Novel-novel oleh the1999cut

Energy Booster***Hindi ko alam kung paano kontakin si succubus! Tangina ni hindi ko nga alam kung may cellphone ba ‘yon o wala? Hindi ko pa masyadong kontrolado iyong telepathy ko lalo na kapag sobrang layo no’ng kakausapin ko! Tangina namang buhay ‘to ang hilig akong pahirapan!“Ano na gagawin ko?!” bulyaw ko sa kawalan.Nandito ako sa aking kwarto palakad lakad habang nag-iisip kung paano ko kakausapin si succubus para makapag training na kami! Wala na akong oras! Kumikilos na ang langit habang ako dito nagpapapogi lang!“Calci boi!” biglang litaw ni Mary sa tabi ko, malutong na mura ang tumugon sakaniya.“Muntik na a-ako! Ahhhh! Nakaka…nakakatakot! S-sobra!” natatakot na sambit nito sa akin habang nakahiga sa sahig at niyayakap ang sarili.“Anong nangyari sa’yo? Alam kong praning ka na dati pa kaya ano na naman ‘to?”“A-anghel! Totoo ang chismis calci boi! May lumilibot na anghel sa labas at pinapatay ang uri namin! Muntik na ako pero nakatakas ako! Kaso…si paloma! Si paloma…nagi

Senti Man By The Window *** Nandito na naman ako sa bubong ng aming bahay, tamang senti lang. Iniisip ko kung kamusta na kaya si Essay? Nakikipag bible study ba siya do'n sa lalaki na kasama niya noon? "Pambihira naman calcifer! Kalimutan mo na siya! Pambihirang puso kasi 'to! Peste! Tangina!" Pesteng sumpa ito ayaw pa rin mawala! Yung tipong may nagsasalita sa akin na dalawang anyo sa aking balikat... Puntahan mo siya at makipagkilala ka ulit. Huwag hangal! Bobo ka ba? Kaya nga ginawa mo 'yon para maligtas siya di ba? Bobo! "AAAAHHH! Pambihira! Lubayan mo na ako! Kupido umuwi ka ng h*******k ka at papatayin kita rito!" pagsigaw ko sa kawalan. Tapos biglang sumagi sa isip ko na nawawala nga pala si Lilith…shit! Saan kaya pumunta ang isang ‘yon? Naka secret training din ba siya? Saan? Sino? Imposibeng ang ama namin ang nagsasanay sakaniya? Kasi magtatampo talaga ako! Sa akin ayaw niya? Kailangan ko siya mahanap...kailangan ko siya matignan kung anong klaseng pagsasanay ang ginag

Hello dear readers! It is I, the author of this funny story. After so many years, I have returned hahahaha! Pasensya na kung ngayon na lang ulit ako nagparamdam… At ngayon ko na lang ulit ito nagalaw. I am publishing another story, which is also published in w*****d. I hope you tuned in it dahil dito ko ipopost ang revised version ng kuwentong iyon. At also, I am here to announce my return in publishing chapters for this story. Same as you, I also miss Calcifer at ang ganap sa buhay niya! Sa daming nagdaan na taon I am a little confident on my improvements in story telling at sana kung maninibago kayo sa way ng aking pagkukwento iyon ay dahil dumaan na ang mahabang panahon, nag iimprove rin po ako. At sa uulitin, pasensya na kung ngayon lang ulit ako nagparamdaman. Ang huling update ko sa kuwentong ito ay 2020 or 2021 pa? It has been five or four years ago! Wooooh! Ang haba ng taon na iyon hahahaha! Kung tutuusin ang next chapter nito ay nasa drafts pa at nagawa ko iyon that year

Missing Lilith *** Umagang Umaga ginising ako ni succubus upang mag training nanaman! Limang metro pa din ang distansya namin kasi kingina niya may trauma pa din ako sakanya! "Alam mo ba kung paano magteleport papuntang hawaii?" tanong ko sakanya "Hawaii? Ang layo naman non! Bumili ka ng lang ng ticket! Visa at passport!" "Kingina talagang kupido yon nababadtrip na ako!" "Bakit?" Nagmemeditate kaming dalawa dito sa isang abandunadong building. "Sinumpa kasi ako ng pana non peste." Nakapikit ako at naka indian sit, yung kamay ko naka cross at nakalapat sa aking balikat. "Mainlove?" "Oo tangina nga eh!" "Hahahaha tapos? kanino ka nainlove?" "Sa

