Chained by the Billionaire
Akala ko tapos na ang gabi.
Tahimik na ang buong bahay, pero hindi ang dibdib ko.
Kagagaling lang namin sa isang party—hosted by his mother.
Ang daming tao. Ang daming mata. Pero kahit na ipinakilala niya akong secretary lang, ramdam ko ang pag-aangkin sa bawat sulyap niya.
Lalo na nang may lalaking lumapit sa akin.
Lalo na nang ngumiti ako, kahit sandali.
Doon ko siya nakita—yung paninigas ng panga, ang lalim ng tingin na parang babagsak ang langit.
Kaya hindi na ako nagulat nang may kumatok. Malakas. Walang pasintabi.
Pagbukas ko ng pinto, naroon siya. Si Cayden.
Nakatayo sa dilim, may halong galit at silakbo sa mukha. Hindi siya nagsalita agad—dumiretso siya sa loob, isinara ang pinto, at hinila ako papunta sa kama.
“Cayden, what are you—stop!”
Nagpumiglas ako. Umiwas.
Pero hinigpitan niya ang hawak sa braso ko. Lumuhod siya sa kama, pinilit akong mapahiga.
At saka siya bumulong, malamig ang boses, pero parang nasusunog ako sa bawat salita.
“Tonight, whether you like it or not… I’m going to claim you.”
Nanlaki ang mata ko. Hindi ito tanong. Hindi ito pakiusap.
Ito ang utos ng isang lalaking hindi kailanman tinanggihan.
Hindi siya aalis. Hindi siya titigil.
At ngayong gabi—
Tatatakan niya ako ng pangalan niya.
Kahit hindi ako handa.
Read
Chapter: Chapter 3Veronica's POVIlang linggo din ang lumipas at miss na miss ko na si Allen. Hindi ko kasi siya nasundan nitong mga nagdaang araw dahil busy kami sa nalalapit naming graduation. Napangiti ako nang maalala ko na birthday pala ngayon ni Allen. Mabilis kong nilabas ang aking cellphone saka tinawagan si kuya Fordy."Ano na naman ba?" Nababagot niyang tanong sa kabilang linya."Saan kayo ngayon? Magcecelebrate ba si Allen ng birthday niya?" Tanong ko din pabalik sa kanya."What? Wag ka na pumunta dito, Vivi. Masasaktan ka lang sa makikita mo." Walang buhay niyang wika sa akin. Napakunot naman ako ng noo sa kanyang sinabi."Why? What happened? Nasaan kayo ngayon, pupuntahan ko kayo?" Tarantang wika ko saka mabilis na naghanda para umalis."Wag mo na nga kaming puntahan. Vivi naman eh. Ang kulit mo." Naaasar niyang wika sa akin na tila hindi na natutuwa sa kakulitan ko. Something is wrong. Parang ayaw niya akong pumunta doon. "May dapat ba akong hindi makita?" Tanong ko sa kanya. Kinuha ko n
Last Updated: 2025-11-04
Chapter: Chapter 2Veronica's POV "Kainis." Natawa kaming dalawa ni Mang Erning dahil mabilis siyang naubusan ng bala. Ako naman ay excited kong kinuha ang lima pang token na binigay nila sa akin kanina at saka mabilis na nilagyan ang katabi nilang dalawa. Natutuwa ako dahil kahit kailan ay hindi ko pa nasubukang maglaro sa mga ganitong lugar. Pero ang tuwang nararamdaman ko ay inis dahil mabilis na nauubos ang bala ko. "Ang kunat naman." Mahina kong wika. Tumawa lang si Mang Erning na nasa aking tabi. May mga naiinis din sa kabila na naglalaro dahil parang ang lalakas ng pindut sa mga buton. Inis akong dumukot ng isa pang token pero wala na pala. Tinignan ko sila Jero na naglalaro pa din at may mga nahuhulog-hulog pa silang token sa ibaba nila. "Eto Ma'am, maglaro ka pa." Nakangiting wika niya sa akin sabay bigay ng napanalunan niya. Umiling ako saka tinanggihan iyon. "Can you buy me some tokens? I want to experience any games here." Excited kong wika sa kanya. Ngumiti naman siya pabalik sa aki
Last Updated: 2025-11-02
