รักของปรายลดา

รักของปรายลดา

last updateLast Updated : 2025-04-30
By:  พ่รรณพสาUpdated just now
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
67Chapters
81views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม? แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน

View More

Chapter 1

ลูกสาวคนเล็ก

Twenty-six-year-old Leon Wolf was a married man whose notorious reputation was well-known across Springfield City. He lived with his wife's family—the Mansons—and was treated as an indentured servant during his three-year marriage. Dignity was a foreign concept to him, but he endured all the humiliation in silence and never once spoke up in protest.

For the past three years, he worked tirelessly like a horse in the Mansons' company every single day, yet his salary had to be handed over to his wife Marilyn, whom he couldn't even get close to.

By the time he came home at night, he had to do laundry, mop, cook, and various other household chores. Still, he worked diligently without complaining.

He believed that by doing all this, he could prove his worth to his wife and convince her to stay with him until they grew old. But what he received in return was a cruel blow—a baby!

His wife, with whom he had never even slept, was pregnant, and he was about to become a father!

But would anyone consider that good news?

"Is it so difficult for you to wash the clothes properly or mop the floor well, Leon? You're useless! Can't you do anything right? Why should we keep you here when even a dog would do better than you?"

...

The harsh words came from Leon's mother-in-law, Helen Manson. She pointed a finger in his face and lashed out angrily.

Leon looked up, his eyes bloodshot with anger.

"Helen!" Leon gritted his teeth and hissed.

"Don't address me by my first name. You're not worthy of calling me that!"

Helen expressed her disgust and contempt.

Leon remained silent and refrained from responding.

Three years ago, he happened to come across the patriarch of the Mansons when the latter suddenly fell ill.

Elder Manson, as he was known, had to be carried to the hospital on Leon's back for about eight miles. The old man received timely treatment and was saved thanks to Leon's kindness.

Elder Manson, feeling indebted, decided to repay the favor by marrying off his granddaughter, Marilyn, to Leon. The rest of the family opposed it, but the old man turned a deaf ear to their objections.

Since then, Leon had been living with the Mansons for three years.

Three years!

Even the most cold-hearted person would have warmed up to someone in that span of time, but the bitter mother-daughter duo made it impossible!

Marilyn and her family looked down on him from the depths of their hearts simply because he was an orphan with no prospects or family background.

Despite his best efforts, Marilyn and the others continued to criticize, hit, and berate him at every turn.

Elder Manson was the only person in the entire family who treated him well.

When Elder Manson was around to protect him, his mother-in-law Helen managed to restrain herself—but only to a certain extent.

Since Elder Manson passed away from illness a month ago, Helen and everyone else had practically intensified their efforts to drive him away.

He had become an unwanted presence in the family and spent his days being treated worse than a dog...

The room door swung open, and Marilyn walked in, reeking of alcohol. Clad in fashionable clothes and black silk stockings, her alluring stride and seductively blushing face were irresistible to almost every man.

Seeing her return, Leon looked up at her and felt a surge of pain in his aching heart. He couldn't fathom how she could bring herself to go out for drinks, even when she was pregnant!

Leon's first instinct was to go and support her, but Marilyn immediately pushed him away.

"Hands off me! Pack up your stuff right now and get the hell out of here. We're getting a divorce at the Civil Records Office tomorrow!"

"What! Why?!"

At that moment, Helen showed up and started cursing at Leon as soon as she saw him standing there in a daze.

"What are you doing, Leon? Bring a basin of water and start washing Lulu's feet!"

Helen walked over to Marilyn with a doting expression on her face. She gently held the woman's hand and asked with concern, "Why are you drinking so much alcohol? It's not good for the baby. You've put in so much effort to finally get pregnant with Brody's son, so you mustn't let anything happen to him."

She was already looking forward to having a grandson, even though the baby's due date was still months away. Only a boy would give her daughter a chance to become Brody's wife. The only reason she kept Leon around was that she was unsure about the baby's gender—after all, someone needed to take care of her daughter, and hiring a babysitter would cost extra money.

"Don't bother washing my feet! I've suffered enough from your uselessness for the past three years, Leon! Let's get divorced tomorrow!"

Marilyn looked at Leon with a cold, arrogant, and contemptuous expression.

Leon immediately felt as if his heart had been pierced by thousands of arrows. He knew he wasn't worthy of Marilyn, yet he continued to work hard and endure everything for three years, hoping to earn her approval.

