Novels by Rose_Brand

"Ugh!" Napasigaw si Bellerien sa sakit nang halikan ni Damien ang kanyang labi nang marahas at mapilit. Ang paraan ng paghawak niya sa dibdib ni Bellerien ay napakasigla rin, hinawakan at kinulong nang halos walang pagkakaiba."Huwag po, Sir! Pakiusap, itigil mo na po. Ayaw mong hanapin ako ni Jason hanggang sa labas ng bahay, mapanganib po ito para kay Jason, di ba?" Sabi ni Bellerien na sinusubukang itulak ang katawan ni Damien na ngayon ay nakayakap sa kanyang katawan habang sinisipsip ang kanyang leeg na nag-iiwan ng malinaw na pulang marka doon.Tinigil ni Damien ang kanyang ginagawa ng ilang sandali, tumingin kay Bellerien at nagsabi, "Walang pintong kaya niyang buksan, bukod pa rito, kapag naglaro na siya ng kanyang mga laruan, hindi na siya pupunta kahit saan. Tumigil ka na sa pagsasalita ng marami, dahil ang boses mo ay talagang nagpapainit sa akin."Isinara ni Bellerien ang kanyang bibig nang mahigpit, umaasa siyang titigilan ni Damien ang ginagawa niya nga

"Ikaw lang ang humihingi ng paumanhin dahil sa pagiging bastos mo sa pakikipag-usap. Pero, nagsasalita ka nang matagal, kahit na ang pagsasalita mo ay mas matapang at bastos pa pagkatapos mong humingi ng tawad." Sabi ni Damien habang nakatingin kay Bellerien ng malamig na tingin na nagbabala na naiinis siya sa narinig niya kay Bellerien.Hindi man lang inalis ni Bellerien ang kanyang tingin kay Damien. Nasaktan ang puso niya bilang isang ina, sa tuwing may nagtatangkang gamitin ang kanyang anak bilang sandata para saktan siya, hindi ba iyon ang pinakamabigat na kasalanan? Maaaring husgahan siya ng ibang tao nang masama, murahin siya ng pinakamasamang mura sa mundo, hindi na niya iyon papansinin. Pero, ang lalaking nasa harapan niya ay ang taong hindi karapat-dapat na kunin ang kanyang anak kahit na siya ang tunay na ama ng kanyang anak. Bakit ang kanyang sakripisyo ay parang walang halaga sa harap ng lalaking iyon?"Hindi ba sapat na iyon para sa iyo, Sir? Tinago mo ako

Tumakbo si Jason papalapit sa kanyang ama, iniunat niya ang kanyang mga kamay na umaasang dadalhin siya kaagad ng kanyang ama sa kanyang bisig. Pero, hanggang sa tumama ang katawan ni Jason sa dalawang binti ng kanyang ama, nanatili lang na nakatitig ang kanyang ama sa kanya ng malamig na tingin."Hindi ba sinabi ko sa iyo, huwag kang lalapit sa kahit sinong matandang lalaki maliban sa akin. Bakit mo nakalimutan ang payo ko?" Sabi ni Damien.Napayuko si Jason na nalulungkot at natatakot. Nakalimutan niya, lahat ng iyon ay dahil sanay na siyang maging palakaibigan at madaling lapitan ng mga taong gustong makipag-usap sa kanya lalo na ang makipaglaro."Pumasok ka sa bahay, huwag ka nang lalabas at makipaglaro sa mga estranghero. Naiintindihan mo ba?"Tumango si Jason na may malungkot na ekspresyon sa kanyang mukha, tumingin siya kay Mike at naglakad patungo sa bahagyang nakabukas na gate ng kanilang bahay.Sinubukan ni Mike na huwag magalit, ngumiti siya ng tunay at magiliw

Talagang naglaway si Sofia dahil sa tanong ni Damien, hindi niya alam kung ano ang sasabihin bilang dahilan para hindi magkaroon ng masamang pananaw si Damien sa kanya."Sa totoo lang, hindi ko balak tumanggap ng tawag sa loob ng banyo. Pero, talagang hindi ko na napigilan ang pag-ihi. Dahil mahalaga ang tawag tungkol sa schedule ng shooting, kaya napilitan akong dalhin ang telepono sa loob ng banyo."Tumahimik si Damien na parang ayaw niyang sumagot sa sagot ni Sofia. Hindi niya alam kung ano talaga ang pinag-uusapan ni Sofia sa tumawag sa kanya, kung gusto niyang magtanong, tiyak na hindi niya makukuha ang totoong sagot mula kay Sofia, di ba?Pinili ni Sofia na iwan ang kanyang asawa doon dahil alam niyang kung mananatili siya roon ay magtatanong pa ang kanyang asawa ng iba pang mga bagay at mahihirapan siyang magsinungaling nang higit pa."So, aalis ka na rin ba pagkatapos nito?" Tanong ni Damien bago siya pumasok sa banyo.Tumango si Sofia, at agad niyang inabala ang

Talagang mukhang masaya at puno ng sigla si Jason habang tumatakbo nang bahagya kasama si Mike. Ganyan si Jason. Madali siyang makipagkaibigan sa mga estranghero, at isa ito sa mga dahilan kung bakit hindi kailanman hinahayaan ni Bellerien na mawala si Jason sa kanyang paningin, kahit na isang segundo lang."Ang talino talaga ng anak mo, ha? Siguradong masaya ka na magkaroon ng anak na tulad niya." Sabi ni Mike nang makarating na si Bellerien sa lugar kung saan sila nagpahinga ni Jason.Ngumiti si Bellerien at tumango. Syempre, masaya siya, parang lahat na kay Jason, parang mundo niya ito."Anyway, bukas, ilabas mo ulit si Jason nang maaga, ha? Gusto kong dalhin si Jason hanggang sa dulo ng complex. Pero dahil mukhang nag-aalala ka, at hindi ka rin makapaniwala sa mga estranghero, puwede akong sumama!"Sabi ni Mike at tumawa pagkatapos.Tumahimik sandali si Bellerien habang nakatingin kay Jason at nagsabi, "Kung gusto niya, siyempre, papayag ako.""Ah, magaling!"

Pagkatapos ng mahabang pagtatalo, sa wakas ay nakauwi na si Sofia sa kanilang bahay kasama si Damien. Sinadya niyang hindi muna sabihin kay Damien, ang ibig niyang sabihin ay gusto niyang magbigay ng sorpresa kapag umuwi na ang kanyang asawa.Dahil alas-singko na ng hapon, nagmadali si Sofia na maglinis ng katawan at mag-ayos ng sarili nang natural lang.Gumamit din si Sofia ng mga pampaganda para talagang mabango ang kanyang katawan kapag niyakap siya ni Damien mamaya.Nang matapos na ang lahat, nagluluto lang si Sofia habang hinihintay na umuwi ang kanyang asawa habang naglalaro ng telepono. Pero, alas-otso na ng gabi, hindi pa rin umuuwi si Damien. Nag-aalala na si Sofia, lumabas siya ng silid at naghintay sa harap ng bahay habang sinusubukan na tawagan si Damien.Sa kabilang banda.Naglalaro si Damien kasama si Jason. Hindi niya alam kung bakit, mahirap matulog si Jason ng gabing iyon, hindi tulad ng dati, kapag umuuwi si Damien mula sa opisina, madalas na tulog na