เรื่องที่ 1 เลิกรักดีไหม / ตอนที่ 4-5

ตอนที่ 4 ล่อลวง

ไม่เหมือนอย่างที่คิดเมื่อเปิดประตูเข้ามา แทนที่ชายในห้องจะเป็นพ่อของเธอแต่เป็นชายหนุ่มอายุรุ่นคราเดียวกันกับเธอ ใบหน้าดุเข้มมองมาทางเธออย่างกระหาย

“มาแล้วเหรอ”  เสียงเรียบเอ่ยถามพลางก้าวเข้ามาใกล้ๆ ดวงตากลมโตตื่นตระหนกรีบหันหลังจะหนีออกมาจากห้อง แต่ชายหนุ่มในห้องยังเร็วกว่าคว้าตัวของเธอมากอดรัดไว้แน่น

ร่างบางตัวสั่นระริกด้วยความกลัว พลางดิ้นขัดขืนอย่างสุดแรง

“อย่าขัดขืนไปหน่อยเลย ถ้ารังเกียจจริงเธอคงไม่ให้แม่ของเธอรับเงินจากฉันไปหรอก” เสียงแหบพร่าน่าขนลุกเอ่ยขึ้นข้างหู ทำเอาคนตัวเล็กน้ำตาไหลพรากและพยายามดิ้นขัดขืน

“มาสนุกกันดีกว่า ฉันมันพวกใจร้อน” ร่างสูงโปร่งเอ่ยก่อนที่จะอุ้มร่างเล็กไปนอนราบบนเตียง และตามขึ้นมาคร่อมบนตัวหญิงสาวเอาไว้

“หอม...หอมมาก” คนบนร่างเอ่ยขณะจับผมยาวสีดำของคนใต้ร่างขึ้นมาสูดดม พร้อมทำหน้าเคลิบเคลิ้มอย่างหื่นการหาย

ตุบ

“โอ้ยยย ยัยบ้า!”  ร่างสูงโปร่งเซออกจากตัวหญิงสาวจนแทบตกเตียง เมื่อร่างบางรวบรวมแรงที่มีถีบตัวเขาอย่างจัง ไม่รอให้อีกคนได้ตั้งหลัก นับหนึ่งรีบวิ่งมาที่ประตูโชคดีที่อีกคนไม่ได้ล็อคห้องเอาไว้

“จะไปไหน คิดว่าทำร้ายฉันแล้วจะหนีไปง่ายๆเหรอ” ใบหน้าคมมองคนตัวเล็กอย่างคาดโทษ ก่อนจะรีบเดินตามมา

“นับหนึ่ง..” เซนที่โดนลูกค้าเปลี่ยนสถานที่คุยงานกะทันหัน ทำให้ต้องมาพักที่โรงแรมนี้เช่นกัน เขาตกใจเล็กน้อยที่เห็นสภาพของร่างเล็กตรงหน้า ไม่ทันจะได้ถามเขาก็เจอกับผู้ชายอีกคนที่เหมือนจะตามเธอมาหญิงสาวจึงวิ่งมาหลบข้างหลังเขา

“กำลังหนีผู้ชายคนนี้อยู่เหรอ” นับหนึ่งพยักหน้าหงึก ๆทั้งกำเสื้อเขาแน่นเซนเลยดึงเธอมาโอบกอดเอาไว้

“ปล่อยผู้หญิงคนนี้” ใบหน้าดุคมมองใบหน้าหล่อเหลาของเซนอย่างไม่สบอารมณ์ พลางเอื้อมมือมาหวังจะดึงร่างบางออกจากตัวชายหนุ่ม แต่เซนก็ไม่ได้กลัวอีกคนเช่นกันกอดเอวเล็กไว้แน่นและปัดมือใหญ่ออกไม่ให้แตะตัวหญิงสาว

“อย่ายุ่งกับเธอ”

“แต่ผู้หญิงคนนี้เป็นของฉัน”

