คุณผู้หญิงของบ้านจึงเลือกจะไม่สนใจน้ำคำหวานที่หญิงสาวผู้เป็นแขกไม่ได้รับเชิญพยายามชวนคุย กับมองเมินแล้วเลือกหันไปคุยกับลูกชายแทน
"กฤชเย็นนี้ ไปรับอ้ายมากินข้าวที่บ้านที"
"ขอโทษทีครับ พอดีเย็นนี้กฤชไม่ว่างต้องพากิ่งไปซื้อของ"และอีกเช่นเคย กฤชษณะตัดบททันที..แถมสายตาคมเฉียงขึ้นยังหันไปกดดันเพื่อนสาวให้ช่วยรับมุก เพราะไหนๆ เจ้าหล่อนก็ต้องไปหาซื้อวัตถุดิบเพื่อทำขนมขายเป็นรายได้พิเศษอยู่แล้ว
ส่วนลึกๆ ในใจยังคงนึกหงุดหงิดคู่หมั้นสาวที่ช่างอดช่างทนกับเขาเหลือทน
ทำขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมถอนหมั้นไปอีก
แน่ละ กิ่งแก้วก็ยังแสนดีเหมือนเดิม..ยังคงปฏิบัติตัวเป็นไม้กันหมาให้เขาเหมือนเช่นทุกครั้ง
"ใช่ค่ะ กฤชมีนัดกับกิ่งแล้ว"
"หุบปาก ฉันคุยกับลูกชายฉันจ้ะ มารยาทนิดนึง"เมื่อลูกชายไม่ได้ดั่งใจ สิ่งที่ทำได้จึงหันมาพูดเหยียดผู้หญิงตรงหน้าแทน
ทว่าก่อนที่กฤชษณะจะทันได้ปะทะคารมกับมารดาเพื่อช่วยเพื่อนสาว
คนที่อยู่ในบทสนทนาก็เดินจ้ำอ้าวเข้ามาในชุดเดรสสีขาวบริสุทธิ์ ผมยาวสีน้ำตาลคาราเมลถูกถักเป็นเปียเกล้าไว้เรียบร้อย ใบหน้านวลสวยถูกแต่งแต้มด้วยโทนสีหวา
