Novels by Mysaria

Si Caden na sobrang busy pa sa paggagamot ng ibang estudyante ay hindi agad lumingon sa nagsalita. "Nasa sa blue na cabinet, pang third layer nandoon ang disinfectant paki-linisin niyo na lang muna ang sugat. Susundan ko na lang kayo,” sabi ni Caden sa kanila habang inaasikaso ang isa pang estudyan

Kasama ni Nynaeve ang iilang mga estudyante sa ground dahil magkakaroon daw ng fun run event sa eskwelahan. Mabuti na lang at nakapaghanda siya sa mga oras na yun. At habang tumatakbo sila, nakasabay niya sina Luna at isa pang kasama nitong hindi niya kilala. Ayaw niyang makipagsabayan sa dalawa ku

Kasalukuyang nasa isang restaurant sina Nynaeve upang mag-lunch. Inaya na naman kasi siya ng kasintahan niyang si Aemond. Habang magkatabi sila ay napakunot ang kanyang noo. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nakaamoy ng sariwang dugo. Hindi siya nagkakamali, nakay Aemond ang amoy dun. Mukhang

Malaki ang pagkakagusto ni Monica kay Caden. Ang lalaki ay gwapo, matalino at napaka tapang naman talaga. Hindi naman mayaman pero para kay Monica ay hindi iyon hadlang para hindi niya magustuhan ang binata. “Huwag kang mag-alala, Babe. Kakausapin ko sa Dad na sana ay huwag kang pahirapan sa task m

Nakasimangot lang si Nynaeve sa buong byahe dahil kinuha ba naman ni Aemond ang kanyang weapon na gagamitin kay Caden. Ang akala ng lalaki ay scalpel iyon kung kaya’t tinago muna ni Aemond iyon sa kanya at baka masugatan kuno siya.Hanggang sa makauwi siya ay hindi na nito binalik iyon. Lumipas an

“Gusto ka niyang ihulog sa bangin? Para ano? Para mamatay kayong pareho?" inis na tanong ni Aemond kay Nynaeve. Agad na dumilim ang mukha ni Aemond, mabilis na kinuha ang telepono nito sa bulsa at tinawagan si Mr. Smith. “Mr. Smith, nasaan si Caden?”Pinigilan ni Nynaeve si Aemond bago pa ito maka

Dumilim ang mukha niya at bumaba upang kunin ang sparekey ng kwarto ni Hiraya. Habang papaakyat ng hagdan ay tumunog ang kanyang cellphone. Sinagot niya ang tawag habang paakyat, “Kalyx Lee? Anong problema mo? Bakit ka pa tumatawag sa akin?"Kahit na kaibigan ito ni Andrea, hindi rin talaga niya gusto ang ugali nitong si Kalyx. Kung pwede nga lang patayin na nito ay ginawa na niya. Kung hindi lang pumunta sa kanya ang ina nito at ina ni Andrea ay hindi na niya ito tinulongan pa. Mula sa kabilang linya, narinig ang mahinang tawa ng lalaki, "Well, kahit na pinatapon mo ako sa malayo, sobrang laking tulong naman nito sa akin. Mabuti na lang at kaibigan ako ni Andrea kung hindi ay baka sa kulongan ang bagsak ko nito. Ngayon, pwede ba kitang tawaging brother-in-law?"Bahagyang kumunot ang noo ni Reyko, "Kung may sasabihin ka, diretsuhin mo na ako. Busy ako!""Oo naman, alam kong busy ka kaya hindi na ako mag-aaksaya pa ng panahon. Bukas ng gabi ay mag-ce-celebrate kami ng engagement part

Yumuko si Hiraya at tiningnan ang kanyang cellphone. Ang kalmadong mukha niya ay unti-unting nandilim at nag-aapoy pa ang kanyang mga mata. Ang lahat ng galit na nararamdaman niya kanina ay umabot na sa sukdulan sa sandaling iyon.Nangako sa kanya si Reyko ilang araw pa lang ang nakalipas na hindi ito makikialam sa kaso ng kaibigan niyang si Mayumi! Ano na naman ang plano ng lalaking iyon ngayon?Mabilis niyang tinawagan ang numero ni Reyko. Sumusobra na talaga ang lalaking iyon, manganganak na talaga siya dahil sa sobrang stress niya sa lalaki! Napamura siya sa kanyang isipan nang hindi man lang ito sumasagot. Ilang minuto ang nakalipas ay may humintong kotse sa kanya, pagkalingon niya ay naroon na ang driver niya. Saktong pagpasok niya ay sumagot ang gago niyang asawa. “Reyko, nasaan ka?”“Akala ko nakalimutan mo ng may asawa ka pa?” kalmadong tanong ni Reyko sa kanya. Nakalimutan? Kailangan niya bang maalala ang gagong ito? Naalala niya pa nga dati na pag tumawag siya, agad siya

