แต่ฟู่อวิ๋นเซินไม่ได้ยื่นให้เธอ เขาปอกเปลือกองุ่นให้เธออย่างใส่ใจ แล้วเอาเนื้อองุ่นส่งมาที่ปากเธอ “อ้าปาก”เขาป้อนเธอด้วยตัวเองเย่ฮวนเอ่อร์ชะงักไปเล็กน้อย แล้วอ้าปากรับมันเข้าไปฟู่อวิ๋นเซินถาม “อร่อยไหม”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “เปรี้ยวๆ หวานๆ อร่อยมาก”ฟู่อวิ๋นเซินปอกองุ่นอีกลูกหนึ่งเหล่าคุณชายไฮโซที่อยู่ในงานต่างพากันมอง แล้วก็อดส่งเสียงแซวไม่ได้ “ประธานฟู่ พวกเรามาบาร์กันนะครับ แต่ดูเหมือนคืนนี้จะเล่นอะไรไม่ได้แล้วล่ะ คุณมัวแต่ดูแลคุณแม่ท้องแก่ของคุณอยู่”“ประธานฟู่นี่เป็นทั้งสามีตัวอย่างและคุณพ่อตัวอย่างเลยนะครับ”เสี่ยวอู่ หลินเจี๋ย และหลี่เถียนเถียนได้แต่นั่งมองตาปริบๆ หลี่เถียนเถียนพูดขึ้นว่า “คุณเย่นี่โชคดีจริงๆ ที่ตั้งท้องได้”เย่ฮวนเอ่อร์หันไปมองหลี่เถียนเถียน “ตั้งท้องก็เป็นโชคดีอย่างหนึ่ง เลขาหลี่ คุณไม่เห็นด้วยเหรอคะ”หลี่เถียนเถียนกำหมัดแน่นตอนนี้ทุกคนกำลังมองดูฟู่อวิ๋นเซินที่ดูแลเย่ฮวนเอ่อร์อย่างใส่ใจ เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องพูดอะไรเลย ก็กลายเป็นจุดสนใจของคืนนี้ไปแล้วหลี่เถียนเถียนไม่คิดจะนั่งเฉยให้เรื่องเป็นแบบนี้ เธออยากเป็นจุดสนใจของคืนนี้ เพราะ
หลี่เถียนเถียน “...”หลี่เถียนเถียนเป็นคนพูดเก่ง เป็นเจ้าแม่คำพูดอ้อมค้อม เดิมทีกำลังจะพูดอะไรอีกสักหน่อย แต่ฟู่อวิ๋นเซินเอ่ยคำว่า “คุณหนูของผม” ออกมาประโยคเดียว ก็ปิดปากเธอได้อยู่หมัดคำว่า “คุณหนูของผม” นี้ เป็นคำหวานที่ไพเราะที่สุดในโลก ไพเราะยิ่งกว่าคำว่า “ที่รัก” หรือ “เบบี๋” เสียอีกหลี่เถียนเถียนจึงได้แต่เงียบไปอย่างขัดใจเย่ฮวนเอ่อร์ถลึงตาใส่ฟู่อวิ๋นเซินทีหนึ่ง ความหมายก็คือ---ยังรู้จักเลือกคำพูดอยู่บ้างฟู่อวิ๋นเซินยิ้มมุมปาก...บาร์เสี่ยวอู่กับหลินเจี๋ยก็มาด้วย ฟู่อวิ๋นเซินพาเย่ฮวนเอ่อร์กับหลี่เถียนเถียนมานั่งที่โซฟาวีไอพีหรูหรา ยังมีคุณชายไฮโซอีกสองสามคนนั่งร่วมโต๊ะทุกคนนั่งลง เสี่ยวอู่มองเย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนูใหญ่เย่ คุณมาที่นี่ได้ยังไงครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ “ก็เพื่อนรักของคุณอย่างฟู่อวิ๋นเซินชวนฉันมาน่ะสิ เดิมทีฉันก็ไม่ได้อยากมาอยู่แล้ว”เสี่ยวอู่ “...” รู้สึกว่าเย่ฮวนเอ่อร์เหมือนกินยาผิดขวดมาหลินเจี๋ยมองเย่ฮวนเอ่อร์กับหลี่เถียนเถียน ผู้หญิงสองคนนี้เธอก็เกลียดทั้งคู่ ปกติผู้หญิงสองคนเจอกันยังตาร้อนเป็นไฟ นี่มาเจอกันสามคน ไม่ต่างจากละครฉากใหญ่ฉากหนึ่งหลินเจี๋ยหั
