Chapter: FIVE- THE VIRGIN BRIDEHER POV Pagkababa ng pagkababa ko ng sasakyan sa harap mismo ng simbahan ay siyang pagtunog ng kampana. Mag- isa lang ako sa sasakyan dahil si Yaya Lulu ay sumama lang raw sa mga nag-ayos sa akin. Nalula ako sa laki ng simbahan sa harap ko. Mas lalo akong nagpakurap- kurap ng aking mga mata sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha kahit pa may manipis na belo nakatabing sa aking mukha. Sinalubong ako ng dalawang may edad na babae na sa tingin ko ay mga tagapaglingkod ng simbahan. Inayos nila ang mahabang belo ko at pati na rin ang laylayan ng gown ko sa likod. “Mam dito po kayo tumayo, hintayin mo lang ang pagbukas ng pinto at dahan- dahan ka ng maglakad papunta sa dulo ng altar,” mahinang turo sa akin ng isang ginang. Bilib naman talaga ako dito kay Mr. Carlson kahit na pilit at kontrata lang itong kasal na ito ay talagang pinaghandaan niya. Puwede naman sanang sa huwes lang o garden wedding o sa bahay na lang namin. Pero gumasta pa ng ganito ka bongga. Kaya lang kahit
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-24
Chapter: FOUR- UNUSUAL WEDDING DAY “Hija, gising na, naku… mahuhuli ka na sa kasal mo… napasarap yata ang tulog mo akala ko ay nakaligo ka na. Bumangon ka na riyan, hinanda ko na ang mainit mong pampaligo. Nasa baba na at nag-aalmusal pa ang mga beauticians mo. Mamaya lang at aakyat na iyon dito,” yakag sa akin ni Yaya Lulu papunta sa banyo. “Nay, anong oras na ba? Si mommy at daddy nasaan na po?,” sabi ko pa habang palakad papasok ng banyo. “Aba’y alas siyete y medya na ng umaga… isang oras na lang at kasal muna, sige na hija dalian muna!,” napukaw ang ulirat ko sa sabi ng aking tagapag-alaga, napasarap pala ang tulog ko balak ko pa sanang magswimming sa pool ng maaga pero mukhang malabo ng mangyari kaya’t mabilis na akong nagshower at hinayaan na si Yaya Lulu na mag-ayos ng mga kakailanganin ko. Paglabas ko ng banyo na nakasuot lang ng puting roba ay siya ring pagpasok ng mga mag-aayos sa akin. Nakangiti silang lahat sa akin na tila ba’y nakakita sila ng isang angel mula sa langit. "Such a goddess beauty...
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-24
Chapter: THREE- THE UNUSUAL WEDDINGTahimik na naman muli ang silid ko tanging panaka- nakang pagbuntong- hininga ko lamang ang aking naririnig. Humiga na ako sa kama at sinikap na makatulog ngunit hindi talaga ako dalawin ng antok. Kahit pa nagpabaling- baling na ako ng posisyon sa pagtulog hindi pa rin ako inaantok. Sa nahuli ay napabangon at napasipat ako sa telepono ko na nakapatong sa bedside table. Kanina pa ay may gusto akong gawin kaya lamang ay nagdadalawang-isip ako kung dapat pa ba. Pero hindi talaga ako mapalagay, may nakikita pa akong munting pag-asang matatakasan ko itong sinasadlakan ko ngayon. Dali- dali kong kinuha ang aking telepono at tinipa ang numero ng aking kapatid. It is now or never, ito na ang huling pagkakataon ko upang mapilit si Bianca na umuwi na at siya na ang magpakasal kay Mr. Carlson dahil siya naman talaga ang tunay na fiancee nito na ayon na rin sa napirmahang dokumentong napagkasunduan. Lagda ni Heleana ang naroroon. So, ibig sabihin lang nun ay alam ni Mr.Carlson na si Heleana
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-31