“แต่เธอเป็นแฟนผม ผมคงปล่อยให้แฟนผมไปกับคุณไม่ได้ คุณคงไม่รู้ว่าผมเป็นหุ้นส่วนของโรงแรมนี้ ถ้าไม่อยากโดนลากออกไปจากที่นี่อย่างน่าอายก็หยุดเถอะ อย่าหาว่าผมไม่เกรงใจนะครับคุณจิน”  อีกคนดูชะงักไปนิดหน่อย และรับรู้ถึงพลังบางอย่างจากคนตรงหน้าที่ส่งสายตาบอกกับเขา ว่าจริงจัง ถ้าเกิดก่อเรื่องให้เสียชื่ออีกก็คงจะโดนผู้เป็นพ่อบ่นและเปรียบเทียบใส่พี่ชายอีกแน่นอน จึงมีท่าฮึดฮัดไม่พอใจใส่สองคนที่กำลังโอบกอดกันอย่างโมโหและเดินหนีกลับห้องเดิมไป

“นับหนึ่ง..มาทำอะไรที่นี่ ไปพักที่ห้องพี่ก่อนดีกว่านะ” สายตาของร่างสูงมองร่างบางที่น้ำตาคลอยืนตัวสั่นด้วยความเป็นห่วงก่อนจะพาคนตัวเล็กไปที่ห้องพักของตน

(ริน..รินมาหาแม่ที่โรงแรมxxxด่วนเลยลูก)

“อะไรอีกล่ะแม่ คนกำลังนอน” รินดาถามคนปลายสายอย่างหงุดหงิด จะมาโทรปลุกอะไรเธอในเวลานี้ โชคดีนะที่พู่กันกลับไปได้สักพักแล้ว

(เออน่า แกช่วยมาก่อนได้ไหม)

รัศมีเอ่ยสั่งลูกสาวด้วยน้ำเสียงร้อนรน เมื่อไม่กี่นาทีเธอโดนจิน ลูกชายของเจ้าสัวที่เป็นเจ้าหนี้ใหญ่ของตนโทรมาโวยวายว่าโดนนับหนึ่งทำร้ายร่างกายและมีผู้ชายอีกคนมาช่วยเอาไว้ พร้อมกับขู่ว่าให้หาคนอื่นมาแทนภายในสามสิบนาทีนี้ และต้องถูกใจเขาด้วย ถ้าหาไม่ได้ชีวิตเธอคงจบลงแน่ๆวันนี้

นึกถึงใครไม่ได้ก็ต้องเป็นลูกสาวของตัวเองที่มีท่าทางคล้ายกับนับหนึ่งมากที่สุดแล้ว

“แกช่วยแม่หน่อยนะ...แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว” รัศมีมองลูกสาวอย่างขอความเห็นใจเมื่อได้เล่าทุกอย่างให้ฟัง รินดาถึงกับถอนหายใจถ้าไม่ช่วยเรื่องก็คงจะไปถึงหูพ่อเธออีก

“ก็ได้ แต่ครั้งหน้าแม่มีแผนอะไรช่วยบอกฉันก่อนได้ไหม”

“ได้สิลูกรัก ต่อไปแม่จะปรึกษาหนูก่อนเลยแต่ครั้งนี้ช่วยแม่หน่อยนะ” ร่างบางค่อยๆก้าวเข้าไปในห้องที่มีร่างสูงของจินกำลังนั่งจิบไวน์รออยู่บนเตียง จากใบหน้าบูดบึ้งก็แปรเปลี่ยนเป็นยิ้มหวานให้กับเขา โชคดีที่อีกคนก็ไม่ได้ดูแย่จนจะสนุกร่วมด้วยไม่ลง

“ขอโทษที่ให้รอนะคะ”  เสียงหวานระรื่นหูเอ่ยก่อนจะค่อยๆเดินอย่างยั่วยวนไปทิ้งตัวลงนั่งขอบเตียง

