Zoe Colette's POV
Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakaupo o oras na ba talaga ang lumipas. Nakaupo lang ako dito sa harap ng puntod nila mama. Tanging paghikbi na lang ang maririnig mo sakin ngayon. Unti-unti kong pinapatahan ang sarili ko at pilit na kinakaya ang sakit na iniwan nila sakin at dahil na din sa ginawa ni Atlas sakin.
Ngunit kahit na ganun may nararamdaman pa din akong pagaalala dito sa aking puso na sana ay hindi ko na lang naramdaman una palang.
Ang demonyong Atlas na iyon hindi ko alam kung anong ginawa niya sakin, sa kabila kasi ng lahat nang narinig at ginawa niya sakin, siya pa din itong inaalala ko. Lalo na ngayong alam kung hindi pa din ito gumagaling sa kanyang sakit.
Bakit pakiramdam ko ngayon baliw na baliw ako sa kanya sa hindi ko malamang dahilan.
Anong bang problema mo Zoe, tigilan mo na ang kabaliwan mo. Di ka naman niya talaga mahal diba?!
Mia's POV Ilang linggo na ang nakakalipas simula ng pumunta ako kila Tita Zoe at umalis dito sa bahay si Kuya Mike. Ilang araw na din pabalik-balik ang lagnat ni Daddy at hindi ito gumaling-galing sa kanyang sakit. Habang si Miles naman ayun hindi na gaanong umiiyak ngunit bakas pa din ang lungkot at pangungulilang nadarama dahil sa pagkawala ni Tita Zoe dito sa bahay. Habang si Kuya Mike naman di nakakalimutan tumawag samin para kamustahin kaming dalawa ni Miles araw-araw. Gaya ng inaasahan ko di nito hinahanap si Daddy na mukhang hanggang ngayon, di pa din nawawala ang galit sa loob niya dahil sa ginawa niya kay Tita Zoe. Minu-minuto ko ding tinitingnan ang aking telepono upang i-check kung may message ba na mula kay Tito Zoe, ngunit tanging kabiguan lang ang aking nakuha. Tuluyan na nga kaming nakalimutan ni Tita Zoe. Walang ibang nagaalaga ngayon kay Daddy kundi ako lang. Inaasikaso kasi ni Tito Chase ang k
WARNING: 18+ EXPLICIT CONTENTZoe's POVIsang malakas na halakhak ang siyang nagpagising sakin sa araw na ito. Kinusot-kusot ko ang aking mata at bahagyang iminulat ang kaliwang mata. Ganun na lang ang gulat ko ng makita si Atlas at si Miles na nagkukulitan sa aking tabi. Hindi ko alam kung isang buwan na ba o lagpas na sa isang buwan simula ng magkulong sa kwartong iyon si Atlas, pero ito ang kauna-unahan kong masulyapan siya ng malapitan. Matapos ang lahat ng nangyari sa nakalipas na araw.Ang mga mukhang iyon na hindi ko nasulyapan ng sobrang tagal ay talagang namiss ko ng husto. Gusto kong tumayo ngayon sa aking kinahihigaan at yakapin siya ng mahigpit, ngunit sa mga sandaling ding ito pinipigilan ako ng aking
WARNING:EXPLICIT CONTENT Zoe Colette's POV "HEL-" "God dammit girl! Naririndi na ako sayo!"nag-pout ako. Hindi pa nga ako natatapos sa sasabihin ko e. "Girl, pwede ba tigilan mo yan?! Hindi kana bata!" "Bakit ka ba nagagalit? Ngayon na nga lang ulit tayo nagkita, tapos na gagalit ka pa,"nakangusongwika ko. "Girl, sino ba ang hindi magagalit, paulit-ulit ka na lang sa HELLO SEOUL! Hanggang sa makababatayo ng airport at makarating rito sa hotel, yan lagi ang bukang bibig mo!" Tsss... Ano naman?
