Home / มาเฟีย / หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 ) / บทที่ 37 ศึกพ่อกับลูก

Share

บทที่ 37 ศึกพ่อกับลูก

last update Last Updated: 2025-05-06 01:43:08

ในช่วงเวลาเดียวกัน ขณะมาเฟียหนุ่มกำลังไล่ล่าแฟนเก่ามาสอบสวน และกำลังจะทำสำเร็จลุล่วง ขณะนั้นเอมิเลียเองก็กำลังวุ่นวายอยู่กับศพของแมว

ร่างไร้วิญญาณที่อุตส่าห์เดินเนิบนาบมาตายบนตักหล่อน หญิงสาวไม่รู้ภัยกำลังจะมาถึงตัว มัวเดินหุนหันมองหาเสียมหรือจอบ เตรียมจะขุดหลุมฝังแมวเองไม่คิดปริปากบอกใครสักคน

ใช่ว่าจะไม่มีบอดี้การ์ดบริเวณนั้น ทว่าเธอเลือกที่จะทำเพื่อมันคนเดียวเพียงลำพัง

" ตรงไหนดีล่ะ ตรงนี้ล่ะกัน "

เธอเลือกลักษณะดินร่วนที่ขุดง่ายและห่างไกลผู้คน

แต่แล้ว...

หลังจากขุดเสร็จ ลักษณะความกว้างพอดีกับตัวแมวได้ไม่นาน ร่างบางทั้งร่างถูกประกบหลังและอุ้มออกไป

" อะ อื้อออ "

ไม่ทันได้ฝั่งแมวด้วยซ้ำ เอมิเลียดิ้นสุดแรงเกิด ทั้งมือเกว่ง ขาไกว่ ก็ยังหลุดจากพันธการไม่ได้ คนร้ายมีแรงมากกว่าเธอ อีกทั้งขู่เสียงข้างกกหูไม่ต่างกับมัจจุราชกำลังดูดสูบวิญญาณ ลมหายใจของเธอร่อยเหลือน้อยเต็มที ด้วยผ้าสีขาวอาบยาสลบ

เรกาโดเดินไปเดินอยู่ในห้องแล็บที่ซ่อนอยู่ในโกดัง เมื่อปราศจากลูกน้องและสังคม เหลือเพียงแต่ตัวเขาแล้ว มันจึงง่ายต่อการแสดงออก บ่งบอกให้รู้ เขานั้นก็คือมนุษย์...ที่เสียใจและเจ็บเป็น อย่าพูดถึงความน้อยใจใน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 38 จนวินาทีสุดท้าย

    " จับมือฉันให้แน่น "ราวกับพระมาโปรด เสมือนฉุดแขนเธอให้หลุดจากบ่วง แม้จะเป็นเพียงเสียงกระซิบ แต่สามารถสยบความอึดอัดในใจ​​ได้" วิ่ง! อย่าหยุด "และยามนี้ ต่อให้หาจุดหมายปลายทางไม่เจอ เธอก็ยังอบอุ่นใจ เรกาโดไม่มีโอกาสย้อนกลับ คิดจะขึ้นรถบึ่งออกมา ฟังเหมือนง่าย แต่ทำยาก บอดี้การ์ดนับสิบที่เห็นในทีแรกมีมาเพิ่ม กลุ่มนึงไล่ล่าเขา ส่วนอีกกลุ่มปิดบังทางเดินของรถ เขาดูหัวเสีย แต่กระนั้นก็กำข้อมือหญิงสาวไว้แน่น ไม่คิดจะปล่อย และหันมองกลับมาข้างหลังเป็นระยะๆ มองดูหน้าเธอ มองดูให้รู้ว่าเธอยังปลอดภัย..เอมิเลียน้ำตาคลอเบ้า ทัศนียภาพเบื้องหน้ามีเพียงแค่แผ่นหลังกว้างเท่านั้นที่เห็น ซึ่งสั่นคลอนพอๆกับเสียงเต้นของหัวใจหญิงสาวเริ่มเหนื่อย แทบจะหมดแรง เพราะก่อนหน้านี้ อาหารกับน้ำสักหยดยังไม่ตกถึงท้องแม้แต่น้อยในขณะบังคับเท้าต้องวิ่ง เธอบอกตัวเองด้วย จะอย่างไร ก็ห้ามละสายตาออกจากเขา...สายตาสีดำทมิฬดุจเหวลึก จ้องมองทางเบื้องหน้าควบคู่กับการใช้ความคิด ราวกับรู้สถานการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นเป็นอย่างไร(ข้างหลังมีรถ ตามมาเป็นโขยง)" กูรู้แล้ว ช่วยบอกทิศทางข้างหน้าหน่อย ไปไหนก็ได้ ที่ไม่ใช่ทางตัน "กระนั้

    Last Updated : 2025-05-07
  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 39 นัดเดียวจอด

