แรกรู้...รสสวิงตอนที่ 8

สาย ๆ วันรุ่งขึ้นพอว่างเราก็ส่งข้อความไปหาพี่นพถามถึงความรู้สึกที่ได้แอบฟังเรากับแฟนมีอะไรกัน

///เป็นไงบ้างพี่เมื่อคืน ฟังอยู่ตลอดเลยป่ะ///

////ฟังสิ ฟังจนเสร็จตามไปด้วยนั่นแหละ น้องเราโครตสุดยอดอ่ะ///

///นี่หนูควรดีใจใช่ป่าว จะถือว่าเป็นคำชมจากพี่ชายก็แล้วกันนะ///

และนี่ก็เป็นอีกประสบการณ์ที่เรายังคงจำมันได้ดีกับการโชว์เสียวให้พี่นพฟัง และเป็นจุดเริ่มต้นของอีกตัวตนที่เราเองก็ไม่เคยคิดว่าะได้ปลดปล่อยมันออกมาจนกระทั่งได้เจอกับพี่แทน ผู้ชายที่จะเข้ามาเป็นโลกใบใหม่ของเราในเวลาต่อมา….

อารัมภบทมาซะนานมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะว่ากรีนกับพี่แทนเราเจอกันได้ยังไง อย่างที่บอกค่ะว่าเราทำงานในนิคมอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง หน้าที่การงานก็ถือว่าดี มีวันหยุดทุกเสาร์อาทิตย์ แล้วก็เป็นคนชอบเที่ยวคนเดียวแบบที่คนสมัยนี้นิยมกัน อุปกรณ์ถ่ายภาพเรามีครบ รวมถึงอุปกรณ์ในการตั้งแคมป์ แต่ถ้าขี้เกียจขับรถเราก็จะไปนอนลานกางเต็นท์ที่มีอุปกรณ์ให้เช่า

 กรีนชอบเวลาที่ตื่นขึ้นมาแล้วได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติหรืออยู่ในที่ใหม่ ๆ ที่ตัวเองไม่ค้นเคย ไม่แน่นะถ้าคุณมาสายแคมป์แบบเรา ๆ อาจจะเคยเจอกันมาบ้างแล้วก็ได้ ยิ่งแถวเขาใหญ่ หรือระยองเราจะไปบ่อยมาก

จะด้วยความบังเอิญ โชคชะตา หรือผีผลัก ก็ไม่รู้ เพราะพี่แทนเองก็ทำงานอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมเดียวกับเรา แล้วก็มีไลฟ์สไตล์ที่ค่อนข้างจะเหมือนกันเลยก็ว่าได้ แล้ววันหนึ่ง F******k ก็พาเราสองคนมาเจอกัน โดยพี่แทนเป็นคนแอดมาหาเราก่อน กรีนเข้าไปดูโปรไฟล์พี่เขาแล้วก็รับเป็นเพื่อน ก่อนที่เราทั้งคู่จะเริ่มต้นสานสัมพันธ์กันโดยเริ่มจากการเป็นพี่น้องเพราะตอนนั้นเราอายุ 24 ส่วนพี่แทน 32

สำหรับเราตั้งแต่เลิกกับกันต์เราก็เรียนจบออกมาด้วยสถานะโสด ถึงจะมีหนุ่ม ๆ ในที่ทำงานมาตามจีบบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจ ส่วนเรื่องอารมณ์ทางเพศมันก็มีบ้างเป็นธรรมดาเราก็ช่วยตัวเองไป ซึ่งส่วนใหญ่เรามักจะเข้าไปอ่านเรื่องเสียวในเว็บไม่ก็ดูพวกคลิปหลุดเสียงไทยหรือหนัง AV แปลไทยแบบที่เราชอบนั่นล่ะ

เรากับพี่แทนคุยกันทางแชตได้ประมาณเดือนกว่าจนคิดว่าผู้ชายคนนี้ไว้ใจได้เเพราะเขาก็เปิดเผยตัวตัวตนให้เห็นว่าเป็นใครทำงานที่ไหน รวมถึงมีตำแหน่งอะไร แต่มันก็มีตัวตนอีกด้านที่เราไม่คิดว่าพี่แทนจะซ่อนมันเอาไว้ภายใต้ความเป็นหนุ่มอารมณ์ดีที่ชอบขับรถเที่ยว

