Nagpatuloy sa pagtakbo ang apat. Mas mabilis kung ikukumpara kanina. Ngayon ay alam na nila na may maling nangyari sa mga tao at sa paligid nila. And they need to runaway from those crazy people para iligtas ang sarili nila.
Mabigat ang loob dahil sa hindi kaaya-ayang pangyayaring nangyari sa mga kasamahan sa dorm ay kailangan nilang magpatuloy. Their disappointed to themselves because they can't do anything to help them but to watch as they are dying slowly and turned into psychopathic person."Ate Yuki, anong nangyayari?" Umiiyak at natatakot habang tumatakbo pa din na tanong ni Michelle kay Yuki na halos lutang din kakaisip sa kung anong nangyayari."I don't know." Wala sa sariling sagot ni Yuki."Just keep running." Michael told her twin sister at hinigpitan pa lalo ang pagkakahawak sa kamay nito upang kumalma.Almost half hour of running ay nakita nila ang dulo ng Sitio Villasarza. It has 6-7 feet tall wall and 2 feet wide.Kanya kanyang akyat ng mga tao sa pader upang makaligtas sa anumang kapahamakan ang naghihintay sa kanila."Akyat doon!" Sigaw ni Deiji sa tatlo dahil sa sobrang ingay ng kapaligiran.Naghalo-halong tili, sigaw, at iyak ng mga bata ang maririnig mo."Masyadong mataas." Suhestyon ni Yuki na hindi niya kayang umakyat sa kahit saang mataas na walang mapag kakapitan."Michael, una ka." Deiji called Michael and positioned herself. She straightly leaned her back onto the wall and bent her knees. She crossed his fingers and put it in front of her.Ginawa niya iyon para magkaroon ng maapakan si Michael paakyat."I can't leave Michelle here." Michael declined."You're not going to leave her idiot! You're the one who's going to pull us up." Naiinis na paliwanag ni Deiji kay Michael.Natataranta kasi ito dahil sa mga nasaksihan niya. Sa isip niya ay dapat nilang bilisan ang pag-akyat at baka maabutan sila.Nagdadalawang isip man si Michael ay wala siyang nagawa kundi ang lumayo ang konti mula kay Deiji upang makabwelo.Tumakbo siya at umapak sa kamay ni Deiji saka inihakbang ang isa niya pang paa sa isang balikat nito. Ngunit dahil sa walang experience sa mga ganitong bagay ay nastock siya sa balikat ni Deiji na naging dahilan ng pagsakit ng balikat at likod ni Deiji.Isang kamay ang tila nag-ooffer ng tulong kay Michael kaya naman agad siyang napatingin dito."Michael, faster!" Yuki shouted at him as she saw how hurt Deiji was."Glenn." Michael murmurs and grabs his classmate's hand.Parang nabunutan naman ng tinik si Deiji ng mawala si Michael mula sa pagkakapatong sa balikat niya."Michelle it's your turn." Saka mahinang itinulak nito si Michelle papunta kay Deiji na naka posisyon ng muli pagkatapos mag-unat."Bilisan niyo nandiyan na sila!" Sigaw ni Michael mula sa itaas.Nagmamadali namang umapak si Michelle sa kamay ni Deiji saka humakbang sa balikat niya. Tinulungan naman ni Glenn si Michael sa paghila sa kakambal nito."They're coming." Mahinang sambit ni Glenn nang makitang may mga nagmamadaling duguang mga tao ang nagtatakbuhan papunta sa kanila. Ngunit sapat na ito upang marinig nila Yuki at Deiji."Yuki!" Sigaw ni Deiji kay Yuki ng maistatwa ito dahil sa sinabi ni Glenn. Tila nag-isip na naman siya ng kung ano ang mangyayari sa kanya kapag nahuli siya ng mga ito."Yuki!""Ate Yuki!" Sabay na sigaw ng tatlo dahilan para mabalik siya sa kanyang isip. Gusto niyang masampal ang sarili dahil nagsasayang siya ng oras para