Chapter: TWO- FEELING UNSUREHER POV Hindi ako makatulog. Bukas na ang aking kasal. Bukas magiging isang substitute bride na ako. Bukas ay magiging isa na akong asawa ng isang pangit at may taning na ang buhay. Kahit tatlong buwan lang ang itatagal ng pagsasama namin ay may halong takot pa rin ang nanalalaytay sa aking dibdib. Deep in my heart and mind, ayaw ko talagang makasal. Ni minsan hindi ko naisip na magpakasal kahit nasa hustong edad naman din ako. Wala akong naging kasintahan simula’t sapul ng aking pagdadalaga. Manliligaw marami pero hindi ko sila binibigyan ng pagkakataon na makalapit sa akin. Iwas ako sa mga lalake. Para sa akin sagabal lang sila sa aking pag-aaral at lalong- lalo na sa aking health issues. Hindi ko pinagtuonan ang pakikipagsyota o pangongolekta ng mga manliligaw. Bahay at eskwela lang talaga ako at kahit dalawang taon na mula nang makapagtapos ako ng pag-aaral. Mas pinili ko ang mamuhay ng payak sa loob ng aking healing home. Kaya siguro madali na lang ang pagsang- ayon ko
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-31
Chapter: ONE- HER ORDEAL HER POV “NO… dad, you can’t force me to marry a random guy na hindi ko man lang nakilala and the worst thing is I don’t love… kaya naman siguro naglayas si Heleana dahil sa pamimilit ninyo s la kanya… she has her freewill just like me,” humihikbi kong sabi nang magkausap na kami ng harapan sa mansion. “Wala ka ng magagawa pa. Nawawala ang kapatid mo, ikaw na lang ang aming pag-asa Han upang maisalba ang ating negosyo!,” anya pa ng daddy ko na malalim ang paghinga alam kong nahihirapan rin ito sa sitwasyong kinasasadlakan namin ngayon. “Hija… ngayon lang kami hihiling sa iyo… sana hindi muna man kami pagdamutan para rin naman ito sa kinabukan nating lahat!,” dagdag pa ng mommy ko na halatang-halata rin naman problemado at balisa. “Bakit ba kasi nalugi ang negosyo natin? Bakit ngayon pa kayo gumagawa ng paraan kung saan luging- lugi na… haist… wala na ba talagang ibang paraan dad… mom?!,” demanda ko pa. “Kung meron lang sana anak ay gagawin namin pero lahat ay nas
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-14
Chapter: PRELUDE TRIGGER WARNING!!! SOME SCENES CONTAINED VULGAR AND SEXUAL WORDS THAT ARE NOT APPROPRIATE FOR YOUNG READERS, READ AT YOUR OWN RISK!!! Ang mga tauhan at pangyayari sa akdang ito ay pawang kathang-isip lamang ng manunulat.Kung mangyari man na may pagkahalintulad sa tunay na buhay ay hindi na sakop at sinasadya ng manunulat ang pagkakapareho!!! “HUWAG DIYAN!!!… hehehe… may kiliti ako diyan…,” nakikiliti at natatawa kong anas habang dinidilaan at pinapapak ng estranghero ang aking leeg. “Uhmnn… your body is a wonderland… ahhh,”anya ng nakakaliyong boses ng estranghero sa ibabaw ko at mapangahas na sinapo ang aking pang- upo. Napatili ako sa kakaibang kuryenteng dumaloy sa aking kaibuturan. Tila biglang namasa ang aking puke down there na sa tanang buhay ko ay ngayon ko lang naramdaman. Pinukaw ng estranghero ang kamalayan ko sa makamunduhang pagnanasa. Himas at dampi pa lang nga ng kamay ng estranghero ay tila sinasaniban na ng napakainit na enerhiya ang bawat himaymay ng ak
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-14
Chapter: FOURTEEN- DIRTY CLOTHHER POV "What the heck!" she suddenly became angry and growled at his malicious orders to her, thinking that she had escaped being his muchacha. "Are you full? Why are you still worrying about that, it's a good thing I cooked you something to eat," Franz corrected her. "I thought you wouldn't bother me, look, the cut on my finger isn't even healed yet," she growled, holding out her finger that was still bandaged. "That's fine and it's far from dangerous!" she said without any hesitation. "Ganern, you weren't the one who was injured, why do you know how I feel!" she retorted. "Stop it, whatever you say doesn't matter anymore! do what I say, move now, clean up and wash my dirty clothes!" he ordered before standing up and turning his back on her. "One more thing, clean the table and wash the dishes, I don't want the kitchen to be cleaned, do you understand?" he turned back to her and stared at her seriously, without a trace of pity or any emotion, as if he were some poor servant
