Mag-log inShare
ตอนที่ : 15 คอยดูแล
Huling Na-update:
2025-07-02 09:01:16
Pinakabagong kabanata
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 40 จูบปาก
ณ ห้องนั่งเล่นในเพ้นท์เฮ้าส์ในวันว่างๆ ที่แสนเงียบสงบ มะปรางกำลังนั่งอยู่ทีวีอยู่หลังจากที่เพิ่งเสร็จจากงานบ้านทั้งหลาย ส่วนอนาคินทร์ก็นั่งอยู่ข้างๆ เช่นกัน"เธออยากให้ย่ามาอยู่ด้วยกันที่นี่หรือเปล่า" อนาคินทร์เอ่ยถามขึ้นมา"ใจนึงก็อยากค่ะ แต่คิดว่าย่าคงไม่ชอบหรอก คนแก่ไม่ชอบอะไรแบบนี้" ก่อนหน้านั้นก็คิดอยู่เหมือนกัน ว่าอยากจะให้ย่าของเธอมาอยู่ด้วยกันซะที่นี่ จะได้คอยดูแลกันอย่างใกล้ชิดและเจอหน้ากันทุกวัน แต่พอเห็นว่าย่ามีความสุขเวลาอยู่ที่นั่นเธอก็เปลี่ยนใจ"มันก็จริง""ถ้าย่าอยู่ที่บ้านหลังนั้นแล้วชอบ ก็ให้ย่าอยู่ไปเถอะ ปรางแวะเวียนเข้าไปหาได้อยู่""อืม.."มะปรางนั่งเงียบอีกครั้งเพราะสายตาและสมาธิทั้งหมดของเธอกำลังจดจ่ออยู่กับการ์ตูนตรงหน้า ใช่! เขากำลังนั่งดูการ์ตูนเด็กน้อยกับเธออยู่"อยากมีลูกหรือเปล่า?""คะ? อะไรนะคะ" ถามย้ำเพื่อความชัดเจน ว่าที่เธอได้ยินมันไม่ใช่เพราะเธอหูฝาด เพราะเธอมัวแต่สนใจกับทีวีตรงหน้า"เปล่า ไม่มีอะไร""คุณคิม..""ฉันก็แค่ถามเธอว่า เธออยากมีลูกหรือเปล่า""ถ้าหมายถึงตัวของปราง ไม่เลยค่ะ.." เธอมองหน้าเขาพร้อมกับส่ายหัว "สภาพชีวิตของปราง มันไม่ควรจะให้เด็กคน
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 39 เลิกบุหรี่
เวลาต่อมาสายลมเย็นพัดเอื่อยผ่านระเบียงในห้องนอน อนาคินทร์ยืนพิงราวเหล็กเงียบๆ ในมือมีซองบุหรี่กับไฟแช็กคู่ใจ เขาหยิบมันขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เหมือนเป็นความเคยชินที่สั่งให้ร่างกายทำตามโดยไม่ต้องคิดแต่แล้วก็มีบางสิ่งบางอย่างทำให้เขาต้องชะงัก สายลมอ่อนๆ ที่พัดมากระทบใบหน้า มันทำให้ต้นไม้เล็กที่มะปรางปลูกเอาไว้หน้าระเบียงมันพลิ้วตามไปด้วย เขาชะงักพร้อมกับหยิบบุหรี่ที่กำลังคาบอยู่ในปากออกมา ในหัวก็พลันนึกถึงประโยคที่เธอเคยพูดเอาไว้"บุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ ต้นไม้เองก็ไม่ชอบ เดี๋ยวมันตายนะคะ เลิกได้ก็ดีค่ะ" หลายครั้งที่เธอมักจะพูดแบบนี้กับเขาเวลาที่เห็นเขาออกมาสูบบุหรี่อนาคินทร์มองเข้าไปด้านใน มองหญิงสาวที่นอนหลับนิ่งอยู่บนเตียง หลังจากที่เพิ่งเสร็จภารกิจรักแสนเร่าร้อนกันไป เธอก็ผล็อยหลับไปในทันที ส่วนตัวเขาก็ออกมายืนรับลมเย็นๆ ที่ด้านนอกเขาไม่ได้สูบมาสักพักแล้ว แต่ก็ไม่ได้เลิกจริงจัง นานๆ ครั้งจะสูบสักทีนึง ไม่ใช่คนที่สูบจัดอะไรขนาดนั้นร่างสูงมองทอดยาวออกไปยังตึกราสูงลิบที่อยู่เบื้องหน้า เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ เหมือนได้ลิ้มรสชาติความอิสระของชีวิต ความอิสระของความคิดและการวางตัว เหมือนรู้
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 38 รักกันก็บอก