Chapter: Chapter 1Veronica's POVHumahangos ako ngayong tinungo ang hospital kung saan nandun si Allen. Nabalitaan ko kasing pumalya ang sinasakyan nilang private jet ni kuya Cayden. Tinawagan ko muna si kuya Fordy kung saan ang room ngayon ni Allen."Don't bother coming here, Vivi. Hindi ka lang din dito welcome." Parang may tumarak sa aking dibdib sa sinabi ni kuya Fordy sa kabilang linya pero mas nangibabaw sa akin ang pag-aalala kay Allen. Baka malaki ang tinamo niyang sugat. Wala akong pake-alam kahit ipagtabuyan na naman ako ni Allen, ang mahalaga ay makita kong nasa maayos siyang kalagayan."Just say what room, kuya. Please." Pagmamaka-awa ko sa kanya. Bumuntong-hininga siya sa kabilang linya saka sinabi kung saang room sila."PR05, just keep in your mind I have warned you." Pinatay ko agad ang tawag saka mabilis na tinungo ko ang room na sinabi ni kuya Fordy. Umabsent pa talaga ako ngayon sa aking klase dahil sa nabalitaan ko.Pagdating namin doon sa tapat nang pinto ay sumalubong agad sa amin
Last Updated: 2025-11-01
Chapter: Book 2: Bound by the CEO (Allen and Veronica's Story)Blurb:I was sixteen when he saved me.I still remember the cold water swallowing me whole, the panic clawing through my chest as I tried to scream. I thought I was going to die that afternoon—until strong arms pulled me back to the surface. That was the first time I saw Allen Santiago. The man who became my first love… and my deepest heartbreak.Since then, my world revolved around him. I followed him everywhere—his company events, his success stories, even the smallest glimpse of his smile in newspapers. I waited for the day he’d finally notice me, not as a foolish girl, but as the woman who loved him beyond reason.I didn’t care what people said—that I was too young, too naïve, too desperate. They didn’t know what it felt like to be saved by someone and to carry that moment like a promise for years.I told myself I would marry him one day. I even promised it to him. But Allen never promised me anything in return.Still, I waited. I smiled when he ignored me. I endured when he pushed
Last Updated: 2025-10-28
Chapter: EpilogueSeraphina's POVLimang buwan na ang nakalipas matapos ang aming kasal. Oo tama. Pinakasalan nga niya ako agad sa lalong madaling panahon at sa awa ng Diyos, namuhay kaming tahimik. Wala na ding mga gulo. Nabalitaan ko din ang nangyari kay Eunice. May sakit pala siya sa utak gaya lang din ni Camille. Ngayon lang din namin nabalitaan na blood related pala sila at nasa dugo nila ang sakit na ganun.Akala ko lupus lang ang sakit ni Eunice, may iba pa pala siyang sakit. Nakaka-awa naman siya. "Anong ginagawa mo dito? Ang aga mo naman yatang umuwi." tanong ko agad pagkapasok na pagkapasok pa lang ni Cayden sa pinto. Ang aga kasi niyang umuwi samantalang malayo pa ang alas singko na uwian nila. Alas diyes pa lang ng umaga kaya naman nakakapagtaka. Kung hindi pa nagtext sa akin si Allen na bigla na lang siyang umalis kahit na nasa meeting pa lang, ay hindi ko na malalaman na umuwi pala ito."Wife, wag ka namang magalit dyan. Para kang mangangain eh. Saka ganyan na ba talaga ang galit mo sa a
Last Updated: 2025-10-28
Chapter: Chapter 169Ivy's POVNakangiti kaming lahat habang nanonood kay Cayden na pinagpapawisan at hindi alam kung ano ang gagawin. Halatang kinakabahan sa gagawin niyang proposal kay Seraphina."Wag kang kabahan, ano ka ba." sita ko sa kanya. Nilapitan ko siya para kausapin dahil walang kumakausap sa kanya. Puros busy kasi ang iba para sa paghahanda. Tumingin siya sa akin saka tumango. Napatingin naman ako kay Clifford nang lumapit din ito saka humawak sa akin kamay. Tumango lang ako sa kanya para paalalahanan siya na okay lang. Ngumiti naman siya pero hindi pa din binitawan ang aking kamay."Sa wakas insan may nakatunaw din sa yelo mong puso." biro ni Clifford sa kanya. Natawa naman siya sa sinabi ng kanyang pinsan. Gulat kami ni Clifford dahil ngayon lang namin siya nakitang tumawa ng malapitan. Ni kahit minsan ay hindi ko pa nakita na tumawa siya kahit minsan. I'm glad na si Seraphina ang kanyang nakatuluyan. "Hindi pa ba siya gising?" tanong ulit ni Cayden kay Fordy na pabalik dito mula sa kusina
Last Updated: 2025-10-27
Deceived by the Millionaire, Reborn for the Trillionaire
Nagtaksil sa akin ang taong pinili kong mahalin—ang aking asawa—at ang matalik kong kaibigan.