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-24
Chapter: THIRTEEN- JUMBO HOT DOGHER POVShe didn't have class this morning so she just wore a spaghetti strap top and jogger shorts that were shortened so that her smooth and white legs were clearly visible.She just let her long black hair that was still wet from the shower hang down. Carrying her smartphone, she walked out of her room and immediately the fragrant smell of food hit her nose.The man in front of him is topless with only his boxer short on. His back was to her and he was busy cooking their breakfast. Just behind Franz, it seemed like his saliva was drying up, what if he faced her.She was immediately impressed by Franz's agility and skill in moving around the kitchen. Unlike her who hardly knew what to do. She felt that when she was in the kitchen, the utensils were flying in front of her. That's why she restrained her movements because she was afraid of being hurt or injured.She was stunned when Franz suddenly turned around and their eyes immediately met. She felt her saliva dripping. The man in fr
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-22
Chapter: TWELVE- HOT SIX PACK ABSHER POVShe woke up because of her stomach rumbling. When she opened her eyes, she saw the dim surroundings of the room that were unfamiliar to her. She rubbed her eyes and remembered the events of the past.She immediately got up when she felt something hard and warm next to her. She was just stunned to find out what it was. It was her hero brother, topless, who was sleeping next to her. Even though the only light in the room was a night lamp, his six pack abs were clearly visible and clear to her. That's why she was like a genius in her sleep because the hot pandesal that was served to her was delicious.She regretted why she didn't wake up last night to feel her brother's beautiful Adonis-like body for a longer time. She pretended to be surprised to be in the same bed with Franz but she still squeezed his still warm six-fingered penis next to her which made her still sleeping brother moan."Uhmn.... you are awake now, babe...good morning," she heard his gentle voice that gave her
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-22
Chapter: ELEVEN- FORBIDDEN HAPPINESSHIS POV He watches Felicity as she sleeps on the sofa couch. He can't deny to himself that his stepsister is a very beautiful young woman. He has always admired her since the first time he laid eyes on her. His admiration for his step-sister eventually became an obstacle to his rational thinking. She became his greatest distraction to achieve his dreams. He had to walk away to slay the growing attraction to the forbidden happiness that would never be his. She is forbidden in the laws of man. Even if there is no blood in their bodies, it still wouldn't be possible. Even in the eyes of God, it's still impossible because Felicity's mother and father were united in a church marriage to become husband and wife and that included them being siblings. He couldn't control his feelings for his younger sibling because whenever she approached him, he would lose his mind. He would turn pale. He would feel dizzy and unable to think properly. He thought it was admiration and that it was norm
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-21
