สนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย
ร่างระหงที่กำลังลากกระเป๋าเดินออกมาจากประตูทางออกของผู้โดยสารขาเข้าเรียกสายตาคนมองอยู่ไม่น้อย เพราะไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง หน้าตาของเธอก็ล้วนแต่เป็นที่สะดุดตาจนเหล่าแฟนคลับที่มารอต้อนรับดารานักร้องที่ตนชื่นชอบแอบเก็บภาพของเธอเอาไว้ด้วย หญิงสาวไม่ได้สนใจต่อสายตาของผู้คนที่จับจ้องมองมาที่เธอ เธอเยื้องย่างไปที่เคาน์เตอร์ของบริการซิมการ์ดบริษัทดัง แล้วยื่นเอกสารให้พนักงานเพื่อลงทะเบียนซิมการ์ดให้แก่เธอ
หลังจากเปลี่ยนมาใช้ซิมการ์ดของประเทศไทยแล้วหญิงสาวจึงมุ่งตรงไปยังชั้นใต้ดินเพื่อแลกเงินดอลลาร์จำนวนหนึ่งที่พกมาให้เป็นเงินไทย ดีที่มารดาเปิดบัญชีธนาคารไทยให้เธอ เธอจึงมีเงินไทยที่อยู่ในบัญชีไทยมากพอที่จะใช้ชีวิตอยู่ลำพังในประเทศที่แสนอบอุ่นนี้ได้สบายๆ ไปจนแก่ ไหนจะบัตรเครดิตสีดำของสามีในนามนี้อีก ริมฝีปากอิ่มฉีกยิ้มออกมา
“ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นดารานางแบบหรือเปล่าครับ”
ผู้ชายคนหนึ่งแต่งกายด้วยสูทหรูที่เพิ่งจะแลกเงินเยนคืนหลังจากไปเที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่นมาตัดสินใจเอ่ยถามสาวสวยตรงหน้าด้วยความสนใจ
“อ่า..ไม่ใช่ค่ะ”
เธอไม่ได้ตอบเขาเป็นภาษาไทย แต่ทว่าเลือกตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษแทน ชายหนุ่มยิ้มเก้อเขินก่อนที่จะขอโทษเธอแล้วเดินจากไป หญิงสาวส่ายหน้าไปมาก่อนที่เดินเข้าไปที่จุดแลกเงิน
เมื่อได้เงินไทยแล้วร่างระหงจึงเยื้องย่างไปยังบันไดเลื่อนเพื่อขึ้นไปชั้นหนึ่งที่มีบริการรถรับส่งอยู่ ทุกย่างก้าวของเธออยู่ในสายตาของชายหนุ่มสองคนที่ได้รับคำสั่งมาให้แอบดูแลเธออยู่ห่างๆ โดยที่ไม่ให้เธอรู้ตัว
“เพิ่งมาเที่ยวไทยเหรอครับ” ลุงที่ขับรถแท็กซี่เอ่ยถามเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงไทย
“ใช่ค่ะ”
หญิงสาวจึงตอบเขากลับเป็นภาษาอังกฤษเช่นกัน ลุงคนขับแท็กซี่พยายามชวนผู้โดยสารคนสวยคุยเพื่อไม่ให้เธอเบื่อระหว่างเดินทางไปยังโรงแรมหรูในใจกลางเมืองกรุง ที่รถติดมากจนผู้โดยสารที่เคยมาไทยบ่อยๆ หลีกเลี่ยงที่จะไปพักที่นั่นกัน