Sinasabi ng lahat, ngunit nagbulag-bulagan ako. Pinili kong manahimik at maniwala sa kasinungalingan.
Ang katigasan ng ulo kong iyon ang naging kapalit ng aking buhay.
At sa huli, inangkin nila ang lahat ng aking pinaghirapan at iniwan.
Ngunit hindi doon nagtapos ang aking kwento.
Binigyan ako ng tadhana ng panibagong buhay—isang pagkakataong wala na ang dating saya, ngunit puno ng iisang layunin: paghihiganti.
Sa bagong buhay na ito, mas pinili kong lapitan ang kanyang pinsan—isang ruthless businessman.
Mas pinili kong danasin kung ano man ang bago kong kapalaran sa kamay ng kanyang pinsan na iniiwasan niyang maging katunggali sa anumang bagay.
"What are you doing with my condoms?"
"Bakit ka nandito? Akala ko ba ayaw mong makisama sa akin sa iisang kwarto? Saka pwede ba, magdamit ka!"
“It’s my room, so I can do whatever I want. I’ll sleep without clothes, I’ll walk around however I like… and if you happen to look at my body, I won’t stop you. After all…I'm your husband.”
Read
Chapter: Chapter 30Freya's POVNagkatinginan kaming tatlo nila Zach at Shane saka tumawa sa sinabi ni Sebastian.“What’s funny bitch?” Tila naaasar na tanong sa amin ni Marice. Hindi kami matigil sa pagtawa dahil sa sinabi ni Zach.“You are funny sometimes, Mr. Crowe. I didn’t know that the heir of Crowe sometimes spit nonsense.” Nang-uuyam na wika ni Zach sa kanya.“Sometimes nga ba? O palaging nonsense ang kanyang mga sinasabi?” Nang-aasar kong tugon sa winika ni Zach. Muli kaming nagtawanan na tatlo at binalewala ang dalawa sa aming harapan.“How dare you to insult me? As far as I know, hindi ka naman kalakasan sa amin.” Mayabang na wika ni Sebastian saka dinuro-duro pa si Zach na tumatawa pa din.“Yeah, maybe we are not that powerful but at least we didn’t spit nonsense.” Nang-aasar muling wika ni Zach. Natigil kami sa pagtawa nang biglang sumugod si Sebastian. Pero bago pa niya masuntok si Zach ay naunahan na siya ni Zach ng malakas na sipa.Sa lakas ng sipa sa kanya ni Zach ay tumilapon siya sa gi
Last Updated: 2025-12-10
Chapter: Chapter 29Freya's POV Pagkatapos ng isang linggo kong bakasyon ay bumalik na naman kami sa school. Si Ezekiel naman ay puro trabaho lang ang kanyang inatupag at hindi nagpapa-apekto sa isang linggo kong pangungulit o pang-iinis sa kanya. Minsan napapa-isip na lang ako dahil bakit parang wala talaga akong apekto sa kanya. Kasi naman naka satin dress akong matulog tapos wala din akong bra, hindi man lang ba siya natuturn-on sakin? Bakla ba siya? Impossible, tinigasan na siya sakin noon. Napabuntong-hininga ako. "Ang lakas naman ng buntong hiningang iyan, pres." Napatingin ako sa lumapit sa akin na sila Shane kasama si Zach. Nanlaki ang mga mata kong tumingin sa kanya. "Anong ginagawa mo dito? Hindi ba't nasa ibang bansa ka na dapat ngayon?" Gulat kong tanong sa kanya. Naupo silang dalawa sa pagitan ko. "Well, I transferred here." Nakangiting wika ni Zach sa akin habang si Shane naman ay tumawa lang. "Kiss mark ba iyan?" Nanliliit ang mga mata kong nakatingin kay Shane. Natigil siya sa
Last Updated: 2025-12-10
Chapter: Chapter 28Freya's POVGalit akong tumayo saka siya dinuro-duro."You hacked my account? Ang kapal naman ng mukha mo?" Galit kong bulyaw sa kanya. Tumayo naman siya saka sinamaan ako ng tingin."What are you talking about? Sa akin itong account na ito." Bulyaw niya din pabalik sa akin."Hey calm down. Wag kayong mag-away. Freya, do you have any evidence that it was your account?" Tanong ni Nathan sa akin."Of course. I created this when I was 16 years old. Dou ko yung si Zeke for almost 3 years at nahack nang ako'y first year college. I owned limited skins. My main is a sniper preferably the Locus kasi yun ang gustong-gusto kong gamitin." Inis kong wika sa kanya."Blessie, do you have something to say about this?"Umupo si Blessie saka kinuha ang kanyang cellphone."Here, tignan mo. Account ko mismo ito." Galit niyang wika saka naglog in. Naupo naman ako saka hinintay ang kanyang sinasabi at para siyang nataranta nang hindi na niya maaccess."So ikaw pala ang naglalaro niyan? No wonder sinasabi
