Novels by Janijestories

Hinawakan niya ang batok ko at mas inilapit ang mukha ko sa kanya. Nagpapalitan kami ng laway, bawat kagat niya sa labi ko ay nagbibigay sa akin ng kakaibang init - kakaibang damdamin na matagal ko ng inaasam na maramdaman muli.Dala na rin ng emosyon, hindi ko na malayan na nasa kandungan na pala niya ako. Doon lamang ako natauhan ng maramdaman ko ang kamay niya na pumasok sa loob ng aking damit at sinapo ang ang mayayamang hinaharap. Napadilat ako, tinignan ko ang kama. Mahimbing pa rin na natutulog sila Alex at Zulan."H-huwag d-dito," nahihirapang saad ko. Dalang-dala ako sa sarap na nararamdaman ko sa pahimas niya sa aking malambot na hinaharap. Natigilan siya sa paghimas sa akin nang marinig ang sinabi ko. Kumunot ang noo niya, animo'y nagtataka kung bakit bawal dito. Humihingal na napasandal ako sa kanyang leeg at bumulong doon. "May bata akong kasama at si Zulan, nasa kama." Bulong ko sa kanya, bumaling naman ang kanyang tingin doon at nakita ang dalawang lalaking mahimbi

Naglalakad ako pauwi nang biglang may humablot sa braso ko, magpa-panic na sana ako pero umatras ang panic ko nang makilala kung sino ang humablot sa akin. “Zulan…” Payak na saad ko.Karga-karga niya si Alex sa kanyang bisig, nakayakap naman si Alex sa kanyang leeg- hindi yakap, kundi sakal. Ang taba-taba kasi nang bata, mukhang buong buhay niya puro kain lang ang ginagawa. Gusto ko rin sana na maging ganito ka taba sila Pyreia at Pyxier kaso nga lang mga pihikan sa pagkain ang kambal na ‘yun, manang-mana sa kanilang ama. “Bakit kayo na rito sa labas? Hindi ba’t ang utos ko sayo ay bantayan mo si Alex,” naiinis na turan ko sa kanya. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. “Bakit mo kinakarga si Alex!! Ang tahi mo!” Nafu-frustrate kong singhal sa kanya.Mukhang maaga ata akong tatanda ngayon nang dahil lang kay Zulan. Ang tanda-tanda niya na pero kailangan pang pagsabihan, nagmumukha tuloy akong nanay niya.Nanlaki ang mga mata niya animo’y ngayon lang na-realize ang lahat. Agad niya

No choose ako ngayon kundi sa sofa matulog, maliit lang kasi ang kama, kasya lang para sa pandalawahang tao. Naghugas muna ako ng plato bago dumako sa sofa at doon na higa. Dahil na rin sa kaantukan at pagod ay agad akong nakatulog.Nagising na lamang ako nang makarinig ng mga lagabo. Nang idilat ko ang aking mga mata, bumungad sa akin ang nag-aaway na sina, Zulan at Alex.“Huwag kang lapit ng lapit sa akin! Nagluluto ‘yung tao ih.” Naiinis na turan ni Zulan sa batang nakayakap sa kanyang mga paa. “B-but y-your my father,” nauutal na saad ni Alex habang parang pusang nakayapos sa lalaki.“Hindi ako ang tatay mo, kamukha lang niya ako,” nagagalit niyang saad. Pilit niyang tinataboy ang batang lalaki na parang lintang nakayakap sa kanyang paa.Umiling-iling ang bata. “N-no-“ “T*ngina naman oh, wala nga akong babaeng tinira buong buhay ko kaya paano ako magkakaanak?” Hindi ko alam kung sarili niya ba ang kinakausap niya o ang batang nakayapos dito.Namumungay at tamlay ang awrang tuma

Tinigil ko muna ang niluluto ko at malungkot na nilapitan ang batang umiiyak na ngayon. Umupo ako sa tabi niya at niyakap siya. Nang mayakap siya, agad na lumakas ang kanyang hagulgol sa aking mga bisig. Isinubsob ko ang mukha niya sa dibdib ko, at roon siya umiyak, binuhos niya ang lahat ng kanyang mga hinanakit at lungkot doon. Kawawang bata. Kung sino man ang ama niya, siguradong makakatikim talaga sa akin ng sampal. Nagbuntis-buntis ng babae tapos hindi naman kayang alagaan at mahalin ng maayos ang anak niya. Hinimash-himas ko ang ulo niya at ang kanyang likuran para kumalma siya.Iyak lamang siya ng iyak sa bisig ko, at hinayaan ko naman ito. Hindi niya deserved ang makaramdam ng ganito sa murang edad. Tansya ko ay nasa limang taon pa lamang si Alex. Kaedaran lang nila Pyxier at Pyreia. Speaking of Pyxier, gising na kaya siya? Kumusta na kaya sila ng kanyang kakambal? Sinabi ba ni Rexier na iniwan ko sila?Kahit kalian hindi ko pinadama kila Pyreia at Pyxier na walang na

Nagsuot ako ng jacket at cap, baka kasi mangyari nanaman ang nangyari nung nasa gas station kami. Baka ay may makakakilala sa akin at kaladkarin ako, hindi magdadalawang isip ang mga taong hablutin ako, mga bulag sa pera na ibibigay ni Rexier. Ilang oras lang ako nawala, may pa tv at balita na siyang ginawa na para bang nakidnap nanaman ako. Bakit niya baa ko hinahanap? Dapat maging masaya na lamang siya dahil wala na ako sa tabi niya, puwede niya nang landiin ang asawa niya nang hindi ako inaalala. Pero habang iniisip ko na nagkabalikan si Xyle at Rexier, na nagiging masayang pamilya sila kasama ang kambal ko, parang may kutsilyong tumagos sa aking puso. Ang sakit isipin.Una kaming pumunta ni Alex sa groceries. Kailangan may stock kami ng pagkain sa bahay, kailangan ko rin ng gatas at diaper para kay baby Alex. Sa kung sino man ang ama niya, napakatanga niya dahil hindi niya man lang inilista kung ano ang mga brand na ginagamit na hiyang sa bata at mas lalong hindi niya inilista

Dahil sa layo ng beyahe, nakatulog sa bisig ko ang batang si Alex. At dahil nakatulog naman na ako kanina, hindi na ako nakaramdam ng antok, nanatili lamang ang paningin ko sa labas ng bintana, pinagmamasdan ang mga gusali at punong aming nadadaanan.Napapangiti na lamang ako sa tuwing naririnig ko ang mumunting hilik ng bata sa aking bisig, ang ulo niya ang nakasandal sa dibdib ko habang nakayakap siya sa tiyan ko. Nakaramdam tuloy ako ng pangungulila, lalong-lalo na sa anak kong sila Pyxier at Pyreia, sa tuwing tinitignan ko si Alex, naaalala ko ang munti kong mga anak. Siguro ay ibinigay talaga sa akin nga Diyos si Alex dahil alam niya kung gaano ako mangungulila habang malayo ako sa mga anak ko. Ibinigay niya sa akin si Alex para kahit papaano ay maibsan ang lungkot at pangungulila ko. Tinapik-tapik ko ang likod niya, hinihili para mas lalo itong lamunin ng antok. Huminto ang bus sa isang gas station. May mga pumasok naman na naglalako ng mani at ibat-ibang mga pagkain. Bumili