บทที่ 910

เจี่ยนอันอันหาได้นำพาไม่ เพราะตราบใดมีฉู่จวินสิงอยู่ด้วย นางเชื่อว่าเขาจะสามารถเอาชีวิตคนเหล่านี้ทั้งหมดได้

เพียงไม่นานเสียงรอบข้างก็เงียบลง ส่วนเจี่ยนอันอันก็ปรุงยาบำรุงครรภ์ในห้วงมิติเรียบร้อยแล้ว

หลังจากดื่มยาไป จิตใต้สำนึกของนางก็ออกจากห้วงมิติมา

อาการปวดท้องที่เกิดเป็นระยะ ยามนี้ก็พลอยบรรเทาลงด้วย

เจี่ยนอันอันสูดลมหายใจเข้าลึก แล้วจึงได้ยืนขึ้น

เพราะพื้นมีความเย็น นางไม่ต้องการนั่งนานนัก

อีกทั้งฉู่จวินสิงได้เล่นงานคนชุดดำเหล่านั้นจนสิ้น ต่างล้มระเนระนาดลงพื้นไป

เขาไม่ได้เอาชีวิตคนเหล่านี้ทั้งหมด ได้ปล่อยให้คนหนึ่งรอดตาย

ฉู่จวินสิงถือกระบี่เฝินเทียน จ่อที่ลำคอของคนชุดดำผู้นั้น

“พูด ใครใช้ให้พวกเจ้ามา?”

คนชุดดำเป็นนักรบเดนตายอยู่แล้ว เมื่อเห็นพวกพ้องต่างก็เสียชีวิต เขาจึงไม่คิดอยู่ต่ออีก

กำลังคิดจะกัดเม็ดยาพิษในปากให้แตก พลันถูกฉู่จวินสิงจี้สกัดจุดไว้

แม้แต่จะกัดกินยาพิษก็มิอาจทำได้

ฉู่จวินสิงกล่าวเสียงเยียบเย็น “ถึงเจ้าไม่พูดข้าก็รู้ ฉู่ชางเหยียนส่งให้มาลอบสังหารรัชทายาทใช่หรือไม่”

คำพูดเขาก่อให้เกิดแววตกตะลึงในสายตาคนชุดดำวูบหนึ่ง

แต่เพียงไม่นานก็ปิดบังความตกใจนั่นเ