Ang Plano***Naka upo kami ngayon ni succubus at nakasandal sa pader mga isang metro ang layo pagkatapos ng make out session namin kanina.Pota ako lang ata ang demonyong naiilang pagkatapos ng isang make out. Tangina."Bakit ba ang layo mo? Come here! Paninindigan ko naman yung ginawa ko kanina!" sabi niya saakin"Shut up! Kiss stealer! Bwisit ka! Jan ka lang wag kang lalapit sa akin!! Baka hindi ka pa nagtoothbrush eh!!""Parang hindi mo naman nagustuhan yung ginawa natin? Sabik na sabik ka nga! You even pulled me closer!"AHHHHHHH NAAALALA KO NANAMAN ANG PANGYAYARING IYON! OO GINUSTO KO YON POTANGINA SINO NAMAN HINDI MAGUGUSTUHAN YON?"Ahh basta! Anyway, tutulungan mo ba talaga ako?""Oo nga. Pagkatapos kitang turuan, pinagdududahan mo pa rin

FirstKiss***Pagkadilat ko sa mga mata ko bigla akong napabalikwas agad."AAAAAAHHHHHHHPOTAAA!" sigaw ko"Good morning to you too, love." sabi ni succubus saakinMukha niya kasi agad ang tumambad sa pagmulat ko sinong hindi aatakihin?"Anong love love ka jan, Calcifer pangalan ko!""Calcifer's so long...I prefer, love.""Paladesisyon ka ha? bakit ka pala nandito?""Baka namiss mo ako..." sabi niya habang nakangusoNagpapacute ampotek."Hindi ka cute!" sabi ko sakanya"Alam ko, kasi cute na cute ako

Ibong malaya••"Nakita mo 'yong bago ni sebastian, ligaya?" wika ni ricky na medyo may amats at bumili ng ihaw pang pulutan nila."Nakita ko...maganda."Tumawa siya ng malakas na wari'y nang-aasar sa akin kaya tinignan ko lang siya ng masama hanggang sa tumigil siya."Huwag mong sabihin na may gusto ka pa rin kay sebastian? Hahahaha!"Hindi ako naimik sa sinabi niyang iyon at nag-ihaw na lamang."May gusto ka pa rin do'n sa kumag na 'yon? Gagu hahahahaha!"Napangiwi lang ako sakaniya."Bilang magkaibigan tayo ligs, pawang katotohanan ito, ah? Tigilan mo na 'yan pagtingin mo kay sebastian. Hindi 'yon bumabalik sa mga ex no'n! Kilala ko 'yon! Una, ikaw. Sumunod 'yong chixx na dayo sa kabilang kalsada, m.u yata sila no'n? Hindi nagtagal kasi ldr! Iyong pinakilala niya syota niya no'ng college! Ligwak, hindi nagtagal! Unawain mo lahat ng mga 'yon, ni-isa sa mga iyon hindi niya tinangkang balikan!"Bakit ba kinukwento nito sa akin ang mga 'yon? Atsaka nagkaroon ng summer fling si sebastia

Sipag ngunit walang nilaga••Nagpatuloy ang araw na parang nagmamarathon sa bilis. Nahalata na rin siguro nila mama at papa na wala na kami ni sebastian no'ng hindi na ako lumalabas ng bahay bukod sa magtitinda ako, hindi na rin ako sumisilip sa bintana kapag naririnig ko ang boses ni sebastian sa labas, at hindi na rin babad ang mata ko sa aking cellphone sa kakatext. Iyong mga gawain ko dati ay hindi ko na ginagawa ngayon...at alam kong napapansin iyon ng magulang ko pero hindi nila magawang magtanong.At dahil summer...at kapitbahay ko lang naman siya...hindi ko siya kayang iwasan. Na sa tuwing nagtitinda ako ng ihaw ay nandoon siya at nagpapapampam na para bang wala lang nangyari sa amin. Parang normal lang siya. Nang-aasar at nagpapaasa...walang palya. Hindi man lang nagbago. Hindi man lang makaramdam. Wala naman akong magawa dahil mas namumuo ang damdamin ko kaysa gumagana kong utak. Ilang taon ko siyang mahal...hindi naman siguro gano'n kabilis na mawala iyon kagaya sakaniya.

