LOGINShare
บทที่ 1227
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1232
จนหลายคนแอบคิดในใจ หลัวเวยเวยกำลังสวมเขาให้เจ้าสำนักอยู่หรือเปล่าเนี่ย?แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้ไม่มีใครกล้าเอาไปพูดต่อมั่ว ๆ หรอกเมื่อได้ยินลูกสาวบ่น หลัวเวยเวยก็ยื่นนิ้วเรียวยาวไปจิ้มหน้าผากของเธอเบา ๆ “ถึงแม้สำนักวิญญาณเพลิงจะแข็งแกร่งกว่าพวกเราไปเพียงเล็กน้อย แต่เราก็ยังต้องรักษามารยาทนะอีกอย่าง จางปู้ฝานเองก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ถ้าลูกได้คบกับเขา สองสำนักก็จะได้เกี่ยวดองกัน พลังโดยรวมก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก”ขณะที่เอ่ยแบบนั้น ในหัวเธอก็อดนึกถึงคำพูดของเย่ซิวเมื่อก่อนหน้านี้ไม่ได้‘ผมไม่ได้อยากจะแต่งงานกับลูกสาวคุณสักหน่อย แต่ถ้าเป็นคุณ ผมก็สนใจอยู่นะ’แก้มเธอเริ่มแดงขึ้นมานิด ๆ ในใจก็เผลอคิดว่า ‘ถ้าลูกแต่งกับจางปู้ฝาน งั้นในอนาคตแม่อาจจะแต่งกับเย่ซิวก็ได้’ถ้าเฉินเยียนจือรู้ว่าคุณแม่ตัวเองคิดอะไรอยู่คงแทบจะกระอักเลือดตายไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม่คิดจะฉกผู้ชายของหนูเหรอ? หนูอยากเรียกเขาว่าที่รัก แต่แม่กลับอยากให้หนูเรียกเขาว่าพ่อเนี่ยนะ?โครมมมม!จู่ ๆ ก็มีเสียงดังสนั่นมาจากที่ไกล ๆ ทุกคนเงยหน้ามองไป ก็เห็นกลุ่มเมฆเพลิงขนาดใหญ่กำลังพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วเหนือกลุ่มเมฆเพลิง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1231
“อึก!” เสี่ยวโหรวสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างตกใจภาพตรงหน้าทำให้สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที “นี่มัน…เพลิงสุริยันบริสุทธิ์ เขา...”เธอไม่กล้าเข้าไปใกล้ เพลิงศักดิ์สิทธิ์ระดับนี้ สำหรับเผ่าปีศาจอย่างเธอนับว่าอันตรายถึงตายได้เลยเหล่าวิญญาณนักรบที่อยู่ข้าง ๆ ก็สลบหมดสติหลับลึกไปทันที“ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่เพลิงสุริยันบริสุทธิ์แบบสมบูรณ์ เป็นแค่เศษเสี้ยวเล็ก ๆ เท่านั้น!”ไม่นาน เสี่ยวโหรวก็จับสังเกตได้ “เพลิงสุริยันบริสุทธิ์แบบสมบูรณ์ในตำนาน แค่เส้นเดียวก็เผาทะเลได้ทั้งผืนแล้ว”พอคิดได้แบบนี้ เธอก็โล่งใจขึ้นมาเล็กน้อยถ้าเป็นเพลิงสุริยันบริสุทธิ์แบบสมบูรณ์ ป่านนี้เย่ซิวน่าจะไม่เหลืออะไรแล้วจะว่าไปครั้งนี้เย่ซิวก็ออกจะบุ่มบ่ามไปหน่อยก่อนหน้านี้เขาไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน จู่ ๆ ได้เลือกดูดซับเพลิงระดับนี้เลย นับว่าเสี่ยงเกินไปวิธีการที่ปลอดภัยกว่าน่าจะเป็นการที่เขาค่อย ๆ ดูดซับเพลิงระดับต่ำสองสามชนิดไปก่อนเพื่อปูพื้นฐาน แบบนั้นโอกาสสำเร็จก็จะสูงขึ้น และไม่อันตรายขนาดนี้แต่ก็ช่วยไม่ได้ เย่ซิวไม่มีคนสอน ทุกอย่างเขาต้องลองผิดลองถูกเองจุดที่สำคัญบางอย่าง เขาก็ยังขาดประสบการณ์