กว่าจะเดินทางไปถึงโรงแรมห้าดาวใจกลางกรุงก็ถึงกับเย็นย่ำ หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยคม ผมสั้นประบ่าสีน้ำตาลธรรมชาติ จมูกโด่งรั้น ริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบด้วยลิปสติกสีส้มก้าวเท้าลงจากรถแท็กซี่ก่อนที่จะยืนตรงมองดูโรงแรมตรงหน้า พนักงานยกกระเป๋าของโรงแรมเข้ามาต้อนรับและรับกระเป๋าเดินทางของแขกที่มาเข้าพักแล้วเชิญเธอไปยังเคาน์เตอร์ที่มีพนักงานต้อนรับรอคอยอยู่ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ความสวยของหญิงสาวทำให้ทั้งพนักงานและแขกที่มาเช็กอินเข้าพักมองมาเป็นตาเดียวกัน
“ยินดีต้อนรับสู่กรุงเทพฯ ค่ะคุณผู้หญิง คุณผู้หญิงได้สำรองห้องพักไว้แล้วใช่ไหมคะ”
พนักงานต้อนรับยกมือไหว้ทักทายพร้อมกับเอ่ยออกมาเป็นภาษาอังกฤษ สาวสวยลูกครึ่งที่ไม่เคยลืมความเป็นไทยยกมือรับไหว้อย่างน่ามอง
“สวัสดีค่ะ ใช่ค่ะ... ฉันชื่อ อลินา อารอน อ่า...ขอโทษค่ะ อลินา วินเทอร์ค่ะ”
เธอทักทายกลับพร้อมกับเอ่ยชื่อและนามสกุลของเธอเองออกมา แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอเปลี่ยนนามสกุลไปแล้วจึงรีบพูดแก้ไขชื่อและนามสกุลของเธอกับพนักงานต้อนรับในทันที จากนั้นเธอจึงยื่นพาสปอตให้พนักงานต้อนรับตรงหน้าที่ส่งยิ้มกว้างมาให้เธอ
“คุณผู้หญิงจองห้องสวีตเตียงคิงไซซ์เอาไว้ทั้งหมดสามคืนนะคะ” พนักงานต้อนรับสาวเอ่ยถามเพื่อยืนยัน
“ใช่ค่ะ”
พนักงานตรวจสอบข้อมูลและบันทึกการเข้าพักของแขก จากนั้นจึงแนะนำกฎระเบียบของการเข้าพักอยู่ครู่หนึ่ง
“ขอให้มีความสุขในวันพักผ่อนค่ะ หากมีปัญหาเกี่ยวกับห้องพักหรือต้องการรูมเซอร์วิส คุณผู้หญิงสามารถติดต่อเข้ามาทางแผนกต้อนรับได้เลยค่ะ”
พนักงานส่งพาสปอตคืนให้กับหญิงสาวตรงหน้า พนักงานต้อนรับสาวอีกคนเป็นผู้นำทางอลินาขึ้นไปยังห้องพักของเธอที่อยู่ชั้นสิบห้าของโรงแรมหรูใจกลางกรุงแห่งนี้
“ดารานางแบบจากต่างประเทศเหรอ... สวยจัง สวยจนเราเป็นผู้หญิงยังมองได้แบบไม่อยากละสายตาเลย” พนักงานต้อนรับอีกคนที่รับแขกอีกคนอยู่เอ่ยถามเพื่อนที่เพิ่งจะต้อนรับแขกสาวสวย
“ไม่ใช่หรอก ดูเหมือนจะเป็นลูกครึ่งไทยแต่คงไปโตที่ต่างประเทศแหละ ตอนแรกเธอบอกนามสกุลอารอน แต่ในพาสปอตคือวินเทอร์ไง แล้วดูเหมือนเธอจะนึกขึ้นได้เลยรีบบอกฉันว่าวินเทอร์ ฉันว่าเธอคงแต่งงานแล้วล่ะ”
“สวยขนาดนี้โสดก็คงแปลก” และสองสาวพนักงานต้อนรับก็ต้องหยุดบทสนทนาเอาไว้เพียงแค่นั้นเพราะมีแขกที่เดินทางเข้ามาเช็กอินเข้าพักใหม่ถึงสามราย