Paglipas ng araw ay ikaw rin••"Okay lang ba talaga kayo, pa?" tanong ko no'ng kaming dalawa lang ni papa sa may sala nanonood ng tv."Oo naman, ate. Huwag ka mag-alala. Kailan ba ulit graduation mo?""March twenty nine ho. Last week ng March.""Okay lang ba kahit spaghetti handa mo? Magluluto si mama mo ng spaghetti?""Nako pa! Huwag na kayo mag-abala! Pambili niyo na lang 'yon ng gamot niyo! Tignan mo ho ang payat mo na!" may pag-aalala na bakas sa tono at tingin ko sakaniya.Tumawa lang siya sa pag-aalala kong iyon at no'ng matauhan na nag-aalala pa rin ako ay tumigil na siya sa pagtawa at ngumiti na lamang habang dahan dahan na hinahaplos ang ulo ko."Gutom ka na ba? May prinito na yata r'yan si mama mo na itlog."Hindi na lang ako nagsalita at sinamahan na lang siya manood. Kung ayaw niya sabihin sa akin ang totoo ay irerespeto ko iyon."Okay ka lang ba?" tanong ni sebastian no'ng makasabay ko siya sa canteen.Nakapila kami ngayon sa may bilihan ng soup, lilibre niya raw ako ng

Kasabay ng ihip ng hangin••Sinigaw pa ni sebastian ang pangalan ko sa labas. Marahil aalis na sila upang tunguin ang venue sa JS Prom na roon pa rin naman kagaya last year.Sinilip ko lamang ang kumakaway na si sebastian. Kumaway naman ako pabalik. Iyong porma niya ngayon ay sigurado akong last year din pero hindi naman iyon halata dahil ang damit ng lalaki ay hindi big deal sa ganitong okasyon...mga babae minsan ang bida sa gano'n dahil ang babae ang pinaka nag-aayos. Nakakainggit...e di sana magkasabay kaming papasok doon sa venue na parang couple of the night.Patuloy lang ang pagsulyap ko sa masaya niyang mukha habang papalayo sa aking tingin. Kainis! Nang-iinggit pa yata ang kumag!Buong gabi ako nag-aabang ng text mula kay sebastian...pero para bang kinalimutan ako ng siraulong 'yon! Kung anong ganap? Sino nakakatuwa ang itsura? Sino una niyang sinayaw at huling sinayaw? May nasiraan ba ng heels sa mga girls? Sino nanalong Prom Queen at King? Lahat ng 'yon ay wala siyang binal

Pebrero ko'y iyo pa rin••"Okay sige, magseseryoso na 'ko. Promise! Peksman! Kain susi! Mamatay man angkan ko!" panata niya sa harapan ko.Naglalakad kami pauwi. Sinundan niya ako dahil hindi ko siya pinansin kanina sa school. Hinayaan ko lang siya tumabi sa akin at magdaldal mag-isa...kahit na mahirap para sa akin na hindi agad siya pansinin at kausapin pero kailangan...para malaman naman niya na seryoso ako."Turuan mo ako! Makikinig ako sa'yo! Mag-aaral ako ng mabuti para sa future natin!" aniya."Ilang buwan na lang graduation na sebastian...kulang ka na sa oras.""Hindi naman nagmamadali ang mundo para sa pagbabago, ah? Tanggap ko na 'yong grades ko gano'n pero at least sa 4th grading exam may chance ako makakuha ng mataas 'di ba? Tapos tataas marka ko sa grade. Kung tutuusin katanggap tanggap pa rin naman 'yong grado ko, eh. Sabi ni kuya steven hindi naman daw sa grades nakukuha ang pagyaman kundi sa diskarte sa buhay.""Tsss, sinasabi lang 'yan ng mahihirap na hindi nag-aral n

Babagsak ang Damdamin••Syempre, hindi naman nagtagal ang inis ko sakaniya no'n. Kaunting lambing lang niya ay bumibigay na agad ako. Bumawi naman siya no'n kinagabihan, hinarana niya muli ako sa may tambak. At parang automatic na after no'n ay magkakatitigan hanggang may kung anong tensyon kaming mararamdaman sa isa't isa dahilan ng pagdampi ng aming mga labi sa isa't isa. Kaya lang ang pangalawang beses na ito ay kakaiba sa pakiramdam. Mas matagal kaysa una. Mas malambing, mas sabik, mas alam na ang gagawin...ang galaw ng mga labi. Ang haplos sa braso. Sa pangalawang beses na iyon pareho na kaming hindi na nangangapa sa nangyayari. Hindi na kami gano'n ka inosente.Kaso pagdating ng bagong taon ang siya naman minalas ng pamilya ko. Si papa naaksidente at napilayan ang paa dahilan upang tumigil sa pagtatrabaho. Si mama naman ang kumayod sa pamilya, labandera paminsan minsan sa umaga, tindera sa hapon ng ihaw ihaw. Gusto ko man tumulong ngunit sabi nila ay mag-aral na lamang akong ma

