ตอนที่ 34 มู่เหมียน
เฉียนหยามาช่วยมารดาของนางที่บ้านทำอาหารให้ชาวบ้านที่มาช่วยกันทำงานในครั้งนี้กิน โดยข้าวสารที่นำมาทำอาหารนั้น เป็นข้าวสารที่ฟู่หลินให้นำมาจากที่บ้านของหลันโจว เพื่อแบ่งเบาภาระครอบครัวของเฉียนต้าหลาง
โดยการมาทำอาหารครั้งนี้ กู้หนิงเหอเองก็ติดตามพี่สะใภ้มาด้วย
“พี่เฉียนหยา เด็กพวกนั้นเป็นลูกบ้านไหนกันหรือ?" กู้หนิงเหอชี้ไปยังเด็กสี่ห้าคนที่กำลังนั่งผิงไฟที่เหวินอี้ก่อไว้อยู่ ที่นางถามเช่นนั้นก็เป็นเพราะเสื้อผ้าที่พวกเขาสวมใส่อยู่ เป็นเสื้อผ้าที่สำหรับสวมใส่หน้าร้อน แต่อากาศหนาวเช่นนี้พวกเขายังใส่เสื้อผ้าเช่นนี้อยู่อีก
“เป็นเด็กที่บ้านอยู่ท้ายๆ หมู่บ้านของเรานี่เอง คงติดตามพ่อของพวกเขามาเพื่อที่จะได้ฝากท้องสักมื้อกับเรา” เฉียนหยามองดูเด็กเหล่านั้นด้วยสายตาสงสาร
อาหารที่พวกนางทำอยู่ตอนนี้สามารถเลี้ยงพวกผู้ชายที่มาช่วยงานได้ทั้งหมด และมีพอเหลือแบ่งเด็กๆ เหล่านั้นได้ด้วยเช่นกัน
“ทำไมพวกเขายังสวมใส่เสื้อผ้าฤดูร้อนเช่นนั้นอยู่อีก”
“เห้อ…พวกเขาคงมีเสื้อผ้ากันเพียงชุดเดียวเท่านั้นแหละ พวกเราในหมู่บ้านต่างรู้ดี ว่าเด็กๆ เหล่านี้นั้นบ้านพวกเขายากจนที่สุดในหมู่บ้านเราแล้ว แม้แต
