กู้จิ่นนิ่งเงียบไม่ตอบ ครั้นผ่านไปชั่วครู่จึงเบี่ยงประเด็นว่า "เหตุใดเจ้าจึงปรากฏกายยามดึกสงัดเช่นนี้?"
เจียงอวี่ทอดสายตามองหัวหน้าโจรภูเขาที่นอนอยู่บนพื้น พลางชี้แจงว่า "กระหม่อมเดินทางมาพบโจรภูเขาดักปล้น เพื่อตัดไฟแต่ต้นลม จึงตั้งใจจะกำจัดพวกมันให้สิ้นซาก"
"แต่หัวหน้าโจรผู้นี้เจ้าเล่ห์นัก พาบริวารหลบซ่อนไปทั่ว กระทั่งหนีมาถึงละแวกเมืองหลวง"
"เมื่อครู่กระหม่อมนำกำลังไล่ตามมาถึงที่นี่ เห็นโจรหลายคนต่อสู้กับผู้คน ส่วนหัวหน้าโจรนั้นแอบปีนขึ้นรถม้า กระหม่อมเกรงว่าผู้อยู่บนรถม้าจะได้รับอันตราย จึงตามขึ้นมา"
เจียงซุ่ยฮวนรู้สึกสับสนปนเปไปหมด เจียงอวี่ผู้นี้นิสัยมิได้เลวร้าย อีกทั้งปฏิบัติต่อผู้อื่นดียิ่งนัก เพียงแต่ต่อน้องสาวแท้ ๆ ของตนเองกลับแย่เหลือทน
หากเจียงอวี่ล่วงรู้ล่วงหน้าว่าผู้อยู่บนรถม้าคือนาง เขาจะยังมาช่วยหรือไม่?
นางเหลียวมองออกไปนอกม่าน การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว บนพื้นเต็มไปด้วยศพโจรภูเขา และองครักษ์ลับสิบกว่านายกลับมาล้อมรอบรถม้าอีกครั้ง
นอกจากนี้ยังมีทหารขี่ม้าอีกหลายร้อยนาย กำลังรออยู่เบื้องหน้ารถม้าเพื่อรอเจียงอวี่
กู้จิ่นเห็นทหารเหล่านั้นด้วยเช่นกัน จึงเลิกคิ้
