LOGINShare
ตอนที่ 32 น้อยใจ nc18+
Last Updated:
2025-06-21 10:20:46
Latest chapter
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 72 ค่าตัวของเธอ
จุ๊บ!! “น่ารักมาก จำชื่อผัวตัวเองได้ด้วย” มาร์คอฟยิ้มและจูบไปที่ริมฝีปากเธอเบาๆ ทำให้เธอนั้นตกใจและมองเขาตาปริบๆ สายตาเธอจ้องมองเขาเหมือนตกอยู่ภวังค์‘ทำไมเขาหล่อและดูดีขนาดนี้กันนะ ไม่!! น้ำแข็ง มันไม่ใช่เวลาที่เธอต้องมาปลื้มเขา เธอต้องออกห่างเขาให้มากที่สุด เขาเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้’“คุณไม่ใช่สามีหนู ปล่อยนะ” หญิงสาวที่ได้สติก็ดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่ม ทำให้ชายหนุ่มนั้นสามารถยกตัวเธอขึ้นมานั่งบนตักแกร่งภายในรถอย่างง่ายดาย“คุณจะทำอะไร คุณปล่อยหนูนะ” พรึ่บ!!! จู่ๆ ชายหนุ่มก็กอดรัดตัวเธอเอาไว้เบาๆ และเอาคางเกยไหล่ของเธอ“หืม อยู่นิ่งๆ ฉันกำลังชาร์จพลัง” เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้นก็หยุดดิ้นทันทีคุณ“คุณ…”“ถ้าเธอยังพูดอีกฉันจะไม่หยุดแค่กอดแล้วนะ” เธอได้ยินดังนั้นก็ปิดปากของตัวเองไว้อย่างดี แล้วก้มหน้าลงมุดไปที่ไหลของชายหนุ่ม ทำให้เขาถึงกับคิ้วขมวดออกมาทันที“เป็นอะไร??”“..” หญิงสาวที่ได้ยินคำถามก็เงียบไม่ยอมตอบ“ฉันถามว่าเป็นอะไร??”“...”“ถ้าเธอไม่พูดฉันจะจับเธอมาจูบนะ” “หนูอาย”“อาย??”“อือ อายพี่ๆ เขาที่อยู่ในรถ” หญิงสาวตอบเบาๆ และก้มหน้าซบลงไหล่เขาอีกครั้ง เพราะตอนนี้
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 71 พบกันครั้งที่สาม
สามเดือนผ่านไป...มาร์คอฟใช้เวลาเคลียร์ปัญหาจากเหตุระเบิดโกดังในวันนั้นค่อนข้างนาน เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากเมื่อสิ่งที่เขาต้องการจัดการไม่สามารถจัดการได้ภายในทีเดียวทั้งหมดในระยะเวลาอันสั้นเขาคิดว่าอาจจะใช้เวลาแค่หนึ่งสัปดาห์เท่านั้นในการจัดการ แต่กลับยืดยาวมาถึงสามเดือน"นายท่านครับ อีกสองวันเรามีนัดกับคุณเรียวตะ หุ้นส่วนของเราในการเจรจาผลกำไรไตรมาสแรกครับ" วูฟรายงานมาร์คอฟที่กำลังนั่งหลับตาอยู่เก้าอี้ทำงานภายในห้องทำงานขนาดใหญ่"อืม ช่วยเตรียมของให้ฉันด้วย ฉันต้องการเดินทางไปประเทศไทยล่วงหน้าก่อนหนึ่งวัน""รับทราบครับนายท่าน" วูฟรับคำสั่งก็เดินออกจากห้องเพื่อเตรียมการให้มาร์คอฟทันทีเมื่อวูฟเดินออกไปจากห้องทำงาน มาร์คอฟก็ยกมือเลื่อนดูโทรศัพท์ทันที เขาใช้สายตามองดูหน้าจออย่างหลงใหล เมื่อพบกับรูปหญิงสาวที่ส่วมใส่ชุดนักศึกษายิ้มแป้นอย่างสดใสสมวัย'ใช่' เขาสั่งให้ลูกน้องของเขาที่เมืองไทย คอยจับตาดูเธอเอาไว้ ตั้งแต่วันที่เขาบินกลับมาที่เมืองมอสโก"เธอต้องเป็นของฉันคนเดียว พนิดา"พนิดาคือชื่อจริงของหญิงสาว และในตอนนี้น้ำแข็งก็ทำงานอย่างขะมักเขม้นจนแทบไม่มีวันหยุด เพื่อส่งเสียตัวเอง
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 70 แอบหนี