sa kaligtasan ni Deiji na huling aakyat dahil sa kanila."Sorry." Pagpapaumanhin ni Yuki saka tumapak sa palad ni Deiji at humakbang sa balikat nito.Iniabot niya ang kanyang kamay sa kamay ni Glenn at Michael na nakaabang upang hilahin siya paitaas. Nagulat siya ng bigla siyang itulak ni Deiji paitaas.Nang makaakyat ay gano'n na lamang ang gulat niya ng may lalaking duguan at mukhang na lapnos na ang balat ang biglang sumugod kay Deiji."Deiji!" Sigaw ni Yuki sa sobrang kaba. Mabuti na lamang ay nakailag siya sa pagsugod ng lalaking mukhang wala sa tamang pag-iisip.Kumuha ng kahoy si Deiji malapit sa kanya saka hinampas ito sa mukha. Laking gulat niya ng hindi ito tablan at naputol lamang ang kahoy.Sa sobrang gulat niya ay hindi na niya nagawa pang maikilos ang paa upang makailag sa sumunod na pag atake kaya napapikit na lamang siya.Naghintay si Deiji ng kagat mula sa lalaki katulad ng nakikita niyang ginagawa ng mga ito sa iba. Ngunit wala siyang naramdaman. Wala sa oras siyang napadilat at nakitang sinipa na pala ito ni Glenn palayo sa kanya na ngayon ay nakababa na pala mula sa pader."You first." Sambit ni Glenn sa kanya saka ginaya ang posisyon niya kanina lamang upang makaakyat ang mga kaibigan.Tumango lamang siya saka lumayo ng kaunti para makabwelo paakyat. Sumenyas pa siya sa mga kaibigan na tumabi at siya naman ang aakyat.Bago siya tumalikod ay nakita niya ang babaeng duguan na papunta sa kanya kaya naman ay tumakbo na siya at umapak sa palad ni Glenn saka humakbang sa balikat nito paakyat. Hindi katulad ni Michael, siya ay nakaakyat ng walang kahirap-hirap.Pinwesto naman ni Michael at Deiji ang kamay nila kay Glenn upang tulungan paakyat. Ngunit tinanggihan sila nito saka humarap sa babaeng sumugod kay Deiji.Hinawakan niya ito sa likod saka binato papunta sa pader ng nakadapa. Hinintay muna ni Glenn na pumosisyon ang babae na tatayo saka siya tumakbo at tumalon pahakbang sa likod nito at nakaakyat ng wala ding hirap.Nakahinga naman ng maluwag ang apat nang makaakyat si Glenn."Uwuahhh!" Napatingin silang lahat sa biglaang pag iyak ng sanggol malapit sa kanila.Kita nila ang isang babae na sa tansiya nila ay nasa 30's ito. May bitbit itong sanggol na sa tingin nila ay anak niya. Umiiyak ang babae kasabay ng iyak ng sanggol habang nakatingin sa ibaba.Halos manlumo sila ng makita ang isang lalaki na pilit umaakyat sa pader ngunit hindi magawa dahil pinagpiyestahan na itong kagatin at kainin ng mga nababaliw na tao sa baba.Napayakap naman si Michelle kay Yuki dahil sa sobrang takot at lungkot.Maya maya pa ay biglang natumba na ang lalaki na sa tingin nila ay Asawa ng babaeng may hawak na sanggol."He's dead." Glenn calmly says it towards the girl holding a baby.Lalong umiyak ang babae na sinabayan ng kanyang sanggol na naging dahilan ng paglapit ng maraming nababaliw na tao sa pwesto nila at nagpupumilit silang abutin mag-ina.The girl was bitten dahil nakasampay lamang ang paa niya sa pader. Glenn was disappointed because of it. Sa isip niya ay magiging isa din itong zombie dahil sa mga napapanood at nababasa niya. Pero hindi siya sigurado dahil gusto niyang mapatunayan ito mula sa lalaking kakamatay lamang.He sitted and faced the other direction so the zombies would not reach him. Gumaya naman ang apat sa ginawa niya. Michael is sitting beside Glenn and Michelle is sitting beside his twin brother. Deiji is also