“เดลก็กินบ้างสิคะ มัวแต่แกะให้ฮาน่า คุณไม่กลัวฮาน่าอ้วนเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามสามียิ้มๆ“ลูกสามแล้วหุ่นยังดีอยู่เลย เอาตรงไหนมาอ้วน อีกอย่าง...เราก็ออกกำลังกายกันทุกวัน” เขาตอบเธอพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อลินารู้ดีว่าออกกำลังกายที่เขาเอ่ยถึงในที่นี้คือการออกกำลังกายแบบไหน หญิงสาวหลบตามองกุ้งในจานแล้วตักขึ้นมากินเลิกสนใจสามีจอมหื่นที่แม้จะลูกสามแล้วแต่ทว่าเรื่องบนเตียงกลับไม่เคยแผ่ว เอเดนหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ สายตากรุ้มกริ่มก็มองไปยังภรรยาภายในห้องพักสุดหรูของโรงแรมใจกลางกรุงฯ เสียงของเครื่องปรับอากาศกำลังทำงานดังปะปนกับเสียงครางทุ้มหวานของชายหญิงบนเตียงกว้าง“อื้อ....อ๊า....” เสียงหวานครางออกมาในขณะที่ร่างสูงใหญ่กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนกายเธอ“ดีไหม...หืม...” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนใต้ร่างที่กำลังแสดงสีหน้าเย้ายวนออกมา“ดะ...ดี....อ๊า.....”บั้นท้ายหนากดกระแทกเข้าออกช่องทางรักสีหวานของหญิงสาวในจังหวะที่เร็วและแรงขึ้นทำให้เธอแทบจะหายใจไม่ทันกับบทรักที่ร้อนแรงของฝรั่งหนุ่ม“อิงค์....อา......”เสียงทุ้มครางชื่อของหญิงสาวที่กำลังร่วมรักออกมาพร้อมกับพาหญิงสาวไปถึงปลายทางที่เรี
สองปีต่อมางานแต่งงานที่ผู้หญิงทั้งหลายใฝ่ฝันอยากจะมีสักครั้งกำลังปรากฏอยู่เบื้องหน้า สถานที่จัดงานเป็นชายหาดที่มีเม็ดทรายสีขาวสะอาดตา ซึ่งเป็นชายหาดทะเลทางภาคใต้ของประเทศไทยนั่นเอง แขกที่ได้รับเชิญให้มาร่วมงานนั้นมีเพียงแค่ญาติและเพื่อนสนิทของทั้งสองฝ่ายเท่านั้น เจ้าบ่าวเจ้าสาวต่างสัญชาติยืนยิ้มแย้มถ่ายภาพกับเพื่อนๆ เพื่อเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำที่ดี“ร้อนหน่อยนะคะบุ๊ซ”เสียงหวานบอกเจ้าบ่าวสุดหล่อของเธออย่างห่วงใยพลางใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้เขา สำหรับเธอนั้นเคยชินกับอากาศร้อนของประเทศไทยอยู่แล้วจึงไม่มีปัญหาอะไร แต่คงจะไม่ใช่กับเขาที่มาจากเมืองหนาว“ไม่ร้อนเท่าไหร่เลยที่รัก” เขาตอบกลับพลางมองใบหน้าสวยที่แต่งแต้มเครื่องสำอางบางเบา แต่ก็ยังคงมองดูสวยงามในสายตาของเขา“ขอแสดงความยินดีด้วยอีกครั้งนะคะพี่พุดซ้อน วันนี้พี่พุดซ้อนสวยกว่าทุกวันเลยค่ะ”อลินาเอ่ยแสดงความยินดีพลางพูดแซวอดีตผู้จัดการส่วนตัวออกมายิ้มๆ อีกหน่อยพุดซ้อนก็จะได้ย้ายตามบุ๊ซไปอยู่ที่อเมริกา และงานที่เธอจะทำที่นั่นก็คือพี่เลี้ยงเด็ก ส่วนเด็กที่ว่าก็คือลูกคนที่สามของเธอกับเอเดนนั่นเอง เธอตั้งครรภ์หลังกลับจากฮันนีมูนที่ประ
