Zoe Colette's POV
Mukhang hindi ako hahayaan ni Atlas na makatakas.
"Manang Faye!" Nabaling ang atensyon ko kay Mia na siyang nagsalita. Galit ang tono nito at nanlilisik ang matang nakatingin sa’kin.
Anong problema ng batang 'to?
Nabaling ang atensyon ko kay manang na halos madapa na makapunta lang agad
rito sa sala.
"Ye-yes po, Young Lady?" Natatakot na tanong nito.
"Pake disinfect nga lahat ng mga ginamit ng basurang babaeng
‘yan." Malditang utos nito. Napataas ang kilay ko dahil sa narinig ko.
Mukha ba akong virus?
"Hiwalay niyo na rin, ayokong masama ang gamit niya sa mga gamit namin." Malditang wika niya ulit. Tingnan mo nga naman mukhang inuubos ng batang 'to ang pasensiya ko. Kinuha ko yung cellphone at earphone na nakalapag ngayon dito sa lamesa. Nilagay ko sa tainga ni Miles ‘yong earphone tapos pumili ako ng tugtog para hindi
niya marinig ang pagtatalo namin ng mga kapatid niya. Ayokong mahawa ng ka- demonyohan itong si Miles.
"May mangyayari ba kung gagawin ‘yon ni Manang?" Nakangiting tanong ko rito. Take note, nakakaasar na ngiti ‘yon. "Try to think girl, kung lilinisin ni
manang lahat ng gamit na hinawakan ko sa tingin mo mawawalan ng dumi ‘yon o virus hanggat nandito ako sa bahay niyo?" Malditang tanong ko rito.
Hindi naman ito sumagot sa sinabi ko. "Girl, ang kaartehan nilalagay sa lugar, hindi ‘yong nagpipiling ka lang diyan." Muli kong wika sa kaniya. "Kung sa tingin mo marumi ako, ano ka pa?
Marumi na nga ‘yang physical na kaanyuan mo pati pa naman sa loob." Malditang wika ko pa.
Nangangamatis na ang mukha nito dahil sa sobrang galit.
Tsk! Akala niya ba hindi ako papatol sa bata? Nagkakamali siya, mali siya nang minalditahan. Kung hindi siya kayang disiplinahin ng kanyang ama, ako ang gagawa.
"Ate, hindi naman sa nangengealam ako. Hindi kaya masyado nang makapal
‘yang mukha mo?" Nabaling ang atensyon ko kay Mike na nagce-cellphone pa din
hanggang ngayon. "Binihisan ka lang ng daddy namin ng magandang damit. May pinagmamalaki ka na agad? Iba ka rin!" May galit na wika nito.
"Nakuha ka lang naman ni
daddy sa tabi-tabi nagmamalaki ka na? Kami na anak pa ang
pinagmamalakihan mo. Ang kapal ng mukha!" Dagdag na wika nito.
Anong tingin nila sakin kaladkaring babae?! Nag-iinit ang ulo ko sa dalawang 'to. Jusko!
"Umalis kana habang maaga pa. Hindi ka nababagay sa mundo namin. Huwag
ka nang maghabol sa pera ng aming ama dahil wala kang makukuha kahit na piso." Muling wika ni Mike.
Akala ba nila gusto kong manatili sa bahay na 'to? Lalo na ngayon na alam kong hindi lang pala si Atlas ang demonyo dito sa bahay.
"Umalis na kayo, huwag niyo ng hintayin pa si daddy na dumating. Bukas ang pinto at malaya kayong makakaalis. Huwag niyong sirain ang magandang imahe ng aming ama." Dagdag na wika niya pa.
Magandang imahe? Ano bang imahe ang nakikita nila sa kanilang ama? Hindi ba nila alam ang ginagawa ng kanilang ama?
Nakakaawa ang mga batang 'to. Jusko!
Kung alam lang nila ang ginawa ng kanilang ama sa’kin. Matatanggap pa kaya nila si Atlas? Hindi na nila ako kailangan palayasin sa impyernong bahay na 'to dahil
kusa akong aalis dito. Lalong-lalo na hindi ko kailangan ng pera nila.
Tinawanan ko na lang ang galit na nararamdaman ko. Hindi ko naman sila puwedeng saktan. Baka makasohan pa ako ng child abuse.