จินยกแขนขึ้นกอดเอวเล็กพลางกระดกไวน์จนหมดแก้วภายในรวดเดียว

“อื้อออ” เสียงร้องครางกระเส่าดังขึ้นอย่างเร้าอารมณ์ เมื่อใบหน้าดุคมมาซุกไซร้ตรงร่องอกที่โผล่ออกมาจากชุดเดรสสั้นสีขาวสุดเซ็กซี่

“ใจร้อนจังเลยนะคะ” ปากเล็กยกยิ้มอย่างชอบใจ พลางยกมือลูบที่แผงอกของอีกคน จินมองตามมือเล็กก่อนที่จะจับมือของรินดาเอาไว้

“แต่คุณก็ชอบไม่ใช่เหรอ” พูดจบก็ประกบจูบกับริมฝีปากเล็กอย่างร้อนแรง ก่อนจะรูดซิบชุดเดรสออกเผยให้เห็นสองเต้าอวบอั๋น

“อ้า..อื้ออ”  รินดาร้องครางอย่างพอใจเมื่อลิ้นร้อนตวัดเลียที่ยอดปทุมถันของตัวเอง สองร่างเริ่มแสดงบทเพลงอันร้อนแรงใส่กันอย่างดุเดือด เสียงร้องครางและเนื้อกระทบกันดังสนั่นหวั่นไหวจนดังไปทั่วทั้งห้องพักอย่างไม่มีทีท่าว่าจะแผ่วลง

“นั่งพักในนี้ให้ดีขึ้นก่อน อยากกลับตอนไหนค่อยบอกพี่นะ” เซนเอ่ยกับคนตัวเล็กที่นั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟา และยังมีอาการหวาดกลัวจากเหตุการณ์เมื่อครู่อยู่

“ขอบคุณนะคะที่ช่วยฉันไว้” หญิงสาวหยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์ข้อความและยื่นไปตรงหน้าเขา ชายหนุ่มอ่านข้อความก่อนที่จะยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับคนตัวเล็ก

“พี่ดีใจนะ ที่มาช่วยนับหนึ่งทัน”

“แต่ฉันต้องรีบกลับแล้ว อยู่ในห้องนี้นานคงไม่เหมาะสม”

นับหนึ่งพิมพ์ข้อความอีกครั้ง เซนมองมันด้วยความสงสัย เขาช่วยเธอจากอันตรายมีอะไรที่ไม่เหมาะสมกัน

“ฉันเป็นผู้หญิง และมีสามีแล้ว อยู่ในห้องชายอื่นสองต่อสองคงจะไม่ดี”

เมื่อเห็นข้อความชายหนุ่มก็ถึงบางอ้อและผิดหวังเล็กน้อย เขาแอบตามมองหญิงสาวมาตั้งนาน ไม่คิดว่าเธอจะแต่งงานแล้ว เพราะที่ผ่านมาไม่เคยเห็นหญิงสาวพูดถึงหรือเห็นผู้ชายมาอยู่ใกล้เธอเลย บ้าจริง นี่เขาอกหักแล้วเหรอตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มนี่นะ

ตอนที่5 ตัวแทน

เซนอาสามาส่งหญิงสาวถึงบ้าน นับหนึ่งขอบคุณเขาอีกครั้งก่อนที่จะเดินกลับเข้าบ้านไป เมื่อเข้ามาข้างในก็เจอกับร่างสูงของพู่กันที่กำลังนั่งพิงโซฟาตามโต๊ะมีขวดไวน์หลายขวดวางไว้อยู่

“ริน...คุณเหรอริน” ชายหนุ่มเอ่ยเรียกร่างบางที่มาหยุดยืนอยู่ใกล้ๆตน ด้วยความเมาทำให้เขามองผู้หญิงตรงหน้าเป็นคนที่ตัวเองรัก นับหนึ่งนิ่งไปเล็กน้อยก่อนที่จะก้มลงเก็บขวดไวน์ที่หมดแล้วใส่ถังขยะข้างๆ