Chapter: TEN- LUCKY FINGERHER POV"Cook, I'm hungry," Franz ordered her as soon as they entered his hut."Cook your purple!" she said curtly because her annoyance with him still hadn't gone away.He accused her of flirting and now he's taking advantage of her again. Her older brother must be mentally ill. He hasn't done anything since he arrived last night, he's only seeing the wrong things.How could he be this cruel to her? Maybe he still hasn't forgotten what she did to Franz, that's why he's torturing her like this. She can't think of any reason why he is doing these things to her. For what else? What will he get if she insists on doing what he wants in her own life."What did you say? Maybe you want me to do what I did to you earlier, I'll torture you until you can't breathe!" he threatened her."How dare you? Let's stop this drama, I'll go on my way and you go on your own, I don't care!" he hissed."You are hard as a rock, let's see how far your courage goes!" he said to her and suddenly dragged her out
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-13
Chapter: NINE- SHIELD ME BROTHER!HER POV "I don't know your flirting behind my back," he hissed at her as they got into his car.She could feel his jaw tense as he spoke. Even his fist clenched as he rested on the steering wheel. She wondered why he was so sensitive, he wasn't flirting with Tristan. Instead of denying her accusation, she tried to annoy him."Of course, I am single and I'm ready to mingle, of course I'm pretty so men chase me.... you're the only one who doesn't," she mumbled the last word so he wouldn't hear."What did you say? hahaha are you kidding, beautiful? Huh? Is that how you define the true value of being beautiful, to flirt with men? You are damn like a whore!" he said with full emphasis and disgust towards her.She was about to cry at his insults but she didn't give in. He begins war, she will give it to him.Instead, she just nodded vainly and ignored his statement about her. She will not be disturbed by his bad comments about her..She will give him a silent war he deserves."Aren't we goin
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-09
Chapter: Chapter 8- Jayda Nagmadali akong kumuha ng tuwalya ko sa cabinet at ibinalot sa aking katawang basa-basa pa ng tubig galing sa pagshoshower. Hindi ko akalain na hindi ko pala nailock ang pinto ng silid kung kaya't walang kahirap hirap na nakapasok ang bastos kong amo. Oo, bastos siya dahil basta-basta na lang susugod-sugod ng silid na hindi man lang kumakatok.Eh, paano naman niya maririnig, eh, nasa shower siya.Kahit na, bakit nanatili pa rin sa silid at prenteng inintay siya makalabas ng banyo.Talagang sinadya ng hudas niyang amo na bosohan siya. Naggigil at inis na inis siyang kinakausap ang sarili.Sinigurado niyang nailock niya ang silid bago nagbihis ng terno pajama niya.Pinatuyo niya ang basa at hanggang balikat niya na buhok bago magpasyang humiga sa kama. Nag-iinit ang pakiramdam niya ng mabalik sa kanyang isipan ang nagganap na eksena kaninang umaga at pati na rin sa nangyari ilang minuto pa lang. Naalala niya ang huling sinabi ng amo bago ito umalis ng silid na patas na sila dah
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-21
Chapter: Chapter 7- Jayda "Shit, muntik na!" ang tanging nasabi ko sa kawalan sa paglabas ko sa pinto ng silid kung nasaan ang amo kong lalake na halos hubo't hubad na nakalapit sa akin. Para akong binuhusan ng malamig na yelo, ang lamig lamig ng aking mga kamay. Ngayon lang may gumawa ng ganito sa akin na isang lalakeng nagtangkang molestiyahin ang inosenteng kong pagkatao. Molestiya ba ang matatawag doon, eh sa isip niya ay nagugustuhan niya rin ang paglapit ng kanyang among lalake sa kanya. Naghagilap siya ng mauupuan dahil hapong-hapo siya, tila nanginginig din ang kanyang tuhod sa kaba. Mabuti na lang ay may nakita siyang puting monoblock chair sa may bandang dulong bahagi ng silid. Hinila niya ito at ipinuwesto sa gilid ng office table ng amo. Dito na lang niya hihintayin ang amo. Gustong-gusto niya ng lumabas at lisanin ang lugar na ito ngunit hindi pupuwede. Pinaalalahanan niya ang sarili na walang sukuan sa laban na ito. Nagpakalawa siya ng malalim na buntong-hininga at pilit na pinapakal