    เรกาโดเดินหน้าตรงลงลิฟท์มายังชั้นใต้ดิน สายตาไม่วอกแวกไปไหน ในใจเด็ดเดี่ยวผสมความโกรธที่พลั้งปะทุออกตลบอบอวล มือขวาถือปืนที่ขึ้นนกเหลือแต่กดเรียบร้อยไว้ติ้ง!ก่อนฝีเท้าจะเลี้ยวมายังห้องๆหนึ่ง ในขณะเพื่อนอีกสี่ของเขาตามมาติดๆ เฉียดฉิวเพียงเศษเสี้ยวเวลาเดียวกับการได้เข้าลิฟท์มาด้วยกัน เลยต้องวิ่งลงบันไดกันขาลาก กลัวสูงสุดกับความคิดของเรกาโดยามนี้ ภาวนาอย่าให้จริงอย่างที่คิดไว้ แต่เหมือนจะสายเกินไป เมื่อเขาเดินมาถึงห้องติดฟิล์มหนา ที่มีเชลยคนนึงอาศัยอยู่ หล่อนนั่งหมดแรง และรีบกอดเข่าทันควัน เมื่อเห็นหน้าค่าตาผู้มาใหม่ ที่เดินอาดๆเข้ามา หน้าตาขึงขังเอาเรื่อง แถมยกกระบอกปืนชี้หน้า" คะคุณ ระเรกา..โด "เสียงร้องเรียกขาดๆหายๆ และแหบแห้งเต็มที เธอกลืนน้ำลายลงคอดังอึก ก่อนจะ...ปัง!ล้มลงไปต่อหน้าต่อตา เพียงกระสุนนัดเดียวที่ฝังกะโหลกแอด..." เห้ยยยย "" ไอ้ครูซ นั่นมึงทำอะไร "ท่ามกลางความตกตะลึงของคนที่เพิ่งจะมาใหม่ ทุกคนเบิกตาโพลง อ้าปากกว้าง และค้างอยู่ตรงนั้น ส่วนคนกระทำ ไม่สะท้กสะท้านอะไรทั้งสิ้น แถมยังเก็บปืนคาดเอวสอบ เพื่อล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง" ครับท่าน ..."จังหวะนั้นเว

    Last Updated : 2025-05-08
  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 40

    น้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆเคลือบคลอเบ้า ให้กับเหตุการณ์เหล่านั้นซึ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ และบ่อยใคร่จะชินชาทว่า กลับไม่ชิน จนกระทั่ง เรกาโด วิส ให้กำเนิดเคลที่ออกมา พร้อมทุกอย่างที่แปรเปลี่ยนไป' แม่ฮะ นี่น้อง...'' อุ้มเลยจ้ะเจ้าพี่ชาย '' แม่ไม่ดูหน้าน้องหน่อยหรือฮะ '' แม่ก็เห็นแล้วไงจ้ะ 'ในตอนนั้น แม้น้ำเสียงของหล่อนจะใสกังวานดูเหมือนขี้เล่น ทว่าในตากลับฝืน ราวกับรอยยิ้มนั้น มีไว้ต่อหน้าลูกได้อย่างเดียว เรกาโด เกรช นับครั้งอุ้มทารกผู้หญิงได้ ต่างกับครูซัสลิบที่เหมือนตั้งใจเลี้ยงมากกว่า เพราะคำสัญญาบางคำที่ค้ำใจ หล่อนมักจะเก็บมารำลึกทุกครั้งที่คิดถึง ราวกับถ้อยคำนั้นคือคำประกาศิต' ดูแลเด็กคนนี้ให้ดี ในอนาคตเขาจะเป็นคนเดียวที่ช่วยคุณได้ ถึงมันจะสาย แต่ผมเชื่อเขาจะทวงความยุติธรรมให้กับคุณ 'ของ... อังกีนาร์จ ออร์แกน ที่จำเป็นจะต้องแต่งงานใหม่ เพื่อให้แฟนเก่าผู้อาภัพอย่างหล่อนปลอดภัยและมีอนาคตแต่แล้ว ...เหตุการณ์คาดไม่ถึงกลับเกิดขึ้น ครานั้นพรากความศรัทธาของหล่อนไปโดยปริยาย รวมถึงการเอาใจใส่ต่อครูซัสด้วย สงครามกลางทะเลทราย ที่เหมือนจะเป็นฝ่ายถูกคุกคามอยู่ฝ่ายเดียว ด้วยฝีมือผู้มีอำนาจฝั่งใจกล

    Last Updated : 2025-05-08
  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 41 ไพ่ใบสุดท้าย