หลี่เถียนเถียนน้ำตาคลอเบ้า มองฟู่อวิ๋นเซินอย่างน่าสงสาร ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องใจอ่อนแต่ดูเหมือนอารมณ์ของฟู่อวิ๋นเซินจะดีมาก เขาเห็นทุกอย่างตลอด แล้วจู่ๆ ก็ยิ้มบาง พลางหัวเราะเบาๆ “เธอก็รู้ว่าเธอไม่ใช่คนที่หาเรื่องได้ง่าย แล้วยังจะไปหาเรื่องเธออีก ไม่โดนตบจะให้ไปตบใครล่ะ?”หลี่เถียนเถียน “...” เขารู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไร?ไม่มีคำปลอบใจ ไม่มีความเห็นใจ ไม่แม้แต่จะตำหนิเย่ฮวนเอ่อร์สักคำ เขากลับตำหนิเธอแทน?ทำไมถึงเป็นแบบนี้?หลี่เถียนเถียนยิ่งรู้สึกน้อยใจ “ประธานฟู่...”ฟู่อวิ๋นเซินพูดขัดขึ้นทันที “จะขึ้นรถไหม? ถ้าไม่อยากนั่งรถคันเดียวกับเธอ ก็เรียกแท็กซี่ไปเองแล้วกัน”พูดจบ ฟู่อวิ๋นเซินก็ขึ้นไปนั่งที่เบาะคนขับหลี่เถียนเถียนยืนอึ้งอยู่ลำพังกลางสายลม “...”เธอทั้งโกรธทั้งอึดอัด แต่ก็ไม่กล้าระเบิดอารมณ์ เธอไม่ยอมให้เย่ฮวนเอ่อร์กับฟู่อวิ๋นเซินมีโอกาสอยู่กันตามลำพังแน่หลี่เถียนเถียนจึงเปิดประตูหลังก้าวขึ้นรถตามไปเย่ฮวนเอ่อร์ก็รู้สึกทึ่งกับความด้านหน้าด้านหลังของหลี่เถียนเถียน ทำขนาดนี้แล้วยังกล้าหน้าด้านขึ้นรถอีก ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอนฟู่อวิ๋นเซินเหยียบคันเร่ง รถหรูเคลื่อนตัวออกไป
บางทีสายตาของเย่ฮวนเอ่อร์อาจจะแรงเกินไป จนฟู่อวิ๋นเซินรู้สึกได้ เขาหันมามองเธอ “เป็นอะไร? ทำไมถึงมองฉันไม่หยุด?”เย่ฮวนเอ่อร์ “...”เขายังไม่รู้ตัวอีกเหรอ?เย่ฮวนเอ่อร์ “ไอ้ผู้ชายเลว!”ครั้งนี้เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ได้แค่ด่าในใจ แต่พูดออกมาดังๆเธอด่าเขาว่าไอ้ผู้ชายเลว!หลี่เถียนเถียนตกใจ “คุณเย่ คุณกล้าด่าประธานฟู่แบบนี้เหรอ? คุณนี่กล้าจริงๆ เป็นคนแรกเลยที่ฉันเคยเจอที่กล้าด่าเขาแบบนี้!”เย่ฮวนเอ่อร์ “ฉันด่าแล้วจะทำไม? เธอจะทำอะไรฉันได้?”เย่ฮวนเอ่อร์เหล่มองหลี่เถียนเถียนอย่างไม่สบอารมณ์ เธอค้นพบว่า เวลารับมือกับผู้หญิงประเภทชาเขียวอย่างหลี่เถียนเถียน ถ้าปล่อยวางเรื่องมารยาทแล้วด่าตรงๆ มันสะใจกว่าเยอะยังไงต่อหน้าฟู่อวิ๋นเซิน หลี่เถียนเถียนก็ต้องทำตัวอ่อนแอว่านอนสอนง่าย ไม่กล้าตอบโต้แน่นอนหลี่เถียนเถียนโกรธจนตัวสั่น แต่ก็ไม่กล้าแสดงออก เพียงแค่ทำหน้าตาน่าสงสารแล้วหันไปมองฟู่อวิ๋นเซิน “ประธานฟู่ คุณดูสิ คุณเย่นี่ช่างเอาแต่ใจเหลือเกิน!”ฟู่อวิ๋นเซินมองใบหน้าเล็กของเย่ฮวนเอ่อร์ แล้วจู่ๆ ก็ยิ้มออกมาเบาๆเขาหัวเราะหลี่เถียนเถียน “...” เธอรู้สึกว่าฟู่อวิ๋นเซินควรจะโกรธไม่ใช่เหรอ ทำไม