Zoe Colette's POVThe night is lively, pero ito ako ngayon wala sa sarili. Tahimik na nakaupo rito sa loob ng eroplano habang ang tingin ay nasa labas ng bintana. Malayo ang tingin at pilit na tinatanggap ang nangyari sakin.Tatlong araw akong nanatili doon sa hotel kasama ang traidor kong kaibigan. Isa siya sa mga nagbabantay sakin. Apat lang kaming tao ngayon dito sa eroplano. Naka-private airplane kami. Hindi inalis ng demonyong si Atlas ang pagkakatali sa kamay at paa ko. Tatlong araw lang akong nakahiga doon sa kama. At kapag kakain ako si Atlas lang din ang nagpapakain sakin. Sa loob ng isang araw isang beses lang ako kumain at tuwing gabi lang. Si Atlas din ang nagpapaligo sa akin. Hindi na tigil ang kababuyan ng demonyong 'to sa tatlong araw na lumipas.Muli ko na naman naramdaman ang pagtulo ng luha sa akin
Zoe Colette's POV Tuluyan na ngang umandar itong kotse. Alam ko ito lang ang pagkakataon para masulyapan si kuya. Lumingon ako sa likod ko para makita si- what? Bago ko pa tuluyang makita si kuya natakpan niya na ang mata ko gamit ang kanyang kamay. "You dare to stare other people without my permission!"Bumaba ang kamay nito sa aking baba. Lumapit ang mukha nito sa akin. "Woman, I helped you and your brother to survive the company of your parents. How do you plan to thank me?"Mas lalo niya pang inilapit ang mukha niya sakin. Naramdaman ko tuloy ang hininga niya sa aking bibig."Do you think having sex with me is enough? No, I'm not satisfied with that. Just saying thank you is not also enough."
Sinundan ko lang nang tingin ang pag-akyat nila pero bago ito mawala sa paningin ko na kita ko pa ang pagkaway ng batang ‘yon sa’kin. Napakaway rin akonang wala sa oras. "Mike, Mia meet your mother." Natuon na ang atensiyon ko sa mag-aama. "You mean, new mother?" Lumapit sa’kin ‘yong Mike at niyakap ako. Kusang nag-react ang katawan ko at napayakap din sa kaniya. Hindi ko alam peromukhang kahit itong katawan ko nagugulat sa biglaang nangyayari. "I don't need a new mother." Malditang wika no'ng Mia. "Kung si Miles na utoniyo daddy, kami ni Mike hindi." Muli nitong wika. "Then, Thank you." Nagulat naman sila sa sinabi ko. "For informing me aboutyour feelings. If both of you hate me, don't worry the feeling is mutual. Solvedthe problem. Hindi na natin kailangan pang magplastikan." Seryosong wika ko. "Atleast parehas nating alam na hindi natin gusto ang isa't isa. Hindi
Zoe Colette's POV Mukhang ang gagong demonyong ito ang nagbigay ng damit sa kanila. Ang loko kong 'to hindi na nahiya sa mga anak niya. O nagpipiling binata lang talaga siya? Tsk! Hanggang rito pala sa bahay nila dalang-dala niya ang pagiging manyakis niya. Kumukulo talaga ang dugo ko sa lalaking 'to. Dapat binigyan niya na lang ngmaayos na kasuotan lahat ng katulong dito, hindi ganiyan. Ano na lang ang sasabihin ng mga bisita niya kapag nakita lahat ng katulong niya sa bahay? Hindiba siya nahiya do’n? Jusko! "Mommy?!!!" Mabilis akong napatingin kay Miles nang bigla itong sumigaw. "Ba-bakit baby?" Nauutal kong tanong. Ano bang nangyari? Nawala ba ako sa sarili habang nagiisip? "Mommy, kanina ko pa po kayo tinatawag, pero mukhang hindi niyo ko naririnig." Malungkot na wika nito. Iniwas niya ang tingin sa’kin at bahagya niyangniyuko ang kanyang ulo. "May problama po ba, mommy?" Dagdag na wika nito. Takte!
Zoe Colette's POV Mukhang hindi ako hahayaan ni Atlas na makatakas. "Manang Faye!" Nabaling ang atensyon ko kay Mia na siyang nagsalita. Galit ang tono nito at nanlilisik ang matang nakatingin sa’kin. Anong problema ng batang 'to? Nabaling ang atensyon ko kay manang na halos madapa na makapunta lang agad rito sa sala. "Ye-yes po, Young Lady?" Natatakot na tanong nito. "Pake disinfect nga lahat ng mga ginamit ng basurang babaeng ‘yan."Malditang utos nito. Napataas ang kilay ko dahil sa narinig ko. Mukha ba akong virus? "Hiwalay niyo na rin, ayokong masama ang gamit niya sa mga gamit namin."Malditang wika niya ulit. Tingnan mo nga naman mukhang inuubos ng batang 'to ang pasensiya ko. Kinuha ko yung cellphone at earphone na nakalapag ngayon dito sa lamesa. Nilagay ko sa tainga ni Miles ‘yong earphone tapos pumili ako ng tugtog para hindi niya