Novels by Ci_C_Ci

“No. Maybe later. Let’s go. You have a contract to sign.” Carlo said while holding his phone. “Oww okayy..” Nanghinayang naman na wika ni cana. Nilingon lamang siya ni carlo at tinalikuran saka naglakad papuntang sala nila. Sunumunod naman si cana. MAs lalo naman siyang namangha ng makita na ang sala. Sobrang Ganda din. Masyadong engrande at parang hindi tunay ang mga straktura niya. Tahimik nalang siya naglakad palapit sa binata. Naupo naman si Carlo sa isang pahabang sofa. Lumubog naman iyon dahil sa laki ng lalaki. Mukhang kakasya ang dalawang tao dun,kaso nung si carlo na ang naupo ay parang lumiit ang espasyo nito. Ang laking tao ba naman kasi. He looked at her and crooked his finger motioning me to sit bedside him. As a good lady— or wife. I obeyed him. Carefully walking my way on him until i reached the sofa and slowly crouched down to sit but a loud gasp suddenly popped out from my mouth. He snatched me like a paper and i straightly landed on his thick an

Hindi alam ni carlo kung maasar o matatawa ba siya sa kawalang muwang ng dalaga sa nararamdan niya. MAs lalo ata siyang ginanahan at nag init sa enosenteng tanong at tingin sakanya ni Cana. Kumagat naman siya sakanyang labi at dahan dahan itong pinakawalan. Habang naka titig sa dalaga. Napatingin naman si Cana sa labi ng lalaki ng kinagat nito ito at dahandahang pinakawalan sa hindi malamang dahilan ay napalunok at nakaramdam siya ng tila ba mainit na sensasyon sa katawan niya lalo na sa pinaka prebadong parte ng katawan niya. Anong? Anong nangyayari sakin? Bat parang uminit ata? Umiwas naman ng tingin si Cana at ramdam ang pagiinit ng buo nitong mukha. Narinig niya naman ang malalim at nakaka lalaking tawa ng kanyang asawa. Asawa ha. “Hmm let’s just get inside before I ravish you here. Shall we?” Nakangising wika ni carlo ng makita ang pamumula ni Cana. Nahihintkutan namang tumingin si Cana Kay carlo. ”Ravish? Are you a cannibal? Please don’t. Hindi ako masarap

Ilang oras naba? Ilang oras naba na nag byabyahe na kami? Sobra pa sa tatlong oras. Habang palayo kami ng palayo pasukal naman ng pasukal ang mga nadadaanan namin. Sobrang daming puno. At sa ilang oras na yun nasa mga hita ko pa rin ng kamay niya, parang ginawang stress reliever niya, hinihimas at pinipisil niya ito. Hinayaan ko nalang tutal ay Mukha namang hindi siya lalagpas pa sa paghawak sa aking mga hita. ”Be ready will be there in 10 minutes.” Sa wakas ay malapit na kami sa bahay niya. Hindi ko alam na ganito pala kalayo at katagal. grabe.. ”Si-sige.” Wika ko nalang. Hindi parin sanay sa presensya niya, masyadong mabigat at mainit. Napatikhim nalang ako. Napataas naman ng kilay si carlo ng marinig ang tikhim ng dalaga. Hindi nalang nito pinansin at umayos nalang ng upo. Sumasakit na kasi ang pang upo niya sa Ilang oras na byahe. Ang layo ba naman kasi ng bahay nito. Well? Who the hell decide to build a house in the middle of the forest? Where no one knows th

Tahimik ako ng pumasok na sa kotse. Nasa tabi ko naman ang lalaking si Mr.Curtiz. Tahimik lang din ito at tila ba Wala pakialam sa paligid. "You'll be signing a contract once we arrived." Nahugot ko naman bigla ang aking hininga ng bigla itong magsalita. nakakagulat naman... sobrang lalim pa ng boses... Kahit na natatakot ay tumango ako ng hindi siya nililingon. "Sige p-po." Napatikhim naman ako ng biglang pumiyok ang aking boses sa huli kong salita.. Nakaraan ang ilang segundo ay Wala siyang naging sagot.. Naramdaman ko namang nilingon ako nito at ramdam ko ang bahagya nitong pag ayos sa kanyang kina uupuan. "Come here.." Malalim at malamig na boses ang aking narinig. Dahan dahan ko itong nilingon. At hindi ko alam pero parang hindi ako makahinga sa titig na binibigay niya. It was too deep. Too deep that I can't even look away.. Hindi ako nakasagot.. "Didn't you hear me Cana?" Hindi ko alam pero ang Ganda ng pagkakabanggit ng aking pangalan kapag siya. "Na

Tahimik akong nakaupo ngayon sa isang mahabang sofa namin. Habang ang parents ko naman ay prenteng nakaupo sa harapan ko. Napapagitnaan namin ay ang mesa na babasagin na hanggang bewang ko ang taas. Napa angat ako ng ulo sabay na dumagundong ang puso ko ng marinig ang sunod sunod na ugong ng kotse na tila ba pinarada sa harapan ng aming bahay. Tinignan naman ako ng aking ama. "Umayos ka Cana, wag na wag mo kaming ipapahiya." Matigas na wika ni papa saakin. Napalunok naman ako saka tumango. "Opo pa." Mahinang Sagot ko. Iniyuko ko nalang ang aking ulo ng may marahas na humawak sa baba ko at inangat ito. Nasilayan ko ang mukha ng aking ina. Hindi ko na imagine na mapunpunta sa ganito ang lahat. "Chin up Cana, sabing nang huwag mo kaming ipahiya." Galit na bulong ni mama. Napatingin ako sa mga mata ni mama na sobrang lamig at Wala ng makikitaang lambot. Hindi katulad ng dati. Malambot at malambing ang mga mata at boses ni mama. Ibang iba sa ngayon. Nangili

Umiiyak, nanginginig at hindi alam ang gagawin ko. For Pete's sake! Tiniis ko lahat ng mga masasakit na salita nila kahit pa sariling pamilya ko sila. Dahil sila nalang ang natitira sakin pero Hindi ko alam na kay dali lang para sakanila na ipamigay ako. Umiiyak at mugto ang mga matang tumingala habang nakaluhod sa harapan ng aking mga magulang. Na malamig ang tingin na para bang hindi man lang ako naging parte ng buhay nila. "M-ma p-pa please po wag niyo po akong ipamigay sakanya." Umiiyak kong wika. Hindi ko kilala ang lalaki pero ang sabi makapangyarihang tao raw siya. Hindi ko pa nakita ang mukha nito kaya naman wala akong ideya. My mother snorted. "Maghanda ka. Linisin mo ang mukha at katawan mo dahil maya maya ay darating na si Mr. Curtiz para kunin ka. Huwag ka ng madrama jan." Malamig na wika ni mama. Sakit. Sobrang sakit nakaya nilang gawin ito sakin. Na sarili nilang anak. Nag iisang anak! Umiling ako at nanginginig na hinwakan ang kamay ng taong akala ko