sitting beside Michelle as Yuki is still looking at the crying mother and its child. She misses her own children.Yuki sitted beside Deiji when Glenn suddenly stood up."Bakit?" Biglang tanong ni Michael sa kaklase."That man got up and turned into a zombie." Glenn pointed out to the man who died a minute ago."Zombie?" Takang tanong ng apat kay Glenn."Tingin niyo anong nangyayari?" Seryong balik tanong niya sa apat.Ayaw man nilang maniwala ngunit sa nangyayari ay para ngang nagkaroon ng biglaang zombie outbreak."And I think It's only inside Sitio De Villasarza. So, our family outside are safe." Mahabang sabi ni Glenn habang nakatingin sa malayo na walang bakas ng pagsabog at sunog tulad sa loob ng Sitio De Villasarza.Napatingin si Yuki sa babaeng nakagat kanina. The girl also stare back at her."I'm going to turn too, right?" Umiiyak na tanong niya ngunit nanatiling tahimik ang lima na lalong nagpaiyak sa babae."Can you hold my baby?" The girl suddenly asks Yuki.Walang pag-aalinlangan na dahan-dahang kinuha ni Yuki ang Baby mula sa kanya. Umiiyak na tumayo ang babae."Please. Protect her." And with that, the lady jumps towards a bunch of zombies.Napaiwas sila ng tingin ng pinagpiyestahan ang babae."Good evening, Tita." Bati ni Noah sa ina ni Deiji ng makarating sa munting tahanan ng mga ito upang sunduin ang nobya."Noah, lalo kang guma gwapo ah." Ganting pagbati ng tatay ni Deiji na idinaan sa biro.Nagmano si Noah sa dalawa saka ngumiti sa mga ito."Deiji, bilisan mo at nandito na si Noah." Pagtawag sa kanya ng ina kaya naman agad bumaba si Deiji.Nakasuot ito ng pantalon at croptop na itim na pinaresan niya ng puting sapatos. She's always into simplicity."Nandoon na daw ang iba." Pag umpisa ni Noah kay Deiji.It's been 1 year ago since the zombies outbreak happen in Sitio De Villasarza. Nagtayo ng maraming kandila at litrato sa labas ng gate ng Sitio para sa mga taong namatay sa loob.Matapos ang ilang oras na biyahe ni Noah at Deiji ay nakarating na din sila sa Sitio De Villasarza. Sinalubong naman sila ng mga kaibigan.Yuki was with Karu and with their three kids. They adopted Zebby officially and named her Zebiana and used their families last name. Yuki is now a full tim
Ricci, Glenn and Noah push the glass door together."Fire exit! Fire exit!" Sigaw ni Glenn.Bakas ang hirap at pagod sa ginagawa.Natataranta namang tumakbo sina Ruphert at Michael papunta sa dulo kung nasaan ang fire exit.Sa kasamaang palad ay na stock mula sa labas ang lock nito kaya naman hindi nila ito magawang buksan."Make it fast!" Sigaw ni Ricci.Pawis na pawis ito at makikitang pagod at hirap na, ganun din si Noah.Magkasabay na tinulak tulak ni Ruphert at Michael ang pinto ngunit hindi ito gumagalaw man lang."Go, help them." Pakiusap ni Ricci habang ibinibigay ang buong lakas sa pagtulak.Ayaw mang bumitaw ni Glenn at Noah ay lalo lamang sila manganganib kung mas magtatagal sila sa loob.Unang bumitaw si Noah saka tumakbo papunta sa fire exit.Sinipa sipa nila ito at tinulak tulak ngunit wala pa ding nangyayari.Dahan dahan namang binitawan ni Glenn ang pintuan saka tango kay Ricci.He understands that Ricci was trying to sacrifice himself.Ricci knows that they won't get