“อืม....เห็นว่าผลงานของน้องฮาร่าสามารถขายได้ถึงหนึ่งล้านเลยไม่ใช่เหรอ” เมริสาก็ได้ยินข่าวเรื่องนี้มาบ้างเช่นกัน สองสาวนั่งสนทนากันเพราะไม่ได้เจอกันมานานหลายปี ส่วนมาเฟียหนุ่มกับเพื่อนสนิทอย่างฮิวโกก็นั่งจิบบรั่นดีอยู่ไม่ไกล“ขยันจังนะนายเนี่ย เผลอแป๊บเดียวเป็นคุณพ่อลูกสองละฮ่าๆๆ” ฮิวโก้เอ่ยแซวเพื่อนสนิทออกมา“หึๆ ทำมาเป็นพูด นายก็ลูกหนึ่งแล้วไหม พอฉันมีเจ้าฮาล นายก็มีน้องเค้กพร้อมกับฉันเลยนี่นา”เอเดนสวนกลับเพื่อนสนิททันที สองหนุ่มยกแก้วบรั่นดีขึ้นมาชนกันอย่างรู้ใจ บอดี้การ์ดทั้งสองของเอเดนทำหน้าที่ปิ้งบาร์บีคิวให้กับพวกเจ้านายอย่างเชี่ยวชาญ นั่นก็เป็นเพราะตอนอยู่เมืองชิคาโก้ เจ้านายจะพาครอบครัวออกไปปิกนิกตามสวนสาธารณะอยู่บ่อยๆ หน้าที่เหล่านี้จึงกลายเป็นของพวกเขาไปโดยปริยาย“เห้ย!!! มัวแต่มองอะไรน่ะบุ๊ซ เนื้อจะไหม้แล้วเนี่ยเดี๋ยวก็โดนเจ้านายด่าหรอก” เกริกโวยวายใส่เพื่อนสนิททันทีที่เห็นว่าอีกฝ่ายกำลังเหม่อมองไปยังคุณหนูทั้งสาม“เห็นเด็กๆ แล้วอยากมีลูกกับเขาบ้าง” บุ๊ซเอ่ยออกมายิ้มๆ ไม่สมกับใบหน้าสุดโหดของตนจนเกริกต้องหัวเราะออกมา"ฮ่าๆๆๆ เมียยังไม่มีเลย อยากจะมีลูกซะแล้ว นายไม่คิดข้ามขั
แสงแดดที่เริ่มลดความร้อนแรงลงไปตกกระทบกับผิวน้ำทะเลที่กำลังซัดคลื่นเข้าฝั่งเสียงดังซ่า...ซ่า มองดูแล้วช่างเป็นบรรยากาศที่เหมาะกับการมาพักผ่อน นัยน์ตากลมจ้องมองไปยังร่างเล็กทั้งสองที่กำลังวิ่งเล่นกับคนตัวโตอยู่ที่ริมชายหาด ริมฝีปากอิ่มเผยรอยยิ้มออกมา ก่อนที่ใบหน้างามจะสัมผัสกับความเย็นของเครื่องดื่มที่ผู้เป็นสามีส่งมาให้“ขอบคุณค่ะที่รัก”เสียงหวานเอื้อนเอ่ยออกมาก่อนที่จะยกแก้วพั้นซ์ขึ้นมาจิบ อลินาใช้เวลานานกว่าที่คิดกว่าจะได้กลับมาเยือนประเทศไทยก็เป็นวันครบรอบแต่งงานสามปีของเธอกับสามีแล้ว และการมาในครั้งนี้ยังมีลูกน้อยมาด้วยถึงสองคน“วันนี้ฮิวโก้จะพาคุณเมย์มาที่นี่ด้วย”“น้องเค้กมาด้วยกันไหมคะ”อลินาเอ่ยถามถึงลูกสาวของเพื่อนสนิท เมริสาแต่งงานกับฮิวโก้เมื่อสองปีก่อน และทั้งคู่ก็มีทายาทกันเลยซึ่งตอนนั้นอลินาตั้งท้องลูกคนที่สองพอดี เท่ากับตอนนี้ลูกสาวของเพื่อนสนิทอายุเท่ากับลูกชายคนเล็กของเธอ“มาครับ คุณก็รู้ว่าน้องเค้กติดพ่อของเธอมากขนาดไหน”“ดีจังเลยค่ะ เด็กๆ จะได้มีเพื่อนเล่นเพิ่ม สงสารพวกบุ๊ซกับเกริก ทำงานให้คุณก็เหนื่อยพอแล้วยังต้องมาเป็นเพื่อนเล่นกับลูกของเราอีก” อลินามองไปยังสองบอ