Paglabas ni Hiraya sa ospital, gabing-gabi na rin iyon. Kinuha niya ang kanyang cellphone at nagulat sa nakitang napakaraming missed calls doon. Galing iyon kay Reyko, Marco at ang kapatid ni Mayumi. Ang huling tumawag ay si Attorney Reyes na mas ikinagulat niya. May nangyari kayang masama? Sa isip-isip niya. Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa’t tinawagan ulit si Attorney Reyes. Agad-agad naman nitong sinagot ang tawag para bang kanina pa ito hinihintay ang call back niya. “Mrs. Takahashi..” Medyo nagmamadali ang boses ni Attorney Reyes, “Hindi maganda ang sitwasyon ngayon…”Biglang nanigas ang katawan ni Hiraya nang marinig ang sinabi ng attorney. Pagkatapos ng ilang sandali, nagtanong siya, “Ano? Anong nangyari? Tumawag ang kapatid ni Mayumi sa akin, tungkol ba iyon sa kanya?”“Hindi, hindi siya…” Medyo natataranta ang boses ni Atty. Reyes kung kaya’t kinabahan siya ng malala. “Eh ‘di sino?” tanong ulit ni Hiraya.“Si Mr. Takahashi.”Mahina ang boses ni Attorney Reyes, pero para

Parang biglang nanlamig ang puso ni Hiraya nang marinig ang sinabi ni Mayumi. “Mayumi… Seryoso ka ba talaga?” Tumango si Mayumi at ngumiti ng matamis. “Oo naman. May kasalanan sila sa akin kung kaya't bakit ako magba-backout? Ano ang rason kung bakit hindi ako lalaban? Ang lalaking iyon! Magbabayad siya sa ginawa niya sa akin!” basag ang boses na sabi ni Mayumi. Nakaramdam ng kaba si Hiraya, sobrang nag-aalala siya sa mangyayari sa hinaharap. "Mayumi..."“Hiraya, hayaan mo ako. Huwag ka ring matakot sa asawa mo. Kahit anong pananakot niya sa'yo huwag na huwag mo siyang papansinin. Sino ba siya? Pareho lang naman tayong mga tao at ginawa ng Diyos. Kung gusto mong hiwalayan siya, hiwalayan mo. Huwag mo na kaming isipan pa,” naiiyak na sabi ni Mayumi habang hawak-hawak ang kamay niya. "Noong nalaman kong buntis ka at si Reyko ang ama ay sobrang natakot talaga ako. Kilala ko kasi ang lalaking iyon pero alam mo, nanalangin ako sa poong maykapal na sana tratuhin ka niya ng mabuti dahil

On the way na sana si Hiraya upang kitain si Marco nang may natanggap siyang tawag mula kay Alena. Sabi ng nasa kabilang linya ay nahulog daw si Mayumi sa hagdan ng kanilang mansyon at ngayon ay naka-admit sa ospital upang bigyang lunas ang mga sugat at bali sa katawan. Agad na sinabi niya sa kanyang driver na bumalik at pumunta sa address ng ospital. Nang makarating sila roon ay lakad-takbo ang ginawa ni Hiraya habang hawak-hawak ang kanyang maliit na umbok ng tiyan. Maingat siyang tumakbo papunta sa operating room kung saan naroon ang kanyang kaibigan. Nakita niya roon si Alena na umiiyak kung kaya't nilapitan niya ito. “A-Ano ang nangyari?” tanong niya kay Alena nang makalapit siya sa dalaga. “Pupunta sana kami sa’yo at yayayain ko sana siyang magliwaliw dahil alam kong marami na siyang iniisip pero n-nang makarating ako sa loob ng kanilang bahay nakita ko na siyang duguan at nakahandusay sa ibaba ng hagdan.” Si Alena ay nanginginig ang katawan pati na ang labi nito habang nag

