[เกรซ VS ไรอัน]
หลังจากที่ไรอันอุ้มเกรซพาดบ่าแกร่งเขาเข้ามาถึงห้อง ก็จัดจัดวางเธอลงบนเตียงขนาดใหญ่ภายในห้อง
“พี่ไรอัน ทิ้งเกรซลงมาแบบนี้ได้ยังไงกัน เกรซ เจ็บนะ”
“เด็กดื้อก็ต้องถูกลงโทษ ถ้าวางดีๆ เขาจะเรียกว่าลงโทษไหมละครับ??” ไรอันพูดพร้อมยืนเอามือกอดอกและกระตุกยิ้มออกมา
“เกรซไม่ผิดนะ เกรซก็แค่..”
“ก็แค่อะไรครับ หื้มมม”
“ก็แค่..เอ่อ ก็แค่แซวน้องเล่นๆ เองค่ะ”
“รู้ไหมว่าการกระทำที่หนูทำ มันทำให้พี่ไม่พอใจ”
“ขะ ขอโทษค่ะ ครั้งหน้าเกรซจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”
“มันจะต้องไม่มีครั้งหน้าแน่นอน”
“ค่ะ พี่ไรอัน”
“ถ้ามีครั้งต่อไป พี่จะลงโทษให้หนักกว่านี้ จะขังไว้ในห้องไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย”
“งื้อ ใจร้ายที่สุด” เธอพูดพร้อมทำหน้าบึ้งตึงเบาๆ
“แต่ว่าตอนนี้พี่โกรธหนูอยู่”
“เกรซสัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ หายโกรธเกรซนะคะ” เธอลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปหาเขา พร้อมเขย้งเท้าโอบกอดคอของชายหนุ่ม เพราะเขานั้นสูงถึง 190 เซนติเมตร
“หายโกรธเกรซนะคะ” เธอพูดพร้อมเอาศีรษะแนบชิดอกแกร่ง
แต่ทว่าชายหนุ่มก็ยังยืนนิ่งปล่อยให้หญิงสาวนั้นทำอย่างตามใจตัวเอง จริงๆ เขาหายโกรธเธอตั้งแต่เธอเอาศีรษะซบลงที่หน้าอกของเขาแล้วล่ะ แต่ก็