ในช่วงสายๆ อีกวัน…หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมา และมองไปรอบๆ ก็พบว่าตัวเองอยู่ภายในห้องของชายหนุ่มที่เธอและเขาเพิ่งจะพบเจอกันเมื่อวานตอนนี้เธอปวดระบมตามตัวเป็นอย่างมาก แต่ทว่าพิษไข้ของเธอกลับหายเป็นปลิดทิ้ง และตอนนี้เธอก็รู้สีกว่าบริเวณช่วงท้องหนักอึ้งเช่นเดียวกัน แต่เมื่อเธอมองสำรวจดูตัวเองก็พบว่ามีแขนของชายหนุ่มกอดเธอเอาไว้ และเธอมองดูใต้ผ้าห่มก็พบว่าตัวเธอนั้นเปลือยเปล่าเธออยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ แต่ทว่าก็กลัวว่าผู้ชายตรงหน้าจะตื่นขึ้นมาเธอจึงใช้มือทั้งสองข้างของเธอยกแขนชายหนุ่มออกอย่างเบามือ และค่อยๆ ย่องลงจากเตียงและรีบเก็บเสื้อผ้าที่กองอยู่ตามพื้นมาส่วมใส่แล้วรีบวิ่งออกจากห้องทันทีเมื่อออกมาจากห้องเธอก็พบว่าบริเวณที่อยู่นั้นมันไม่ใช่บ้านเลยสักนิด แต่ทว่ามันคือคฤหาสน์ที่ใหญ่มากๆ เธอรีบก้าวเท้าลงจากชั้นสองของตัวคฤหาสน์รีบวิ่งออกไปให้เร็วที่สุด แต่ทว่ามันกลับรู้สึกใช้เวลานานเป็นอย่างมาก เมื่อเดินมาถึงประตูด้านหน้าตัวคฤหาสน์ก็พบกับชายหนุ่มชุดดำหลายสิบคนยืนอยู่ด้วยสายตาที่เรียบนิ่ง เว้นแต่คนที่ขับรถเหยียบน้ำใส่เธอเมื่อวานนั้นกับยิ้มออกมาเบาๆ“อรุณสวัสดิ์ครับ” วูฟกล่าวทักทายออกไป“ค่ะ ส
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 9 เป็นของฉันจนกว่าจะเบื่อ
หลังจากที่ชายหนุ่มพูดออกมาเธอก็อ้าปากค้างทันที ไม่คิดว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่บ้าระห่ำขนาดนี้เขาจะรวยมาจากไหนกัน ทำไมถึงพูดเงิน แค่หนึ่งล้าน ออกจากปากมาอย่างไม่เสียดาย แต่นั่นก็ทำให้เธอนั้นสงสัยอยู่ได้ไม่นาน เพราะสิ้นเสียงพูดของชายหนุ่ม เขาก็ยัดแก่นกายที่เหลือเข้ามาในร่องรักของเธอทันที ทำนั้นรู้สึกเจ็บกลีบกุหลาบของเธอเป็นอย่างมาก“คุณ กรี๊ดดดดด หนูเจ็บ อึก เอามันออกไปนะ” เธอที่ร่างกายระบบไปด้วยพิษไข้ที่กำลังเล่นงาน แถมยังต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก มันทำให้เธอนั้นรู้สึกเจ็บมากขึ้นเป็นเท่าตัว มือของเธอที่ดันหน้าอกแกร่งของเขาก็กลายเป็นกอดรัดชายหนุ่มและใช้เล็บมือจิกเข้าไปที่แผ่นหลังของชายหนุ่มเพื่อระบายความเจ็บปวดออกมา เพราะเธอพยายามดิ้นหนี เขาก็ยิ่งใช้มือหนารั้งเอวบางของเธอเอาไว้ไม่ให้ขยับ“เจ็บ คุณ หนูเจ็บมาก ฮืออออ” ตุบตับ!! ตุบตับ!! เธอใช้กำปั้นเล็กๆ ของเธอทุบตีแผ่นหลังเขาอย่างรุนแรง แต่ก็เหมือนว่าชายหนุ่มนั้นจะไม่รู้สึกระคายเคืองผิวเลยแม้แต่น้อย“อย่าดิ้น ถ้าเธอยิ่งดิ้นมันจะยิ่งเจ็บ”“ฮึก แล้วหนูต้องทำยังไง คุณมันบ้าที่สุด” เธอร้องไห้ออกมา น้ำตาเอ่อล้นดวงตาและไล่รินลงมายังแก้มขาวๆ ขอ
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 68 เช็ดตัวคนป่วย
