"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ค่ะ พี่ชายสุดหล่อทั้งสองคนของน้องโฟ" ฉันวิ่งเข้าไปกอดพี่ชายทั้งสองคนที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ข้างสระว่ายน้ำ สถานที่จัดงานวันเกิดในคืนนี้คือบ้านฉันเอง ที่ป๊ากับมามี๊ยกให้พี่แฝดจัดงาน ส่วนพวกท่านก็บินไปสวีทที่ญี่ปุ่นกันสองคน พี่แฝดอยู่ในชุดคล้ายกันเสื้อฮาวายปลดกระดุมสามเม็ดโชว์หน้าอกหน้าใจและซิกแพคแน่นๆ สมฐานะเจ้าของงาน
"โฟรักพี่เลนส์พี่ฟิล์มนะคะ" "พี่ก็รักหมูอ้วนเหมือนกัน" เรียกกันแบบนี้ก็มีแต่พี่ฟิล์มนั่นแหละ ส่วนพี่เลนส์ก็ยื่นหน้ามากดจมูกโด่งๆ ลงที่ผมฉันฟอดใหญ่ ตั้งแต่ฉันจำความได้เราสามคนพี่น้องก็ชอบแสดงความรักกันแบบนี้มาตลอด ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยสักนิด "ธีมงานอะไรของพวกมึง" พี่ติณถามพี่ฟิล์มอย่างหงุดหงิด "ชุดว่ายน้ำไง กูพิมพ์บอกชัดเจน" "หาเรื่อง" ใช่ ธีมงานวันเกิดของพี่แฝดปีนี้ทำเอาฉันรู้สึกเซอร์ไพร์สมาก เพราะเป็นปาร์ตี้ชุดว่ายน้ำ ซึ่งพอฉันรู้ก็รีบแชทหาพี่มินินนัดกันไปซื้อชุดว่ายน้ำคอลเลคชั่นล่าสุดของแบรนด์ดังโดยที่ไม่บอกคนที่กำลังทำหน้ายักษ์อยู่ตอนนี้ พอมาถึงที่งานชุดของฉันดูเบาไปเลยเพราะเป็นเกาะอกวันพีชลายน่ารักๆ ใส่กางเกงยีนส์สีขาวขาสั้นทับอีกชั้นมีเสื้อคลุมตัวยาวกันโป๊เป็นชุดคู่กับพี่มินิน และที่สำคัญป้องกันไม่ให้พี่แฝดบ่นด้วย แต่แค่นี้ก็ทำเอาคนที่ขับรถไปรับหน้าหงิกมาก มากถึงมากที่สุด "น้องโฟ ไปหาอะไรกินกัน" พี่มินินเหมือนเป็นนางฟ้ามาช่วยชีวิตฉันมากๆ หน้าตาก็สวย แถมยิ้มหวานมากขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังละลายเลย ไม่แปลกที่ผู้ชายค่อนงานจะพากันมองนางฟ้าของน้องโฟ ตัดภาพมาที่พี่ติณสิ ทุกคนจอยแต่คุณพี่ติณไม่เอ็นจอยค่ะ "ตริติณเอาอะไรมั้ย มินินตักมาให้" "ไปด้วยกัน" พอพูดจบเขาก็จูงมือฉันพร้อมกับโอบไหล่แฝดตัวเองเดินตรงไปที่บาร์ค็อกเทลที่พี่เลนส์พี่ฟิล์มสั่งมาจากโรงแรมดัง มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย ฉันเลือกซูชิแซลมอนกับทอดมันกุ้งมาอย่างละชิ้นเพราะอยากกินยำเส้นแก้วด้วย แต่เหมือนลืมอะไรบางอย่างไป มานึกได้อีกทีก็ตอนที่เห็นมือหนาว่างเปล่าไม่มีแม้แต่จานอาหาร ฉันเลยหันไปคีบซูชิมาเพิ่มอีกสองคำเผื่อเขานั่นแหละ ส่วนเขาก็ยื่นมือมารับจานของฉันและของพี่มินินไปถือไว้ ก่อนจะเดินตามหลังมานั่งตรงโต๊ะเล็กที่อยู่ไม่ไกลจากพี่แฝดของฉัน "ไงครับ สาวสาว" พี่นิวเดินเข้ามาทักพร้อมกับพี่ไอและพี่พาย พอยืนเรียงกันความหล่อกินกันไม่ลงเลย ถ้าไปเดบิวต์นะ ฉันว่าได้ชัวร์ "สวัสดีค่ะพี่นิว