I Am Not Nice To Anyone But You••After that event, sabay sabay kami umuwi no'n. I was so happy I finally got a picture of Parokya ni Edgar band with me. I was checking my phone gallery and watching a video I took around at no'ng makita ko ro'n si jaq ay bigla kong naalala iyong picture niya sa camera ko."Oh, yeah, I have to send that to him!"Ibinagsak ko ang aking iphone sa kama. Agad kong kinuha ang camera ko sa loob ng aking bag na nakasabit sa may pinto ng aking kwarto. Kinalas ko ang aking camera at kinuha ang memory card nito. Binuksan ko ang aking lappy na nakapatong sa aking study table. Mabilis ang pagtingin ko sa file para makita agad ang pakay ko."Should I edit this a little o huwag na?" I was talking to myself and the screen of my lappy.Masuri kong tinignan muli ang picture ni jaq na nakablack and white filter. Good profile...side view. Matangos ang ilong, makapal ang kilay, mahaba ang pilik mata, mata'y bilugin at kahit itim ang kulay ng mata niya alam kong kayumangg

I saw you looking at someone else••At sa hindi ko alam na dahilan...sa tuwing nakikita ko 'yong apat sa canteen ay ginugulo ko na ang buhay nila. Jaq and I made a joke about sa nangyari sa amin ni Aaron, kesyo may gusto kami sa isa't isa na naging dahilan ng pagiging malapit namin sa isa't isa...but not that close na i-co-consider ko siyang friend like maki, but close enough to make jokes with each other. And of course sa iba rin...except kay lance...sama ng loob ang binibigay niya sa akin palagi na sinasabayan minsan nila lucas at jaq kaya mas lalong lumalakas ang loob ng bwisit!"Xowie, I know its a good thing na close ka sa mga friends ng pinsan mo pero...its making noises and chismis na naman about you!" maki said habang naglalakad kami papuntang library."I heard, and I don't care. Sila lang ba may karapatan na maging close sa opposite sex? Tss.""Tinatawag ka nilang malandi..." mahina ang pagkakasabi no'n ni maki."Pfft! They keep calling me such, and I don't fucking care. I h

Like teenagers in a novel book••Nagkita pa ulit kami no'ng sining...same pa kami ng team sa pagtakbo bilang SSC. I don't know why destiny keeps making the same mistake twice na? I see myself not being her friend pero parang pinagtutulakan siya sa akin ng tadhana. My gosh!"Hala! Nagkita na naman tayo, xowie! Still remember me?" masaya niyang sambit.Ano akala nito? May amnesia ako? E, ilang araw pa lang lumilipas no'ng huli naming kita."No, who are you again?" I sarcastiacally told her."Sining, iyon ang name ko. We met at the debate competion last last week!"Patola naman ang isang 'to. Can't read the air."Ohh! Right."Tapos hindi ko na siya pinansin pero siya itong daldal ng daldal pa rin sa akin habang naglalakad kami sa mahabang hallway ng building ng mga business major."Sining, I bet you know a lot of students here. Ang daldal mo kasi." sambit ko para naman hindi siya magmukhang stupid na nagsasalita sa walang may pake sa mga sinasabi niya."I have lots of friends kasi madal

Every encounter with you••I tried my best na hindi magkasalubong ang landas ko kala niccolo sa univ. Kapag nakikita ko sila sa canteen sa favorite spot nila ay tinatalikuran ko iyon and then sit somewhere else o sa malapit na fastfood sa labas ng school kami kumakain ni maki. She never asks naman kung bakit nilalayuan ko ang pinsan ko. I guess she thinks I'm not close with him...which is the total opposite.After ng pangyayaring iyon tinadtad ako ni niccolo ng chat na nagsosorry at huwag ko raw siya isumbong kala daddy at sa mommy niya. Wala naman akong balak magsumbong dahil ayoko mag-explain at naiinis lang ako kapag naaalala ko ang humiliation na iyon sa harapan nila!"Alam mo xowie, narinig ko lang 'to kala athena..." maki started saying out of nowhere.Nasa CR kami at naghuhugas ng kamay. After no'n kaunting ayos sa mukha at buhok. Sa salamin kami nag e-eye contact. Kaming dalawa lang naman ang tao rito."What?""Alam mo ba na may isang varsity player daw na nagkakagusto sa'yo?