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1230
หลังจากบอกเคล็ดวิชาคัมภีร์หลอมเพลิงออกไป ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งก็นอนราบลงกับพื้นในสภาพราวคนหมดอาลัยตายอยากเย่ซิวที่รู้ไส้รู้พุงเจ้าตัวนี้ดีอยู่แล้ว ก็ไม่ได้หลงกลกับท่าทีสิ้นหวังของมัน“นายมั่นใจใช่ไหมว่าคัมภีร์หลอมเพลิงจะใช้ได้ผล และไม่มีผลข้างเคียงอะไร?”“มั่นใจแน่นอน นายท่าน”“ดี งั้นนายก็สาบานด้วยเลือดซะ ถ้ามีปัญหาอะไร นายจะต้องตายคาที่”ในใจของม้าศึกเพลิงน้ำแข็งสบถรัว ๆมันรู้สึกว่าเย่ซิวคนนี้ช่างเจ้าระเบียบและดื้อรั้นเกินไปจริงอยู่ว่าคัมภีร์หลอมเพลิงที่มันให้ไปนั้นเป็นของจริง แต่มันแอบตัดทอนบางส่วนออก และสอดแทรกเนื้อหาใหม่บางจุด หวังจะให้เย่ซิวพลาดท่าสำหรับเพลิงสุริยันบริสุทธิ์ระดับสูงอย่างนี้ ถ้าควบคุมไม่ถูกวิธีแล้วทำอะไรผิดพลาดไปเล็กน้อยพลังอันมหาศาลที่แฝงอยู่ในนั้นก็สามารถเผาร่างเย่ซิวให้เป็นเถ้าธุลีได้ในพริบตา“เอ่อ…ขอข้านึกทบทวนอีกสักรอบ…อ้อ เหมือนจะจำอะไรผิดไปบางจุด…”เย่ซิวจ้องมันด้วยสายตาเย็นเฉียบ จนมันต้องรีบบอกเคล็ดวิชาฉบับเต็มออกมาทั้งหมด “แน่ใจนะว่าไม่มีปัญหาแล้ว”“แน่ใจแล้วครับ ข้ายินดีสาบานด้วยเลือดเลย”ฉัวะ ๆ! เย่ซิวควักกระบี่หายนะออกมาฟันเจ้าม้าศึกเพ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1229
“อะไรเหรอ?” เย่ซิวถาม “คนจากสำนักวิญญาณเพลิงจะมาที่สำนักอวิ้นหลิงในอีกสองวัน นายต้องเตรียมใจไว้ให้ดีนะ”สีหน้าเย่ซิวเปลี่ยนไปเล็กน้อย “อ้อ งั้นฉันต้องเตรียมใจเรื่องอะไรเหรอ?” “นายนี่แกล้งโง่หรือโง่จริงกันแน่” จางเสี่ยวอวี๋กลอกตาใส่เขา “ครั้งนี้สุดยอดอัจฉริยะของสำนักวิญญาณเพลิงอย่างจางปู้ฝานจะมาด้วย เขาเป็นคนที่ตามจีบเฉินเยียนจืออย่างเอาเป็นเอาตายเลยนะ ถ้าเขามารอบนี้แล้วรู้ว่าเธอมีนายอยู่ ยังไงก็ต้องมาท้าดวลแน่ ๆจากข่าววงในที่ฉันได้มา ตอนนี้จางปู้ฝานเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดแล้ว แถมยังเป็นระดับวิญญาณก่อกำเนิดเพลิงที่มีคุณภาพสูงกว่าปกติอีกต่างหาก”พูดง่าย ๆ ก็คือ ถ้าเย่ซิวได้สู้กับเขาล่ะก็ นั่นจะอันตรายมากเย่ซิวนึกว่าเรื่องใหญ่อะไร ที่แท้ก็แค่นี้ เขาจึงเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ “เรื่องแค่นี้เอง ไม่เห็นต้องห่วงเลย แค่ร่างเทพเพลิงคนเดียว ต่อให้มาร้อยคน ฉันก็สามารถจัดการได้สบาย ๆ”จางเสี่ยวอวี๋หยิกเขาไปที “ฉันพูดจริงนะ หมอนั่นน่ะเก่งมาก ถึงขั้นถูกเรียกว่าอันดับหนึ่งของรุ่นเยาว์เลยทีเดียว ขนาดหนานกงอู๋ซวงยังสู้เขาไม่ได้เลยนะ”ในสายตาของเธอ เย่ซิวก็แค่เป็นนักปรุงยา เรื่องต่อสู้คงสู้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1228
