เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 37 พ่อของพายุ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-10 11:30:30เช้าวันต่อมาหลังจากเมื่อคืนที่กินข้าวเสร็จฉันก็เข้านอนทันทีพร้อมกับคนตัวสูง เราไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยสักนิดเพราะฉันเอาที่เอาแต่เงียบและนิ่งกับเขามากจนเกินไป ความสัมพันธ์ของเราฉันยังไม่แน่ใจเลยด้วยซํ้าว่ามันจะไปได้ไกลกันมากแค่ไหน หรือมันจะต้องถึงจุดแตกหักกันอีกครั้ง
"กลับไปแล้วงั้นหรอ"
ตื่นเช้ามาข้างเตียงของฉันที่ดูโล่งๆ พอเดินไปดูที่ห้องนํ้าก็ไม่เจอใครเลยด้วยซํ้า ฉันไม่ได้คิดอะไรและคิดว่าเขาคงจะกลับบ้านของเขาไปแล้วจึงเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวและจะพาลูกกลับมาที่บ้าน
แต่พอเดินลงบันไดมาได้เพียงไม่กี่ก้าวฉันก็ต้องหยุดและแอบยืนฟังเสียงคนคุยกันและนั่นคือเสียงของพี่สงครามและลูกชายของเขานั่นเอง
"พายุไม่มีพ่อครับ แม่บอกว่าพ่อของพายุตายไปแล้วครับ"
"พ่ออยู่นี่ไงลูก พ่อเป็นพ่อของพายุนะ"เขาพูดออกมาด้วยความเสียใจที่ลูกชายไม่ยอมรับว่าเขาเป็นพ่อ แต่ถ้าจะให้ผิดก็ผิดที่ฉันเต็มๆ ที่ไปหลอกลูกแบ
บทล่าสุด
มาเฟียหลงเด็ก END
"แม่ครับ ยุเหงาจังเลยครับแม่มาเล่นกับยุหน่อย""ได้สิลูก"ฉันปิดเอกสารลงและเดินลงไปเล่นนํ้ากับลูกแทน ซึ่งอีกไม่นานลูกก็จะได้ไปเรียนแล้วและฉันก็คงอยู่เหงาๆ คนเดียวแน่นอน"ฟิ้วว สนุกจังครับ""สาดนํ้าใส่แม่หรอ หื้มมตัวแสบ"ฉันทำเป็นว่ายนํ้าเข้าไปหาลูกชายที่อยู่ในห่วงยางและกำลังจะว่ายหนีด้วยเช่นกัน"ว่ายนํ้าเร็วจริงๆ ตัวแสบ""ตามให้ทันสิครับ ฮ่าๆ"ตู้มมมมเสียงกระโดดลงนํ้าของใครคนหนึ่งกระโดดลงมาร่วมเล่นกับพวกเราด้วยเช่นกัน"พ่อมาแล้ว ฮ่าๆๆ เล่นนํ้าๆ""มาแข่งว่ายนํ้ากัน"พวกเราทั้งสามต่างพากันสนุกกันในเรื่องราวความฝันของฉันที่ถูกสร้างขึ้นโดยห้วงแห่งนิทราพอฉันตื่นขึ้นหัวใจตอนนี้ก็สั่นเป็นอย่างมาก
มาเฟียหลงเด็ก ตอนที่41 เคลียร์ใจ
"พอเหอะ ไอว่ายูเลิกเล่นละครเหอะสงครามไม่งั้นยูจะได้เสียอะไรไปมากกว่านี้แน่"ผู้หญิงคนนั้นบอกออกมาพร้อมกับพยายามผลักพี่สงครามให้ออกห่างออกมาให้ได้มากที่สุด"หมายความว่ายังไง""คือ.....""ไอกับสงครามไม่ได้เป็นอะไรกันหรอก สงครามแค่เล่นละครหลอกเธอเพื่อลองใจเท่านั้น"พอได้ยินสิ่งที่เธอพูดออกมาแบบนี้ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกเจ็บไปมากขึ้น เขาหลอกฉันอีกแล้วงั้นหรอ ผู้ชายคนนี้ตั้งใจจะหลอกฉันงั้นหรอ"ลองใจงั้นหรอ สนุกมากปะ!!!""