แล้ววันที่เรากับพี่แทนได้เจอกันก็มาถึง

///กรีนเสาร์นี้พี่จะไปกางเต็นท์แถวสัตหีบ ไปด้วยกันมั้ย แต่ถ้าไม่ไว้ใจพี่ก็ไม่เป็นไรนะ/// พี่แทนส่งข้อความมาชวน เอาจริงๆ พี่เขาก็คุยกับเราแบบมาจีบนั่นแหละ แล้วเราเองก็แอบมีใจให้พี่แทนอยู่ด้วย เราใช้เวลาคิดไม่นานก็ตอบตกลงไป

///กรีนไม่ติดนะคะพี่ เรื่องไว้ใจนี่ไว้ใจอยู่แล้ว แต่พรุ่งนี้เรามาเจอกันก่อนดีมั้ย อยู่ใกล้กันแค่นี้แต่ไม่เคยได้มานั่งกินกาแฟด้วยกันเลย อีกอย่างกรีนจะได้ถ่ายรูปพี่เอาไว้ให้เพื่อนที่เป็นตำรวจดูด้วย ฮ่า ๆ ๆ ///

///โห ส่ง F******k พี่ไปให้เขาเลยก็ได้นะ ตามมาถึงโต๊ะทำงานพี่ได้เลย อีกอย่างพี่ไม่ชอบฝืนใจใครครับ สบายใจได้///

///งั้นพรุ่งนี้เราเจอกันที่ร้านกาแฟตรงข้ามทางเข้านิคมฯ นะคะ ประมาณหกโมงเย็นแล้วกัน จะได้คุยเรื่องทริปด้วยว่าต้องเตรียมอะไรไปบ้าง คือไปวันเสาร์เช้า ไปค้างคืนหนึ่ง แล้วกลับบ่าย ๆ วันอาทิตย์ป่าวคะ เพราะวันจันทร์ทำงาน///

///ใช่ครับ รายละเอียดเดี๋ยวเรามาบรีฟกันอีกทีตอนเจอกันก็ได้ ตื่นเต้นนะเนี่ย จะได้เจอน้องกรีนซะที///

///กรีนมีความลับจะบอก ก่อนเจอกันด้วย///

///อะไรเหรอครับ ลุ้น ๆ///

///กรีนเป็นสาวสองแปลงเพศ ฮ่า ๆ ๆ ///

///โอ๊ยยยยย เชื่อก็บ้าแระ เปลี่ยนมุกครับ ใช่กับพี่ไม่ได้ เอาไว้พรุ่งนี้เอกันครับ พี่เข้าไปคุยงานกับหัวหน้าก่อน///

///ตามนั้นค่ะ กรีนเองก็ต้องเคลียร์งานเหมือนกัน จะสิ้นเดือนละ ปิดงบอยู่เนี่ย///

เย็นวันต่อมา….

พอถึงเวลานัดจริง ๆ เราอดตื่นเต้นไม่ได้ อารมณ์ประมาณว่ากำลังจะไปเดตครั้งแรกก็คงไม่ผิด เพราะถึงพี่แทนจะไม่ได้บอกว่าจีบเราหรือขอเราเป็นแฟน แต่การพูดคุยทั้งหมดนับตั้งแต่วันแรกมันก็คือการจีบกันดี ๆ นี่เอง แต่เราขอข้ามไปละกันเดี๋ยวมันจะยืดเยื้อน่ารำคาญ 

แม้ว่าสมัยนี้การแชตคุยกันมันก็ไม่ต่างจากการเจอหน้ากันจริง ๆ มากนักแต่พอถึงเวลาเราก็เกิดประหม่าขึ้นมาซะอย่างนั้น ก่อนออกากออฟฟิศได้ทั้งเติมหน้า เช็คเสื้อผ้าหน้าผม จนเพื่อนในแผนกพากันแซวว่าจะได้ไปเจอพระเอกทั้งทีทำสวยใหญ่เชียวนะ

กรีนมาถึงร้านกาแฟก็เจอผู้ชายคนหนึ่งที่น่าจะเป็นพี่แทนนั่งรออยู่แล้ว บอกเลยว่าผู้ชายในฝันชัด ๆ หนุ่มผมยาวกับเสื้อยืดกางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบสีขาวตรงหน้าทำเอาเราถึงกับเผลอจ้องหน้า เพราะตัวจริงที่ไม่ต้องพึ่งฟิลเตอร์ของพี่แทนนั้นดูดีเอามาก ๆ 