‘แล้วทำไมเขาจะต้องมาสนใจเด็กคนนี้ด้วยนะ’ ชายหนุ่มครุ่นคิดอย่างหนักและไม่นานรถหรูของเขาก็เคลื่อนตัวเข้ามายังบ้านที่ประเทศไทยของเขามาร์คอฟค่อยๆ อุ้มเธอเดินเข้าไปในตัวบ้าน ท่ามกลางความแปลกใจของเหล่าบอดี้การ์ดหลายสิบคนที่ยืนรอต้อนรับเขากลับบ้าน เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เจ้านายของเขาพาผู้หญิงเข้าบ้าน แถมยังอุ้มอยู่ในอ้อมแขนเอาไว้ไม่ห่างด้วย“ให้ผมเปิดห้องรับรองแขกให้เธอไหมครับ” วูฟถามออกไป“ไม่ต้อง ให้เธอนอนกับฉันนี่แหละ ส่วนนายช่วยจัดการเอาน้ำใส่กะละมังและผ้าเช็ดตัวผืนเล็กขึ้นไปบนห้องให้ฉันด้วย”“รับทราบครับนาย”หลังจากมาร์คอฟออกคำสั่งออกไป เขาก็อุ้มเธอเดินตรงเข้าไปยังห้องของเขาทันทีเขาวางเธอลงบนเตียงนอนสีขาวอย่างเบามือ“ฮือ แม่คะ น้ำแข็งคิดถึงแม่จังเลยค่ะ” หญิงสาวละเมอพูดมาออกมาไม่ขาดสาย ตั้งแต่ที่ยังอยู่ในรถ และตอนนี้ไข้ของเธอก็รู้สึกว่าจะเริ่มสูงขึ้นด้วย แต่เมื่อเขากำลังจะสั่งให้คนไปเรียกหมอมาที่บ้าน ก็พันนึกถึงคำพูดของเธอขึ้นมาว่าเธอนั้นไม่ชอบหาหมอและกลัวเข็มฉีดยาดังนั้นเขาจึงได้มองกะละมังที่วูฟเพิ่งเอาขึ้นมาให้ และเดินไปหยิบผ้าชุบน้ำและเช็ดตัวให้เธอแต่ทว่า ชุดของเธอก็ดูเหมือนจะเกะ
วิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก ตอนที่ 67 ยาขม
“คุณทำอะไรของคุณ บ้าที่สุดเลย” หญิงสาวด่าทอเขาออกไป และรีบเอามือเช็ดริมฝีปากของตัวเอง แล้วคว้าแก้วเตกีล่าที่วางอยู่บนโต๊ะ ขึ้นมาดื่มทันที“เห้ย!!!” มาร์คอฟตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นว่าเธอนั้นยกแก้วเหล้าของตนดื่มเข้าไปแล้วและเมื่อเธอสัมผัสรสชาติที่ขมของเหล่าเข้าไปปากก็เบ้หน้าออกมาเหมือนคนจะร้องไห้ทันที“ฮือออ ทำไมมันขมอย่างนี้คะ??” น้ำแข็งที่ก่อนหน้านี้รู้สึกว่าน้ำลายของตัวเองขมจากที่ชายหนุ่มป้อนยาเธอ เธอก็คิดว่าการดื่มน้ำตามจะทำให้หายขม แต่ทว่าเหล้าแก้วนี้มันกลับขมกว่าเดิมเป็นอีกเท่าตัว แถมเมื่อกลืนลงไปในลำคอก็รู้สึกเหมือนโดนแผดเผ่าเข้าไปในท้องของเธอ“ใครบอกให้เธอดื่มเหล้ากับยา ห๊ะ!!!” มาร์คอฟหัวเสียเป็นอย่างมาก ‘ยัยเด็กนี่ไม่รู้เรื่องขนาดนี้เลยเหรอ’ เขากุมขมับและคิดอยู่ในใจ“ขะ ขอโทษค่ะ แก้วเหล้าแก้วนี้ หนูจะจ่ายเองนะคะ ฮือออ” เธอร้องไห้ออกมาต่อหน้าชายหนุ่มอย่างไม่อาย เมื่อมาร์คอฟเห็นก็งงเป็นไก่ตาแตกทันที“เธอร้องไห้ทำไม??” เขาที่ไม่เคยปลอบใจใครเลยก็ตกใจ เมื่อเด็กสาวที่เขาเพิ่งป้อนยาไปร้องไห้อย่างหนักออกมา“ฮือ หนูปวดตัว หนูปวดหัว ยาก็ขม เหล้าก็ขม ฮือออ หนูไม่ชอบเลย” “หยุดร้อง เดี๋
You may also like
ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย
แอดอ้วน นามปากกาเงินล้าน1.5K viewsสิงขร [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์3.2K viewsคลั่งรัก | คุณป๋า
ลำเจียก10.5K viewsเด็กกำพร้ากับมาเฟียคลั่งรัก
Davide1.5K viewsกรงพิศวาสทาสรักมาเฟีย
ลั่นทมสีเลือด337 viewsทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน
Sainam.สายน้ำ1.1K viewsMy Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน
ใจดินสอ / เดือนสิบสอง96 viewsไม่ต้องการเศษใจ
พริ้มเภา110 views
