Home / โรแมนติก / พาล Blaming Her Sin / ตอน 33 แกน่าจะไปเป็นก้างขวางคอเขานะ

Share

ตอน 33 แกน่าจะไปเป็นก้างขวางคอเขานะ

last update Huling Na-update: 2025-07-16 23:36:50

"ฉันแค่..."

ดวงตาสีฟ้าเข้มขึ้นจนแทบจะเป็นสีน้ำเงิน วินาทีที่เธอเผลอสบตาเขาก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในห้วงมหาสมุทรอันล้ำลึก

แต่เธอไม่อยากจมดิ่ง ลลิตรารวบรวมกำลังใจถีบตัวเองให้พ้นขึ้นจากกระแสน้ำวนที่เรียกว่าฟีโรโมน

"จะแค่อะไรก็เถอะ อย่าลืมว่านายมีแฟนแล้ว และฉันก็...ฉันก็ไม่ชอบนาย"

ประโยคสุดท้ายน้ำเสียงอ่อนเบาจนหญิงสาวยังโกรธตัวเอง

อธิปยังไม่ขยับตัว เขาไล่สายตาสำรวจใบหน้าสวยซึ้งที่ตรึงเขาไว้ได้ตั้งแต่แรกเห็น...ลลิตราคิดว่าเขากำลังจะจูบเธอเป็นครั้งที่สองแล้วด้วยซ้ำแต่ใบหน้าหล่อเหลาหยุดชะงักกลางทาง

"เพล้ง!"

อธิปผละออกจากลลิตราทันที เมื่อหันกลับไปก็เห็นน้ำค้างยืนตกตะลึงอยู่หน้าบ้าน มือเหมือนถืออะไรค้างไว้ ปลายเท้าเด็กสาวผู้ช่วยแม่ครัวมีแก้วเซรามิกแตกกระจาย ปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหูร้อนๆหกรดสองเท้าแต่เหมือนน้ำค้างมัวแต่ตกใจจนลืมเจ็บ

"น้ำค้าง! เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย"

เป็นลลิตราที่ได้สติก่อนแล้วรีบคว้าผ้าสะอาดใกล้มือวิ่งเข้าไปหา น้ำค้างไม่เคยมาหาเธอที่นี่เลย เช้านี้คงโดนใครในครัวใช้มา เมื่อลลิตราก้มลงจะดูเท้าของอีกฝ่าย เด็กสาวก็ชักเท้าออก จ้องมองลลิตรากับอธิปสลับไปมาด้วยดวงตาตื่นตกใจแกมสงสัย

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 35 กลับมาทำไม

    เสียงลูกบาสกระทบพื้นแข็งๆ ดังก้องสนามกลางแจ้งที่นายอรรถสร้างขึ้นมาเพื่อให้ลูกชายได้เล่นกีฬาโดยเฉพาะ ติดกับสนามบาสคือสนามเทนนิส และแน่นอนว่าอาณาจักรรชตที่แสนกว้างใหญ่นี้ก็มีสระว่ายน้ำ สนามยิงธนู และฟิตเนสส่วนตัวด้วยอธิปเพิ่งกลับถึงบ้านในตอนเช้า ไม่เคยมีใครถามว่าทุกค่ำคืนที่หายไป เขาไปไหนมาบ้าง แต่ที่แปลกคือต่อให้กลับมาเช้าแค่ไหน อธิปก็ไม่เคยมีท่าทีง่วงเหงาหาวนอน ไม่เคยแสดงอาการอดนอนเลยสักครั้งเช้านี้ก็เช่นกัน และเมื่อหูที่ไวต่อเสียงราวกับเป็นหมาป่าได้ยินเสียงสะท้อนเบาๆ ของลูกบาส เขาก็เปลี่ยนจากเดินเข้าตัวบ้าน เปลี่ยนทิศทางไปทางสนามบาสที่อยู่ไกลออกไปอีกเล็กน้อยโอมกำลังซ้อมบาสอยู่เบาๆ คนเดียวดังคาดเมื่อเห็นอธิปเดินเข้าในสนาม เด็กหนุ่มร่างสูงผอมก็ส่งบอลให้พี่ชาย อธิปที่ดูเหมือนเอื่อยเนือยเกียจคร้านกลับรับลูกได้อย่างว่องไว และไม่กี่วินาทีต่อมาพี่ของเขาก็ชู้ตระยะไกลลงห่วงพอดีอย่างเหมาะเหม็งไอ้พี่คนนี้ มันจะเพอร์เฟคเกินไปแล้วนะโอมนึกในใจขำๆ แม้แต่เขาที่เป็นน้องชายแถมอายุห่างกันหลายปี ก็ยังดูออกว่าพี่ชายตัวเองมีเสน่ห์ดึงดูดมากแค่ไหนถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่สนใจ แต่ตอนนี้เขากลับเริ่มจะสั