"Gaya ng sinabi mo ayaw niyong madumihan ang magandang imahe ng inyong ama." Natatawang panimula ko. "Ano sa tingin niyo ang ginagawa niyo ngayon
sakin ‘di ba pambabastos yan? Pinag-aaral kayo ni Atlas para magkaroon kayo ng disiplina at matutong gumalang sa nakakatanda sa inyo pero tingnan niyo ang ginagawa niyo ngayon?" Sa pagkakataong ito seryoso ko silang tiningnan. Nanahimik naman sila sa sinabi ko. Ang mga batang 'to lalo lang nilang
pinapapangit ang imahe ng kanilang ama sa’kin.
Tsk!
"Sino ngayon ang sumisira ng magandang imahe ng inyong ama, ‘di ba kayo din? Kung makasagot kayo sa’kin daig niyo pang may natapos na at kung husgahan niyo ko parang kayo pa ang nagpapakain at nagpalaki sa’kin. Ganiyan
ba ang pagpapalaking ginawa sa inyo ni Atlas, na maging bastos kayo?!" Galit ngunit may diin kong wika.
Tiningnan ko sila isa-isa na ngayon ay hindi makatingin ng diretso sa akin. Ang lakas ng loob nilang magmalaki sa’kin wala pa naman silang natapos. Mas lalo tuloy nag-iinit ang dugo ko sa mga batang 'to.
Pisti!
"Hindi niyo ko kasing edad kaya matuto kayong rumespeto. Hindi porket mayaman kayo gano’n na lang kayo manapak ng kapwa niyo." Muli kong wika.
Hindi naman sila makasagot sa mga sinasabi ko. Nakayuko lang ito na animoy maamong tupa.
"Ano pa ang ginagawa niyo rito? Magsi-ayos na kayo ng mga sarili niyo may klase pa kayo na dapat pasukan." Pagkasabi ko no’n mabilis silang tumayo sa pagkakaupo at mabilis na umalis sa harapan ko. Ibinaling ko ang tingin kay manang na mabilis na umiwas nang tingin sa’kin.
Huwag mong sabihin kahit itong si manang na takot sa ginawa ko?
"Manang, puwede na po kayong umalis. Tatawagin ko na lang po kayo kapag
may kailangan kami ni Miles." Mahinahong wika ko.
Umalis naman ito agad pagkasabi ko no’n. Tinanggal ko na ang earphone sa tainga ni Miles. Nakangiti itong lumapit sa’kin at
kumandong sa hita ko. Inihiga ko ito sa aking hita at hinalik-halikan sa kaniyang leeg na nagustuhan
naman niya. Sunod hinanap ko ang kiliti nito na nasa tagiliran at tiyan niya. Sinimulan ko itong kilitiin.
Napahalakhak naman ito nang malakas dahil sa ginawa ko.
"Mommy... tama na po." Tuwang-tuwang wika niya.
"Ayaw mo na huh?" Nakangiting tanong ko rito. Tuwang-tuwa na umiling ito sakin.
"Miles, aalis na kami ni Kuya Mike." Napatingin ako kay Mia na siyang nagsalita. Nakatayo ito ngayon di-kalayuan samin.
Umalis naman si Miles sa pagkakahiga sa hita ko at lumapit sa kanyang Ate at Kuya. Hinalikan siya ng mga ito bago tuluyang
umalis. Muli kong nakita ang pagtaray ni Mia sa’kin. Napailing na lang ako sa
ginawa niya.
"Manang Faye?" Mahinahong tawag ko. Muli nakita ko ang pagmamadali niyang makapunta agad dito sa sala kung saan
ako naroroon. "Manang, hindi niyo po kailangan magmadaling pumunta rito, kaya ko naman
po maghintay." Nakangiting wika ko dito.
"Ma-may kailangan po ba kayo madam?" Nauutal na tanong nito.
"Paki-liguan naman po si Miles ang asim niya na po kasi." Nakangiting wika ko pa rin.
"O-opo ma'am." Nauutal na sagot nito.
Napakamot na lang ako sa ulo. Sobrang lupit siguro nila sa mga katulong dito. Grabe kasi ‘yong takot ni manang sa’kin. Hindi ko naman kakainin. Hayst!