    ดึกสงัด บรรยากาศเงียบกริบ ความหนาวโชยลมกระทบผิว ทว่าไม่ได้ทำให้เนื้อสากหวั่นไหวตาม เขาไม่มีความสะท้กสะท้านใดๆ นอกเหนือจากการสร้างสมาธิ พยายามอย่างยิ่งที่จะใช้สายตาคมกริบทำงานให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี จากจุดสูงสุดของตึกระฟ้าอีกฟากหนึ่งไปยังตึกอีกฟากหนึ่ง โดยการเพ่งเล็งผ่านกล้องส่องทางไกลเพียงชิ้นเดียวที่เขาถืออยู่ นอกเหนือจากนั้นคงมีแค่ปืนที่เหน็บไว้ตรงเอวสอบสองกระบอก วันนี้เขาอยู่ในบทบาทของการแฝงตัวไปกับเงากำแพง อาศัยชุดดำทั้งชุดในการอำพรางเพื่อเป็นถ้ำมองสืบหาข้อมูล..ในนั้น ตึกทำงานพ่อของเขา มีการ์ดเฝ้าอยู่กี่คน" ไอ้ซัน มึงอยากเห็นซุปเปอร์แมนเปล่า "แถมไม่วายทำเสียงยียวนกวนประสาท ขัดกันกับใจที่เครียดจัด หวังกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเอง ชายหนุ่มยกยิ้ม เอ่ยประโยคติดตลก ในขณะกำลังติดตั้งสายสลิงพัลวัน(ฮึ มึงนี่น้า...)เขาต้องการเหินจากฟ้าดิ่งสู่พสุธา แค่จะไปหักคอพรรคพวกพ่อเขา และทำทุกวีถีทางให้พวกมันตาย ในขณะเสียงต้องเบาที่สุด ทว่าการลงทุนครั้งนี้ หากสำเร็จมันจะคุ้มเกินคาดแผนการใหญ่ในแผนผังก่อนหน้าสรุปจากที่ประชุม คือจะต้องเข้าไปติดตั้งระเบิดในตึกนั้นและเพราะพวกเขาไม่ไว้ใจใคร เลยต้องพึ

    Last Updated : 2025-05-08
  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 1 จุดเริ่มต้น

    โบสถ์ไม้เก่าแก่ มีแพลนจะทุบทิ้งแหล่ไม่ทุบแหล่ หวังสร้างใหม่ให้ดีกว่าเดิม ถูกยับยั้งไว้ด้วยปากคนคนเดียว ซึ่งทรงอำนาจที่สุดและรวยที่สุดในเมืองนี้เรกาโด ครูซัส หรือ ฉายาในหมู่คนสนิทเรียกว่า ' บิ๊กครูซ ' เดินช้า ย่างกรายเข้ามาในเขตข้างใน เขาหาได้รุกล้ำไม่ ทว่าที่พากันแปลกใจ เนื่องจากสามปีที่แล้ว วันนี้ เพิ่งจะโผล่หน้าเข้ามา ดอกลิลลี่ช่อใหญ่ถูกวางไว้กลางหลุมศพ ร่างผู้หญิงใต้พื้นดินนั่น คงจะย่อยสลาย เนื้อหายกลายเป็นธุรีผง เหลือเพียงกระดูกไปแล้วกระมัง บ่งบอกให้รู้หล่อนตายมานาน มีเพียงดินนูนยกสูงให้ระลึกถึงเท่านั้นครูซัสไม่ได้เศร้าดั่งแต่ก่อน หน้าเขาแค่เรียบเฉยสัมพันธ์กับบุคลิก ที่คนสนิทมักรู้ดี เขานั้นไร้อารมณ์สุนทรีย์มากกว่าคนรุ่นราวคราวเดียวกันใช่ ขณะที่ยืนมือล้วงกระเป๋ากางเกงราคาแพง ตามองหลุมศพอยู่นั้น เขายังไม่เอ่ยวาจาใดออกมาสักคำเดียว ได้แต่นึกถึงใบหน้าจืดซีด ที่เคยป่วยกระเซาะกระแซะ ไอเป็นเลือดสดๆ จนตาย และ อาลัยในใจ...ผมยังรักษาคำสัญญา...ผมจะดูแลเธอ เท่าที่ผมจะทำได้ ......หลับให้สบายนะครับแม่รถซุปเปอร์คาร์สีดำแล่นเรื่อยมาจอดเทียบฟุตบาท ร่างสูงเดินลงจากเบาะหลัง พยักหน้าให้คนขับรถ

    Last Updated : 2025-04-16
  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 2 เหงา

    ตกค่ำ รอบคฤหาสน์เงียบสงบ มีแค่แสงไฟสลัวสีเหลืองนวลจากจุดต่างๆ ทั้งรอบกำแพง และจุดสำคัญที่ต้องการให้เด่นต่อคนเห็นที่ผ่านมา เปรียบความตระการตาเสมือนรับโล่ได้ ทว่า บรรยากาศต่างกันโดยสิ้นเชิงใช่ คงไม่มีอีกแล้วเสียงเด็กกำพร้าเหล่านั้น ที่หัวเราะร่วนยามหยอกล้อกันเองอย่างสนุกสนาน แว่วลอยมาปะทะหูเธอ ในสมัยยังอยู่ที่เก่า มุมโปรดเวลาอ่านหนังสือ ถึงจะจับใจความไม่ได้ แต่มันทำให้เธอไม่เหงา และรู้ซึ้งเสมอว่าไม่ได้มีตัวคนเดียว ความเงียบคืบคลานเข้ามาถึงในห้อง เอมิเลียนั่งกอดเข่าตัวเอง ไม่กล้าหยิบจับอะไรมาอ่านทั้งนั้น ไม่กล้าแม้แต่จะเปิดไฟให้สว่างไสว อาศัยเพียงไฟจากข้างนอก ที่เล็ดลอดผ่านช่องหน้าต่างเข้ามา พร้อมกับสายลมโชยบางเบาเสียงเคาะประตูดังขึ้นแค่สามครั้ง พลางประตูถูกเปิดออก ไม่ทันให้เวลาหญิงสาวได้เตรียมตัว เธอผงกหัวที่แนบเข่าขึ้นมองหน้า ตกใจเล็กน้อยในวินาทีแรก ก่อนจะถอนหายใจเฮือกนึง เมื่อเห็นว่าเป็นซีอาร์"ทำไมถึงอยู่มืดๆ แบบนี้ละคะคุณ"พรึ่บ!หล่อนถือวิสาสะเปิดไฟให้ ยกถาดอาหารมาวางกลางโต๊ะ"อาหารเย็นค่ะ"เอมิเลีย หย่อนเท้าลงพื้น มองกับข้าวสลับกับหล่อน"เอ่อ...""มีคำสั่งจากคุณ​ท่านค่ะ ว่าคุณหน