Little did he know that, in exchange for all his hard work, he would receive a request for divorce!

"You're right!" Helen realized it too. "After all, we have Brody's child now, and it would tarnish our reputation if people found out he's still living with us."

"I'm tired. Could you walk me to my room so I can rest? The sight of this idiot disgusts me!"

Marilyn tenderly stroked her stomach, worrying about whether other women around Brody would try to interfere with them once her belly grew larger. As Helen helped Marilyn into the room, she took a jab at Leon, "Why are you still here? Do you plan to stick around and take care of a baby that isn't even yours?"

In that split second, humiliation, anger, and a myriad of other negative emotions overwhelmed Leon's heart. He felt like an abandoned stray, ruthlessly chased away from its home. All his belongings from the three years of marriage—including his ID card—were thrown into the trash can. Leon's strongest emotion at that moment was bitter disappointment.

He was homeless.

In those three years, his earnings from work were handed over in full to his mother-in-law, and he wasn't given a single cent. He was no different from a wild dog.

Leon wandered the streets and ended up at a cemetery, where he felt the cold air in the darkness.

He stood before a tombstone, his expression lonely and his eyes wide, but not a single tear fell.

He didn't know whether to feel anger, despair, or disappointment.

Silently, he looked at the tombstone of the late Elder Manson, the only person who had protected him and cared for him during those three years. After being kicked out of the house, Leon felt compelled to pay his respects to the old man one last time.

Although he intended to pay his respects, he had no money on him and couldn't even afford to buy the cheapest flowers.

"Thank you for taking care of me during these three years, Sir...

"Tomorrow, I'm going to divorce Marilyn...

"I failed to live up to your expectations..."

Leon's eyes were red. He knelt in the dark of the night and bowed repeatedly before Elder Manson's tombstone. It was difficult to put the bitterness and sadness in his heart into words.

After paying his respects, he picked up a pendant, held it in his hand, and sat blankly on the ground with his back against the tombstone.

Unbeknownst to Leon, the pendant seemed to emit a soft white light, as if it could sense the anger and humiliation within him...
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

