ตอนที่ 17 ไม่เคยมีแฟนเหรอ

เช้าวันใหม่ รามสูรที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างอ่อนเพลีย เขาคิดทบทวนเรื่องเมื่อคืนที่ติดอยู่ในลิฟต์กับป้าที่อยู่ข้างบ้าน

“หวังว่าป้าจะไม่ถามอะไรนะ” ร่างสูงค่อยๆ ลุกขึ้นมาและเดินเข้าไปอาบน้ำก่อนจะออกไปฟิตเนตเพื่อให้สมองโล่งปลอดโปร่งพร้อมทำงานในวันนี้

ระหว่างทางที่เขาไปห้องฟิตเนตของโรงแรมเขาเลือกที่จะใช้บันไดเดินลงมาจากชั้นเจ็ดที่เขาพักอยู่เดินลงมาชั้นหนึ่งเพราะเขาไม่ใช้ลิฟต์เลย เมื่อเขาเดินมาถึงชั้นหกเขาก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่คุ้นตา เธอคนที่มัดผมหยิกๆ เป็นปมราวกับลูกประคบที่ถูกกระจุ้มไว้ตรงท้ายทอยนั้นพร้อมกับถือกระเป๋าใบสี่เหลี่ยมขนาดกลางสองใบหิ้วอย่างละข้าง

“ป้า จะไปทำงานแล้วเหรอครับ” เขาเดินมาจากข้างหลังพร้อมกับช่วยหิ้วกระเป๋าทั้งสองใบทันที

“คุณ” ฝนแก้วที่ปลอมตัวเป็นป้าหันมามองเขา เธอสังเกตว่าเขามีสีหน้าหน้าดีขึ้นจากเมื่อคืนนี้มากและเขาเองก็ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเธอเองก็ไม่ควรที่จะพูดถึงเรื่องเมื่อคืนนี้เช่นเดียวกัน

“ฉันถือเองได้ค่ะ” เธอดึงกระเป๋ามาจากมือของชายหนุ่มที่ยิ้มมุมปากให้เธอหน่อยๆ

“มันไกลนะครับกว่าจะลงไปชั้นล่าง” เขายักไหล่ใส่

“ฉันใช้ลิฟต์ค่ะ” รามส