Novels by feijuju45

ตอนที่ 6 ผู้ชนะ“ขอบใจคุณมากผมอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย” จินเอ่ยก่อนที่จะกดจมูกโด่งลงแก้มนุ่มสูดดมกลิ่นหอมจากหญิงสาว รินดายิ้มหวานก่อนจะโอบคอชายหนุ่มอย่างออดอ้อน“ถ้าอย่างนั้น คุณจินก็ไม่เอาเรื่องคุณแม่รินแล้วใช่ไหมคะ”“อือ”“งั้น รินขอตัวกลับก่อนนะคะ อื้อ..” เสียงหวานโดนกลืนกลับคืนลงคอเมื่อปากหนาบดจูบมาอย่างรวดเร็ว“บายค่ะ ไว้เจอกันหากมีโอกาสครั้งหน้า” ร่างบางอรชรโบกมือลาคนบนเตียงก่อนที่จะหยิบกระเป๋าของตนและเดินออกมาจากห้อง ใบหน้าสวยที่ยิ้มหวานเมื่อครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นคิ้วขมวดก่อนจะจับมือถือขึ้นมาดูนาฬิกา “นี่ก็ใกล้จะเช้าแล้ว ดีนะที่ออกมาทัน”วันนี้เธอได้นัดกับพู่กันเอาไว้ว่าจะไปเที่ยวนัดกันไว้เจ็ดโมงเช้า ยังมีเวลาเตรียมตัวอีกสามชั่วโมง“มอนิ่งค่ะ” รินดายิ้มกว้างอย่างดีใจเมื่อเห็นร่างสูงโปร่งยืนรออยู่ที่หน้ารถ ก่อนจะเดินไปหอมแก้มของชายหนุ่มหนึ่งฟอด พู่กันเพียงยิ้มเล็กน้อยแล้วช่วยถือกระเป๋าไปเก็บในรถให้“รินดีใจมากเลยนะคะ ที่ได้ไปเที่ยวทะเลกับคุณ” รินดาพูดพลางมองไปที่ใบหน้าหล่อคมที่กำลังมองถนนตรงหน้าอย่าจริงจังขณะขับรถ“ผมก็ดีใจที่คุณยังอยู่กับผม”“รินรักกันนะ แล้วก็มีแค่กันคนเดียว” ปากหยัก

ตอนที่ 4 ล่อลวงไม่เหมือนอย่างที่คิดเมื่อเปิดประตูเข้ามา แทนที่ชายในห้องจะเป็นพ่อของเธอแต่เป็นชายหนุ่มอายุรุ่นคราเดียวกันกับเธอ ใบหน้าดุเข้มมองมาทางเธออย่างกระหาย“มาแล้วเหรอ” เสียงเรียบเอ่ยถามพลางก้าวเข้ามาใกล้ๆ ดวงตากลมโตตื่นตระหนกรีบหันหลังจะหนีออกมาจากห้อง แต่ชายหนุ่มในห้องยังเร็วกว่าคว้าตัวของเธอมากอดรัดไว้แน่นร่างบางตัวสั่นระริกด้วยความกลัว พลางดิ้นขัดขืนอย่างสุดแรง“อย่าขัดขืนไปหน่อยเลย ถ้ารังเกียจจริงเธอคงไม่ให้แม่ของเธอรับเงินจากฉันไปหรอก” เสียงแหบพร่าน่าขนลุกเอ่ยขึ้นข้างหู ทำเอาคนตัวเล็กน้ำตาไหลพรากและพยายามดิ้นขัดขืน“มาสนุกกันดีกว่า ฉันมันพวกใจร้อน” ร่างสูงโปร่งเอ่ยก่อนที่จะอุ้มร่างเล็กไปนอนราบบนเตียง และตามขึ้นมาคร่อมบนตัวหญิงสาวเอาไว้“หอม...หอมมาก” คนบนร่างเอ่ยขณะจับผมยาวสีดำของคนใต้ร่างขึ้นมาสูดดม พร้อมทำหน้าเคลิบเคลิ้มอย่างหื่นการหายตุบ“โอ้ยยย ยัยบ้า!” ร่างสูงโปร่งเซออกจากตัวหญิงสาวจนแทบตกเตียง เมื่อร่างบางรวบรวมแรงที่มีถีบตัวเขาอย่างจัง ไม่รอให้อีกคนได้ตั้งหลัก นับหนึ่งรีบวิ่งมาที่ประตูโชคดีที่อีกคนไม่ได้ล็อคห้องเอาไว้“จะไปไหน คิดว่าทำร้ายฉันแล้วจะหนีไปง่ายๆเหร