No Comments
67 Chapters
ลูกสาวคนเล็ก
แม่ขาปรายทำรายละเอียดค่าใช้จ่ายแล้วนะคะ วางไว้ที่โต๊ะทำงานของพ่อ ปรายขอเก็บของต่อก่อนนะคะแม่ปรายลดา วงษ์นรา หรือปราย วางรายละเอียดค่าใช้จ่ายหอพักไว้ที่โต๊ะทำงานของพ่อเธอ หญิงสาวเป็นบุตรสาวคนเล็กของ บ้านไร่วงษ์นรา พี่สาวของเธอ ปรานลดา วงษ์นรา เรียนจบทำงานเป็นครูโรงเรียนเอกชนที่กรุงเทพฯ และสอบบรรจุได้ที่ภาคใต้ ทำให้ปรายลดาที่กำลังเรียนปีสุดท้าย ต้องหาห้องพักใหม่ ให้ใกล้มหาวิทยาลัยที่สุด พ่อกับแม่เธอไม่อยากให้พักคนเดียว อยากให้ไปอยู่บ้านคนรู้จัก นี่คือปัญหาของเธอ กลางเทอมแบบนี้จะหาหอพักที่ไหน เพราะแถวมหาวิทยาลัย หอพักดีๆ และปลอดภัย หายากมาก เธอไม่อยากไปอยู่บ้านหลังนั้น ที่พ่อกับแม่แนะนำถึงแม้ว่าจะเป็นเพื่อนเก่าของพ่อกับแม่ก็ตามเธอต้องหาหอพักใหม่ที่ใกล้มหาวิทยาลัย ที่ปลอดภัยที่สุด ทั้งๆ ที่เก่าก็ปลอดภัยมากเสียแต่ว่า อยู่ห่างจากมหาวิทยาลัย สมัยก่อนยังได้อาศัยรถของพี่สาวไปเรียน ปราณลดา แวะส่งเธอที่หน้ามหาวิทยาลัยก่อนไปสอนหนังสือทุกวัน เพราะยังไงก็ต้องผ่านมหาวิทยาลัยของเธออยู่แล้วปรายลดา เป็นเด็กสาวหน้าตาดีทีเดียวการันตีด้วยตำแหน่ง ดาวมหาวิทยาลัย ด้วยส่วนสูง 175 จมูกโด่ง ตาคม ตาดำมาก รูปร
last updateLast Updated : 2025-04-16
Read more
ถูกปฏิเสธ ตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้า
ทำไมต้องให้อภิสิทธิ์เด็กนั่นขนาดนั้นด้วยครับแม่ ญาติก็ไม่ใช่ ไม่น่าไว้ใจเลย ไม่รู้นิสัยใจคอเป็นยังไง ยิ่งเป็นเด็กต่างจังหวัดแบบนี้ แม่ไว้ใจเขาเหรอครับ ผมบอกไว้ก่อนนะครับผม ไม่อยากให้ใครที่ไม่ใช่ญาติ เข้ามาวุ่นวายในบ้านเราตะวัน ว่องไววิทย์ บุตรชายคนโตของบ้านหลังนี้ เขารูปร่างสูงใหญ่เหมือนบิดา หน้าตาเคร่งขรึมอยู่ตลอดเวลา เพื่อนๆ เขาชอบเรียกเขาว่าเสือยิ้มยาก ด้วยว่าเขาต้องรับผิดชอบกิจการของบิดาที่ด่วนเสียชีวิตไป เขาทำงานช่วยที่บ้านตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ พ่อเขาเสียชีวิตเพราะป่วยด้วยโรคร้าย เจอทั้งเสือ สิงห์ กระทิง แรด ในการทำงาน คู่แข่งทางการค้า ทำให้เขาระมัดระวังตัวในเรื่องของการคบคน เขาต้องบริหารพนักงานมากมาย และไม่เคยไว้ใจใคร ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย เขาเจอคนมากหลายรูปแบบ โดยเฉพาะกับผู้หญิง เขาเจ็บมามากมีผู้หญิงเพียงแค่ 2 คน เท่านั้นที่เขารักและไว้ใจ คือนางดุจเดือน แม่ของเขา และกานดารา น้องสาวของเขา กานดาราไม่ค่อยแข็งแรง ร่างกายอ่อนแอ อาจเป็นเพราะตอนที่แม่เขาท้องน้องสาวเขา เป็นช่วงที่มีปัญหาเรื่องธุรกิจ ฐานะทางบ้านเขาช่วงนั้นเรียกว่าแย่ทีเดียว เขายังจำได้ แต่ได้เพื่อนของพ่อยื่นมือเข้ามาช่วย
last updateLast Updated : 2025-04-16