(Based on Salem's own story - SiguradoA sneek peek of chapters onwards.)The Boys••The first semester went well, and the second semester came out like a bullet in target. Ang bilis ng panahon. Maki was still with me, and she was the only friend I made. Iyong iba, I just treat them as blockmates and groupmates. There are times when I see Niccolo in the canteen with his friends, but I don't approach him because I don't want to know his friends that much o hindi lang ako gano'n kainteresado sakanila. I know Niccolo well enough; he gives his all, lalo na't mayroon naman siyang maibibigay, and that was his weakness. He gives his all for friendship and love, na hindi niya namamalayan na inaabuso na pala siya. At iyong katangahan niyang iyon ay minsan hinahayaan ko lang hanggang sa isang araw ay matuto siya."Nakatingin ka na naman sakanila...kilala mo ba mga 'yon?" tanong ni maki.We are drinking our shake na binili namin dito sa canteen."Have I told you na cousin ko 'yong isa sa mga 'y

Surprise••Niccolo's POV"Nandiyan na siya! Ready na, ready na!" sigaw ni lance pagkapasok sa bahay.After ng graduation, nagimpake na si jaq upang tumira sa bahay nila. Wala naman siyang halos gamit kaya mabilis lang siyang nakapag impake. Sa huli, iniwan din niya ako at mag-isa na naman ako sa bahay. Ang lungkot tuloy! Fifty-Five days ang tinagal ni Arroz caldo na akala namin hanggang Forty-nine lang. Close yata sila ng Diyos kasi it's a miracle!"Patayin mo na 'yong ilaw, niccolo!" utos ni lucas sa akin na agad ko naman sinunod.Dalawang linggo na rin ang nakakalipas no'ng tuluyang graduate na kami sa college at nag-aayos nang resume para makapag apply next month. Next month aalis na rin sina xowie at si maki papuntang spain. Badtrip kapag iinisin mo si xowie ngayon, kung dati ini-ingles niya kami, ngayon naman nag-espanyol na siya! Lumelebel up ang super katarayan niya! Anong laban ko sa spanish skills niya, eh, spanish bread lang alam ko!Hindi pa rin ako makapaniwala kung paano

Kahit Tangayin Pa'y Kakapit ••• Hindi ko pinalagpas ang pagkakataon na maging malapit kay Cha. Para bang may computation sa isip ko na kapag naging close kami ni cha ang equals noon ay magugustuhan ako ni Rahab? Paulit ulit kong sinasabihan ang sarili ko na baka masaktan na naman ako nito? Hindi man gaya noong nakaraang break up ko...baka mas masakit pa doon. Masakit naman talaga na hindi matugunan ang pagmamahal mo...na hindi ganoon kadali ang buhay pag-ibig...kapag gusto mo ay gusto ka rin? Isang pantasya na maraming taong gustong makamit. Masakit maisantabi at hindi piliin, pero mas masakit kung mag ggive up ka na lang agad kahit hindi mo alam kung may pag-asa ba o wala. Ika nga ng iba, falling in love is a game, staying in love is a challenge. Ang buhay ay napupuno ng pagsubok. Ang tadhana ay kailangan sinusubukan para magkaroon ng pagbabago. At kung matalo... Susubok ulit. "Nakasabay ko si crushie mo kanina sa elev ah?" sambit ni Maki pagkadating. "Late siya ah?" may disap

Ang Pana ay Nasa Aking Palad ••• Napansin kaagad ni papa ang kaunting pagbabago na ginawa ko sa aking sarili. Tinignan niya ako bago makasakay sa motor na para bang nagtataka. Nakakapanibago ba na mag-ayos ako ng aking sarili? Imbes na medyo light make up e ipakita ko ang kulay mala rosas na labi ko? "Mukhang nag-ayos ka ng sarili mo ah? May ganap ba sa office niyo mamaya?" tanong ni papa bago ipaandar ang motor. "Wala naman...gusto ko lang gamitin 'yong lipstick na niregalo sa akin ni Maki noong birthday ko. Sayang kasi kung hindi magamit." Hindi na siya nagtanong pa. Katahimikan ang sumabay sa amin buong byahe papuntang office. Alas syete bente ng umaga noong kami dumating sa office at sa kalkyulado kong oras ay maaring nandoon na si Rahab sa sixth floor nag-aabang sa elevator. Ganitong oras kami madalas magkatugma kaya sigurado akong nandoon siya. Kung mali man ay tanggap ko rin dahil hindi naman talaga makokompyut ang oras kahit ano pang equation at formula ang aking subukan

