Novels by ladyried25

Ramdam niyang mahihilo na siya sa inis kung patuloy pa niyang titingnan ang lalaking ito. Isa rin itong kawalang-galang kay Aaliyah—ang matagal na pagtitig kay Adam.Sinamantala ni Isabella ang katahimikan ni Adam. Pagbukas niya ng pinto at pagpasok, malakas niya itong isinara upang maramdaman ni Adam ang kanyang pagkainis.Nang maisara na niya ang pinto, lumingon siya sa lamesa at napansin ang isang larawan—itim at puti.Larawan ito ni Aaliyah na nakakurba ang katawan, kita ang maamong kilay at masiglang ngiti. Kuha ito noong bata pa siya, noong araw na nag-perform siya sa kindergarten at nakakuha ng mataas na parangal. Tuwang-tuwa siya noon.Ito ang larawang pinili ni Isabella upang paalalahanan si Aaliyah na lagi siyang maging masaya at masigla.“Bahala na!” sigaw mula sa labas ng pinto.Tila nanghina ang katawan ni Isabella. Dahan-dahan siyang dumausdos pababa sa pinto habang mahigpit na tinatakpan ng kamay ang kanyang bibig. Muli na namang tumulo ang kanyang mga luha.“Isabella,

Kinaumagahan, nagising si Isabella na basa na naman ang kanyang unan dahil sa pag-iyak. Bumangon siya sa kama at agad niyang naramdaman ang pamamaga ng kanyang mga mata. Kinuha niya ang cellphone at binuksan ito.Dahil sa matinding lungkot, ilang araw niyang binalewala ang kanyang cellphone. Ayaw niyang malaman kung ano ang mga nangyayari sa labas. Pagkabukas pa lang niya nito, agad itong tumunog—may pumasok na mensahe.Galing sa punerarya ang mensahe. Kailangan niyang pumunta roon upang ayusin ang mga papeles ni Aaliyah. Napagtanto niyang kahit nailibing na si Aaliyah, marami pa rin palang kailangang ayusin. Kailangan tapusin ang mga dokumento at proseso.“Okay lang. Makakaalis din ako rito kapag natapos ko na ito,” aniya.“Aaliyah, miss na miss na kita, anak,” saad niya, habang muling naalala ang yumaong anak.Hinawakan niyang muli ang pendant sa kanyang dibdib, at muling bumuhos ang kanyang mga luha.Bago pumanaw ang kanyang mahal na anak, palagi itong nag-aalala para sa kanya. Kay

Agad na ibinaba ni Adam ang telepono, walang pag-aalinlangan nang marinig ang sinabi mula sa kabilang linya. Mapangahas na talaga ang mga scam call—nagpanggap pang galing sa punerarya, wala na silang limitasyon!Maayos naman ang kalagayan ng kanyang anak, kaya’t bakit kailangang tumawag ang punerarya dahil kay Aaliyah?Maya-maya’y muling tumunog ang kanyang telepono.“Kami po ay mula sa punerarya. Nais naming ipaalam sa mga magulang ni Aaliyah na maaari na kayong pumunta upang kunin ang death certificate ng bata at ayusin ang proseso ng cremation.”Iyon lang ang sinabi, at agad ding ibinaba ang tawag bago pa tuluyang makasagot si Adam.Sinusubok talaga ang pasensya ni Adam sa bawat salitang lumalabas sa bibig ng nasa kabilang linya. Sobra na!Talagang kaya ni Isabella gawin ang kahit ano makuha lang ang kanyang atensyon. Baliw na talaga siya… kaya niyang sabihin na patay na ang kanilang anak?! Anong klaseng ina ang kayang gawin ito?"Ah... Adam,"Isang pamilyar na tinig ang narinig ni

Ang ngiti ni Isabella ay nagdulot ng kaba kay Adam—isang pakiramdam na hindi niya maipaliwanag. Para bang may mahalagang bagay na unti-unting nawawala mula sa kanyang mga kamay.“Adam… pumayag na siya sa inyong divorce. Nakapirma na siya.”Hawak ni Bree ang divorce paper. Nagsalita siya na may pagtataka, ngunit may nakatagong ngiti—isang ngiting bumalikwas sa ulirat ni Adam.Nagulat siya. Hindi niya inaasahan na pipirmahan iyon ni Isabella. Akala niya’y isa lamang itong panlilinlang.Agad niyang kinuha ang dokumento, ngunit ang matapang at buo ang loob na lagda ni Isabella ay tila kirot sa kanyang damdamin.Talaga bang handa na siyang bumitaw nang gano’n kadali?“Adam, ikaw ang pinakamalupit na taong nakilala ko,” ani Ismael, habang nakatitig sa kanya ng matalim.“Sampung milyon. Tawagan mo ako agad,” dagdag pa nito.Nakaramdam ng pagkasuklam si Ismael nang makita ang dalawang magkayakap. Umalis siyang malamig ang ekspresyon, bahagyang umiiling.Pakiramdam ni Adam ay may galit at kaku

"Bree, anong nangyayari sa'yo? Nasaan ka?"“Adam, hindi ko hahayaan na malusutan mo ang pananakit mo sa pamangkin ko. Hindi mo malulusutan ang kasalanan mo nang gano'n na lang. Kung hindi na mahalaga sa'yo ang babaeng ito, eh 'di maghintay ka na lang para kunin ang bangkay niya rito!”Umaalingawngaw ang boses ni Ismael sa kabilang linya—galit na galit.“Wag kang magpadalos-dalos!” sabi ni Adam.Halatang natatakot si Adam dahil sa panginginig ng kanyang boses.Kahit arogante siya, kapag tungkol na kay Bree, saka lang siya kinakabahan at natataranta.“Pumunta ka rito kung ayaw mong mamatay ang babaeng ito!”Matigas na wika ni Ismael Russo bago ibinaba ang tawag. Ilang sandali pa, nakatanggap na ng address si Adam.Habang si Ismael ay galit na tumingin kay Bree, matalim ang mga mata nito nang magsalita.“Dahil sa'yo, nasira ang isang pamilya. Isa kang walang hiya at makapal ang mukha—kabit!”“Hindi 'yan totoo! Una kong nakasama si Adam!” napailing si Bree at mariing itinanggi ang pagigin

“Bakit ganito?!”Sigaw ni Isabella kasabay ng pagbagsak ng kanyang mga luha. Tila may bumara sa kanyang puso na siyang nagpahirap sa kanyang paghinga.Alam niyang bumalik na sa langit si Aaliyah.Dumating si Aaliyah sa mundong ito, nakita niya ito, ngunit hindi niya nagustuhan at nadismaya siya sa kanila. Kaya bumalik na siya, at hinding-hindi na muling babalik.“Aaliyah, patawarin mo ako. Patawarin mo ako!”Nanginginig ang boses ni Isabella habang mahigpit na yakap ang anak. Hinalikan niya ito nang paulit-ulit habang hawak ang malamig na mukha ni Aaliyah gamit ang nanginginig niyang kamay.Masyado siyang naging matigas ang ulo, ipinilit ang sarili kay Adam. Kasalanan niya ang lahat ng ito. Hindi siya karapat-dapat na maging ina ni Aaliyah. Hinding-hindi na babalik ang kanyang anak!Kalmado na si Isabella. Siya mismo ang naghugas at nagbihis kay Aaliyah ng paboritong rosas na damit nitong pang-prinsesa. Nais niyang lumisan ang anak sa mundong ito na maganda ang anyo. Ibibigay niya ang