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 34 คนในรูปถ่าย

    หลังแต่งงาน กิตติทัศน์ก็ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านพ่อตาอย่างเป็นเรื่องเป็นราว วิภาก็ลงมาจากเชียงใหม่เพื่ออยู่ใกล้ลูกสาวที่กำลังอุ้มท้องหลานคนแรก แต่ชลธิชากลับเอาใจยาก เธอไม่เรียกร้องการดูแลจากใครเลยนอกจากสามีตัวเอง"ใจคอจะไม่ปล่อยผัวไปทำงานบ้างหรือไงก็ไม่รู้ เฮ้อ! ตอนแม่ท้องแกสองคนไม่เห็นจะเป็นบ้าเป็นบอขนาดนี้"วิภาบ่นกับลูกสาวคนเล็ก โชติรสเพิ่งซื้อเครื่องสำอางเซ็ตใหม่หลายเซ็ตมาจากดิวตี้ฟรีที่ต่างประเทศ สองแม่ลูกจึงนั่งเปิดนั่งลองกันไปพลางคุยกันไป"ก็โชบอกแล้วว่าพี่ชลเขามีปม กลัวผัวไม่รักเพราะแฟนเก่าผัวดันสวยกว่า"โชติรสพูดพลางบีบเจลลงบนหลังมือแล้วยกขึ้นใกล้จมูก สีหน้าพึงพอใจในกลิ่นหอมวิภานึกย้อนไปวันงานแต่งของลูกสาว อดจะพยักหน้าไม่ได้"ถ้าเป็นยัยหนูคนนั้น ก็สวยจริงๆ แหละ คนทำงานในครัวนึกว่าจะมอมแมม ขนาดว่าวันนั้นที่มาส่งขนมไม่ได้แต่งหน้าแต่งตัวอะไรเลน แม่ก็ยังว่าสวย"นางหมายถึงลลิตรา โชติรสได้ยินก็เกือบจะเห็นด้วย แต่ความรู้สึกหวาดระแวงตามประสาผู้หญิงก็ผุดขึ้นมาแทรกเสียก่อนแอร์โฮสเตสสาวลดมือลง ตอนแรกเธอขี้เกียจเล่า แต่ตอนนี้อยู่ว่างๆ แถมยังรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา หากได้พูดระบายกับแม่ก็คงจะด

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 33 แกน่าจะไปเป็นก้างขวางคอเขานะ

