THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE
She's a licensed teacher but jobless.
He's a billionaire CEO in search of a replacement for his missing fiancée.
Alina Reyes is a licensed professional teacher, but years have passed and she still hasn't landed a stable job. She's been submitting resumés everywhere she can, hoping to find something with decent pay. But rejection after rejection leaves her feeling defeated.
Just when she's about to give up, an unexpected email from a prestigious company arrives. She assumes it's for a regular job interview, an opportunity to turn her life around.
But to her surprise, she's hired. Not as an employee, but as the wife of Riel Alcantara, a young, hot, and ridiculously wealthy CEO.
At a young age, Riel Alcantara is already one of the most powerful and desirable businessmen in the country. Cold, calculating, and always in control. He's known for being a man of few words and even fewer emotions.
After the mysterious disappearance of his fiancée, he's in desperate need of a replacement for both business and personal reasons.
He offers Alina a life beyond her wildest dreams: financial stability, security, and a future free from worries. The only condition is that she has to marry him.
Can a jobless teacher teach a billionaire the true meaning of love?
Basahin
Chapter: Chapter 12:Gusto ko siyang pahintuin at sabihing hindi pa ako handa o 'di kaya ay humingi ng kaunting palugit kahit isang araw lang, kaso huli na. Nasa tapat na kami ng pintuan. Talagang wala nang atrasan. "This is my room..." aniya at humarap sa akin. Ewan ko kung imahinasyon ko lang iyon pero parang may saglit na dumaan na nakakaasar na ngisi sa labi niya. Pinihit niya ang door knob at binuksan ito. "My office room, rather..."Para akong nanlumo sa tinatayuan at gusto na lang magpalamon sa lupa nang masilip ang loob. Office room nga!More like corporate office. My eyes widened in surprise nang mapagtantong ito ang ibig niyang sabihin na room kanina. Oh my God, Alina! Ano ba'ng pumasok sa utak mo para maisip na sa kuwarto nga niya kayo mag-uusap? At naisip mo pa talagang may mangyayari sa inyo, ha?!"Wait," I said, suddenly feeling like I had been fooled. "This is your room?"He just looked at me, a sly smile tugging at the corner of his lips. "Yes, and this is where we'll talk."I couldn
Huling Na-update: 2025-07-22
Chapter: Chapter 11:Isang simpleng kulay itim na t-shirt lang naman ang pang-itaas niya. Hapit na hapit ito sa malapad niyang balikat, at isang dark-gray na sweatpants. Sobrang simple lang pero kung paano niya ito dalhin ay parang siya na ang naging model nito sa isang sikat na magazine. Feeling ko naman okay lang ang suot kong Doraemon na pajama sa dinner na ito. Nang malapit na si Riel ay tumayo ako bilang pagbati kahit hindi ako sigurado kung iyon ba ang tamang gawin. Sinuklian naman niya ako ng simpleng tango at naupo na sa harap ko.Ang kaniyang presensya ay naging sapat para umalingawngaw ang katahimikan sa paligid kahit na tahimik naman talaga mula kanina. "Good evening, Alina," he casually greeted, his voice smooth, like it always was.Bago ko pa siya mabati pabalik ay mabilis nang nagsipagkilos ang mga tao niya. Nilagyan ng kung anu-anong 'di ko maintindihan na mga bagay ang harap namin. Basta mga pagkain na hindi pamilyar sa akin pero mukhang masasarap.The way his staff members move, placin
Huling Na-update: 2025-07-22
