Chapter 17 เมื่อใจเกินทน(2)

‘เมษา’ พี่สาวที่เคยอยู่บ้านเด็กกำพร้าด้วยกันไลน์เข้ามาอีกคน มายาวีไม่กล้าเปิดอ่าน เพราะเมษาสอนเธอเยอะมาก แต่มายาวีที่ดื้อด้านและไม่ยอมทำตาม

(ยายวี แกอย่าหนีหน้าพี่นะ พี่รู้ว่าทุกคราวที่มีปัญหาแกจะเป็นแบบนี้ ถึงแม้เราสองคนจะไม่ใช่ญาติพี่น้องที่คลานตามกันมา แต่พี่รักเธอเหมือนน้องสาวแท้ ๆ มีอะไรต้องบอกพี่นะ รักและคิดถึงเสมอ) และตามมาด้วยสติกเกอร์หน้ายิ้ม

‘พี่เป็นหมอดูหรือไงฮึ ถึงรู้ว่าฉันกำลังทุกข์ใจนะ’ มายาวียิ้มทั้งน้ำตาคลอ ‘พี่จะเป็นคนสุดท้ายที่หนูจะไปรบกวนค่ะ แต่ตอนนี้วีรักรุต วีจะแย่งเขากลับมาเป็นของวีให้ได้’

ตรงบันได นายหัวศีลเดินสวนลงมา

“มึงไปไหนมาน่ะ” รู้ทั้งรู้

“ขึ้นไปดูคุณอินมาหน่อย เธอท่าทางไม่ค่อยดี จึงเป็นห่วง”

“ศีล กูคิดว่า มึงควรจะอยู่ห่าง ๆ เธอเอาไว้”

“ทำไม” ศีลหน้าตาจริงจัง

“อินทุภาเป็นคนมีเจ้าของ”

“เฮ้ย! กูรู้แล้วเรื่องนั้นนะเว้ย คุณอินบอกกูแล้วว่าเธอแต่งงานมีสามี เธอไม่ได้เป็นคนโสด”

ธีรุตม์ถึงกับเผลอยิ้ม

“แล้วมึงมาทำอะไร เห็นคุณวีเดินลงไป”

“จะกลับขึ้นมาอาบน้ำ”

“โอเค เดี๋ยวเจอกันตอนดินเนอร์นะไอ้รุต”

“โอเค” ธีรุตม์มองจนนายหัวศีลพ้นสายตาไป เขาจึงกลับขึ้นไปข้างบน

อินทุภาเป