“คุณเป็นอะไรที่รัก ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าหืม...”น้ำเสียงที่อ่อนโยนของสามีทำให้อลินายิ้มออกมา เขาไม่เคยแสดงความเห็นแก่ตัวกับเธอ ความจริงแล้วเขาจะทำต่อก็ได้ แต่ว่าเขายอมหยุดเพียงเพราะได้ยินว่าเธอรู้สึกไม่ดี“ฮาน่าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ สองสามวันมานี้ฮาน่ารู้สึกเพลียๆ”“คุณทำงานจนไม่นอนพักกลางวันใช่ไหม” เขาถามออกมาด้วยความสงสัย เพราะแน่นอนว่าตอนกลางคืนเขาและเธอมักจะใช้เวลาบนเตียงร่วมกัน“ฮาน่าก็นอนนะคะเดล อืม... มีอีกอย่าง ฮาน่ารู้สึกว่าช่วงนี้หิวบ่อย เหมือนจะอ้วนขึ้นด้วยนะคะ” เธอลูบลงไปบนหน้าท้องที่ดูมีไขมันขึ้นเล็กน้อย แต่ในสายตาของเอเดนมันก็ยังคงแบนราบอยู่ดี“ไม่อ้วนเลยที่รัก แต่ผมรู้สึกว่าคุณดูสวยมากขึ้นนะ”เขาดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดพลางกระซิบบอกเพื่อให้ภรรยามั่นใจ อลินานึกสงสัยกับการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย แต่ก็ยังไม่อยากคิดไปไกล ทางที่ดีเธอคงต้องตรวจดูให้แน่ใจ“อืม...อาทิตย์หน้าผมว่างแล้วล่ะ เราไปฮันนีมูนที่ประเทศไทยกันดีไหม เราแต่งงานกันมาสามเดือนแล้วยังไม่ได้ไปฮันนีมูนกันเลย” เสียงทุ้มที่ดังออกมาเรียกสติของอลินาที่กำลังหลุดลอยไป“ดะ...ดีค่ะ ฮาน่าคิดถึงเมย์กับพวกพี่ๆ ที่บริษัท วิดิโอคอ
หลังจากอลินาแต่งงานกับเอเดนอย่างเป็นทางการ เธอก็ได้ทำหน้าที่ภรรยาของเอเดนอย่างเต็มตัว แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะค้นหาในสิ่งที่เธอชอบ จนในที่สุดเธอก็ตัดสินใจเขียนบทความลงในบล็อกส่วนตัว เธอใช้ประโยชน์จากการที่เธอรู้และพูดได้หลายภาษา แปลบทความของเธอเป็นภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาเยอรมันและภาษาญี่ปุ่น ทำให้เธอมีนักอ่านหลากหลายสัญชาติทั่วโลกที่กลายมาเป็นแฟนตัวยงของเธอ เรื่องฮันนีมูนที่เคยวางแพลนเอาไว้ก็ต้องเลื่อนออกไปก่อน เพราะงานของสามีที่ต้องจัดการให้อยู่ตัว ก่อนที่จะทิ้งงานแล้วพาเธอกลับไปเยือนประเทศไทย“กำลังทำอะไรอยู่หืม....ที่รัก” เสียงทุ้มดังมาจากด้านหลังของคนที่กำลังนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะบริเวณสวนของเพ้นส์เฮ้าท์สุดหรูแห่งนี้“กำลังเขียนบทความอยู่ค่ะ วันนี้ที่กาสิโนมีเรื่องยุ่งยากไหมคะ”เธอละมือจากงานที่ทำแล้วหันไปสนใจสามีที่เพิ่งกลับมาจากคาสิโน หลังจากแต่งงานกัน เอเดนก็ได้พาเธอไปดูธุรกิจทุกอย่างที่เขากำลังทำอยู่ แม้ลึกๆ ในใจอลินาจะรู้สึกกังวลกับงานของสามี แต่เธอก็คงจะให้เขาเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นไม่ได้ เพราะนี่คือสิ่งที่ตระกูลของเขาทำมาเนิ่นนาน ในเมื่อเธอรักเขาเธอก็ต้องยอมรับในตัวตนของเขาเช