Chapter: Chapter 10:I opened my mouth to speak, but no words came out. Instead, I asked myself if I was really okay. Kung tama ba ang naging desisyon kong ito.Gusto kong sabihin sa kaniya lahat. Gusto kong sabihin na 'yong anak niya ay nagipit kaya kumapit sa patalim. Gusto kong sabihin kung gaano kahirap mamuhay sa syudad na walang trabaho, pero hindi ko kaya. "Ayos lang ho ako, 'Ma. Si Scar? Kamusta naman po siya? 'Yong pag-aaral niya?" "Ewan ko ba sa batang iyon, natuto nang magbarkada," natatawa niyang sambit. Ganiyan na talaga siya sa aming magkapatid. Kung 'yong ibang nanay ay halos kamuhian na ang anak kapag pasaway at matigas ang ulo, si Mama hindi. Lagi lang talaga siya kalmado at mapagpasensya. Iyan ang ugali niya na hindi namin namana ng kapatid ko.Hands down talaga ako sa pagpapalaki niya sa amin ni Scar. Ni hindi niya ipinakita na nahihirapan siya kahit mag-isa lang niya kami pinalaki. Sa buong buhay ko, isang beses ko lang siya nakitang umiyak at iyon ay noong g-um-raduate ako sa colle
Huling Na-update: 2025-07-22
Chapter: Chapter 9:The rest of the ride was silent, and I spent the time lost in my thoughts, trying to come to terms with the fact that my life had completely changed in just a few hours.Makaraan ang ilang minuto ay tumigil ang sasakyan sa harap ng isang napakalaki at napakalawak na bahay. Ang ibig kong sabihin ay sa harap ng isang mansyon.Napanganga ako nang mapagtantong ito na pala ang magiging tirahan ko pansamantala. As in, for real?"Here we are, Miss Alina," the driver said as he parked the car and stepped out to open the door for me.I took one last look at the car, then followed the driver as he led me to the entrance of the house. Grabe! Unang apak pa lang sa tinatayuan nitong lupa ay halos mangilabot na ako. Sa palabas ko lang nakikita 'yong ganito kagara na mansyon, e. Sinong mag-aakala na darating ang panahon na dadalhin ako rito ng aking mga paa para tumira at magpanggap na asawa no'ng may-ari. Wow!The mansion had high stone walls, tall, elegant columns, and windows so big that you co
Huling Na-update: 2025-07-22
Chapter: Chapter 8:Isang itim na kotse ang sumalubong sa akin pagkalabas ko pa lang sa entrance ng building. Ni hindi ko napansin na hindi pala nakasunod si Riel. Kanina lang ay sinasabayan ako sa paglalakad. Saan naman siya nagpunta?Habang nagpapalinga-linga ang mga mata ko sa paligid ay nakuha ng atensyon ko ang lalaking lumabas sa kotseng maghahatid daw sa akin. Nginitian ako na agad ko naman sinuklian ng matamis na ngiti. Kung hindi ako nagkakamali ay parang dalawang taon lang ang tanda niya sa akin. Makisig, matipuno at pormal ang suot. Isa pang hindi mapapa-sa'kin. Lumapit ako sa kotse at ganoon na lang ang pagkatulala ko roon nang mamukhaan ang uri nito. This wasn't just any car. It was a shiny, high-end vehicle, the kind that you only see in magazines or movies. Lumunok ako at mas lumapit pa roon. Pormal akong pinagbuksan no'ng driver. Grabe! Pati pagkilos niya ay praktisadong praktisado. "Miss Alina, please," he said, gesturing toward the back seat.Tahimik akong pumasok at naupo sa loob.
Huling Na-update: 2025-07-22
Chapter: Chapter 7:Inayos ko ang napulot na mga gamit at tinapon sa basurahan ang hindi ko na kayang bitbitin. Pinagkasya ko sa iisang maleta ang mga importante at puwede pang gamitin, saka ako nagsimulang maglakad paalis. Wala akong sisisihin. Hindi kasalanan ni Aling Julia kung bakit nasa ganitong sitwasyon ako, at mas lalong hindi rin kasalanan ng mga tao dahil kontrolado ko ang aking buhay. Kung sana mas hinusayan ko pa ang paghahanap ng trabaho ay wala ako sa sitwasyong ito. Huli na talaga ito! Hinding hindi ako papayag na mapunta ulit sa ganitong sitwasyon. Muli kong pinahid ang nagbabadya na namang luha at pumara na nang tricycle papunta sa kung saan ako galing kanina. The pristine hallway felt colder than it had earlier, and my heart was pounding so hard I thought it might burst. Ni hindi ko alam kung paano ulit ako nakarating dito. My legs just carried me while my mind was too clouded with desperation and shame to think clearly.This will be my last chance. My only chance.With a deep breat
Huling Na-update: 2025-07-21
Mag-log in