Read more
เด็กส่งผัก ผลไม้ปลอดสาร
ปรายลดา กดออดหน้าประตูบ้านหลังใหญ่ หลังนี้แน่นอน ตามที่แม่ให้ที่อยู่มา ก่อนเข้ามาเธอก็โทรมาแล้ว บ้านอย่างกับวัง คงรวยน่าดู หญิงสาวขนสัมภาระมาเต็มรถ มีแต่ของฝากทั้งนั้น พ่อให้รถกะบะมาสด้าคันเล็กมาให้เธอใช้ เธอขอคันนี้มาเพราะคันเล็กดี ขับในเมืองใหญ่สะดวกหลายอย่าง ขับง่าย หาที่จอดง่าย พ่อกับแม่ไม่ยอมให้ใช้มอเตอร์ไซค์ ก็ดีเหมือนกันเธอจะได้ใส่สินค้าที่เธอขายไปส่งไปรษณีย์ หรือติดรถไปเผื่อมีลูกค้าใกล้ๆถึงแม่ว่าบ้านเธอจะค่อนข้างมีเงิน แต่หญิงสาวชอบที่ขายของ เธอขายโน้น นี่ นั่น หลายอย่าง ทำให้เธอมีเงินเก็บส่วนตัวพอสมควร เงินเดือนที่พ่อกับแม่ให้ก็อีกส่วน ใช้เงินที่หามาได้เองโคตรภูมิใจ บางทีเธอคิดว่า เรียนจบถ้ายังไม่มีงานทำ เธอก็จะยึดอาชีพนี้ไปเรื่อย ๆสวัสดีค่ะลุง หนูปรายลดาค่ะ ที่โทรถามทางเมื่อกี้ค่ะ หญิงสาวยกมือไหว้ชายสูงวัย ลุงน่าจะเป็นพ่อบ้าน แต่เอาจริง ๆ ไม่ว่าเธอจะเจอใครก็ตามก็ยกมือไหว้ตลอด ไหว้สวยด้วยสวัสดีครับคุณปรายลดา เชิญครับ ๆ คุณผู้หญิงรออยู่ข้างในครับ โอ้โห...ผลไม้เต็มรถเลยขอบคุณมากค่ะลุง ปรายขับเข้าไปเลยนะคะ หญิงสาวขับรถเข้าไปจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ ยิ่งเข้ามาใกล้ยิ่งใหญ่โต ไม่น่
last updateLast Updated : 2025-04-16
Read more
เป็นห่วงน้อง
ฮัลโหล....ปราย กานมาแล้ว อยู่หน้าหอ ลงมารับที กานดาราตื่นเต้นไม่หาย ระหว่างทางที่มาหอปรายลดา พี่ชายเธอมีท่าทีผ่อนคลายมาก ไม่เคร่งขรึมเหมือนเมื่อก่อนไม่ถึง 5 นาทีหญิงสาวก็ลงมารับสองพี่น้อง เธอยกมือไหว้ชายหนุ่ม ยิ้มให้เขาเล็กน้อย เย้...ดีใจจังเลย ปรายมีเพื่อนมาหาในรอบ 3 ปี มาๆ ปรายช่วยถือ หญิงสาวพาสองพี่น้องขึ้นไปที่ห้องพักของเธอ กว่าจะขึ้นไปถึงห้องปรายลดา ก็ผ่านหลายด่านเหมือนกัน เพราะต้องใช้คีย์การ์ด คนที่พักอยู่ข้างในหอเท่านั้นถึงจะเข้ามาได้ คนที่พักที่นี่ส่วนมากจะเป็นคนทำงาน วัยรุ่นไม่ค่อยมีผู้หญิงคนนี้ไม่แต่งหน้าก็ยังดูดี คงไม่คิดว่าเขาจะมาส่งกานดารา เลยไม่ได้เตรียมตัว เท่าที่เขาดูห้องก็ถือว่ากว้างมาก เหมือนคอนโดเล็กๆ มีสองห้องนอน ห้องรับแขก ห้องน้ำในตัว มีครัวเล็กๆ ให้ทำอาหารกินได้ เขาดูแล้วก็ปลอดภัยดี สะดวกสบายทุกอย่าง ถึงว่าหญิงสาวถึงไม่อยากไปอยู่ที่อื่น ร้านสะดวกซื้อข้างล่างก็มี ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าซอยมามีตลาดสด ตลาดโต้รุ่งด้วยพี่ตะวันนั่งพักก่อนนะคะ ตามสบายเลย ห้องน้ำอยู่ด้านโน้น เดี๋ยวปรายพากานไปดูห้องแป๊ปค่ะ สำรวจได้เลย รับรองว่าปลอดภัยค่ะ เธอบอกเขาพร้อมพากานดาราไปดูห้องพัก
last updateLast Updated : 2025-04-16
Read more
สอบใกล้เสร็จแล้ว