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-21
Chapter: Chapter 6- JaydaPasado alas sais y medya na ng umaga ng magising si Jayda.Hindi siya masyado nakatulog ng mahimbing matapos masaksihan ang p********k ng dalawang nilalang na sa hula niya ay mga magulang ng kanyang tutee. Agad siyang bumangon sa higaan at dumeritso sa banyo upang maligo.Madali lang siyang natapos sa pag-aayos sa sarili.Suot niya na ulit ang bagong set ng uniporme niya bilang tutor ng batang si Timothy. Parang uniporme ito ng isang nurse ngunit makulay ang disenyong pambata. Nagmumukha yata siyang yaya imbes na guro. Isinantabi niya na ang isiping ganoon, importante ay may trabaho siyang marangal habang hinihintay ang resulta ng kanyang aplikasyon sa DepEd. Lumabas na siya ng silid at tinahak ang daan patungo sa elevator upang tumungo sa ground floor kung saan marahil ay hinihintay na siya ng kanyang tutee. Kung bakit kasi saan-saan lumilipad ang makamunduhan niyang pag-iisip pagkatapos niyang makita ang p********k ng mga amo niya.Hayan tuloy napuyat siya ng husto. Pagbukas
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-18
Chapter: Chapter 5- Jayda Rated SPG (Some scenes are not recommended for young readers, read at your own risk!!!!) "Come near me! What's your name again?" demanding na sabi ng bata kong tutee. "Hi, young master, again, I am your tutor, Ms. Jayda, you can call me teacher Jay, by the way what's your name too?" magiliw kong tanong sa kanya. " I am Timothy Montenegro; you can call me young master Tim or Tim for short. Let's start Ms. Jayda," seryosong niyang tugon. Napapantastikuhan talaga ako sa asta ng batang ito, kanino kaya ito nagmana. Hindi man lang marunong ngumiti at palagi lang nakasalubong ang kilay. Sayang at napakacute at gwapito pa naman nitong bata. Hindi bagay itong magseryoso sa batang edad nito. Walang mababakas ng pagkabatang-isip nito. Bawat kilos nito ay di numero at masasabi kong hindi ito marunong maglaro. Nagpalinga-linga ako sa loob ng silid kung saan kami mag-aaral ng mga lessons niya. Napupuno ito mga aklat na nakaarrange ng mabuti sa shelves.Hindi tipikal na silid
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-02
Chapter: Chapter 4- Jayda Namangha ako sa matayog na steel gate. Bigla itong bumukas at dalawang nakaunipormeng bodyguards ang aking nakita na naghihintay sa magkabilang gilid ng nakabukas na gate. Isang malawak na sementadong daan ang tinahak ng sasakyan papasok sa isang engrandeng mansyon. Abot-abot ang aking kaba nang huminto ang sasakyan sa tapat mismo ng magarbong grand entrance ng mansyon. Pinagbuksan ako ni Mang Dex at nagpasalamat ako sa kanya.Bumaba ako sa sasakyan at humakbang papsok ng mansyon. Sumalubong sa akin ang dalawang linya na nakahilerang mga housemaids.Sa tingin ko mga sampu cla. Isa-isa silang bumati sa akin at nagbigay daan sa akin papasok hanggang matapos ang huling linyang housemaids na bumati sa akin. Isang cute na batang lalake ang mariing nakatitig sa akin. Tila ba kinakabisado ang aking pigura at pati ang kilay nito ay magkasalubong na parang sinong matandang tao. "You are late!" nag-aakusang sabi ng bata. Natigilan ako sa malakas na boses ng bata na nakapamay
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-02