Hi guys, just be patient until you reach my last update that I write on the old platform. I will start again from the beginning. I wish you still support me here. Thank you in advice<3
Zoe Colette's POVSumabay na ako kila manang sa pag-akyat. Papunta ako ngayon sa kwarto ni Atlas. Hindi ko pa rin naman nakakalimutan ang tungkol sa pagtakas ko sa lugar na ito, dahil may bantay sa baba at alam ko naman na hindi nila ako hahayaangmakalabas dahil na rin sa utos ng demonyong ‘yon. Dito ako lalabas sa second floor kung saan walang bantay. Madali na lang naman silang patumbahin isa-isa. Hindi naman sa nagmamalaki ako pero nag-aral ako kung paano depensahan ang sarili ko. Tinali ko ang buhok ko bago ako lumabas ng balkonahe. Tama nga anghinala ko mas lalong dumami ang mga tauhan na nagbabantay ngayon sa labas ng mansion.Tiningnan ko muna kung gaano kataas ang balkonahe mula sa baba. Hindi naman ako nalula. Mukhang mababa lang ito at hindi ako mapipilayan kungmalaglag man ako mula dito sa second floor. Tiningnan ko muna 'yong mga tauhan niya na mukhang hindi ako napapansin dito sabalkonahe. Maingat kong inihakbang
Zoe Colette's POVMuli na naman akong sumabay sa kanta at sumayawa. Tumayo naman si Miles sapagkakaupo at nagtatalon-talon doon sa upuan dahil sa sobrang saya. Ngayon sabay na kaming sumasayaw ni Miles hinahayaan namin ang sariling katawan na sumabay sa kanta. Hindi naman maipinta ang kasiyahan sa mukha ng batang ito. Habang sumasabay sa kanta. Nakatingin lang ito sa’kin na may ngiti sa kanyang mga labi habang sinasabayan ako. Bumaba ako sa upuan na ginaya rin niya naman. Kahit hindi niya alam 'yong kanta sinasabayan niya ang pagbuka ng aking bibiggayundin ang aking pagsayaw na siyang ikinatawa ko nang malakas.Nagpatuloy kami sa pagsasayaw hanggang sa matapos ang kanta.Hindi pa kami gaanong nakakapagpahinga nang marinig ko ang paborito kongkanta. Napatayo ako at muling sumayaw. Tumayo rin si Miles at ginaya ako. Halata na sa mukha no’ng bata ang pagod na nararamdaman ngunit hindi niya ito in
Zoe Colette's POVTatlong beses niyang ginawa iyon sa leeg ko bago ito lumayo. Tinanggal din nito ang kamay niya sa pagkababae ko at umalis sa aking ibabaw. Tumayo ako sa pagkakahiga at inilagay ko ang mga palad sa aking mukha. Atmuling napahagulgol sa pagiyak."Woman, that's the first warning!" Rinig kong wika niya. "Subukan mo ulit tumakas at pumunta sa Haley mo hindi lang ‘yan ang matitikman mo!" Galit ngunit may diing wika nito sa’kin.Hindi ko maintindihan kung bakit ginagawa 'to sa’kin ni Atlas.Tama ba ang nararamdaman kong kakaibang tensyon sa pagitan nilang dalawa ni Kuya Haley roon sa airport kahapon?Hindi ba alam ni Atlas kung ano ang relasyon ko kay Kuya Haley? Magkapatid kami at hindi magkasintahan, pero bakit gano’n siya magsalita? Bakit pinaparamdam nito sa mga salita niya na lalaki ko si Kuya Haley? Bakit?Pinagdikit ang dalaw
Zoe Colette's POV"Gusto kong pirmahan mo ang kontrata na ‘yan upang sa gano’n ay mawalan na sayo nang karapatan ang iyong kapatid na si Haley."Seryosong wika nito nasiyang ikinagulat ko.Kung gano’n alam niya? Pero bakit?Muli akong natawa sa hindi malamang dahilan. Bakit ko nga pala natanong kungalam niya na kapatid ko si Kuya Haley? Samantalang pangalawa nga pala kami sa pinakasikat na mayaman dito sa Pilipinas. Lalong-lalo na sikat kaming tatlong magkakapatid bilang isang independent na anak na hindi umaasa sa yaman ng kanilang magulang. Nanlilisik ang matang muling ibinaling nang demonyong ito ang tingin sakin."Woman, why are you laughing again?" Jerk... Inirapan ko ito. Ibinaling ang tingin sa papel."Devil, bakit mo ginagawa sa’kin'to? Hindi mo naman talaga ako gusto ‘di ba?"Seryosong tano