Gabi na ng makabalik sina Clarkson at Karu. May kanya kanyang bitbit na bag ito sa kanilang likod habang naglalakad palapit sa block na ginawa ng mga sundalo.Tahimik ang gabi maliban sa ilang putok ng baril kada may lalapit na zombie sa gate.Inikot ng dalawa ang tingin nito sa buong paligid. May kanya kanyang mundo ang bawat isa at medyo malayo sa barricades at naglatag ng kanya kanya nilang pansamantalang tutulugan.May dalawang sundalo ang nakabantay sa magkabilang dulo ng barricades na agad nilang tinawag ang atensyon ng hindi nakakakuha ng tingin ng iba."I think we saw something like that there." Pag umpisa nito saka turo sa loob ng Sitio bago sa likuran ng puno hindi kalayuan na napapalibutan ng mga damo.Nagkatinginan naman ang dalawang sundalong balot na balot pa din.Nagkatinginan din sina Clarkson at Karu ng lagpasan sila ng dalawang sundalo dahil successful ang unang mission nila.Ilang minuto pa ay bagsak na ang dalawang sundalo. Nakaabang ang limang tauhan ni Clarkson s
Tatlong mamahaling sasakyan ang paparating papunta sa kinaroroonan nila Clarkson at Karu at ng mga taong kasama nilang naka abang at naghihintay.Bumaba ang sakay ng unang sasakyan ganun din ang pangatlo saka tumabi sa magkabilang gilid ng nasa gitna ng sasakyan. Samantalang ang isa naman sa kanila ay binuksan ang pintuan nito at iniluwa si Dominic. Ang nakakatandang kapatid ni Clarkson.Pagkababang pagkababa ni Dominic ay panandaling inikot niya muna ang mata sa paligid habang niluwagan ng mabilis ang neck tie niya.Napatingin ito kay Clarkson at sa sandaling nagtama ang mga mata nila ay nag umpisa na itong magpalad papunta sa kinaroroonan nila Karu habang kasabay nitong naglalakad ang mga gwardiya niya sa magkabilang gilid at likod."How dare you keep this secret from me, Clarkson!" Madiin at naggigitgit na sambit ni Dominic sa kapatid.Hindi naman nakapag salita si Clarkson dahil simula ng maglayas ang dalawa ay katulong din siya sa pagkawala ng mga ito sa puder ni Dominic.Nanliit
Tahimik ang lahat na nag pakiramdaman. Simula ng mabawasan na naman ay wala ng may gustong magpagaan ng loob ng bawat isa.Tila lahat sila tanggap na ang kahihinatnan nila kapag tumagal pa ang ilang araw ng hindi pa rin sila nare rescue."I want to go home." Iyak ni Zenia.Maliliit ang bawat hikbing kumakawala dito habang iniisip na sa kanyang pag uwi ay naghihintay sa kanya ang bawat miyembro ng kanyang pamilya na may ngiti sa mga labi.Niyakap na lamang ni Myrna si Zenia. Lahat sila ay gusto ng umuwi. Lahat sila ay pagod na at gustong magpahinga. Lahat sila ay gusto ng makaalis sa impyernong kinaroroonan nila."It's been 2 weeks. Ngunit wala pa ding dumadating." Umpisa ni Michelle na nakatingin sa kawalan."Police are always late, aren't they?" Pangga gatong na patanong ni Bianca."So, kung kelan ma mamatay na tayo saka sila dadating?" Dagdag ni Gabby.Napatingin silang lahat kay Gabby dahil sa sinabi nito. They all know na maaaring totoo nga ang sinabi nito dahil habang patagal ng
It's already 9PM onwards. Sa isang iglap lang ay napuno na ng mga pulis at reporters ang gate ng Sitio De Villasarza.Hindi din alam ni Karu kung bakit umabot ng gabi ang paghihintay niya upang may umaksyon at umalam ng kung ano man ba talagang nangyayari sa loob.Inilabas ni Karu ang cellphone niya ngunit laking gulat niya na sobrang hina ng signal hindi katulad kanina na nakakatawag pa siya ng pulis.He drove away from Sitio para lamang sumagap ng mas malakas na signal upang makatawag sa biyenan.Nang sa wakas ay nakasagap na siya mabilis niyang idinial ang number nito."Hellow, Karu? Totoo ba itong nasa balita na may gulo raw diyan sa Villasarza?" Agad na bungad ng mama ni Yuki kay Karu.Nasa balita na pala agad ang nangyayari."Hindi pa sigurado, ma. Pero inaalam pa. Baka hindi muna po ako makauwi." Pagpapaalam nito saka napatingin sa napakaraming truck na dumaan sa harap niya.Napakaraming sundalo ang sakay nito na nag patindig balahibo sa kanya. Ngayon ay naiintindihan niyang se