Chapter: Chapter 3- Jayda "Handa na ba lahat ng mga gamit mo anak," bungad ni nanay mula sa pintuan ng aking kuwarto. Kasalukuyan akong nag-aayos pa ng iba ko pang kagamitan na dadalhin sa aking pagpasok sa trabaho bilang tutor. Nakaempake na ang aking mga damit sa maliit na travelling bag.Konting damit lang ang aking inimpake dahil wala iilang piraso lang din ang mayroon ako. Limang blusa at apat na kupasing pantalon.May baon din akong dalawang terno na pajama.May oras din naman siguro sa paglalaba kung kaya't sapat na itong dadalhin ko. "Opo inay handa na po lahat," magiliw kong sabi. Mababanaag ko ang lungkot sa mukha ni nanay ngunit pilit kong binabalewala. "Inay, halika po, payakap nga nay! Huwag na kayong malungkot uuwi din ako dito, hindi naman malayo ang pupuntahan ko," pagpapalubag-loob ko kay nanay. "Magpapakabait ka doon anak, ang bilin ko sa iyo ha, ingatan mo ang sarili mo.Wala kami doon para ipagtanggol ka kaya maging matatag ka," paalala ni nanay Niyakap ko si nanay at gumanti
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-02
Chapter: Chapter Eighty-Four- SCARRED ENDING ELIZA POV “Anton, anong ginagawa mo dito!”?!” gulat na sabi ko sa kanya ng makasalubong ko siya sa sala. “Nasaan ang magaling na Aragon na iyan, papatayin ko siya!,” marahas nitong sagot na ikinapitlag ko. Ngayon ko lang halos narinig ang malademonyo niyang boses. Nakakatakot. “Anong pinagsasabi mo? Wala si Enzo dito!,” mariin kong sagot at pilit na pinapakalma ang sarili. Hindi niya ako masisindak. “Ilabas mo siya, Eliza? Alam kong narito siya!, huwag ka ng magmatigas pa!,” tila lalapain niya ako sa bangis ng hitsura niya. “Sinabi ng wala siya rito!,” tumaas na rin ang boses ko. “Halughugin n’yo ang bawat sulok ng bahay… go!!!,” bulyaw niya sa mga armado niyang mga tauhan na nakapaligid lang sa amin. Dali dali naman sumugod ang mga tauhan niya at pinaghalughog ang buong parte ng bahay. “Ano bang nangyayari sa iyo, Anton? Kailan ka pa nagkaroon ng mga goons? What’s happening?,” kunwaring usisa ko sa iyo. “You are asking me, what is happening, Eliza? Shit, ikaw itong
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-27
Chapter: Chapter Eighty-Three- THE RIGHT WAY EIZA POV “Hindi ka rin ba makatulog?,” nagulat ako sa baritonong boses ng lalake mula sa aking likuran, Enzo pala. Hindi pa ako dinadalaw ng antok kaya’t napagpasyahan kong magpahangin dito sa secret garden namin ni Enzo. Kita ko naman kanina na mahimbing na itong nakatulog sa sofa. Kaya hindi ko na siya ginising at inabala pa. He is true to his words. Binantayan niya nga ako but he did not dare to touch me. Nasa sofa lang siya nahiga habang ako ay nasa malapad at maluwag na kama. He is indeed a true gentleman which on the deepest part of my being, misses this side of him. “Huh… ikaw pala, akala ko ay tulog ka na!,” humarap ako sa kanya at simpleng sumulyap sa kanya at agad ding tumingala sa kalangitan. “Medyo naidlip lang, just like what I promise, babantayan kita,” anas pa nito. “Ahmnn… hin—di na kailangan, ang dami na ngang bantay ang bawat sulok ng bahay mo, imposibleng makakapasok pa rito si Anton… salamat ha pe—ro mabuti pa ay mauna ka na sa loob kaya
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-16
Chapter: Chapter Eighty- Two- UNITED AGAIN ELIZA POV “I should have listen and believe you in the first place, hindi na sana nangyari ang lahat ng ito, Enzo,” malungkot kong saad sa kanya. “Nangyari na ang nangyari Eliza, hindi na natin maibabalik pa ang nakaraan, ang mahalaga ay narito tayo ngayon magkasama na lalaban sa mga taong sumira sa ating mga buhay!,” nahihimigan ko ang pait sa kanyang boses ngunit pilit pa rin nito pinapagaan ang aking kalooban. “Paano mo nagagawang patawarin at tanggapin muli ako Enzo sa kabila ng aking kataksilan at karuwagan?,” udyok ko sa kanya dahil hindi ko talaga mabanaag ang poot niya sa akin. “Eliza, my princess, you have understimated my feelings for you, even time and circumstances may distance us from each other, hindi ka nawala sa puso at isipan ko!,” pinakatitigan niya ako ng mariin at tangka sanang yakapin. “Hu—- wag Enzo… nahihiya ako sa iyo, sapat ng tinulungan mo ako at si Inay Linda upang makatakas sa kamay ni Anton,” minabuti kong dumistansiya sa kanya at supilin ang a