บ่ายวันหนึ่ง หลังจากที่มะปรางกลับมาจากดูแลย่าแล้ว เธอกลับมาที่เพ้นท์เฮ้าส์พร้อมกับต้นไม้หลากหลายชนิดที่เพิ่งใช้เงินของอนาคินทร์ซื้อมา เพราะบอกกับเขาไว้ว่าจะปลูกต้นไม้ให้เขาไว้ตรงหน้าระเบียงด้านนอก"พี่คะรบกวนเอาไว้ข้างนอกนั้นเลยค่ะ" บอกกับพนักงานที่ช่วยยกของขึ้นมาให้ เพราะลำพังเธอคนเดียวคงขนขึ้นมาไม่หมดหรอก"ได้ครับ""เอาวางไว้เฉยๆ ก็พอค่ะ ไม่ต้องเรียง เดี๋ยวฉันจัดการเองอีกที""ครับ""ขอบคุณมากๆ นะคะ"หลังจากนั้นเธอก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะรีบมาจัดการต้นไม้ที่ตัวเองซื้อมา ไม่นานนักอนาคินทร์ก็กลับมา เขาเดินตรงมาที่ระเบียงเพราะมองเห็นมะปรางกำลังก้มหน้าก้มหน้าวุ่นกับอะไรด้านนอกอยู่ จนเธอไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเขากลับมาแล้ว"ปราง.." เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อของเธอ"คุณคิม..."เสียงใสของมะปรางดังขึ้นมาเมื่อหันกลับมาเห็นอนาคินทร์ที่ยืนหน้าเข้มมองเธออยู่จากด้านใน"มาช่วยกันสิคะ""ใช้?""ไม่ได้ใช้ค่ะ ให้ช่วยค่ะ ให้ช่วย""....." เขายืนมองเธอนิ่งๆ แต่ก็ยังไม่ได้เข้ามาช่วยอะไร "เธอไปซื้อมาตอนไหน?""ขากลับจากบ้านย่าค่ะ แวะซื้อมา แล้วก็ให้พี่ๆ ข้างล่างช่วยขนขึ้นมา""นี่เธอสนิทกับลูกน้องของฉันด้วยเ
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 37 โดนล้อ
เช้าอันเงียบสงบหลังฝันร้าย หลังจากที่เมื่อคืนลงมาหาของกินกันแล้วกลับขึ้นไปนอนก็ล่วงเวลาไปเกือบตีสามแล้วล่ะ พอเช้าก็พากันตื่นขึ้นมาตามเวลาปกติเฉกเช่นทุกวัน"วันนี้เธอไม่ไปหาย่าหรือไง" เพราะเห็นว่ามันเริ่มสายแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นเธอแต่งตัวเตรียมออกไปเลย แต่แรกก็ไม่ได้บอกไว้ก่อนว่าจะไม่ไป"ว่าจะไปค่ะ แล้วจะแวะไปซื้อต้นไม้ด้วย""ซื้อมาทำไม""ตกแต่งเพ้นท์เฮ้าส์ให้คุณไงคะ ดูสิ มีแต่อะไรก็ไม่รู้ ไม่มีสีเขียวเป็นสีสันเลย""ฉันไม่ชอบ" เขาพูดแบบห้วนๆ ก่อนจะจิบกาแฟแก้วโปรดที่ดื่มอยู่ทุกวันอันที่จริงก็แค่ไม่ได้มีเวลาว่างมานั่งดูแลต้นไม้ที่อ่อนไหวต่อสภาพอากาศหรืออะไรต่อมิอะไรหรอกเขาก็แค่ไม่ชอบการต้องมานั่งดูแลอะไรๆ แบบนี้ เพราะมันไม่ใช่ตัวของเขาเลย"ปรางไปศึกษามาแล้วนะคะ คนที่มีอาการเครียดบ่อยๆ นอนละเมอ ฝันร้ายเนี่ย ต้องมีกิจกรรมยามว่างแบบนี้ แล้วการปลูกต้นไม้ก็ถือว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุด""ยังไง?""ไม่มีเหตุผลค่ะ ปรางคิดเอาเองว่ามันต้องดีที่สุด""ฉันไม่ชอบต้นไม้""ไม่ชอบก็ทำได้ค่ะ อย่าเอาแต่ใจให้มันมาก บอกไว้ว่าไง? อะไรที่อยู่ในกรอบอ่ะไม่ต้องเดินตามมันมากก็ได้ค่ะ นอกกรอบบ้างก็ได้""ได้ทีแล้วเอาใหญ
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 36 ปลอบใจ