ฟู่อวิ๋นเซินพูดเสียงเข้ม “คุณจะไปเจอใครก็ได้ ยกเว้นจ้าวอี้! ห้ามไปเจอเขาอีกเด็ดขาด!”ตอนนั้นฟู่อวิ๋นเซินยังอยู่ที่บริษัท แต่แม่บ้านที่บ้านโทรมาบอกว่าเย่ฮวนเอ่อร์ออกไปข้างนอก เขาจึงให้ผู้ช่วยเช็กข้อมูล แล้วก็พบว่าเธอไปเจอกับจ้าวอี้เธอจะเจอใครก็ได้ แต่ห้ามเป็นจ้าวอี้!เย่ฮวนเอ่อร์ “ประธานฟู่ คุณไม่ให้ฉันไปเจอจ้าวอี้ งั้นฉันก็มีข้อเสนอเหมือนกัน ฉันไม่ชอบหลี่เถียนเถียน คุณก็ห้ามไปเจอเธอเหมือนกัน!”ฟู่อวิ๋นเซินชะงักไปเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะพูดถึงหลี่เถียนเถียน “หลี่เถียนเถียนเป็นเลขาของฉัน…”“งั้นก็ดีเลย ไล่เธอออกไปซะ ต่อไปนี้ห้ามให้เธอเข้าฟู่กรุ๊ปได้อีก คุณทำได้ไหม?”ถ้าเขาห้ามเธอเจอจ้าวอี้ งั้นเพื่อความยุติธรรม เธอก็จะห้ามเขาเจอหลี่เถียนเถียนเหมือนกันเขาทำได้ไหม?ถ้าเขาทำได้ เธอก็จะทำได้เหมือนกันใบหน้าหล่อเหลาของฟู่อวิ๋นเซินไร้อารมณ์พิเศษใดๆ แววตานิ่งสงบ “ฉัน…”เขากำลังจะพูดแต่ในตอนนั้นเอง เสียงหวานๆ ก็ดังขึ้นมา “ประธานฟู่~”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้าขึ้น เห็นว่าเป็นหลี่เถียนเถียนเย่ฮวนเอ่อร์ถึงกับปวดหัว หลี่เถียนเถียนคนนี้ช่างตามติดยิ่งกว่าวิญญาณ จะไปที่ไหนก็เจอหลี่
เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้าขึ้น แล้วเห็นว่าฟู่อวิ๋นเซินมาแล้วเขามาได้ยังไง?ฟู่อวิ๋นเซินก้าวเท้าเร็วตรงมาหา มาหยุดอยู่ตรงหน้าเย่ฮวนเอ่อร์กับจ้าวอี้ สายตาเย็นเยียบเหมือนใบมีดของเขาไปหยุดอยู่ที่มือของจ้าวอี้ ซึ่งตอนนี้ยังคงจับแขนเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แน่นฟู่อวิ๋นเซินแค่นหัวเราะเย็น “ประธานจ้าว คุณฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไง เย่ฮวนเอ่อร์บอกให้คุณปล่อย!”จ้าวอี้ยิ้มมุมปาก “ประธานฟู่ คุณอาจจะไม่เข้าใจจิตใจผู้หญิงหรอก ผู้หญิงพูดว่าไม่ๆ แต่ที่จริงร่างกายกลับต้องการ ฮวนเอ่อร์บอกให้ผมปล่อย ที่จริงอยากให้ผมกอดเธอแน่นๆ มากกว่า ใช่ไหมล่ะ ฮวนเอ่อร์?”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกคลื่นไส้ “จ้าวอี้ คุณมันบ้าไปแล้ว!”ฟู่อวิ๋นเซินพูดเสียงเข้ม “ประธานจ้าว ผมจะนับให้คุณสามวินาที ปล่อยเย่ฮวนเอ่อร์เดี๋ยวนี้!”จ้าวอี้ยังไม่ยอม “ประธานฟู่ คุณนี่ช่างตลกจริงๆ คุณมีสิทธิ์อะไรถึงมายุ่งเรื่องระหว่างผมกับฮวนเอ่อร์? ตอนนี้พวกเราก็ยังโสดทั้งคู่ จะทำอะไรก็เป็นสิทธิ์ของเรา คุณจะมายุ่งอะไรด้วย?”ฟู่อวิ๋นเซินจ้องเขม็งใส่จ้าวอี้ จนแทบจะเจาะเป็นรูบนหน้าเขา “ผมมีสิทธิ์ เพราะเย่ฮวนเอ่อร์กำลังอุ้มลูกของผมอยู่ เธอคือแม่ของลูกผม”จ้าวอี้กำลังจ