ตอนที่ 2 ภรรยาในนามงานแต่งงานเสร็จสิ้นก็ส่งบ่าวสาวเข้าหอ เมื่อเข้ามาในห้องนับหนึ่งก็นั่งเงียบอยู่บนเตียง ส่วนพู่กันเองก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกับเธอ“ฮัลโหล..ริน รินคุณจริงๆเหรอ” ชายหนุ่มรับสายอย่างไม่สบอารมณ์ แต่พอได้ยินเสียงจากปลายสายท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปทันที “ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้” วางสายเสร็จก็เปลี่ยนชุดและออกไปทันที โดยที่ไม่ได้สนใจร่างบางในห้อง ดวงตาคู่สวยเพียงมองตามหลังของคนที่พึ่งเป็นสามีของตัวเองจนแผ่นหลังของเขาหายไปถึงแม้จะไม่ได้อยากแต่งงานกับเขาสักเท่าไหร่ แต่โดนทิ้งให้อยู่ห้องหอคนเดียวแบบนี้เธอเองก็รู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน และจะไม่เจ็บปวดขนาดนี้ถ้าคนที่ทำไม่ใช่คนที่เธอแอบรักมานานหลายปี “ริน..” เมื่อมาถึงที่นัดหมายเอาไว้กับคนรัก ร่างสูงโปร่งก็โผเข้ากอดร่างบางอรชรที่ยืนรอเขาอยู่ระเบียงของร้านอาหารสุดหรูที่ได้จองเอาไว้รอชายหนุ่ม“กัน..ฮรึก” รินดาเอ่ยเรียกชื่อร่างสูงด้วยน้ำเสียงสั่น น้ำสีใสเริ่มไหลออกมาจากดวงตาสวย“คุณหายไปไหนมา...ผมตามหาคุณตั้งนาน”“ฉันทำใจไม่ได้ถ้าต้องเห็นภาพบาดตาบาดใจ เจ้าสาวของคุณไม่ใช่ฉันแต่เป็นพี่หนึ่ง” ยิ่งได้ยินคำตอบของร่างเล็ก พู่กันถึงกับกำหมัดแน่นดวง

แนะนำตัวละคร พระเอก: พู่กันพรกิตต์ เธียรนิติฐาดลส่วนสูง:185 ซม. น้ำหนัก:65. กกอาชีพ: เจ้าของอู่ซ่อมรถ ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง เป็นประธานของ พีเค กรุ๊ป .นางเอก: นับหนึ่งนลินกมล เปรมธาราโชติส่วนสูง: 165 ซม. น้ำหนัก: 40 กก.อาชีพ:เจ้าของคาเฟ่เล็กๆบทนำ“อ้ะ..อื้ออ...พอได้แล้วค่ะ ฉันไม่ไหวแล้ว” ร่างเพรียวบางระหงอยู่ในชุดเดรสสั้นสีดำยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ แต่ปากสวยบางกลับเอ่ยห้ามร่างสูงของชายตรงหน้า ที่กำลังซุกไซร้ซอกคอหอมเย้ายวน มือหนาก็ถือวิสาสะลูบไล้ขาขาวนวลและอ่อนนุ่มของเธออยู่“แน่ใจเหรอ ว่าคุณอยากจะให้ผมพอ” ใบหน้าหล่อเหลาเอ่ยถามพลางสบตาของหญิงสาวอย่างร้อนแรงแม้ใจอยากจะไปต่อกับเขา แต่ตัวร่างบางตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ต้องไปแล้ว “ฉันต้องรีบไปแล้ว ไว้เราค่อยเจอกันใหม่นะคะยู”ร่างบางเอ่ยพลางยิ้มหวานให้กับชายหนุ่ม ก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางใบสวยออกมาจากห้อง เธอมาอยู่ต่างประเทศได้เกือบจะเดือนหนึ่งแล้ว และวันนี้ก็ถึงเวลาที่เธอต้องกลับ ไปทวงในสิ่งที่เป็นของเธอคืน...อีกฝั่งหนึ่งกำลังมีงานมงคลกำลังจัดขึ้นในโรงแรมหรู สองร่างของคู่บ่าวสาวที่เดินเคียงคู่กันบนพรมสีขาว สะกดสายตาของแขกเหรื่อที่