    Last Updated : 2025-04-16
  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 3 คำขู่

    "ฉันเอง"เสียงทุ้มเอ่ยราบเรียบ เสมือนไม่อะไรแฝงในนั้น แต่กลับทำเอมิเลียสะดุ้งโหยง หัวใจชาวาบทำตัวไม่ถูก เธอพร่ำถามตัวเอง เหตุผลอะไรถึงต้องกลัวเขาขนาดนี้"ไม่สะดวกหรือ...""กำลังจะไปเปิดค่ะ"ร่างบางลุกเต็มความสูง เดินเอื่อยไปทางประตู หลังเอ่ยประโยคเบาหวิว เทียบเท่ากับสายลมแอด...และเหมือนเดิม เธอเอาแต่ก้มหน้า ไม่กล้าสบตาเขา ครูซัสขัดใจหนัก ทว่าเลือกที่จะนิ่ง ยกมือล้วงกระเป๋ากางเกง ถามด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าน่าฟัง และอ่อนโอนที่สุด ซึ่งอันที่จริงแล้ว ต่อให้เขาบีบเสียงจนนุ่มแค่ไหน สำหรับเด็กสาวอายุสิบแปดเศษ ยังไงก็น่ากลัวอยู่ดี"ขอโทษที่รบกวนเวลานอนของเธอ แต่ฉันเห็นไฟห้องเธอเปิดอยู่""ค่ะ หนูนอนไม่หลับ เลยจะอ่านหนังสือ""ทำไม? ผิดที่หรือ ""ใช่ค่ะ..."เธอตอบเสียงแผ่ว ชายหนุ่มมองมือบางข้างนึงกันวงกบประตู แล้วยิ่งขัดใจ เขาไม่ชอบเอาเสียเลย กับท่าทีหญิงสาว ที่บ่งบอกถึงความไม่ไว้ใจเขา"เงยหน้า "คำสั่งครั้งแรกจึงเอ่ยขึ้น แต่ไม่ดังมากนักเอมิเลียไม่ทำตาม กลับก้มลงมากกว่าเดิม เพ่งสายตามองพื้น ไม่นานก็เห็นรองเท้าหนังเขาก้าวเข้ามา"เงยหน้าขึ้น.."ประโยคเดิมดังอีกรอบ หญิงสาวใจสั่น ดึงมือบางข้างนั้นจ

    Last Updated : 2025-04-16
  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 4 เธอเปรียบเสมือนตุ๊กตาไขลาน

    นานจวบจนชั่วโมง กว่ารถจะแล่นมาถึง เอมิเลียนั่งตัวเกร็งตั้งแต่ตอนนั้น ต่างกับครูซัสที่เอาแต่นั่งเงียบขรึม บ้างชำเลืองมองออกไปนอกหน้าต่าง เสมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ซึ่งค่อนข้างจะเครียด และยากต่อการคาดเดาในขณะหญิงสาว ภายในจิตใจของเธอเต็มไปด้วยความมืดดำ มึนงง และล้มเหลว หลังได้ยินข่าวการเสียชีวิตของผู้มีพระคุณผู้นั้น"เอกสารเธอล่ะ ""เตรียมมาครบแล้วค่ะ"ขาคู่เล็กเรียววิ่งตาม ขาแกร่งอย่างกับเด็กติดแจ ทว่าเปล่าเลย เธอกลัวจะทำอะไรผิดพลาดให้เขาขุ่นมัวใจอีกต่างหาก เพราะไม่อยากให้ประวัติซ้ำรอยแล้วกับเหตุการณ์อย่างเมื่อคืนชายหนุ่มรุดหน้าโทงๆเข้าสู่ใจกลางตึกห้องอธิบดีไม่รีรอหญิงสาว ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ต่างกับเธอที่ดูเหนื่อยหอบน่าดู แทบหายใจไม่ทันใช่ เธอรู้ เธอทำภารกิจวันนี้สาย และนี่คือสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ถึงใกล้จะเป็นลมล้มทั้งวิ่งยังไงก็ห้ามเหนื่อย และหน้าแปลกนอกจากเขาไม่เอ็ดตะโรแล้ว กับการเสียเวลาที่มันมาจากเธอ บวกคำตำหนิสภาพการแต่งตัวของเธอก่อนหน้า ก็เหมือนจะถูกเมินไปด้วยครูซัสไม่มีทีท่าว่าจะอาย ในขณะคนมองและพากันขำครึ่งค่อนมหาวิทยาลัยยามเธอวิ่งผ่าน จนกระทั่งภารกิจผ่านไปด้วยดี เขาพาเ

