Novels by Annewrites

Chapter 114 – Daisy Lopez Tahimik lang si Sec. Ben habang pinapanood si Daisy na maayos na tinatapos ang lahat ng dokumento. Kahit siya, hindi makapaniwala sa bilis ng pagbabago nito. Dati, ‘yung babaeng kilala niya na tahimik lang at laging umiiyak sa sulok, ngayon ay kalmado, matatag, at may meron ngjt hawak ng sariling direksiyon.“Hindi ako makapaniwala, Miss Daisy,” sabi ni Sec. Ben na halatang mangha. “Ang bilis mong nagbago. Akala ko dati, tatanggapin mo na lang lahat ng ginagawa nila sa ’yo.”Daisy turned to him, her expression cool but graceful. “Why should I? May karapatan naman ako, di ba?”Ngumiti siya ng bahagya at tumingin diretso sa mata ni Ben. “I think I can protect my own legal rights, right?”“Yes, of course! That’s great, Miss Daisy,” mabilis na sagot ni Sec. Ben, medyo tuwang-tuwa. “Tama lang ‘yan. You should really maintain that attitude.”Satisfied na tumango si Daisy. “Let’s go. Marami pa tayong kailangang tapusin sa company. Hindi na kailangan na hintayin pa

Kabanata 113 — Close the Window!Ang pinaka-nakakaasar kay Kent James ay ang makita si Daisy na ngumiti sa iba lalo na kung ang taong iyon na nag papangiti sa kanya ay si Nick Suarez.Parang naisaksak iyon sa kanyang pride. Kaya bigla siyang lumapit at inilagay ang braso sa baywang ni Daisy, gaya ng isang nag-aangkin sa kanyang pag aari. Isang maliit na kilos lang, pero biglang parang may amoy ng pulbura sa hangin at tensyon na agad ang bumalot sa paligid.Tumingala si Nick, tumayo ng tahimik ng dahan-dahan, hindi pagmamalabis, at sinabi ng mahinahon, “Sige.I won’t bother you. I’ll go back first.” Para siyang umalis na may dignidad, at hindi drama.“Stop. And stop hanging around my wife,” mariing sabi ni Kent habang mahigpit siyang nakahawak kay Daisy, at ipinapahayag ang kanyang pagmamay-ari.“Wife?” tumingin si Nick, at mukhang hindi makapaniwala, saka bahagyang napangiti. “If you hadn’t told me, I really wouldn’t have known. She’s your wife, right?” Huminto sandali si Nick, sabay

CHAPTER 112 – NOTHINGNESSAkala ni Kent James ay nawasak na niya si Daisy sa ginawa niyang paninira at pagbabanta pero sa paningin ni Daisy, ang mga ganung banta ay parang biro lang. Mababaw at walang bigat.Minsan tuloy, napapaisip siya kung ano ba talaga ang tumatakbo sa isip ni Kent. Noon, buong akala ni Daisy, siya ang umiibig ng totoo. Pero ngayon, habang nagbabalik-tanaw siya sa lahat ng nangyari, bigla niyang naisip baka si Kent ang mas baliw sa “pag-ibig.” Kasi kahit ilang beses siyang nasaktan, ilang beses siyang tinulak palayo, siya pa rin ang laging bumabalik. At ngayon, sa lahat ng nangyari, may ganang pa siyang isisi ang lahat kay Daisy?“Shameless talaga,” mahinang sambit ni Daisy, bago siya napangiti ng mapait.Humiga siya sa kama ng ospital, at marahang pinikit ang kanyang mga mata. Bahala siya. Mula ngayon, pipiliin niyang magpahinga. Hindi para sa kanya, kundi para makabawi sa sarili. Para tuluyang mapanatag ang kaluluwa ni Sydney.Samantala, sa loob ng kotse, tahim

Chapter 111 – Don’t Be Impulsive!“Ha? Tama ba yong narinig ko?” sabay tawang mapanghamon ni Mama Hernandez, ang boses ay punô ng pang-aasar. “Ang galing, Kent! Alam mo na pa pala kung sino ang tatay mo!”Tumalikod siya, at hindi na nakikipagtalo pa. “Sige na, ako na ang bahala sa bahay. Dahil wala na akong panahon sa mga drama mo.”Pero si Kent James ay nanatili na tahimik. Hindi na niya kinaya pang pakinggan ang sermon ng ina. Para bang bawat salita nito ay isa pang sugat sa konsensya niya. “Hindi ko inakala na mangyayari sa akin ‘to… ako mismo, nagulo ng sarili kong apoy.Nilingon niya si Pearl, na umiiyak na parang batang nawalan ng laruan. Ang mga mata nito ay puno ng takot at pagmamakaawa, at sa sandaling iyon, may bahagyang awa na tumusok sa dibdib niya.“It’s okay,” mahina niyang sabi, halos pabulong. “Mommy didn’t say anything wrong. It’s my fault… lahat ng ‘to, kasalanan ko.”“Ah Kent…” mahina pero desperado na bulong ni Pearl, gamit pa rin ang tawag na nakasanayan niya. “G

Kabanata 110 – Then Fight Back! (Lumalaban Ako!)“Then fight back!”Dahan-dahang nilapitan ni Nick si Daisy at marahang pinunasan ang mga luha nito gamit ang puting panyo. Nakatingin siya kay Daisy ng may lambing, at ang boses niya ay kalmado at puno ng malasakit.“Anuman ang desisyon mo, Daisy,” sabi niya, “nandito lang ako. Kakampi mo ako.”Napatitig si Daisy sa kanya. Sa sandaling iyon, para siyang batang nawala sa dilim na muling nakakita ng liwanag. Ngunit agad din niyang pinunasan ang sariling luha, at hinigpitan ang kamao, at marahang tumango. “Yeah,” sabi niya ng matatag. “You’re right. Let’s fight back. Hindi ako magpapatalo. Lahat sila, lahat ng nanakit sakin, dapat lang maturuan ng leksyon!”Napangiti si Nick, bahagyang gumaan ang pakiramdam niya. “Yan ang Daisy na kilala ko. ‘Yung babae na kahit ilang beses pabagsakin ng mundo, tumatayo pa rin. Hindi ka nila kayang talunin.”Hinaplos niya ang buhok ni Daisy, at sa simpleng haplos na iyon, para bang unti-unting nawala ang

Chapter 109: It Turns Out to Be You“Who would even dare to scold you secretly?” biro ni Nick Suarez, sabay buntong-hininga habang pinagmamasdan si Daisy na parang batang nagtampo.Napailing siya, may halong ngiti sa labi. Kahit sugatan, at kahit halatang pagod, may kung anong lambing sa bawat kilos ni Daisy na hindi niya kayang ipaliwanag.“I suspect… it’s you,” sagot ni Daisy, sabay tilt ng ulo, nakatitig sa kanya na parang nabubuyo. “Tell me honestly, Nick — ikaw ba ang nag susumpa sa akin sa isip mo?”Tumawa si Nick at umirap.“If I ever curse you, Daisy, hindi ko ‘yan gagawin sa isip ko,” sabi niya, na may halong asar sa boses. “I’ll do it right in front of you! At sisiguruhin kong mapuno ng pasa’t dugo yang bibig mo sa kakasagot!”Napa simangot si Daisy, pero hindi rin napigilang matawa.“Grabe ka talaga, Nick. Hindi ka pa rin marunong magpatawa ng hindi nananakit.”Ngumisi lang ang lalaki, sabay apak nang mas madiin sa gas pedal. “Mas mabuti nang totoo kaysa plastic.”Tahimik s