเอาคืนแบบเบาะๆ ตุ๊บ! กำปั้นเล็กทั้งสองข้างทุบกลางหลังไม่ออมแรงพอดีกับที่ประตูลิฟต์ถูกเปิดออกเมื่อถึงชั้นที่ต้องการเป็นที่เรียบร้อย ปวดหัวแทบระเบิดปนอับอายสายตาอยากรู้อยากเห็นของคนอื่นจนไม่อยากเจอหน้าใครทั้งนั้นในตอนนี้ “คุณมันบ้า! ในหัวคงมีแต่เรื่องสกปรก” “บอส น้องริน” อารีย์รีบละมือจากคอมพิวเตอร์แล้วยืนตัวตรงเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มแบกรุ่นน้องสาวพาดบ่ากลับมาด้วย พลางส่งสายตาลุแก่โทษให้เมื่อตนเองเป็นคนแจ้งเจ้านายว่าดารินคว้ากระเป๋าออกไปด้วย ความจริงก็ไม่อยากทำเท่าไหร่แต่เพราะมันเป็นคำสั่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ลูกน้องเช่นเธอก็ต้องทำตาม “ผมไม่รับแขกนะอารีย์เพราะมีเรื่องต้องเคลียร์อีกเยอะเลย
last updateLast Updated : 2025-06-24
Read more
ตอนที่ 3 วิถีของมิสเตอร์ชาร์ตัน! (3)
“ก็เห็นนั่งเงียบเลยคิดว่าอยากเข้าเพื่อทบทวนความหลังอันหอมหวานระหว่างเราที่เคยมีร่วมกันเร็วๆ ส่วนเรื่องที่เธอบอกว่าจะไม่เกิดขึ้นอีกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนกันฮึ” ยักไหล่ยิ้มๆเมื่อยั่วได้สำเร็จ พลางโน้มหน้ามาหอมแก้มนวลที่ไม่มีเครื่องสำอางหนาเหมือนคืนนั้นเมื่อรถติดสัญญาณไฟแดงพอดี แบบนี้น่าหอมน่าฟัดกว่าตั้งเยอะเพราะได้สัมผัสเนื้อแท้มากกว่า “อย่ามาพูดบ้าๆนะ! ฉันอ้อนวอนคุณแทบตายแต่คุณไม่เห็นใจฉันเลยแม้แต่น้อยนิด ยังจะกล้าพูดว่ามันคือความหลังอันหอมหวานอีกเหรอคุณชาร์ตัน! คุณใจร้ายย่ำยีฉันทั้งเป็น ทั้งๆที่เราไม่เคยแม้แต่จะรู้จักกันด้วยซ้ำ ฉันนอนกับใครหน้าไหนก็ไม่รู้ เป็นโรคเป็นคนยังไงก็เดาไม่ออก คุณรู้ว่าฉันเมามากแค่ไหน คุณรู้อยู่แก่ใจไอ้คนเลว พอมีสติฉันขอร้องคุณก็ไม่หยุด คุณทำให้ฉันร้องไห้แทบเป็นแทบตาย เจอกันยังมีหน้ามาประกาศปาวๆว่าเป็นผัวฉันอีก แบบนี้มันสมควรแล้วเหรอคะมิสเตอร์ชาร์ตัน หยาง” ในที่สุดก็ระเบิดความอัดอั้นตันใจออกมาจนหมด ว่าจะไม่ร้องไห้มันก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ “ฉันขอโทษและฉันก็เกลียดน้ำตาเธอมากด้วยเลิกร้องไห้สักทีขอร้องล่ะดาร์ลิ่ง ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ” ดึงร่างบางที่กำลังตัวสั่
last updateLast Updated : 2025-06-24
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status