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-09
Chapter: Chapter Eighty-One- ANG PAGTAKAS ELIZA POV “Walang hiya ka Anton, wala kang kasing- sama, parehong- pareho kayo ng tatay mo, mga demonyo!,” walang patid ang pag-agos ang mga luha ko habang iniisa- isang basa ang mga pinadalang mga files ni Enzo sa akin. Dali-dali akong umuwi ng mansiyon upang buksan ang nialalaman ng usb sa laptap ko. Nasa mansiyon kasi naiwan ang personal laptap ko na hindi ko dinadala sa opisina. Ayaw ko na sana pang ungkatin ang nakaraan at alamin pa ang katotohanan dahil gusto ng burahin ang mga sugat ng nakaraan at magsimula ng panghabang- buhay kapiling si Anton pero ang laki kung tanga na pinaikot lang pala ako sa palad niya. Isa siyang traydor at manggagamit. Pareho lang sila ni Rica na akala ko ay totoong kaibigan at maasahan ko sa lahat ng bagay sa buhay ko pero nagkamali ako. Bakit kasi ang dali- dali kong magtiwala? Bakit ganito ang mga tao sa paligid ko wala naman akong kasalanan sa kanila. All this time pinaniwala nila akong mapagkakatiwalaan at maaasahan ko sila sa lahat n
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-05
Chapter: Chapter Eighty- ANG PAGTUKLAS SA KATOTOHANANELIZA POV Maaga akong gumayak ngayon papuntang opisina. Tatlong araw na wala si Anton dahil may emergency meeting daw ito sa isang investor namin sa ibang bansa. Umalis ito ng hindi kami nagkakaayos at hindi man lang nagparamdam o tumawag. Talagang tinotoo nito ang kanyang tampo sa akin. Sinabihan naman ako ng sekretarya nito na ngayon ang balik ni Anton at dederetso daw agad ito sa opisina sa daming nakatambak na papeles nitong dapat pag-aralan at pirmahan. Naiinis man ako kay Anton ay hindi ko na lang pinairal ang aking pride dahil ako naman ang may kasalanan kung bakit siya nagtatampo. Gusto siguro ni Anton na ako na naman ang maunang sumuyo sa kanya. Siya lage kasi ang nagpapakumbaba sa aming relasyon at laging umiintindi sa akin. Siguro naman walang masama kung ibaba ko paminsan- minsan ang aking pride dahil kasalanan ko rin naman bakit siya dumedistansiya sa akin ngayon. Pagdating ko sa aking pribadong opisina ay nanibago ako sa katahimikan at namiss ang bungangera kon
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-24
Chapter: Chapter Seventy-Nine- ANG PAGTUTUOS ENZO POV Kanina ko pa minamanmanan ang walang hiyang amain ko dito sa casino. Hindi niya ako napansin dahil abala ito sa kanyang baraha. Mukhang talo na ito sa sugal base sa mukha nitong aboredo na. Nakaantabay din ang mga agents na huhuli sa kanya. Hindi na ako dumulog sa mga kapulisan sa pagdakip sa kanya. Nabayaran niya na ang batas. Ilang taong malaya ang amain ko sa brutal na krimen na kanyang ginawa. Hindi nagtagal tumayo na si titodad at mukhang nag-usal pa ng mura sa galit nitong mukha. Ayon pa sa aking nakalap na impormasyon sa management ng casino halos gabi-gabi ay narito si titodad at madalas natatalo ng milyones. Pinagtakhan ko kung bakit may salapi pa rin si titodad kahit wala na itong access sa kumpanya at wala na itong kabuhayan. But every puzzles here in my mind were answered, the game is over Joaquin Dela Vega. Sinundan ko si titodad na ngayon ay papunta na ng parking lot. Walang katao- tao at may kadiliman sa bahaging kanyang tinatahak. Siguro ay naramda
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-17
เข้าสู่ระบบ
