ส่วนเรื่องลูกชายของท่านเจ้าสัวบุญชัย เจ้าของตลาดวรรณรุ่ง และอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่..นอกจากพวกไตรรัตน์กับกาญจนาจะหัวหมุนในการตามหาตัว..อีกทั้งยังภาวนาในใจให้ชายหนุ่มฉิบหายตายป่วงจะได้หมดเสี้ยนหนามในการฮุบสมบัติตระกูลวรรณรุนชัย
ตัวเอื้อมนางเองก็กำลังตามหาตัวคุณลุงแท้ๆ อยู่เช่นกัน..เพียงหญิงสาวรู้ตั้งแต่เด็กแล้วว่าคุณตามีลูกชายอีกคน ซึ่งคุณลุงของเธอมีนิสัยอาร์ติสระดับตัวพ่อ..คุณตาเล่าให้เธอฟังว่าตอนนั้นเราสองพ่อลูกทะเลาะกันเรื่องมหาวิทยาลัยที่ชายหนุ่มจะเข้าเรียน
ความคิดของท่านยามนั้นคืออยากส่งลูกชายไปเรียนต่อที่ต่างประเทศในคณะบริหาร เพื่อหวังจะให้กลับมาพัฒนาธุรกิจที่บ้าน...ขณะที่คุณลุงของเธออยากที่จะเรียนคณะศิลปะ
เวลานั้นทั้งคู่จึงทะเลาะกันหนักมาก..หนักขนาดที่คุณตาของเธอขู่ตัดพ่อตัดลูก..ยามตายก็ไม่ต้องมาเผาผี..เว้นแต่ลูกชายจะยอมอ่อนและเรียนคณะที่ท่านเลือกให้
แน่ละ..ด้วยพลังแห่งวัยรุ่น และการเติบโตมาอย่างคนกำพร้าแม่ ส่วนพ่อวันๆ ก็เอาแต่ทำงาน..นายพสุกานต์จึงตัดสินใจได้ในทันที..ชายหนุ่มเลือกที่จะหนีออกจากบ้าน
ยามที่เล่าเรื่องนี้..ดวงตาของคนที่ผ่านโลกมามา