Napataas ng kilay si Reyko dahil sa sinabi ni Hiraya. Kita niya ang pagyuko ng asawa sa kanya, hindi man lang niya alam kung ano nga ba ang ekspresyon nito. Kung umiiyak na ba ito o ano. Ngunit sa tingin ni Reyko ay malungkot ang babae. "Ano pa ba ang silbi kapag sinabi ko sa'yo ang problema ko? Wala ka na rin namang pakialam sa akin, tama? Hindi naman ako humingi ng tulong sa'yo, kaya ko namang solusyon ang lahat ng ito basta't huwag ka na lamang makialam sa akin. Please lang," sabi nito sa kanya. Ang boses nito ay malumanay at rinig din niya ang mahihinang hikbi nito. Napakuyom naman ng kamao si Reyko hanggang sa nagsilabasan na ang mga ugat nito sa kamay dahil sa sobrang ini. Ngayon na alam na niyang may problema ang asawa, hindi niya ito papalampasin. Hindi niya makakayang huwag pansinin ang mga nangyayari dahil wala rin naman talaga siyang pakialam doon sa kaibigan ng first love niya. Hinding-hindi niya iyon papalampasin kahit na kaibigan pa ito ni Andrea. Nanginginig ang kata

“Wow! Hindi na po ako nakakatikim ng chocolates matagal na, miss na miss ko na po ang lasa nito, Tita Febby!” masayang turan ni Erryc sa dalaga. Napangiti na lamang si Febby saka tumango. Ang ina naman ni Febby ay biglang nagsalita, natatakot at nag-aalala para sa kalagayan ng apo. “Anak, hindi ba’t sinabi ni Heather na allergy si Erryc sa mga chocolates kaya huwag na huwag natin siyang papakainin nito? Isa pa, too much sweet ‘yan iho, huwag mo ng kainin,” paalala ng ina ni Febby sa kanila. Subalit hindi man lang nakinig si Febby, “Okay lang naman, Mom. Isa pa, kunti lang naman ang kakainin ni Erryc. Allergy lang naman yun, paano siya masasanay kung hindi mo siya papakainin. Kapag nasanay na siyang kumain ng chocolates mawawala na rin ang allergy niya, sure ako riyan! Sabi nga, hindi naman masama kung pakunti-kunti lang!”Napakunot ang noo ni Cregan ngunit hindi na nagsalita pa. Tila ba naniwala ang binata sa sinabi ni Febby, sobrang confident naman kasi ng pagkakasabi nito sa ka

Kabanata 9|Si Karen na kanina pa nakaabang sa pintuan at inaabangan ang pagdating ng asawa ni Heather na si Cregan ay napataas ng kilay nang makita niyang alas onse na ng umaga’t hindi pa rin ito dumadalaw sa asawa. Kahit mga in-laws pati na ang mga magulang ni Heather ay wala ring paramdam. “Alam mo, Madam nakakainis iyang pamilya mo lalo na ang asawa mo. Napaka walang puso! Anong oras na oh, alas onse na! Ni hindi man lang magawa kayong bisitahin! Nakakainis na talaga, nakaya nitong kalimutan ang bunsong anak niya?” hindi mapigilang reklamo ni Karen kay Heather. Si Heather naman ay busy sa kakalaro kay Baby Erich. Ni hindi man lang nito pinansin ang sinabi ni Karen dahil nakatuon ang atensyon nito sa cute na baby-ng nasa harapan. “Omg! Tingnan mo, Karen oh. Ngumiti si Baby Erich sa akin! Ngumiti siya!” masayang sabi ni Heather kung kaya’t nilapitan ni Karen ang mag-ina. Totoo ngang ngumingiti si Baby Erich, mabuti na lang at dumating si Erich sa buhay ni Heather kung hindi baka