พี่ไอ พี่พาย" "ครับตัวเล็ก" "ไอ้ติณ สนใจพวกกูหน่อย" ไอ้ไอนี่นะกวนตีนผมไม่พัก "น่าเบื่อ" "พี่มินินสวยจัง" ส่วนไอ้พายก็ตากรุ่มกริ่มเป็นประกายทุกครั้งที่เจอแฝดของผม อยากเอาตะเกียบจิ้มตามันสักที "ขอบใจจ๊ะน้องพาย" ผมละอยากอุ้มทั้งมินินและโฟไปซ่อนไว้ข้างในไม่ให้ใครเห็นให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่ติดตรงที่สองคนนี้ไม่มีทางยอมผมง่ายๆ แน่ เลยทำได้แค่เอาขายาวๆ ยันไอ้พายไปหนึ่งทีให้หายหมันไส้ โทษฐานที่มันทำสายตาเจ้าชู้ใส่น้องสาวผม "ไงมึง จีบมายี่สิบปี ติดยัง" ไอ้นิวนี่ก็อีกคนกวนตีนไม่แพ้ลูกพี่ลูกน้องมัน ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามางานวันเกิดไอ้แฝด หรือมาให้พวกมันรวมหัวกันเล่นงานผม ได้แต่ทดทุกคนไว้ในใจ พลาดกันเมื่อไหร่ผมรอซ้ำก่อนคนแรก จะเล่นให้ไม่ได้เกิดเลยคอยดู "พี่ติณจีบใครอะ" "ฮ่าๆ / ฮ่าๆ / หึ" แต่คนที่ช๊อตฟิลผมที่สุดเห็นจะเป็นตัวเล็กนี่แหละ คำถามของเธอทำเอาเสียงหัวเราะดังลั่นงาน ไม่เว้นแม้แต่มินินที่แอบไหล่สั่นเบาเบาคงจะกลัวผมงอนนั่นแหละ ผมได้แต่ใช้สายตาคมๆ มองตัวเล็กอย่างคาดโทษ แอบยื่นมือไปหยิกเอวบางเบาเบาไปหนึ่งที รอเอาคืนทบต้นทบดอกทีเดียวก็ไม่สาย ตามเฝ้าขนาดนี้ถามมาได้ว่าจีบใคร มันน่าจับตีก้นมั้ยละ "เมา?" ก้มมองคนตัวเล็กที่ใบหน้าเริ่มแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์ไวน์ยืนเต้นโยกไปส่ายมาอยู่ข้างๆ ไม่หยุด จนบางครั้งผมต้องดึงแขนเรียวมายืนข้างหน้า โดยเอามือยันโต๊ะเอาไว้กลัวว่าเธอจะล้ม แต่ตัวแสบก็ยังก้มตัวรอดออกไปได้ "โฟ ไม่ เมา" หน้าแดงๆ ส่ายไปมายืนยันว่าตัวเองมีสติครบถ้วน "แน่ใจ?" "อื้ม" "กี่นิ้ว" "ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้" ถึงขนาดต้องชูนิ้วเรียวขึ้นมาสามนิ้วเช็คความแม่นยำของคนเก่ง ไม่แม้แต่จะขยับให้เกิดความสับสน ดูก็รู้ว่าเธอพยายามทำทรงไม่ให้รู้ว่ากำลังเมาเลยพยายามกวนกลบเกลื่อน หันกลับไปเต้นกับมินินต่อไม่สนใจผม "ไอ้ฟิล์ม มึงพาโฟไปนอน" ผมหันไปบอกไอ้ฟิล์มที่ยืนยกแก้วอยู่ใกล้ๆ ส่วนไอ้เลนส์หายไปในกลีบเมฆตั้งแต่เป่าเค้กเสร็จ "อืม" ไอ้แฝดยกจนหมดแก้ว ก่อนจะเดินอ้อมมาช้อนตัวน้องสาวเข้าบ้านไป เพราะวันนี้มินินมาด้วยและอยู่ในสภาพไม่ต่างจากตัวแสบเท่าไหร่ ผมก็เลยต้องอยู่ดูแลน้องและพากลับคอนโดที่อยู่คนละฝั่งกับห้องผมนี่แหละ ไม่อย่างนั้นผมก็จะเป็นคนไปส่งตัวเล็กเข้านอนด้วยตัวเอง และไม่แปลก ที่ผมสามารถเข้าออกห้องนอนโฟได้ เพราะผมทำแบบนี้มาตั้งแต่น้องเกิด ส่วนไอ้แฝดก็ไว้ใจและเชื่อใจผมมากเช่นกัน ต่างจากผมที่ไม่ไว้ใจพวกมันให้ดูแลมินิน