    Last Updated : 2025-04-17

Latest chapter

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 41 ไพ่ใบสุดท้าย

    ดึกสงัด บรรยากาศเงียบกริบ ความหนาวโชยลมกระทบผิว ทว่าไม่ได้ทำให้เนื้อสากหวั่นไหวตาม เขาไม่มีความสะท้กสะท้านใดๆ นอกเหนือจากการสร้างสมาธิ พยายามอย่างยิ่งที่จะใช้สายตาคมกริบทำงานให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี จากจุดสูงสุดของตึกระฟ้าอีกฟากหนึ่งไปยังตึกอีกฟากหนึ่ง โดยการเพ่งเล็งผ่านกล้องส่องทางไกลเพียงชิ้นเดียวที่เขาถืออยู่ นอกเหนือจากนั้นคงมีแค่ปืนที่เหน็บไว้ตรงเอวสอบสองกระบอก วันนี้เขาอยู่ในบทบาทของการแฝงตัวไปกับเงากำแพง อาศัยชุดดำทั้งชุดในการอำพรางเพื่อเป็นถ้ำมองสืบหาข้อมูล..ในนั้น ตึกทำงานพ่อของเขา มีการ์ดเฝ้าอยู่กี่คน" ไอ้ซัน มึงอยากเห็นซุปเปอร์แมนเปล่า "แถมไม่วายทำเสียงยียวนกวนประสาท ขัดกันกับใจที่เครียดจัด หวังกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเอง ชายหนุ่มยกยิ้ม เอ่ยประโยคติดตลก ในขณะกำลังติดตั้งสายสลิงพัลวัน(ฮึ มึงนี่น้า...)เขาต้องการเหินจากฟ้าดิ่งสู่พสุธา แค่จะไปหักคอพรรคพวกพ่อเขา และทำทุกวีถีทางให้พวกมันตาย ในขณะเสียงต้องเบาที่สุด ทว่าการลงทุนครั้งนี้ หากสำเร็จมันจะคุ้มเกินคาดแผนการใหญ่ในแผนผังก่อนหน้าสรุปจากที่ประชุม คือจะต้องเข้าไปติดตั้งระเบิดในตึกนั้นและเพราะพวกเขาไม่ไว้ใจใคร เลยต้องพึ

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 40

    น้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆเคลือบคลอเบ้า ให้กับเหตุการณ์เหล่านั้นซึ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ และบ่อยใคร่จะชินชาทว่า กลับไม่ชิน จนกระทั่ง เรกาโด วิส ให้กำเนิดเคลที่ออกมา พร้อมทุกอย่างที่แปรเปลี่ยนไป' แม่ฮะ นี่น้อง...'' อุ้มเลยจ้ะเจ้าพี่ชาย '' แม่ไม่ดูหน้าน้องหน่อยหรือฮะ '' แม่ก็เห็นแล้วไงจ้ะ 'ในตอนนั้น แม้น้ำเสียงของหล่อนจะใสกังวานดูเหมือนขี้เล่น ทว่าในตากลับฝืน ราวกับรอยยิ้มนั้น มีไว้ต่อหน้าลูกได้อย่างเดียว เรกาโด เกรช นับครั้งอุ้มทารกผู้หญิงได้ ต่างกับครูซัสลิบที่เหมือนตั้งใจเลี้ยงมากกว่า เพราะคำสัญญาบางคำที่ค้ำใจ หล่อนมักจะเก็บมารำลึกทุกครั้งที่คิดถึง ราวกับถ้อยคำนั้นคือคำประกาศิต' ดูแลเด็กคนนี้ให้ดี ในอนาคตเขาจะเป็นคนเดียวที่ช่วยคุณได้ ถึงมันจะสาย แต่ผมเชื่อเขาจะทวงความยุติธรรมให้กับคุณ 'ของ... อังกีนาร์จ ออร์แกน ที่จำเป็นจะต้องแต่งงานใหม่ เพื่อให้แฟนเก่าผู้อาภัพอย่างหล่อนปลอดภัยและมีอนาคตแต่แล้ว ...เหตุการณ์คาดไม่ถึงกลับเกิดขึ้น ครานั้นพรากความศรัทธาของหล่อนไปโดยปริยาย รวมถึงการเอาใจใส่ต่อครูซัสด้วย สงครามกลางทะเลทราย ที่เหมือนจะเป็นฝ่ายถูกคุกคามอยู่ฝ่ายเดียว ด้วยฝีมือผู้มีอำนาจฝั่งใจกล