Kagabi ay nakabalik na ang sina Cregan sa mansyon at may balak na pumunta kay Heather sa ospital. Ngunit umaga pa lang ay nagkakagulo na ang mansyon. Dahil sa si Heather ang palaging naghahanda ng almusal sa anak na si Erryc ay nasanay na ang bata sa panlasa ng luto ng ina. At dahil wala si Heather doon ay nagkakagulo na ang mga katulong, ayaw kasi ni Erryc ng luto ng mga kasambahay. “Dad, ayaw ko nito! Ayaw ko ng egg! Pati na ng rice. Gusto ko yung niluluto ni Mom sa akin na friedrice, yung may toyo. Gusto ko yun!” sigaw ni Erryc habang nagpapadyak ang mga paa. “Hindi ako marunong nun anak, kapag umuwi na ang Mom mo ay lulutuan ka niya ng napakarami. Gusto mo yun? Pero sa ngayon, luto muna ni Manang ang kakainin mo, okay?” pagsuyo ni Cregan sa bata. Subalit umiling lang ng marahas si Cregan na para bang hindi maintindihan nito ang sinabi ng ama. “Ang pangit ng lasa ng egg! Pati na ang rice ayaw ko nito, Dad! Ayaw!!” Napahilamos ng mukha si Cregan habang nakatingin sa anak. Hind

Nagising si Heather nang may marinig na sermon sa labas ng kanyang silid. “Papasukin niyo ako! Gusto kong kumustahin ang apo’t anak kong si Heather.” “Miss Dianne, nagpapahinga po si Miss Heather, maya na lang po kayo—” “Hindi, gustong makita ang apo ko, NOW na!” sabi ng matanda kaya napapailing na lamang siya. Pilit siyang ngumiti nang makita ang galit na mukha ng matanda. “Moma, anong ginagawa niyo rito?” Inirapan lang siya nito at lumapit sa table upang ilagay ang mga prutas doon. “Bawal ko na bang bisitahin ang anak-anakan at apo ko? Kakarating ko lang galing Paris tapos ganito na ang nabalitaan ko? Ayon sa sekretarya kong si Eunice, wala raw ang pamilya mo sa panganganak mo? Nasaan sila? Sa birthday ng kapatid mo? Aba’t kung nakita ko lang sila pinagmumura ko na!” Si Moma Dianne ay may-ari ng isang sikat na clothing business sa Pinas. Nakilala niya ito dahil minsan na niyang nasagip ang matanda sa isang heart attack sa kalsada. Kung hindi dahil sa kanya ay baka matagal na

Habang nag-ddrive pauwi sina Cregan kasama sina Erryc, Febbie at kanyang ina, hindi mapigilan ng bata ang magtanong sa ama. “Dad, is Mom okay? I think she's mad at us. Alam niyo po ba ang dahilan, Dad? Maybe she's mad because we celebrated Tita Febbie's birthday,” malungkot na saadni Erryc sa kanyang ama habang yakap-yakap ang Tita Febbie nito. Inunahan naman ni Febbie si Cregan at ito na ang sumagot sa bata, “Alam mo, Erryc. Hindi galit ang mom mo. Galing kasi siya sa panganganak sa sister mo kaya ganyan siya. Pagod lang ang Mommy mo, okay? Huwag kang mag-isip ng ganyan.” Narinig din nila ang bulong ng ina ni Cregan, “Hindi siya galit kung di nagddrama lang ang nanay mo.” Si Cregan ay napatingin sa rearview mirror ng kotse at sinamaan ng tingin ang ina. “Mom, will you please stop?” “Aba totoo naman! Nag-drama lang ang babaeng iyon!” “Tita Febbie, masakit po bang manganak? Kaya siguro galit si Mom kasi wala tayo sa tabi niya… Maybe she really hurt that's why she's mad at us…” “

Nagising si Heather dahil sa iyak ng kanyang anak na si Erich, hindi na siya nagulat nang makita ang isang nars na nagpapatahan at nagpapahele sa kanyang anak. Ngumiti ng matamis sa kanya ang nars na si Karen, naging kaibigan na rin niyang nars doon. Kahit medyo echoserang froglet ang dalaga ay ayos lang. Ginagawa rin naman kasi nito ang lahat para hindi siya mabagot doon. Na kahit off nito ay bumisita pa rin sa kanya para kamustahin siya. “Hindi ba't off mo ngayon?” tanong ni Heather sa dalaga. Tumango si Karen habang pinapatahan ang baby niya. Dahan-dahan nito itong inilagay sa kanyang braso upang ihiga si Erich sa tabi niya. “Gutom siguro si Baby Erich, padedehin mo na siya.” Kaya naman agad niyang inilabas ang kanyang malusog na dibdib nang walang pag-aalinlangan, mabuti na lang at may gatas ang kanyang dibdib, noong isinilang niya kasi ang panganay niyang si Erryc noon ay ni patak ng gatas ay wala siya. Sobrang nahirapan siya dahil sa pagpapadede ng artificial gatas sa anak n