กานดาราสังเกตุว่า วันนี้พี่ชายของเธอมีท่าทีผ่อนคลายมาก เธอแอบสำรวจและสังเกตุพี่ชายเธอเงียบ ๆ ระหว่างนั่งกินข้าวเย็นด้วยกัน นางดุจเดือนชอบทำอาหารกินเอง ลูกชายกับลูกสาวนางติดรสมือทำกับข้าวของนางมาก ทำอะไรก็อร่อยทุกอย่าง และทำได้หลากหลายเมนู ลูกชายนางแทบจะไม่ออกไปกินอาหารนอกบ้านเลยแม่ครับสิ้นเดือนนี้ไปนครนายกกันไหมครับ เผื่อแม่อยากไปเยี่ยมเพื่อนเก่า ผมก็อยากไปพักผ่อนเหมือนกัน พอดีกับที่ยายกานสอบเสร็จ แม่กับน้องจะได้ไปเปิดหูเปิดตา แม่ว่ายังไงครับ เขาพูดไปกินข้าวไปด้วยท่าทางสบายๆ ท่าทางแบบนี้นางดุจเดือนไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก ปกติเขาจะนิ่งและเงียบขรึมอยู่ตลอดเวลาก็ดีนะลูก แม่ได้หมดไปบ้านหนูปรายใช่ไหม ดีเหมือนกันนะ หลายปีมากแล้วตั้งแต่พ่อไม่อยู่ แม่ก็ไม่ได้เจอน้าทั้งสองเลย ไปเมื่อไหร่ก็บอกแม่อีกทีนะ นางดุจเดือนตามใจลูกอยุ่แล้ว นางรู้สึกว่าลูกชาย ไม่ค่อยเคร่งเครียด ดูเขานิ่งๆ นางดีใจกับลูกชายที่เขาเปลี่ยนไป และยิ่งกว่านั้นลูกสาวของนางมีความสุข สดใส ร่าเริง แค่นี้คนเป็นแม่ก็ดีใจ มีความสุขมากแล้ว นางรู้สึกยินดีที่เด็กสาวอย่างปรายลดา เขามามีบทบาทในบ้านของนาง ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างจริ
last updateLast Updated : 2025-04-16
Read more
ครอบครัว
แม่เดี๋ยวพ่อจะเข้าไปในเมืองสักหน่อย วันนี้แม่ออกไปร้านวัสดุก่อสร้างไหม พ่อจะไปดูส้มโอพันธุ์ใหม่ที่บ้านประธานเกษตรเขาสักหน่อย ถ้าแม่เข้าเมืองก็ไปด้วยกันเลย นายอลงกต วงษ์นรา ร้องเรียกบอกภรรยา เขาเป็นคนพื้นเพเป็นคนจังหวัดนี้ ครอบครัวเขาทำเกษตรมาตลอด และแน่นอนต้องเป็นเกษตรอินทรีย์เท่านั้น พืชผักผลไม้ที่ไร่เขา โรงแรม รีสอร์ทต่างๆ ล้วนรับผักผลไม้จากไร่ของเขา แค่นี้ก็แทบจะทำไม่ทัน แต่เขาก็ไม่หยุดพัฒนา เขาเป็นคนใจเย็น รอบคอบ เขาวางรากฐานให้ลูกๆ ทั้งสองคน ถ้าเขากับภรรยาเสียชีวิตไป ลูกๆ เขาก็ไม่อดตาย แต่ลูกเขาต้องสานต่องานของเขา ไม่ใช่นั่งกินนอนกิน แบบนั้นหมดแน่ๆ จริงๆ เขาอยากได้ลูกชาย แต่ก็ไม่ได้กลายเป็นได้ลูกสาวสองคน แต่ลูกสาวก็ไม่เคยทำให้เขาผิดหวัง ปราณลดาลูกสาวคนโตสอบบรรจุเป็นข้าราชครู ส่วนลูกสาวคนเล็กคือปรายลดา กำลังเรียนวนศาสตร์ปีสุดท้าย ถึงเขาจะทำไร่ ทำสวนแต่ครอบครัวเป็นปึกแผ่น ถ้าลูกเขาขี้เกียจจริงๆ แต่ไม่ใช่จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ก็ยังสามารถอยู่ได้อย่างสบายๆไปค่ะ วันนี้แม่จะแวะไปดูที่ทำร้านกาแฟด้วย เห็นว่าเจ้าของที่เขาจะขายด่วน บอกว่าร้อนเงิน พ่อไปดูกับแม่ไหม อาจเป็นช่วงบ่ายๆ ช่วงเช้าแม่จะเ
last updateLast Updated : 2025-04-17
Read more
สอบเสร็จแล้วจ้า เตรียมตัวกลับบ้าน