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 39 นัดเดียวจอด

    เรกาโดเดินหน้าตรงลงลิฟท์มายังชั้นใต้ดิน สายตาไม่วอกแวกไปไหน ในใจเด็ดเดี่ยวผสมความโกรธที่พลั้งปะทุออกตลบอบอวล มือขวาถือปืนที่ขึ้นนกเหลือแต่กดเรียบร้อยไว้ติ้ง!ก่อนฝีเท้าจะเลี้ยวมายังห้องๆหนึ่ง ในขณะเพื่อนอีกสี่ของเขาตามมาติดๆ เฉียดฉิวเพียงเศษเสี้ยวเวลาเดียวกับการได้เข้าลิฟท์มาด้วยกัน เลยต้องวิ่งลงบันไดกันขาลาก กลัวสูงสุดกับความคิดของเรกาโดยามนี้ ภาวนาอย่าให้จริงอย่างที่คิดไว้ แต่เหมือนจะสายเกินไป เมื่อเขาเดินมาถึงห้องติดฟิล์มหนา ที่มีเชลยคนนึงอาศัยอยู่ หล่อนนั่งหมดแรง และรีบกอดเข่าทันควัน เมื่อเห็นหน้าค่าตาผู้มาใหม่ ที่เดินอาดๆเข้ามา หน้าตาขึงขังเอาเรื่อง แถมยกกระบอกปืนชี้หน้า" คะคุณ ระเรกา..โด "เสียงร้องเรียกขาดๆหายๆ และแหบแห้งเต็มที เธอกลืนน้ำลายลงคอดังอึก ก่อนจะ...ปัง!ล้มลงไปต่อหน้าต่อตา เพียงกระสุนนัดเดียวที่ฝังกะโหลกแอด..." เห้ยยยย "" ไอ้ครูซ นั่นมึงทำอะไร "ท่ามกลางความตกตะลึงของคนที่เพิ่งจะมาใหม่ ทุกคนเบิกตาโพลง อ้าปากกว้าง และค้างอยู่ตรงนั้น ส่วนคนกระทำ ไม่สะท้กสะท้านอะไรทั้งสิ้น แถมยังเก็บปืนคาดเอวสอบ เพื่อล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง" ครับท่าน ..."จังหวะนั้นเว

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 38 จนวินาทีสุดท้าย

    " จับมือฉันให้แน่น "ราวกับพระมาโปรด เสมือนฉุดแขนเธอให้หลุดจากบ่วง แม้จะเป็นเพียงเสียงกระซิบ แต่สามารถสยบความอึดอัดในใจ​​ได้" วิ่ง! อย่าหยุด "และยามนี้ ต่อให้หาจุดหมายปลายทางไม่เจอ เธอก็ยังอบอุ่นใจ เรกาโดไม่มีโอกาสย้อนกลับ คิดจะขึ้นรถบึ่งออกมา ฟังเหมือนง่าย แต่ทำยาก บอดี้การ์ดนับสิบที่เห็นในทีแรกมีมาเพิ่ม กลุ่มนึงไล่ล่าเขา ส่วนอีกกลุ่มปิดบังทางเดินของรถ เขาดูหัวเสีย แต่กระนั้นก็กำข้อมือหญิงสาวไว้แน่น ไม่คิดจะปล่อย และหันมองกลับมาข้างหลังเป็นระยะๆ มองดูหน้าเธอ มองดูให้รู้ว่าเธอยังปลอดภัย..เอมิเลียน้ำตาคลอเบ้า ทัศนียภาพเบื้องหน้ามีเพียงแค่แผ่นหลังกว้างเท่านั้นที่เห็น ซึ่งสั่นคลอนพอๆกับเสียงเต้นของหัวใจหญิงสาวเริ่มเหนื่อย แทบจะหมดแรง เพราะก่อนหน้านี้ อาหารกับน้ำสักหยดยังไม่ตกถึงท้องแม้แต่น้อยในขณะบังคับเท้าต้องวิ่ง เธอบอกตัวเองด้วย จะอย่างไร ก็ห้ามละสายตาออกจากเขา...สายตาสีดำทมิฬดุจเหวลึก จ้องมองทางเบื้องหน้าควบคู่กับการใช้ความคิด ราวกับรู้สถานการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นเป็นอย่างไร(ข้างหลังมีรถ ตามมาเป็นโขยง)" กูรู้แล้ว ช่วยบอกทิศทางข้างหน้าหน่อย ไปไหนก็ได้ ที่ไม่ใช่ทางตัน "กระนั้