Mata'y Lumilinaw Pagdating Sa'yo•••Maaga ako nakauwi, nagulat pa nga si papa. Iyong bunso kong kapatid pauwi pa lang yata? Hindi ko naman masyado alam ganap no'n sa buhay, pero alam kong suspended na rin klase niya. Nagpahinga lang ako paghiga ko sa aking kama. Ilang oras din ako nakatulog no'n dahil pag gising ko luto na ang ulam at tapos na kumain 'yong dalawa rito sa bahay.Naisipan ko magtrabaho ngayong gabi...hindi siya work related talaga kundi something personal...i-stalk ang facebook ni Rahab or kung malakas ang loob ko ay i-add ko pa!"Ano nga pala last name niya?" tanong ko sa sarili ko.Nandito ako ngayon sa aking kwarto at binuksan ko pa talaga ang pc ko para lang magfacebook. Walang hiya hiya ay tinanong ko kay Jomar ang apelyido ni Rahab o ang mismong FB nito. Ang loko loko nang aasar pa kesyo stalking daw tawag doon! This is just curiosity! Hindi ito stalking or what? Gusto ko lang malaman ang socials niya tutal mukha naman siyang machika sa social media e!Jomar Davi

Tinapilok ni Kupido Pabagsak Sa'yo ••• I love the rain, the vibe it gives. The soothing chilly cozy atmosphere you'll feel with it, something inside me craves that stormy weather. The gloomy skies and thunder give me inspirations and thoughts and ideas, pero at the same time I hate how it gives me hard time lalo na kapag papuntang work at pauwi. The struggle I have to face with it. The hassle I have to go through. I love it yet I hate it. I'm not privilege enough to just love it. Sometimes loving the rain seems wrong and insensitive. Having a nice home with a good roof, a car, or even an umbrella seems wrong during stormy weather. It's because you have the privilege to have it and some do not. You have to consider everyone's feelings instead of your own. Kung gaano ka nagpakahirap mapunta sa ganitong estado upang maiwasan ang ganitong sitwasyon ay hindi na kahanga hanga sakanila. You have to show empathy dahil hindi lahat pareho ng tinatapakang lupa lalo na kung 'yong tinatayuan mo

Sa Elevator Nakaabang Si Kupido•••It's been over a week na...I started to think that the elevator is something magical...or there's something at this place that is. Palagi na kaming nagkakasabay sa elev every morning, while I begin to ride it from ground floor. It's like fate that suddenly opens it at the 6th floor kung saan naghihintay siya at sumasakto na may space for him to enter. If it's not on the 34th, it's 6th. Minsan iniisip ko na rin na itaya 'yong numbers na 'yon sa lotto baka sakaling manalo ako."Bye, Aqee!" pagbati niya no'ng lalabas na siya ng elev."Ngumiti lang ako bilang tugon."Oh? Ang aliwalas ng aura mo this morning ah? Woke up at the right side of the bed?" sambit ni Maki no'ng pagkalapag ko sa mga gamit ko sa aking area."Tumpak ka d'yan hahahaha!""Sana all 'di ba? Kingina pag gising ko sakit ng likod ko, eh!""Need mo na yata magpa check up niyan?""Gaga bata pa 'ko!"Nagtawanan lang kaming dalawa at nag-aya magkape sa pantry tutal may kape ro'n at water dis

Nilalaro ni Kupido ang kaniyang panaWala naman akong inaasahan na second encounter pagkatapos no'ng sa elevator kaninang umaga...pero napag-isipan kong mag lunch out mag-isa kahit na free lunch naman doon sa office namin...actually free meal 'yon. Sa division lang namin talaga uso ang free meal dahil budget 'yon ng hepe namin at 'yong mga ibang division na may handle ng iba't ibang district ay kkb sa pagkakaalam ko.Pero wala naman talaga akong ineexpect sa pagbaba ko...sa paglunch out ko sa jollibee...kasi wala naman akong napala buong lunch time sa baba. Nagmadali pa akong umakyat bago mag one para makapag break in-break out!Ano ba talaga 'tong gusto kong mangyari? Hays.Nagtrabaho na lang ako after no'n. Isa akong Admin Officer sa Assessment Division ng BIR-Makati. Ang main job ko ay receiving and monitoring of dockets, and file keeping. Dadaan sa akin halos lahat ng dockets from old revenue's to new revenues na napunta rito sa AD kaya hectic kapag clearance season dahil maglala