ฮัลโหล...ปราย พี่ปราณเองนะ เป็นยังไงบ้าง สอบเสร็จรึยัง เมื่อไหร่กลับบ้าน คุยกับพ่อแม่เรื่องหอพักรึยังสบายดีค่ะพี่ปราณ แหม…มาเป็นชุดเลยนะคะ ปรายกำลังสอบค่ะ คิดว่าสอบเสร็จแล้วก็จะขนของบางส่วนกลับบ้านเลย ปรายคิดว่าปรายจะอยู่ที่เดิมค่ะพี่ปราณ ไม่อยากย้าย ขี้เกียจ และจะไม่ไปอยู่บ้านคุณป้าดุจเดือนด้วย อยู่ที่เดิมก็สะดวกดี เพราะอีกไม่นานปรายก็จะฝึกงานแล้ว อดทนเอาอีกนิด กลับไปบ้านครั้งนี้จะไปคุยกับพ่อแม่เรื่องหอพักค่ะพี่ปราณช่วยปรายด้วยนะคะ ปรายขี้เกียจย้ายของ และบ้านป้าดุจเดือนก็ไกลจากมหาวิทยาลัยปรายมากด้วย เดินทางลำบากกว่าเดิม มันไม่อิสระเหมือนอยู่หอเดิมเรานะคะพี่ปราณ ปรายก็งง กับพ่อแม่ พี่ปราณกับปรายอยู่มาตั้งนานไม่เห็นเคยว่าอะไร ปรายก็ไม่ใช่คนเกเร อยู่ๆ นึกอยากให้ไปอยู่กับคนอื่น ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้คุ้นเคยกับเขา แล้วปรายก็ไปเห็นบ้านเขามาแล้วนะคะ ปรายไม่อยากไปอยู่อีกหน่อยปรายก็ต้องไปฝึกงานตั้งหลายเดือน ไม่อยากเอาข้าวของเครื่องใช้ไปทิ้งไว้บ้านเขา อยู่หอนี่ปรายจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ สะดวกสบายทุกอย่าง นะคะพี่ปราณ ช่วยพูดให้พ่อกับแม่ยอมให้ปรายอยู่ที่หอพักนี้เหมือนเดิมทีนะคะ หญิงสาวอ้อนพี่สา
last updateLast Updated : 2025-04-17
Read more
เห็นหน้าเครียดๆนิ่งๆก็ใจดีอยู่นะ
เช้านี้เวลาเจ็ดโมงกว่าๆ ที่โต๊ะอาหารบ้าน ว่องไววิทย์ ทุกคนทานอาหารกันพร้อมหน้าน้องกาน สอบเสร็จแล้วใช่ไหม เป็นยังไงบ้าง คิดว่าผ่านฉลุยไหมสบายค่ะพี่ตะวัน เทอมนี้สบายมากเลย เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง มาจ่อรออยู่แล้วค่ะ กานดาราตอบพี่ชาย และยิ้มอย่างมีความสุข เธอทำได้แล้ว หญิงสาวมั่นใจในตัวเอง เรื่องเรียนเธอไม่เคยทำให้ที่บ้านผิดหวังพี่ดีใจด้วยนะ แล้วเรื่องฝึกงาน ได้ติดต่อไว้บ้างหรือยัง หรือจะฝึกที่บริษัทฯ เราคะ....พี่ตะวันว่าไงนะคะ กานดาราถามย้ำพี่ชายเธออีกครั้ง เธอไม่อยากจะเชื่อเลย พระเจ้า นี่พี่ชายเธอกินยาอะไรเข้าไป ถึงผิดสำแดงแบบนี้ แต่ไหนแต่ไหนยืนยันว่าจะให้เธอฝึกงานที่บริษัทฯ ไม่ยอมให้ไปฝึกที่ไหน แล้วตอนนี้ คืออะไร ใครช่วยตอบฉันทีพี่ถามว่า ได้ไปติดต่อสถานที่ฝึกงานไว้บ้างหรือยัง นี่ก็ใกล้แล้วไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก จะไปฝึกที่อื่นก็ไป พี่ไม่ว่าอะไร รีบหาเดี๋ยวจะเสียโอกาสอื่อ...ขอบคุณพี่ตะวันนะคะ กานก็มองๆ ไว้บ้างค่ะ เดี๋ยวกานรีบติดต่อ ได้เรื่องยังไงกานแจ้งพี่ตะวันนะคะ กานดาราพูดเสียงสั่น จะไม่ให้สั่นได้ยังไง ที่ผ่านมา 22 ปี เธอไม่เคยเป็นตัวของตัวเอง เพิ่งจะเริ่มเป็นตัวของตัวเองก
last updateLast Updated : 2025-04-17
Read more