เฌอเอมพี่....""พี่ต้องการอะไรงั้นหรอ ตั้งแต่พี่กลับเข้ามาในชีวิตเฌอพี่ทำเฌอร้องไห้และเจ็บปวดไม่เว้นวัน พี่สนุกมากงั้นหรอวะ!!!"ฉันร้องโวยวายและผลักไหล่ของเขาออกพร้อมกับจับคอเสื้อของเขาไว้แน่น ร่างกายที่อ่อนตัวลงฉันร้องไห้และฟุบหน้าลงกลางอกของเขาอย่างหมดแรงแล้วจริงๆ"พี่ขอโทษ พี่อธิบายได้นะเฌ
มาเฟียหลงเด็ก ตอนที่40 เริ่มต้นใหม่
และหลังจากวันนั้นพี่สงครามก็เริ่มแยกตัวห่างจากฉันตอนนอนถ้าลูกจะนอนกับฉันก็มานอนที่ห้องฉัน แต่ถ้าลูกอยากนอนกับพ่อเขาก็ไปนอนที่ห้องลูกเราสองคนไม่มีแม้แต่บทสนทนาที่ดีต่อกันเลยสักนิดจนฉันเริ่มรู้สึกถึงความห่างเหิน แต่มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอแต่ทำไมฉันกลับเสียใจอยู่แบบนี้กันล่ะ"แม่ครับ แม่มาเล่นทรายกับยุสิครับ ยุเหงามากๆ เลยครับ""ได้ครับ ทำอะไรอยู่เอ่ย""เซอไพรส์//เซอไพรส์"เสียงคนกลุ่มหนึ่งเดินมาจากทางด้านหลังฉันและนั้นคือพวกเพื่อนๆ ฉันนั้นเอง ฉันรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเพื่อนทันทีเพราะพวกเราไม่ได้เจอกันนานมากพอสมควร"คิดถึงพวกแกจัง""คิดถึงเหมือนกัน คิดถึงตัวเล็กด้วยหล่อขึ้นนะเรา""สวัสดีครับ"ลูกชายยกมือไหว้เพื่อฉันอย่างมีมารยาทก่อนที่พวกเราจะพากันเล่นนู้นเล่นนี้ด้วยกันอย่าสนุกสนาน
มาเฟียหลงเด็ก ตอนที่39 ขอโอกาส
สายวันต่อมาฉันแทบจะไม่มีแรงเลยด้วยซํ้าเพราะดูเหมือนว่าจะติดไข้จากอีกคนมาจนได้ พอฉันตื่นขึ้นมาก็รีบลงไปหาลูกทันทีที่ตอนนี้มีเสียงหัวเราะคิกคักกันอยู่ด้านล่างพี่สงครามที่แต่งตัวด้วยชุดธรรมดาเสื้อยืดสีขาวและกางเกงวอร์มขายาวสีดำโดยที่ผมไม่ได้ถูกเซ็ท มันชั่งทำเอาใจฉันสั่นแทบจะหยุดไม่อยู่"พายุรักคุณพ่อนะครับ""พ่อก็รักลูกครับ""พ่อครับ ยุอยากได้น้องเพื่อนยุมาอวดยุว่ามีน้องแล้วครับ"ฉันยืนมองทั้งสองที่กำลังคุยกันอยู่ก่อนที่สองพ่อลูกจะหันหน้ามามองฉัน เด็กน้อยรีบวิ่งเข้ามาสวมกอดฉันทันทีและทำสีหน้ามึนงงอีกด้วย"ทำไมคุณแม่ตัวร้อนครับ คุณพ่อหายแล้ว""สงสัยแม่เค้าติดพ่ออ่ะลูก เฌอขึ้นไปอาบน้ำเหอะเดี๋ยวพี่พาออกไปเที่ยว""วันนี้เฌอไม่ว่างมีธุระ"พอพูดจบฉันก็หันหลังเดินขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวทันที วันนี้กะว่าจะเข้าไป
มาเฟียหลงเด็ก ตอนที่38 ตัวร้อน