Last Updated: 2025-12-10
Chapter: Chapter 27Freya's POVNagising akong parang may nakapatong na kung ano sa akin.Pagmulat ng mga mata ko ay nanlaki agad dahil sobrang lapit ng mukha sa akin ni Ezekiel. "E..." Hindi ko maituloy ang pagtawag ko sa kanya dahil sa hiyang nararamdaman. Paano ba naman kasi, biglang pumasok ang kanyang kamay sa hoodie niyang suot ko at dahil wala akong bra, hinaharap ko agad ang kanyang nahawakan.Napalunok ako at hindi mapakali dahil sa kanyang kamay na pumipisil ngayon sa aking hinarap. Ang init n kanyang kamay at ang laki. Tinignan ko siya at nakapikit ang kanyang mga mata at tulog na tulog siyang tignan.Is he dreaming of something? He's murmuring something."Uhmm." Impit akong napa-ungol nang diinan niya ang pagpisil sa aking mga hinaharap.Nakailang lunok na ako habang nakatingin lang sa kanyang kamay na pumipisil sa aking mayayamang mga bundok at hindi alam kung aalisin ba ang kanyang kamay saka magtutulug-tulugan o hayaan na lang total nasasarapan naman ako sa kanyang ginagawa.Tumingin ak
Last Updated: 2025-11-20
Chapter: Chapter 26Freya's POVNagising akong nananakit ang ulo ko. Pagkagising ko ay mag-isa lang ako sa kama. Napatingin ako sa sahig nang may makita akong gutay-gutay na damit. Damit ko yan kagabi.Napatingin ako sa aking sarili at ibang damit na ang suot ko. Wala akong maalala sa mga pinaggagawa ko kagabi. Pinakiramdaman ko ang sarili ko kung sakaling tama ang iniisip ko pero wala akong maramdamang sakit mula sa pagkababae ko.Inilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto at kwarto ito ni Ezekiel. Napangiti ako nang makita kong may mga gamit doon na mukhang gamit pambabae. Mukhang ginawa niya ang gusto kong mga ilagay niya dito kapag lumipat na ako.Bumangon ako saka nilapitan ang kanyang closet. I'm so curious kung may mga gamit na din kaya ako dito sa kwarto aside from that table na may mga gamit pambabae sa itaas niya na parang divider.Napangiti naman ako nang makita ko ang ilan sa mga gamit ko. Kailan pa ako nagkaroon ng gamit dito. Natuon ang pansin ko sa kanyang mga boxer sa gilid. Napalunok nama
Last Updated: 2025-11-20
Chapter: Chapter 25Freya's POV Ambilis ng araw at ngayon na ang kasal namin ni Ezekiel. Kakagaling lang namin sa simbahan at ngayon ay nandito na kami sa kanilang malaking mansion upang magcelebrate. "Mom, kanina ka pa umiiyak. Are you not happy?" Tanong ko sa kanya. Humihikbi kasi siyang kinakalas ang mga lock sa aking likuran. "Ano ka ba naman anak, syempre masaya ako para sayo. Ang unica iha ko, iuuwi na ng kanyang mapapangasawa." "Ano ka ba mommy, dadalaw pa din naman ako noh." Natatawa kong wika sa kanya. Natigilan naman ako nang bigla siyang pumaharap at yumakap sa akin. Niyakap ko din naman siya pabalik. "I'm so happy anak dahil sa tamang landas ka napunta. I don't even see your future but I know, Ezekiel will treat you right. Kahit na medyo masungit siya, alam ko anak pahahalagahan ka niya." Nakangiti niyang wika sa akin. Napangiti naman ako sa kanyang sinabi. "Thank you mommy for everything." Lumabas na kami ni mommy after kong magbihis. Nagsalosalo lang kaming lahat kasama na ang i
Last Updated: 2025-11-20
LOGIN