เตรียมบ้านหลังเล็ก รอเพื่อน
บ้านไร่วงษนรา เช้านี้อากาศที่นี่ดีมาก นางกรกนกลุกขึ้นใส่บาตรพระแต่เช้า นางทำเป็นกิจวัตร ประจำทุกวันพ่อคะ น้องปรายโทรมาแล้วนะ เขาจะมากันวันพรุ่งนี้ ลูกเราเอารถมาเอง เห็นว่าขนของบางส่วนกลับมาไว้บ้าน มีหนูกานดาราลูกพี่ดุจเดือนนั่งมาด้วย ส่วนพี่ดุจเดือน มากับลูกชาย ยังไม่แน่ว่าเขาจะมากันกี่วัน แต่แม่ทำความสะอาดบ้านหลังเล็กไว้แล้ว เผื่อเขาอยากเป็นส่วนตัว แม่ยังคิดว่าจะปิดร้านดีไหม หรือให้พนักงานดู พ่อว่าไงคะ นางกรกนก ขอความเห็นจากสามีปิดสัก 7 วันไหมแม่ จะได้พักบ้าง หลังจากนั้นอยากเปิดก็เปิด ไม่อยากเปิดก็ไม่เป็นไร ทำร้านกาแฟอย่างเดียวก็ได้ ไม่มีปัญหาหรอก อายุมากแล้วพักบ้างนะ นายอลงกต เข้ามาโอบไหล่ภรรยาเบาๆ มาดูแลพ่อได้แล้ว ไม่ต้องทำมากมายหรอกงานน่ะ ทำมาตลอดหลายปีแล้ว เท่าที่ทำมากินใช้ยังไงก็ไม่หมดแล้วล่ะ เดี๋ยวรออีกหน่อยน้องปรายก็มาช่วยแล้วพ่อคิดว่าลูกเรียนจบ แล้วจะไม่อยากทำงานที่เรียนมาหรือคะ นางสงสัยว่าทำไมสามีพูดแบบนั้นแม่ก็รู้ว่าลูกเราโลกส่วนตัวสูงจะตาย ไม่ค่อยคบใครใหม่ๆ ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ แล้วอีกอย่างที่ลูกเรียนมาทางนี้ เป็นผู้หญิงด้วย จะไปอยู่ป่าอยู่เขาได้นานสักเท่าไหร่ พ่อไม่ได
last updateLast Updated : 2025-04-17
Read more
ขนมอร่อย ที่ร้านกาแฟ
ลุงสรรใครมาเหรอครับ ตะวันร้องถาม เขาได้ยินเสียงออดหน้าประตูบ้าน ซึ่งก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร แต่ก็อยากถามน่าจะเป็นคุณปรายครับคุณตะวัน เอ...ทำไมมาแต่เช้าเลย อ้อ..ผมลืมไปครับ วันนี้จะไปต่างจังหวัดกันลุงสรรเป็นพ่อบ้าน เป็นคนขับรถ เป็นช่าง เป็นเหมือนญาติสนิท อยู่รับใช้บ้านนี้มาตั้งแต่พ่อกับแม่เขาแต่งงานกันใหม่ๆ อยู่ด้วยกันสองผัวเมืยช่วยกันทำงานที่บ้านนี้ ทั้งสองคนไม่มีลูก จึงรักเจ้านายน้อยๆ ทั้งสองคนของเขา จนเดี๋ยวนี้โตเป็นหนุ่มเป็นสาวทั้งคู่ ลุงสรรกับป้านวลไว้ใจได้ทุกอย่าง และอยู่อย่างเจียมตัวมาก ทั้งๆ ที่ ทั้งตะวัน และกานดารา ก็ให้ความเคารพเหมือนญาตผู้ใหญ่สวัสดีค่ะลุงสรร มากวนลุงสรรแต่เช้าเลย ปรายมีของมาฝากค่ะ คิดว่าลุงสรรกับป้านวลคงชอบหญิงสาวยื่นขวดน้ำผึ้งป่า 2 ขวด ให้ลุงสรรนี่เป็นน้ำผึ้งจากที่บ้านปรายค่ะ แม่ให้มาไว้กิน หลายขวดเลย ปรายกินไม่หมดหรอก ลอตนี้เพิ่งเอามาใหม่ค่ะ ปรายเลยเอามาฝากลุงสรรกับป้านวลรับไว้นะคะ ของดีหายากค่ะ หญิงสาวพูดและยิ้มให้ชายสูงวัยขอบคุณมากครับคุณปราย ไม่น่าลำบากเลยครับ ป้าเขาต้องชอบแน่ๆ เลย รายนั้นชอบน้ำผึ้งมาก ถ้าเห็นคงดีใจมากครับ ทุกคนรอคุณปรายอยู่ที่ห้อ
last updateLast Updated : 2025-04-17
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status