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 37 ศึกพ่อกับลูก

    ในช่วงเวลาเดียวกัน ขณะมาเฟียหนุ่มกำลังไล่ล่าแฟนเก่ามาสอบสวน และกำลังจะทำสำเร็จลุล่วง ขณะนั้นเอมิเลียเองก็กำลังวุ่นวายอยู่กับศพของแมวร่างไร้วิญญาณที่อุตส่าห์เดินเนิบนาบมาตายบนตักหล่อน หญิงสาวไม่รู้ภัยกำลังจะมาถึงตัว มัวเดินหุนหันมองหาเสียมหรือจอบ เตรียมจะขุดหลุมฝังแมวเองไม่คิดปริปากบอกใครสักคนใช่ว่าจะไม่มีบอดี้การ์ดบริเวณนั้น ทว่าเธอเลือกที่จะทำเพื่อมันคนเดียวเพียงลำพัง" ตรงไหนดีล่ะ ตรงนี้ล่ะกัน "เธอเลือกลักษณะดินร่วนที่ขุดง่ายและห่างไกลผู้คนแต่แล้ว...หลังจากขุดเสร็จ ลักษณะความกว้างพอดีกับตัวแมวได้ไม่นาน ร่างบางทั้งร่างถูกประกบหลังและอุ้มออกไป" อะ อื้อออ "ไม่ทันได้ฝั่งแมวด้วยซ้ำ เอมิเลียดิ้นสุดแรงเกิด ทั้งมือเกว่ง ขาไกว่ ก็ยังหลุดจากพันธการไม่ได้ คนร้ายมีแรงมากกว่าเธอ อีกทั้งขู่เสียงข้างกกหูไม่ต่างกับมัจจุราชกำลังดูดสูบวิญญาณ ลมหายใจของเธอร่อยเหลือน้อยเต็มที ด้วยผ้าสีขาวอาบยาสลบเรกาโดเดินไปเดินอยู่ในห้องแล็บที่ซ่อนอยู่ในโกดัง เมื่อปราศจากลูกน้องและสังคม เหลือเพียงแต่ตัวเขาแล้ว มันจึงง่ายต่อการแสดงออก บ่งบอกให้รู้ เขานั้นก็คือมนุษย์...ที่เสียใจและเจ็บเป็น อย่าพูดถึงความน้อยใจใน

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 36 เลือดพ่อ

    เรกาโดเดินทางถึงคฤหาสน์ใหญ่ตอนตีห้า การปรากฏตัวกะทันหันของเขา ทำลูกน้องสับปะหงก บ้างก็คอพับ รนรานต้อนรับกันพัลวัน" นายท่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ทำไมไม่บอก พวกผมจะได้ไปรับ "" บอกมึง กูก็ไม่ต้องทำมากินกันพอดี ไอ้ลูแคนกับโทมัสไปไหน "ฟึ่บ" โอะ "เสื้อโค้ทหนาใหญ่ถูกยิงไปพร้อมกับคำถาม ถึงบอดี้การ์ดเวรยามจะรับแทบไม่ทัน แต่คงไม่ใจหายเท่ากับการหาคำตอบ" หูตึง? "" เปล่าครับท่าน ผมเห็นออกไปข้างนอก "" ฟัค "" ผมจะโทรตามเดี๋ยวนี้เลยครับ"เพียงแค่กรามขบดังกรอด แยกเขี้ยวเตรียมเขมือบคนรับหน้า บอดี้การ์ดดวงซวยก็รีบหาโอกาสทันที มันถอยร่อนไปตั้งหลัก อย่าทันให้เจ้านายหงุดหงิดไปมากกว่านี้ เรกาโดเดินหัวเสียมายังห้องนอน เขาเก็บตัวอยู่ในนั้นจนถึงเช้า กระทั่งมีเสียงเคาะประตูจากลูกน้องคนสนิท" ฮึ กว่าจะโผล่กันมา พวกมึงต้องรอฤกษ์ก่อนสินะ "เขาเหน็บ หมุนเก้าอี้ไปทางตะวันดวงสีส้มที่กำลังทอแสง และเพิ่งโผล่พ้นขอบฟ้า" แหะๆ "ลูแคนกับโทมัสพากันยิ้มแฉ่งพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย พลางยกมือเกาหัว" ขอโทษครับนาย พวกผมเห็นนายไม่ติดต่อกลับมา ก็เลยคิดไปเองว่า นายคงจะพักผ่อนที่นั่นหลายวัน "มาเฟียหนุ่มลุกยืนเต็มความส

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 35 ฉันรักเธอ

    ขายาวก้าวสวบๆ รุดหน้าอย่างไม่รอใคร หลังลงจากรถ เรกาโดเปิดประตูคันสุดท้ายของขบวนอย่างรนราน เขารีบเดาะสลักผนึกกุญแจ ด้วยรหัสหลายหลักปึงๆเสียงเคาะของคนในนั้นทำเขาใจสั่น หงุดหงิดตัวเองที่ทิ้งเธอไว้แบบนี้ และนานเกินไปพาลเคืองเพื่อนๆ ที่ไม่รีบตัดบททำเวลาให้เขาเก็ก!ดวงตาดำทมิฬเบิกกว้างอย่างพอใจ ที่ไม่มีอุปสรรคต่อการกดรหัสให้หงุดหงิดอีกระลอก" เอมิเลีย เธอโอเคไหม? "" ฮึก! คุณครูซ!! "หมับวินาทีแรกเขาเห็นร่างบางนอนขดตัวอยู่ ก่อนจะผุดลุกถลาขึ้นมากอดคอเขาอย่างแรง การกระทำของเธอครั้งนี้ทำให้เขารู้สึกเกลียดตัวเองสูงสุด" ฮือๆๆ คุณไปไหนมาคะ "น้ำหูน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนั้นคือของจริง ซึ่งกลั่นออกมาจากความรู้สึกของเธอ หญิงสาวคงกลัวจนลืมไปแล้วหมดสิ้น การเข้าไปอยู่ในกล่องกะทัดรัดนั่น เป็นฝีมือใคร เรกาโดนึกแล้วหน้าสลด เลือกที่จะไม่ตอบอะไรก่อนในตอนนี้ เขายืนนิ่งปล่อยให้เธอกอดเสียให้พอ กระทั่งผละออกไปเอง" คุณไปไหนมาคะ "แล้วก็ยังจะถามคำถามเดิม ปราศจากการหาคำตอบว่าใครเป็นคนพาเธอมาขังไว้ เขามองหน้าตาไม่กระพริบ จ้องเข้าไปในดวงตาลึก เป็นฝ่ายดึงร่างบางเข้ามากอดใหม่ " ไปกันเถอะ "ถึงรู้ว่าเธอต้องงง เขาก็คง