"แม่ครับ พ่อกลับมารึยังครับ""ยังเลยลูก"เด็กน้อยเอ่ยถามหาผู้เป็นพ่อที่ตอนนี้ก็คํ่ามากแล้วแต่ก็ยังไม่กลับมาถึงบ้าน ในใจของฉันก็เป็นห่วงเขาอยู่ตลอดเวลากลัวว่าเขาจะเป็นอะไรไปรึเปล่าแต่การกระทำของฉันมันกลับทำเป็นไม่สนใจอะไรเขาเลยสักนิด"แม่ไม่ห่วงคุณพ่อหรอครับ แม่โทรหาพ่อหน่อย""วันนี้พ่อเขาอาจจะไม่กลับมาก็ได้ อย่าลืมสิว่าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะพายุ"พอฉันพูดออกไปแบบนั้นลูกชายตัวน้อยก็หงอยลงไปก่อนที่จะมีเสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นและพบกับคนตัวสูงที่ดูใบหน้าออกซีดๆ ด้วยแกร๊ก"พ่อครับ พายุคิดถึงพ่อที่สุดเลยครับ""พ่อก็คิดถึงยุกับแม่ที่สุดเลย พ่อซื้อข้าวมาด้วยนะ"พอพูดจบพี่สงครามก็เดินนำถุงอาหารมาวางไว้ที่โต๊ะอาหารและเดินไปนั่งเล่นกับลูกของเขาที่โซฟาแทน"ทำไมพ่อตัวร้อนจังครับ"
มาเฟียหลงเด็ก ตอนที่ 37 พ่อของพายุ
เช้าวันต่อมาหลังจากเมื่อคืนที่กินข้าวเสร็จฉันก็เข้านอนทันทีพร้อมกับคนตัวสูง เราไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยสักนิดเพราะฉันเอาที่เอาแต่เงียบและนิ่งกับเขามากจนเกินไป ความสัมพันธ์ของเราฉันยังไม่แน่ใจเลยด้วยซํ้าว่ามันจะไปได้ไกลกันมากแค่ไหน หรือมันจะต้องถึงจุดแตกหักกันอีกครั้ง"กลับไปแล้วงั้นหรอ"ตื่นเช้ามาข้างเตียงของฉันที่ดูโล่งๆ พอเดินไปดูที่ห้องนํ้าก็ไม่เจอใครเลยด้วยซํ้า ฉันไม่ได้คิดอะไรและคิดว่าเขาคงจะกลับบ้านของเขาไปแล้วจึงเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวและจะพาลูกกลับมาที่บ้านแต่พอเดินลงบันไดมาได้เพียงไม่กี่ก้าวฉันก็ต้องหยุดและแอบยืนฟังเสียงคนคุยกันและนั่นคือเสียงของพี่สงครามและลูกชายของเขานั่นเอง"พายุไม่มีพ่อครับ แม่บอกว่าพ่อของพายุตายไปแล้วครับ""พ่ออยู่นี่ไงลูก พ่อเป็นพ่อของพายุนะ"เขาพูดออกมาด้วยความเสียใจที่ลูกชายไม่ยอมรับว่าเขาเป็นพ่อ แต่ถ้าจะให้ผิดก็ผิดที่ฉันเต็มๆ ที่ไปหลอกลูกแบ
บางทีคุณอาจจะชอบ
สัญญารักมาเฟียร้าย
โซลสตาร์ seoulstar4.8K viewsพ่ายรักนางบำเรอ
หอมชา196.9K viewsสยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์1.8K viewsสิงขร [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์3.3K viewsสัญญมาฟีย
วารินทร์ทิพย์146 viewsNightZ [V] CLINGY JUNIOR
Aliyah.P47 views้เมียคุณสิงห์
แอดอ้วน นามปากกาเงินล้าน114 viewsเฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย
รอยหยัก - หนิงอัน828 views
