Nobela ni viscountress

Unti unti nararamdaman mo ang pagbabago ng pakikitungo niya sa akin. Panay na ang paglabas niya ng silid. Nakikisalo na siya sa amin ni Manang Fe. Noong unng sahod ko siya mismo ang nag abot sa akin ng isang ATM card. He said that my salary was in that ATM and I should spend it wisely. Hindi ako magastos na tao. I divided the money into four. Unang una sa ipon ko, pangalawa sa insurance, emergency funds and then sa everyday needs ko. Hindi naman ako maluho and I only spend the money on important things. Nakasanayan ko na 'to dahil sa buhay namin ni Mama noon. Natuto akong magsinop dahil may pangangailangan kami. Hindi ako pwedeng gumastos ng ura urada dahil may mga mas kailangan kaming unahin. Bumili ako ng iilang damit na pambahay lang. Hindi ko na kasi kailangan bumili ng shampoo at ilang personal na gamit maliban sa tampon dahil libre sa bahay. "Hindi ko kabisado ang lugar. Gusto ko sanang magbukas ng panibagong bank account." Ani ko. Nasa silid niya ako. Kinukuha ko ang mga lal

Maaga akong nagising kaya maaga akong lumabas ng silid. Nasa kusina na si Manang Fe at nagluluto ng Arozcaldo. Sobrang bango ng pagkain, nakakatakam. Tahimik akong lumapit sa kanya at tiningnan ang niluluto niya. Kompirmadong arozcaldo nga. Namiss kong kumain nito. "Good morning po manang." Bati ko sa kanya. Nginitian niya ako bago niya tinikman ang niluluto. "Maaga ka ngayon a." "Maaga po akong nakatulog kagabi." Saad ko. Kahit na hindi naman talaga. Pasado alas dose na ako nakatulog. Alas singko pa lang ngayon limang oras lang ang itinulog ko. Na dapat ay saktong walong oras. "Gising na po ba si Boss?" Nawa'y tanong ko. " "Hindi pa, mahimbing pa ang tulog niya. Mabuti pa'y kumain ka muna." Naghain sianang Fe ng Arozcaldo sa isang bowl. Agad akong kumain ng ibigay niya ito sa akin. Mainit pa kaya panay ang hipo ko para mawala ang init. "Sasahod ka na bukas ah," "Oo nga po, sayang lang at hindi naabutan ni Mama ang sitwasyon ko." "May plano ka ba kung matatapos ang kontrata mo

Chapter TwelveTuloy tuloy siyang pumasok at agad na tumabi sa akin. Wala siyang imik. Ni ang tingnan ako sa mga mata ay di niya ginawa. He was holding a small bottle of ointment."Tumalikod ka." Biglaan niyang utos dahilan para mapapitlag ako.Lumunok pa ako ng ilang beses."A-anong gagawin mo?""Tss.." he looks so annoyed. "Just turn around."Wala sa sariling tumalikod ako, agad niyang itinaas ng bahagya ang pang itaas kong suot. Maya maya naramdaman ko ang tila malamig na bagay na siyang dumampi sa parte kung saan nangingitim kong likuran.Naramdaman ko ang pagdampi ng daliri niya sa pasa kong likuran, pagkatapos ay pumapaikot ikot na para bang may ikinakalat siya sa parteng iyon."Use this cream for the bruise." He offered the bottle. Agad kong binasa ang nakasukat doon pero bigo akong intindihin dahil nakasulat ito sa German words."That's an effective oinment for bruises, malamig sa balat kaya epektibo."Ibinaba niya ang manggas ng damit ko saka tumayo.Sandali kaming nagkatitig

Para akong sira ulo na nakahiga sa sahig matabi ang dustpan, walis saka pamunas sa shelf. Para akong tanga na nakatingala sa kisami ng library. It's already seven in the evening pero nandito pa rin ako sa loob. Natapos ko naman na ang paglilinis at sa buong araw na paglilinis ko, parang hinigop ng shelf buong lakas ko. Now, I need to return all rhe books. Pweo dahil hindi ko na matandaan ang puwesro ng mga ito. I filed them according to it's color. Pinagsama ko ang magkakapareho ng kulay. Inuna ko ang pinaka nasa itaas bahagi. Isa isa kong isinalansan lahat kaso nga lang. Dahil sa bigat ng mga libro, hindi ako komportable sa naging posisyon ko. Ang bibigat ng mga libro at nagdadala ako ng lima hanggabg anim na libro para lang mapabilis ako. Nang muli akong makababa at muling kumuha ng libro, umakyat sa hagdanan doon nagsimulang umuga ang hagdanan na gawa sa kahoy. Panay na rin ang tunog nito dahil sa kalumaan. Nang iapak ko ang aking paa paitaas, doon bumigay ang kasunod na kahoy

Nagmimistula siyang magnanakaw dah sa ginagawa niya. Kung hindi ko siya naabutan baka kung ano pa ang maisipan niya. Bakit ba hindi niya ginagamit ang telepono niya sa kwarto niya na nakakonekta dito sa kwarto ko. Pwede niya naman akong gisingin. Hinintay ko siyang matapos sa pagkain, pero ng maihatid ko siya sa kwarto niya kagabi akala ko makakatulog na ulit ako pero hindi pala. Hinintay ko pa siyang maunang matulog pero ang ending ako ang nakatulog imbes na siya. Paggising ko may kumot ng nakatabing sa katawan ko. Medyo sumasakit na rin ang leeg ko dahil sa naging posisyon ko sa pang isahang sofa kung saan ako nakatulog. Mabuti nalang at maaga akong nagising. Mas nauna akong magising kesa sa kanya. Agad kong tiniklop ang kumot. Marahil sa ganitong oras ay naghahanda na ng agahan si Ate Fe para sa kanya. Kailangan ko itong dalhin agad rito sa kwarto niya para paggising niya kakain at iinom na lamang siya ng gamot. Tahimik akong lumabas ng silid niya. Sa kusina ako tumungo at hin

NAKATITIG AKO SA KANYA habang hinihintay kong dugtungan pa ang sasabihin niya. Kita ko ang pag aalinlangan sa mga mata niya. "She cheated on me, took some of my money, and run away. Ganoon din ang nangyari sa ibang mga babaeng naging girlfriend ko. So, ayun nawalan ako ng tiwala sa mga babae." Kaya naman pala. He was betrayed by his girlfriend. Hindi ako makapaniwalang may mga ganoong klase ng tao. "So iniisip mo na gagawin ko ang ginawa nila sa'yo?" "I'm a nerd. I used my brain to earn money. And I suceed they took advantage of me." He sight. He did not answer my question. He shifts the topic. "So? Hindi mo ba alam na hindi lahat ng babae pera ang habol sa'yo?" Hindi siya nakasagot sa naging tanong ko. "You can't blame me." Bumuntong hininga ako. May pinagmumulan ang galit niya, pero bakit sa akin niya isasaboy lahat ng galit niya? "Look, hindi ako kagaya ng ibang babae na pera ang habol sa'yo. Wala din akong balak na nakawan ka kasi hindi ako pinalaking ganyan ng nanay ko."