“ริน..ผมรักคุณนะ..ผมจะพยายามคุยกับคุณตาให้เขายอมรับคุณ ไม่ใช่ผู้หญิงแพศยาคนนั้น อึก” คำพูดของเขาทำเอาหัวใจของนับหนึ่งกระตุกสั่นไหวและเจ็บแปลบ คนที่เธอแอบชอบมานานตั้งแต่ยังเด็กไม่คิดว่าเขาจะเกลียดเธอขนาดนี้

เมื่อเก็บขวดเสร็จก็เตรียมจะเอาไปทิ้ง แต่ร่างบางกลับโดนดึงแขนกลับไปหาคนบนโซฟา แขนแกร่งกอดรัดเอวบางเอาไว้แน่นมือเล็กพยายามดันไหล่กว้างให้ออกห่าง แต่อีกคนก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไร ก่อนจะเชยคางเล็กขึ้นและประกบปากจูบอย่างร้อนแรง

ดวงตากลมโตสั่นไหวระริก หัวใจเต้นแรงจนจับจังหวะไม่ถูก ทั้งใจไหวสั่นและเจ็บปวดไม่แพ้กันที่ชายหนุ่มคิดว่าตัวเองคือน้องสาวของตนที่เขามีใจรัก

“คุณยังน้อยใจผมเหรอริน..” พู่กันค่อยๆถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะจับสองแก้มของคนตัวเล็กไว้อย่างนุ่มนวล

“ผมรักคุณนะริน..” เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอเล็กอย่างรักใคร่ มือไม่ได้อยู่นิ่งกับนวดคลึงเอวบางอย่างต้องการเร้าอารมณ์ เมื่อเห็นว่าอีกคนไม่ได้ปฏิเสธก็ถือวิสาสะอุ้มร่างบางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนและพาไปที่ห้องนอน

เมื่อมาถึงห้องก็จัดการวางหญิงสาวให้นอนราบไปกับเตียงอย่างเบามือ ก่อนจะตามขึ้นมาทาบทับร่างบางเอาไว้และประกบจูบอย่างดูดดื่ม นับหนึ่งที่รู้สึกว่าเริ่มจะควบคุมไม่อยู่แล้ว จึงดันไหล่ของคนบนร่างออก แต่คนตัวใหญ่กว่าก็ไม่ได้สนใจและจับมือของเธอมากุมเอาไว้

“ยังน้อยใจผมอยู่ใช่ไหมริน..ผมขอโทษ” ไม่ว่าเปล่าพู่กันยังใช้มืออีกข้างที่ว่างค่อยๆปลดกระดุมเสื้อร่างบางออกจนเผยให้เห็นหน้าอกเต่งตึงภายในชุดชั้นในที่แทบปิดไม่มิด

“คุณสวยมาก..” ร่างสูงเอ่ยชมก่อนที่จะบีบเค้นคลึงหน้าอกสวยและปลดตะขอชุดชั้นในออกอย่างรีบร้อน  ร่างเล็กบิดตัวไปมากับความรู้สึกวาบหวามที่อีกคนมอบให้

เมื่อคนใต้ร่างเริ่มที่จะคล้อยตาม ชายหนุ่มก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและหญิงสาวออกจนตอนนี้เปลือยเปล่ากันทั้งคู่

“อือ..” เสียงร้องครางแผ่วเบาจากร่างเล็ก เธอสะดุ้งโหยงเมื่อรับรู้ถึงของแข็งนุ่มและร้อนระอุกำลังถูไถอยู่ที่กายสาว