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 34 ที่นี่ที่ไหน

    ร่างบางถูกอุ้มเข้ามาในกระโจม ก่อนค่อยๆวางลงอย่างเชื่องช้าเมื่อถึง เอมิเลียดูประหม่าอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่เคยคุ้นชินกับกิจกรรมแบบนี้ ยิ่งตั้งใจร่วมด้วยช่วยกันแล้ว ก็ยิ่งแล้วใหญ่ มือหนาถอยออกห่างจากแผ่นหลังเนียนขาว ก่อนลูบไล้ไปทั่วพวงแก้มใส ลามเรื่อยลงมายังซอกคอหอมกรุ่น แล้วจึงหยุดตรงเนินหน้าอก" อ๊าส์ "หญิงสาวแหงนหน้าซู้ดปาก ปล่อยกรอบหน้าสวยยับยู่ยี่ ยามถูกนิ้วร้ายเคล้าคลึงโอบเค้นก้อนเต้านั่น กับอีกข้างแตะเบาๆไปทั่วเนินเนื้ออวบอูม หญิงสาวตะปบมือสากเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูด พร้อมยกสะโพกหนี ทว่า ยิ่งย้าย เสมือนยิ่งแสดงความยั่วยวนต่อเขา เรกาโดยกยิ้ม กดข้อมือน้อยจมฟูก เลื่อนร่างหนาถึก ขึ้นคร่อมทาบทับเต็มตัว" อยู่เฉยๆ "กรอบหน้าแดงระเรื่อเกาะกุมไปทั่วพวงแก้ม คงหนีไม่พ้นเอมิเลีย ดวงตาหวานถูกบังคับให้หลับพริ้ม ยามหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตร โน้มลงมาใกล้ ใช้ความร้อนจากริมฝีปากบดขยี้ปากเธอ เบาบาง อ่อนโยน เสมือนสัมผัสปุยนุ่น ชายหนุ่มก้มมองใบหน้าเคลิบเคลิ้มของเธอในยามเผลอ ก่อนใช้โอกาสนี้ แหย่นิ้วร้ายถูไปมาตามรอยแยก" ไม่..ได้ไหมคะ" เธอยกกำปั้นทุบ เมื่อจุดนั้นคือแผลฉีกเก่าที่ยังไม่หายดี" ทำไม? "" ยะ

  • หัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )   บทที่ 33 ขออีกรอบนะ

    ข้างกระโจมเรียงรายหลายหลัง บริเวณกว้างรอบล้อมไปด้วยทะเลทราย นับว่าเป็นครั้งแรกที่แก็งค์อัลฟามาเหยียบที่นี่ และเป็นครั้งเลอค่าไม่เสียแรงที่ยอมเหนื่อยเพื่อได้ไต่เต้า พวกเขาทำสำเร็จ เพียงเพราะการต่อลองของเรกาโด แลกกับการอารักขาหัวโขนผู้ยิ่งใหญ่ใช่ เขาช่างเป็นผู้ที่เสียสละแน่นอนภายหลังของภารกิจพรรคพวกเขาต้องร่วมและมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย นั่นหมายถึงบ่อเกิดของการต้องประนีประนอม บ่อยครั้งที่ต้องเย็นกว่า เพื่อสยบร้อนให้มากที่สุด ยามเรกาโดกระฟัดกระเฟียด ดุจนิสัยหญิงมีประจำเดือนเป็นระลอกแบบไม่ดูเวล่ำเวลา หรือจะเรียกว่าสามวันดี สี่วันไข้ก็ยังได้ แลนิสัยเหล่านี้ มักจะทำงานใหญ่พังประจำ มีอยู่ครั้งหนึ่ง พรรคพวกนอกชายแดนแบบไม่สนิทเท่าไหร่นัก ทว่ายอมร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่มาด้วยกันจนงานสำเร็จ แม้ว่าเจตนาที่เข้ามาช่วยนั้นจะเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ทางธุรกิจทั้งหมด กระนั้นเรื่องแบบนี้ ขึ้นชื่อว่าวงการตลาดมืด หามีใครมาถือสากันไม่แต่แล้ว...กลับถูกยิงตายด้วยเงื้อมมือของเรกาโด เพียงแค่ถกเถียง และออกความเห็นไม่ตรงกัน ด้วยเรื่องไร้สาระแค่นั้นเปรียบเป็นอุทาหรณ์สอนใจทุกคนในทีมได้ดีเลยทีเดียว เหล่าเพื่อนสนิ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status