    "ฉันแค่..."ดวงตาสีฟ้าเข้มขึ้นจนแทบจะเป็นสีน้ำเงิน วินาทีที่เธอเผลอสบตาเขาก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในห้วงมหาสมุทรอันล้ำลึกแต่เธอไม่อยากจมดิ่ง ลลิตรารวบรวมกำลังใจถีบตัวเองให้พ้นขึ้นจากกระแสน้ำวนที่เรียกว่าฟีโรโมน"จะแค่อะไรก็เถอะ อย่าลืมว่านายมีแฟนแล้ว และฉันก็...ฉันก็ไม่ชอบนาย"ประโยคสุดท้ายน้ำเสียงอ่อนเบาจนหญิงสาวยังโกรธตัวเองอธิปยังไม่ขยับตัว เขาไล่สายตาสำรวจใบหน้าสวยซึ้งที่ตรึงเขาไว้ได้ตั้งแต่แรกเห็น...ลลิตราคิดว่าเขากำลังจะจูบเธอเป็นครั้งที่สองแล้วด้วยซ้ำแต่ใบหน้าหล่อเหลาหยุดชะงักกลางทาง"เพล้ง!"อธิปผละออกจากลลิตราทันที เมื่อหันกลับไปก็เห็นน้ำค้างยืนตกตะลึงอยู่หน้าบ้าน มือเหมือนถืออะไรค้างไว้ ปลายเท้าเด็กสาวผู้ช่วยแม่ครัวมีแก้วเซรามิกแตกกระจาย ปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหูร้อนๆหกรดสองเท้าแต่เหมือนน้ำค้างมัวแต่ตกใจจนลืมเจ็บ"น้ำค้าง! เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย"เป็นลลิตราที่ได้สติก่อนแล้วรีบคว้าผ้าสะอาดใกล้มือวิ่งเข้าไปหา น้ำค้างไม่เคยมาหาเธอที่นี่เลย เช้านี้คงโดนใครในครัวใช้มา เมื่อลลิตราก้มลงจะดูเท้าของอีกฝ่าย เด็กสาวก็ชักเท้าออก จ้องมองลลิตรากับอธิปสลับไปมาด้วยดวงตาตื่นตกใจแกมสงสัย

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 32 กวางกับเสือ

    อธิปสังเกตว่าหมู่นี้เขากลายเป็นคนตื่นเช้าโดยไม่มีเหตุผล แม้จะกลับดึกแค่ไหนแต่ทุกเช้าตรู่จะต้องตื่นมาเปิดม่านรับแสงยามเช้าและก้มมองไปยังสวนหลังบ้านเพราะจากมุมห้องนอนเขานั้นสามารถมองเห็นบางส่วนของบ้านฝรั่งได้...เช้านี้ก็เช่นกัน เขายืนเปลือยท่อนบนจิบกาแฟอยู่ริมหน้าต่าง แสงแดดจางๆ ส่องกระทบไรขนสีอ่อนบนแผงอก มันเป็นเพราะเขามีสายเลือดตะวันตกจากแม่ หลายส่วนในร่างกายของเขาที่โดดเด่นก็เพราะได้ยีนจากแม่นั่นแหละแม่ที่เขามีความทรงจำแสนสั้น และมีความผูกพันน้อยยิ่งกว่าแต่สิ่งที่ดีที่สุดที่ผู้หญิงคนนั้นทิ้งไว้ให้ก็คือรูปลักษณ์โดดเด่น เรือนกายสูงใหญ่น่าอิจฉาที่ผู้หญิงและผู้ชายหลายคนใฝ่ฝันจะได้สัมผัสสักครั้งหรือหลายๆ ครั้ง ตอนอยู่เมืองนอกมีคนทาบทามให้เขาไปแคสติ้งหรือไปถ่ายแบบนับครั้งไม่ถ้วนแต่เพราะเขาเอาแต่ใจและขี้เกียจเกินกว่าจะยอมทำตามคำสั่งของใครก็เลยปฏิเสธมาตลอดถ้าวันไหนพ่อทนนิสัยเขาไม่ไหวแล้วตัดหางปล่อยวัดจริงๆ อธิปก็คิดว่าตัวเองคงไม่อดตาย คนอย่างเขาย่อมเข้าใจคำว่า "มีรูปเป็นทรัพย์" ได้อย่างถ่องแท้ชายหนุ่มลูกครึ่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยตอนที่สายตาเห็นว่าน้องชายของเขาที่ตื่นเช้าจนน่าแปลกใจเหมือ

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 31 ถ้าเธอของขาด...