กลางดึกคืนนั้น...เสียงลมหายใจหนักพ่นพรืดยาวๆ เหมือนคนที่กำลังหายใจไม่ออกหรือหายใจหอบเหนื่อยตัวของเขาสั่นกระตุกเหมือนคนกำลังร้องไห้ พร้อมกับเสียงครางในลำคอและพึมพำออกมาไม่เป็นคำศัพท์ภาษา ทำให้มะปรางรู้สึกตัวจากความง่วงกลางดึก แต่เธอก็คิดว่าเขาแค่นอนละเมอจนกระทั่ง เสียงสั่นพึมพำของเขามันเริ่มชัดเจนขึ้น"ยะ อย่าครับ อย่าทิ้งผมไป อยู่กับผมนะครับ"เสียงพึมพำนั้นไม่ได้ดังมาก แต่ก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ซึ่งมันทำให้เธอที่นอนอยู่ข้างๆ เริ่มคิดแล้วว่าเขาไม่ได้แค่ละเมอมะปรางผุดลุกขึ้นนั่งก่อนจะหันไปมองร่างที่นอนตัวสั่นอยู่ข้างกัน อนาคินทร์กำลังตัวสั่นแรงมือกำผ้าปูเตียงแน่นมีเหงื่อท่วมใบหน้า ตาที่ยังหลับพริ้มอยู่นั้นมีน้ำตาไหลพรากออกมาเป็นสาย "คุณคิมคะ คุณคิม เป็นอะไรหรือเปล่า?" เธอเอื้อมมือไปจับไหล่ของเขาแล้วเขย่าเขาเบาๆ "คุณคิมคะตื่นก่อนค่ะ คุณเป็นอะไร?"อนาคินทร์สะดุ้งเฮือกหายใจแรงเหมือนเพิ่งวิ่งหนีจากฝันร้าย ดวงตากระวนกระวายกวาดมองไปรอบๆ ห้องเหมือนยังไม่แน่ใจว่าตัวเองอยู่ที่ไหน"เป็นอะไรคะ ฝันร้ายเหรอ?" มะปรางถามขึ้นอีกครั้ง มองอีกฝ่ายที่ยังคงอยู่ในท่าทางและสีหน้าที่ตื่นตระหนก"เธอ...?""ปร
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 35 เข้าใจกัน
ตอนเย็นในวันเดียวกันมะปรางเปิดประตูเข้ามาก่อนจะเริ่มลงมือทำอาหารในช่วงบ่ายเหมือนอย่างเคย ก่อนจะขึ้นไปบนห้องทำงานของเขา เพราะเห็นว่ารองเท้าของเขาจอดอยู่ที่หน้าห้องแล้ว ซึ่งมันก็แปลว่าเขากลับมาก่อนหน้าที่เธอจะมาถึงแล้วมือเล็กค่อยๆ เปิดแง้มประตูเข้าไปก่อนที่ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่เปิดเอาไว้ 23 องศาจะสาดเข้ามาใส่หน้าของเธอจนรู้สึกเย็นเฉียบ บรรยากาศในห้องเงียบสนิท อนาคินทร์ทิ้งตัวนอนอิงไปกับพนักพิงของเก้าอี้ เหมือนกำลังพักสายตายังไงยังงั้นมะปรางค่อยๆ เอามือไปจับแขนของเขาอย่างแผ่วเบา หวังจะปลุกให้เขาตื่น เพื่อที่จะได้มาทานอาหารตอนเย็นที่เธอเพิ่งทำเสร็จ"อือ..." เขาลืมตาขึ้นและมองเธอนิ่งๆ อนาคินทร์ไม่พูดอะไรเลย ดูเหมือนไม่ตกใจด้วยซ้ำที่เธอเข้ามาที่นี่"ปรางทำอาหารเสร็จแล้วค่ะ ลงไปกินข้าวกัน""อือ.." เขาพยักหน้ารับอย่างส่งๆ ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นมานั่งปรับอิริยาบถ"ไม่สบายหรือเปล่าคะ""ฉันสบายดี""ดูคุณอิดโรยนะ""เหนื่อยงานน่ะ" เขาตอบเพียงสั้นๆ"พักสักหน่อยไหมคะ เรื่องงานน่ะ ปรางเห็นคุณทำตลอดเวลาเลย" บางคืนเธอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ พอเดินออกมาข้างนอกก็เห็นแต่ไฟในห้องทำงานขอ
Maaari mong magustuhan
แค้นรัก คู่หมั้นร้าย NC20+
Naya Solene19.2K viewsKoyerหวงรักสลับเกียร์
คุณดอกไม้1.1K viewsรักร้าย มาเฟียลูกติด
Melyssa12.6K viewsไฟรัก บำเรอสวาท Sex On Fire
MaNIE-STORY2.7K viewsBad Love ของหวงคาสโนว่า (Set ทายาทมาเฟีย)
ณดารินทร์4.1K viewsกรง | กาม
ลำเจียก3.0K viewsกำราบรักมัดใจนางบำเรอ
ปีศาจชอนซา57 viewsเล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
มนต์สิงหา995 views