“ชอบไหม?” พู่กันเอ่ยถามน้ำเสียงกระเส่าเมื่อจับแกนกายที่กำลังแข็งขืนถูขึ้นลงไปมากับช่องทางรักที่กำลังเปียกแฉะของหญิงสาว เมื่อเห็นว่าอีกคนพร้อมแล้วเขาก็ค่อยๆดันแกนกายเข้าไปในช่องทางคับแคบทันที

นับหนึ่งจิกแผ่นหลังใหญ่เพื่อระบายความเจ็บเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย ใบหน้าสวยน้ำตาคลอเบ้าเม้มปากแน่น คิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความเจ็บเมื่อชายหนุ่มเริ่มขยับเอวเข้าออก

ตับ ๆ ๆ

เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั้งห้องเมื่อความเสียวซ่านเริ่มครอบงำทั้งสองคน ปากหยักก้มดูดคลึงยอดถันอย่างกระหายทั้งที่เอวสอบยังขยับเข้าออกไม่หยุด ทำเอาร่างบางสั่นไหวหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทก สองมือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น

“ผมใกล้จะเสร็จแล้ว....ริน..”

ร่างสูงจับรั้งเอวบางไว้และกระแทกเข้าออกระรัวเพราะใกล้จะถึงฝั่งฝัน ไม่นานก็กระตุกเกร็งและปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจน

เต็มช่องทางรัก เมื่อถอดแกนกายออกมาร่างสูงโปร่งก็เดินไปที่ห้องน้ำทันที ทิ้งให้ร่างบางนอนหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอยู่บนเตียงอย่างไม่ใยดี

เมื่อกลับออกมาพู่กันก็เดินมาทิ้งตัวนอนลงตรงที่ว่างข้างๆ และไม่ได้พูดอะไร หญิงสาวจึงลุกขึ้นเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อจะล้างเนื้อล้างตัวเช่นกัน

เมื่อประตูห้องน้ำปิดลง นับหนึ่งก็เดินมาเปิดน้ำจากสายบัวอาบน้ำ พอน้ำไหลผ่านจากหัวลงมาตามตัวหญิงสาวมองภาพตัวเองในกระจกก็ถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่

เมื่อตามเนื้อตัวมีรอยเป็นจ้ำตามเนินอกที่ชายหนุ่มได้ทำเอาไว้ เป็นการย้ำเตือนว่าเมื่อครู่นี้มันไม่ใช่ความฝัน

ถึงแม้เขาจะเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายแต่ตอนที่ร่วมรักกันเขากลับคิดถึงหญิงอื่นที่ไม่ใช่เธอ...

ถ้ารู้ว่าเป็นเธอไม่มีทางแน่นอน ที่เขาจะเฉียดใกล้

ใช้เวลาอยู่นานกว่าจะรู้สึกดีขึ้น เมื่อเดินออกมาก็เห็นว่าพู่กันหลับไปแล้วหญิงสาวจึงเดินกลับห้องของตัวเอง

เมื่อได้ยินเสียงปิดประตูคนที่แกล้งหลับเมื่อครู่ก็ลืมตาขึ้นมามองตามแผ่นหลังเล็กจนพ้นไป

ที่จริงแล้วเขาไม่ได้เมาจนไม่ได้สติแต่เขาเพียงแค่อยากจะแกล้งหญิงสาวให้เจ็บปวดบ้างแค่นั้น ที่สามีของของตัวจูบแต่กลับคิดว่าเป็นคนอื่น

แต่ไม่คิดว่าจะถลำลึกจนมาถึงขั้นนี้  ตอนที่ได้ใกล้ชิตกับร่างบางถึงกับควบคุมอามรณ์ไม่ได้ ร่างกายนุ่มนิ่มบอบบาง กลิ่นกายที่หอมเย้ายวนดวงตาหวานที่น่าหลงใหล

ทั้งท่าทางเงอะงะเมื่อครู่เหมือนคนไม่ประสาเรื่องบนเตียง ยิ่งทำให้เขาคลั่งไคล้จนห้ามตัวเองไว้ไม่อยู่