    "สวัสดีครับ" เด็กหนุ่มที่กำลังจะเป็นชายหนุ่มเต็มตัวยกมือไหว้อย่างคนที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี ลินดารับไหว้อย่างแปลกใจ ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ยิ้ม"น้องโอมใช่ไหมครับ""ครับ" โอมขัดเขินเล็กน้อยที่มีคนเรียกเขาแบบนั้น น้องโอม...ฟังดูตลกดี แต่ก็ไม่แปลกหรอกเพราะคนตรงหน้าอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่เขาแล้ว"มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ คุณพ่อทราบหรือยัง...""พ่อรู้แล้วครับ ผมเพิ่งมาถึง""อ้อ ถ้าอย่างนั้นน้าไม่กวนแล้วค่ะ"ลินดาบอก น้ำเสียงและรอยยิ้มอ่อนโยนอ่อนหวานดูเป็นธรรมชาติ เด็กหนุ่มพึมพำขอตัวก่อนจะก้มหน้าก้มตาเดินผ่านเพื่อจะไปยังบันไดขึ้นชั้นสอง แปลกที่เขากล้าพูดคุยกับลลิตราและเหมือนจะสนิทได้อย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่กล้าคุยกับลินดานานๆ'ทำดีกับเขาแทนแม่ด้วย'ประโยคที่แม่ขอร้องเขาทางโทรศัพท์ยังก้องในหู โอมสะบัดหน้า...ไม่รู้เหมือนกันว่าแค่ไหนถึงจะเรียกว่า 'ทำดี' อย่างที่แม่ต้องการ* * * * *เมื่อรู้ว่าน้องชายกลับมาบ้าน อธิปก็ออกจากเพนท์เฮาส์กลับมาร่วมโต๊ะมื้อเย็นด้วยทันที แล้วก็แปลกใจที่โอมดูเหมือนจะรู้จักลลิตรามาก่อน จนเขาต้องเอ่ยถาม"ผมเจอพี่ลูกอมที่มอครับ โดยบังเอิญ"โอมตอบข้อสงสัย "บังเอิญจริงๆ เหรอ ไ

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 30 กลับบ้าน

    "ดีใจจังเลยค่ะ จะได้เจอน้องโอมสักที"ลินดาตอบกลับ เมื่ออรรถโทรศัพท์มาบอกว่าเย็นวันศุกร์นี้ลูกชายคนเล็กจะกลับมากินข้าวที่บ้าน ในความยินดีนั้นมีความประหม่าอยู่นิดๆ เธอกลัวว่าโอม รชต ก็อาจจะรังเกียจเธอและลลิตราเหมือนลูกชายคนโตของเขา ลินดาไม่อยากขัดแย้งกับใคร เธอไม่อยากเผชิญหน้ากับคนที่เกลียดชัวตัวเองและลูกไปมากกว่านี้"ลินกับลูกอม ต้องเตรียมตัวอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ"เสียงอรรถหัวเราะมาเบาๆ อย่างนุ่มนวลก่อนตอบว่าไม่จำเป็นหรอก"เจ้าโอมมันก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปนี่ล่ะ ลินไม่ต้องกังวลอะไรไปหรอก เพียงแต่มันเป็นคนไม่ค่อยพูด ถามคำอาจจะตอบสักครึ่งคำ บอกไว้คุณจะได้ไม่คิดมาก""แล้ว...แล้วคุณอาร์ตจะกลับมาด้วยไหมคะวันนี้"นี่ต่างหากคนที่ลินดาไม่อยากเจอจริงๆ แม้ช่วงหลังมานี้อธิปจะไม่ค่อยแดกดันเหมือนวันที่มาแรกๆ แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเวลาร่วมโต๊ะอาหารกับชายหนุ่มคราวลูกคนนั้นอยู่ดีอรรถก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของภรรยา เขาให้กำลังใจ"ไอ้อาร์ตมันปากเสีย แต่ไม่มีอะไรหรอก ลินอย่าไปถือสามันเลยนะ""ลินไม่ได้ถือสาคุณอาร์ตหรอกค่ะ แค่กลัวคุณจะโกรธ เพราะว่าลูกสาวลิน...ชอบเถียงกับลูกชายคุณอยู่เรื่อย"เสียงห

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status