Sa wakas ay araw ng pagpunta ni Karu kay Yuki. Dala nito ang kaba at pag aalala sa asawa."Ma, aalis na po ako." Paalam nito sa ina ng asawa niya saka lumapit sa mga anak upang humalik ng pamamaalam."Sige, mag ingat ka."Inistart na niya ang makina ng kotse saka pinaandar patungong Sitio De Villasarza.Ilang oras ang nakaraan ay nakarating na siya sa mahaba at mabukid na daan patungong Sitio ay inabot ni Karu ang cellphone niya saka idinial ang number ng asawa.Ngunit katulad ng nakaraang araw, cannot be reach pa din ang ito. Hindi naman na siya nadisappoint dahil inaasahan niya na ito ar sinubukan lang kung saka sakali.Inilapag na lamang niya muli sa passenger seat ang cellphone saka nagpatuloy sa pagmamaneho.Sa hindi sinasadya, napatingin siya sa paligid ng makitang may mga tao na sa kabilang bakod sapagkat sa pagkakaalala niya ay ni isang tao walang makikita doon sa tuwing hinahatid sundo niya si Yuki.Hininto niya ang sasakyan upang makapag baka sakaling magtanong.Palapit na s
It's almost 2 weeks na hindi pagpaparamdam ni Yuki kay Karu.Papasok nanaman siya sa trabaho na magulo ang isip at pag aalala sa asawa.Sinubukan niya muling tawagan ang number ng asawa ngunit katulad ng nakaraan ay cannot be reach pa din ito, gano'n din ang mga kaibigan ni Yuki na sina Deiji, Michelle at Michael.Nag away kasi silang mag asawa ng huling pagkikita ng mga ito kaya naman naisipan niyang bigyan ito ng space upang makapag isip isip at humupa ang inis at galit.Gano'n sila palagi kapag may malaking away na nangyayari sa pagitan nila. Hindi niya minamadali sa asawa dahil baka lalo lang uminit ang ulo nito sa kanya.Nag umpisa siyang magtext muli sa number ng asawa bago itinago ito sa bulsa. Napahilamoa ito saka lumabas na ng kwarto."Ma, alis na po ako. Bye babies." Humalik ito sa dalawang anak bago nag sapatos."Nakausap mo na ba si Yuki, Karu?" Tanong ng mama ni Yuki sa kanya.Pansamantala silang tumutuloy sa bahay ng ina ni Yuki dahil pareho silang may trabaho. Ang nana
They all now sitting in cemented floor inside the building. Hindi matapos tapos na iyakan at pagdadalamhati ang maririnig mo sa bawat sulok.Ruphert, Ricci and Gabby facing Gavin's body full of bullet. Ricci protected Gabby ngunit humarang si Gavin at Ruphert sa dalawa. Gavin's back is in the direction of where the chopper is kaya naman siya ang talagang napuruhan samantalang si Ruphert ay dalawang daplis lang sa parehong braso ang natamo.A little girl, Zenia crying her heart out in front of Roy and her big sister who tried to protect her.And Christ was in the middle and open field of rooftop didn't even get a chance to hide.They are all hopeless. Isa lang ang nasa isip nila, ang maliit na chance na mabuhay pa sila. Dahil habang patagal ng patagal sila sa Sitio De Villasarza ay siya ding paunti unti silang nauubos.They left Beth's body on the rooftop. They think that it is deserving for her to be left alone there. Sa dami nilang pagsubok na pinagdaan at pabawas ng bawas na kaibiga