แต่พออ่านไปได้สักพัก จางเสี่ยวอวี๋ก็เริ่มมีสีหน้าแปลก ๆเธอเกาศีรษะ “แปลกจัง ทำไมฉันรู้สึกว่าวิธีการกับทักษะในเล่มนี้มันดูไม่ล้ำลึกเท่าที่เถ้าแก่เคยสอนฉันเลยล่ะ?”เธอส่ายหัว รีบไล่ความคิดแปลก ๆ ทิ้งไป “ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดวิชาการกลั่นโอสถของอาจารย์จะด้อยกว่าเถ้าแก่ได้ยังไง ต้องเป็นเพราะระดับฉันยังไม่ถึง เลยยังเข้าใจไม่ถึงแก่นของมันต่างหาก…”“หยุดก่อน!”เมื่อเดินออกมาข้างนอก รั่วอวิ๋นก็เรียกเย่ซิวไว้เย่ซิวมองผู้หญิงที่ยังคงหน้าดุอยู่ตรงหน้า “มีอะไรเหรอครับ”“โอสถที่นายป้อนให้เธอเมื่อกี้นั่น นายยังมีอีกไหม เอามาให้ฉันบ้างสิ”สายตาของเย่ซิวเหลือบไปมองบางจุดของรั่วอวิ๋น ทำให้เธอแผ่จิตสังหารออกมาทันที “ถ้ายังกล้ามองอีก เชื่อไหมว่าฉันจะควักลูกตานายออกมาเดี๋ยวนี้เลย!”เย่ซิวไม่สะทกสะท้านกับคำขู่นั้น “ท่านอาจารย์ คุณก็มีทุนทรัพย์มากพออยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องกินโอสถแบบนั้นหรอกครับ”“พูดเพ้อเจ้ออะไรของนาย ฉันไม่ได้จะเอาไว้กินเองสักหน่อยคือ…มีเพื่อนบางคนที่อาจจะต้องใช้น่ะ แล้วอีกอย่าง นายรู้ได้ยังไงว่าฉันมีทุนพอหรือไม่พอ”“ก็ผมเคยเห็นมาแล้วไงครับ” เย่ซิวพูดออกมาแบบไม่คิด แล้ว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1227
จางเสี่ยวอวี๋มองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึงสุดขีดส่วนรั่วอวิ๋นถึงกับสะท้านไปทั้งร่าง สมองว่างเปล่าไปชั่วขณะพอได้สติกลับมา เธอก็ทั้งโกรธทั้งอับอาย ก่อนจะควักกระบี่ออกมาเล่มหนึ่งชี้ไปที่เย่ซิว “เจ้าศิษย์อกตัญญู วันนี้ฉันจะฆ่านายด้วยมือฉันนี่แหละ!”จางเสี่ยวอวี๋พอจะดูออกแล้วว่ารั่วอวิ๋นน่ะชอบเย่ซิวจริง ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่แสดงออกเกินเหตุขนาดนี้ จากนั้นเธอก็มีท่าทีอยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้านทันทีจะพูดถึงความรู้สึกที่เธอมีต่อเย่ซิวยังไงดี? ก็เป็นความรู้สึกชอบอยู่หรอก แต่ยังไม่ถึงขั้นรักมากอะไรขนาดนั้น เลยไม่ถึงกับหึงหวงอะไรในตัวเขา ส่วนความสัมพันธ์แนวศิษย์กับอาจารย์หรือแบบพี่เขยน้องเมียอะไรพวกนี้ ยิ่งกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของคนมากขึ้นไปอีกอย่าคิดว่าเป็นผู้บำเพ็ญตนแล้วจะไม่สนเรื่องซุบซิบเชียว เอาเข้าจริงแล้ว ผู้บำเพ็ญตนส่วนใหญ่ใช้เวลาไปกับการฝึกแล้ว ความบันเทิงในชีวิตจึงมีน้อยมาก บางทีพอเจอเรื่องซุบซิบอะไรมา พวกเขาจึงรู้สึกสนใจยิ่งกว่าคนธรรมดาเสียอีกในหัวของจางเสี่ยวอวี๋มีความคิดมากมายแวบผ่านอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอจึงรีบวิ่งเข้าไปขวางรั่วอวิ๋นไว้ “อาจารย์ มันไม่ใช่อ
