Thank you to the people who read my story silently. It's been ahh— 4 years? or 3? I don't know. I'm sorry for waiting on Book 2; instead of doing Part 2, I decided to add Side Stories to this book. Hope you wait for it. Thank you and God bless.
LINZIE's POV: Tapos na ang kasal ni Ace at ganap na bagong mag-asawa na sila ng asawa niya. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala, noon ay mukha pa lang siyang bata sa aking paningin. Ngayon ay hindi na. Para na siyang isang nakakatakot na tao na hindi dapat binabangga. Matipuno at bakat na bakat na rin ang dibdib nito sa sobrang sikip sa kaniya ang damit na pangkasal. Napalingon naman ako sa katabi niya. Masaya itong pinagmamasdan ang asawa, halata talaga sa mukha na kontento na siya. Ganon din si Ace. They really fall in love with each other. I hope ganon din sa akin, sana kung hindi ako naging tanga noong mga panahon na 'yon sana katulad din ako ni Ace na masayang pinagmamasdan ang kaniyang minamahal. At sinasabi sa sarili na… Sa wakas! This is it! He's really mine. 'I really love him. I'm still inlove with the man who made me happy and lucky. Binigay niya sa akin ang mga bagay na hindi ko nakuha noon. Tinulungan niya akong umangat sa buhay.' Pero… dahil sa katanga
JACK'S POV:Lumipas ang mga araw, linggo, buwan at taon. Tuluyan ng naging masaya ang aking isipan at puso habang pinagmamasdan ang mga magandang bulaklak na tanging sa Hokkaido ko lang makikita.Ang Furano."Oh! Hey! Long time no see!" Napalingon agad ako sa sumigaw sa aking direksyon.Nakita ko si Ace na may hawak na camera. Nakangiti siyang lumapit sa akin.May napansin din akong singsing sa may kaniyang palasingsingan. Isang infinity ring."Sino naman ang ginayuma mong nilalang na papakasal sa iyo?"Napabusangot naman siya sabay takbo sa aking likuran. Hindi ko nakuha agad ang kaniyang naiisip kaya napa-aray na lang ako sa biglaan nitong pagsampa sa aking likuran."Hanggang ngayon pa rin ba gustong-gusto mo sa likuran ko? Kapag nagkikita tayo panay ka talon? Kung sino man ang malas na papakasal sa 'yo. Panigurado
LINZIE'S POV:Isang taon na pala ang nakakalipas. May isa na rin kaming anak ni Mike. Hindi ako nagsisisi na pinakasalan ko ang tatay ng anak ko at magiging anak pa namin.Tama lang din ang ginawa ko. Hindi talaga ako ganon marunong maghintay. Nasa parte na ng pagkatao ko 'yon. Pero ginawa ko pa rin ang pangako ko kay Jack. Naghintay ako, kaso anong hihintayin ko? Maging matanda na ako tapos si Jack may asawa't anak na pala.Kahit na may pamilya na ako. Tinuloy ko pa rin ang pagtatrabaho rito sa bookstore. Ang daddy niya na ang nagpapasweldo sa akin.Noong una malapit kami sa isa't isa ng daddy niya. Pero nang malaman na may boyfriend na ako. Biglang nagbago ang simoy ng hangin.Ang secretary na lang nito ang nagbibigay sa akin ng sweldo ko linggo-linggo."Hi Linzie!" Masayang bati ng mga taong matagal ko ng hindi nakita.Si Aze at si Fro
(After 1 year)KREIAH'S POV:"Ano na naman 'yang maling desisyon ang gagawin mo? Kuya–really?! Sa America mo talaga balak pumunta at manirahan? Akala ko ba ayaw mo sa Japan at America dahil nagreresembla sa ating magulang? What now? " Pagdududang aniko sa kaharap ko na may hawak ng dalawang maleta.Sure na sure na talaga siya sa balak niyang gawin. Hindi ko naman siya pipigilan pero...Kakaiba 'e. May nangyari ba noong mga araw at taon na wala ako?Kahit kailanman ay hindi pa man lang kami nagkakausap nang matino ng lalaking ito. Inuuna ko muna ang pamilya ko dahil matagal na naming inaasam ang ganitong buhay.'Yung walang problema at sisira sa aming pamilya na naman."Hayaan mo na si Jack. He seems serious on his decision. Basta tama na lang ngayon." Sinamaan naman ng tingin nitong si Jack ang asawa ko na natatawa na lang.&
IAN'S POV:"Bakit ngayon ka lang dumating anak?""Oo nga Kuya Yanyan!" Sabat din ni Angel sa sinabi ni Nanay pagkapasok ko sa bahay namin.Gabi na akong nakauwi rito. Hindi ko alam kung anong oras na ba, ang tanging nasa isipan ko lang ay ang mga napagdaanan ni Kuya Jack sa kamay ng mga organisasyon.Hindi ako makapaniwala. Sobrang galit na galit ako sa kaniya noon. Minura at sinusumpa ko pa siya na mamatay na siya.Pero ngayon kinain ko ang lahat. Nagpalipas ako ng buong gabi sa bahay ng girlfriend ko. Sa kaniya ko nilabas ang sakit ng nalaman ko. Sinabi ko rin sa kaniya na huwag na huwag sasabihin kay Ate Linzie ang tungkol kay Kuya Jack.Magkakagulo na naman ang lahat. Baka ibuntong sa akin nito ang galit.Pero kahit na ilang araw pa lang kami nagkakilala ni Kuya. Ramdam ko ang pagiging makatao nito. May usapan na mabangis at wala siya
(4 years later)ACE'S POV:Pinagmamasdan ko lang ang natutulog na lalaking ito na puro puno ng pasa, sugat at mga dextrose sa kaniyang katawan.Dalawang taon na ang nakakaraan magmula ng magsimula siya sa misyon niya.Iyon ay makuha ang mga flag sa bawat sulok ng kagubatan. Sobrang lawak ng gubat na 'yon. May mga nakaabang din na mga pinakamalakas na myembro sa bawat organisasyon.Noong una ay naging kampante pa ako. Kayang-kaya talagang makipagsabayan ng lalaking ito sa kahit sino.Inabot lang ng dalawang taon sapagkat ang mga flag ay nakatago. Saka kailangan niyang maipon ang isangdaang libo na mga bandila.Sobrang dami. At ang kakalabanin naman niya ay nasa isang libo lang. 'Yun lang ang napagpasyahan ng lahat.Kailangan lang talaga nito na makuha ang mga bandila na kulay pula.Pero sa paglipas