Zoe Colette's POVNaramdaman ko na lang ang pagalis nito sa aking ibabaw. Iminulat ko ang akingmata. Bahagya na din akong natigil sa pagiyak. Naihilamos ang sariling palad sa aking mukha bago tumayo at umupo. Tiningnan ko ang aking hinalalaki at meron na itong kulay. Ibinaling ko ang tinginsa kaniya nang ilagay niya ang papel doon sa brown envelope."Babae, matalino ka pero hindi sapat para maisahan ako."Na-trauma na ata ako sa ginawa ng lalaking 'to kaya gano’n na lang ang naging reaksyon ko sa ginawa niya sakin ngayon. Inabot niya ang hawak na envelope kayMixer.Narinig ko naman ang pagbukas ng pinto ng mansion."Daddy, ano po iyong narinig namin sa labas kanina?" Tumayo si Atlas sa pagkakaupo para puntahan ang kanyang mga anak. Habang ako nakaupo pa rin at hindi sila nililingon."Chico?"Rinig kong tawag ni Atl
Zoe Colette's POV"Hoyy, Zoe Colette Serpant?!" Napapikit ako ng marinig ang malakas na bosesnito sa aking tainga."Kuya... narinig ko ang sinabi mo. Hindi mo na kailangan pang pumunta rito sapuwesto ko at isigaw mismo sa tainga ko!" Galit ngunit mariin kong wika."Narinig mo naman pala bakit hindi mo sinagot ang tanong kokanina?" Seryosong tanong nito bago naglakad pabalik sa pwesto niya."Kailangan ko pa talagang sagutin ‘yon? Sobrang halaga ba ngsagot?" Iritableng tanong ko dito."Bunso, bestfriend mo pa rin si Maisha wag mong hayaang masira ang pagkakaibigan niyo dahil lang sa maliit ba bagay."Seryosong wika nito. Hindi ko ito pinansin bagkus nanahimik na lang ako.Tsk! Ang galing-galingmagpayo nitong si Kuya Chase pero ‘yong problema niya kay Kuya Haley pinapala
Zoe Colette's POVPagdating namin sa kwarto roon niya lang binitawan ang kamay ko. Pinagmasdan ko lang ang pagpunta niya sa banyo. Muling nagwawala ang kaba rito sa puso ko nagpalakad-lakad ako para mawala ito. Hindi ko maintindihan ang sarili kahit kasi may ginawang kababuyan sa’kin si Atlasnaiisantabi ko ang galit ko sa tuwing nagiging sweet ito o hindi naman kaya kapag nasa harap kami ng kanyang mga anak. Ang bilis kong ding maniwala sa mgasinasabi niya para isang hipnotismo ang kanyang mga salita.Ganyan siguro ang paraan ng pang-aakit niya sa mga babae para makuha nito ang katawan nila. Napakagat ako sa sariling labi nang muling naisip ang kanyang sinabi.Baby, be ready, I'll make you mine. Patuloy na nagi-echo sa isip ko ang mga sinabi niya nangmaalala iyon. May kung anong kuryente akong naramdaman nang yumakap ito mula sa akinglikod. Isiniksik niya ang mukha sa aki
Zoe Colette's POV UHAW ang siyang gumising sakin. Agad akong napatingin nang maramdaman ko kung gaano kahigpit ang yakap sakin ni Miles. Habang si Atlas naman ay wala sa tabi ko. Nilibot ko ang paningin sa buong kwarto ngunit hindi nakita ng aking mata ang anino ng demonyong 'yon. Mukhang nasa banyo ito. Ang aga naman ata? Marahan kong inalis ang kamay ni Miles sa aking tiyan. Tumayo ako para bumaba at uminom ng tubig. Napatakip ako ng bibig nang mapahigap. Anong oras na ba? Nasa pinto na ako ng matanong iyon sa isip. Hindi na ako nagbalak na bumalik para tingnan ang oras. Pagbukas ko ng pinto tumambad ang madilim na labas. Takte! Bakit sobrang dilim? Muli kong nilibot ang paningin sa paligid ng kwarto para maghanap ng flashlight ngunit bigo akong makahanap. Pumunta ako sa drawer para tingnan ku