พี่แทนยืนขึ้นผายมือเป็นการเชื้อเชิญให้เรานั่ง นี่ถ้าพี่แกเดินมาลากเก้าอี้ให้เรานั่งนะมันเป็นฉากในซีรีย์เกาหลีชัด ๆ แล้วบทสนทนาครั้งแรกของเรากับพี่แทนในโลกจริง ๆ ที่ไม่ใช่การแชตผ่านโลกออนไลน์ก็เริ่มขึ้นในตอนนี้เอง…

เช้าวันเสาร์…

กรีนมาถึงร้านกาแฟก็เจอผู้ชายคนหนึ่งที่น่าจะเป็นพี่แทนนั่งรออยู่แล้ว บอกเลยว่าผู้ชายในฝันชัด ๆ หนุ่มผมยาวกับเสื้อยืดกางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบสีขาวตรงหน้าทำเอาเราถึงกับเผลอจ้องหน้า เพราะตัวจริงที่ไม่ต้องพึ่งฟิลเตอร์ของพี่แทนนั้นดูดีเอามาก ๆ 

พี่แทนยืนขึ้นผายมือเป็นการเชื้อเชิญให้เรานั่ง นี่ถ้าพี่แกเดินมาลากเก้าอี้ให้เรานั่งนะมันเป็นฉากในซีรีย์เกาหลีชัด ๆ แล้วบทสนทนาครั้งแรกของเรากับพี่แทนในโลกริง ๆ ที่ไม่ใช่การแชตผ่านโลกออนไลน์ก็เริ่มขึ้นในตอนนี้เอง…

“ได้เจอกันซะทีนะครับ แปลกดีเนอะ เราสองคนทำงานใกล้ ๆ กันเองแต่ก็เพิ่งได้มาเจอกัน”

“พี่แทนเชื่อเรื่องจังหวะชีวิตมั้ยล่ะคะ ก่อนหน้านี้มันอาจจะยังไม่ถึงเวลาไง แล้วนี่คิดยังไงถึงกล้าชวนกรีนไปเที่ยวคะ เค้าเป็นสาวเป็นนางมาชวนกันดื้อ ๆ ซะอย่างนั้น แต่ไอ้เราก็ใจง่ายยอมไปด้วยอีก ฮ่า ๆ ๆ” 

“กรีนดูร่าเริงมากเลยนะครับ คิดว่าเจอตัวจริงสาวบัญชีแล้วจะต้องแบบเครียด ๆ ไรงี้ พี่เลยหายเกร็งไปด้วย อ้อ ลืมชม กรีนดูดีกว่าที่พี่จินตนาการเอาไว้อีกนะครับ”

“พี่แทนก็ด้วยค่ะ นึกว่าผู้จัดการฝ่ายผลิตจะต้องแบบหน้าเครียด แต่งตัวเนี้ยบอะไรแบบนี้ นี่มาแบบวัยรุ่นมาก”

“พอ ๆ พี่ว่าเราเลิกอวยกันเองดีกว่า ร้านนี้สลัดอร่อยนะครับ เคยลองยัง”

“เมนูโปรดกรีนเลยค่ะ กินอาทิตย์ละสามวันได้มั้ง แต่ส่วนใหญ่คือสั่งไรเดอร์ให้เอาไปส่ง”

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปสั่งกาแฟกับสลัด กรีนเอาเป็นชาเขียวปั่นใช้ป่าวครับ เห็นตอนคุยแชตบอกว่าชอบ”

“จำได้ด้วย เอาตามนั้นเลยค่ะ อ้อ ๆ แต่สลัดกรีนขอไม่เอาองุ่นนะคะ ไม่ชอบเท่าไหร่”

แล้วพี่แทนก็ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเดินไปสั่งสลัดกับเครื่องดื่มที่เคาน์เตอร์พร้อมจ่ายเงินให้เสร็จสรรพ พอมาถึงก็บอกว่ามื้อนี้พี่เขาเลี้ยงเอง ในโอกาสที่ได้เจอตัวจริงกัน แล้วเราก็คุยเรื่องไปเที่ยวกันต่อระหว่างรออาหาร