เธอรังเกียจไหมโมนา NC [ซัน-โมนา-แอลเจ]

20นาทีต่อมา

ฉันเดินกลับมานั่งที่เดิมด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง

“หายไปไหนมา”ซันเอ่ยถามฉันแต่ฉันก็ไม่ตอบไม่นานแอลเจก็เดินกลับมานั่งแต่ฉันเลือกที่จะขยับไปหาซันมากกว่า

งอน!

“เป็นอะไร?”ซันถามขึ้น

“เจ็บ”ฉันบอกออกไปน้ำตาจะคลอเบ้าอยู่เลยไอบ้าแอลเจนายมันบ้าที่สุด!

“เจ็บอะไรตรงไหน”ซันถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงทันทีฉันเลยแหวกเสื้อยืดสีดำออกเพื่อให้ซันดูถึงรอยกัดที่ไหปลาร้าที่แอลเจทิ้งเอาไว้

“ใครทำ!”ซันลุกขึ้นมาทันทีก่อนจะแหวกเสื้อฉันเพื่อดูรอยให้เห็นชัดๆแต่ก็คงไม่ต้องพูดอะไรเพราะตอนนี้ซันกำลังมองไปทางด้านหลังด้วยสีหน้าโกรธจัด

เออตีกันให้ตายไปเลยฉันก็อยากรู้นักว่าตอนนี้พวกนางเป็นบ้าอะไรกันทำไมจู่ๆถึงมาทำแบบนี้กับฉัน

“เดี๋ยวหนังจบมีเคลียร์”ซันพูดขึ้นเสียงเรียบมองไปทางแอลเจก่อนจะวาดมือมาโอบฉันเข้าไปในอ้อมกอดไม่ให้ตัวฉันไปอยู่ใกล้กับแอลเจดีเลยตอนนี้ฉันก็ไม่อยากใกล้นางเท่าไหร่แถมฉันยังวางแมวน้ำยักษ์กั้นไว้อีกชั้น

ชิ๊คนบ้าอะไรจู่ๆก็พุ่งมากัดฉันทั้งเจ็บทั้งตกใจ

“ขอจับหน่อย”ฉันมองมือหนาของซันที่นวดคลึงอยู่ตรงขาอ่อนคือฉันปวดหัวมากนะวันนี้เป็นอะไรกันไปหมดฉันไม่ตอบและปล่อยๆให้อีกฝ่ายจับไป

“อ๊ะอื้อออ”ฉันร้องครางขึ้นเมื่อโดนสัมผัสที่น้องสาวอย่างจัง

“ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ”ซันก้มหน้ามาถามฉัน

ใช่ นายไม่ได้ทำ แต่..

“กูทำเอง:)”น้ำเสียงกวนๆของแอลเจพูดออกมาพร้อมกับใบหน้าหล่อที่ยกยิ้มร้ายซันรีบเปิดผ้าห่มดูก็พบว่ามีมือของแอลเจกำลังจับขาอ่อนอีกข้างอยู่เหมือนกัน

“มึงทำบ้าอะไร!”ซันถามกับแอลเจด้วยความโมโหจนคนในโรงหนังหันมาทางเราเป็นตาเดียวกัน

“ซันใจเย็นๆนะ”ฉันต้องรีบเบรคไว้มองซันที่ถอนหายใจออกมาแรงๆเหมือนกำลังควบคุมอารมณ์ไม่ให้เดือดไปมากกว่านี้

“ก็มึงยังทำได้ทำไมกูจะทำไม่ได้?”แอลเจพูดขึ้นซันก็ดูอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะจับแขนฉันให้ลุกขึ้นและพาเดินออกจากโรงหนังมาทันที

ซัน PART

ผมลากโมนามาที่รถหยิบกุญแจปลดล็อคก่อนจะเปิดประตูด้านหลังให้โมนาเข้าไปนั่งตัวผมที่กำลังเดินไปฝั่งคนขับก็ต้องชะงักเพราะไอแอจเจมันวิ่งมาแทรกตำแหน่งคนขับแทนผมแล้ว

ไอแอลเจมองผมอย่างกวนๆผมเลยปากุญแจรถใส่มันอย่างโกรธๆและเดินมานั่งฝั่งข้างคนขับแทนกฎเหล็กของเราสามคนคือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราทั้งสามจะไม่มีการทิ้งกันโดยเด็ดขาดในตอนนี้ผมเลยต้องยอมมันถึงแม้จะอยากฆ่ามันให้ตายตอนนี้เลยก็ตาม

“ไม่เป็นไรนะ”ผมหันไปถามโมนาที่นั่งอยู่ตรงกลางนั่งกอดตุ๊กตาที่หยิบติดมือมาและเอาแต่เงียบ

“อือ”เจ้าตัวตอบกลับมาเบาๆผมมองไอแอลเจอีกครั้งมันก็ทำเหมือนทองไม่รู้ร้อนสตาร์ทรถและขับออกไปทันที

พอมาถึงบ้านของโมนาเจ้าตัวก็เดินเข้าไปทันทีผมกับแอลเจก็รีบเดินตามเข้าไปภายในบ้านนั้นเงียบสะงัดเพราะว่าพ่อและแม่ของโมนาส่วนใหญ่จะต้องบินไปทำงานที่ต่างประเทศก็มีครอบครัวผมกับครอบครัวของแอลเจที่เป็นฝ่ายเข้ามาดูแลเธออยู่ตลอด

โมนาเดินไปนั่งที่โชฟาเงียบๆผมก็เริ่มถามไอแอลเจทันที

“มึงทำไรโมนาไอสัสแอลเจ”ผมถามไอแอลเจด้วยความโกรธมองมันที่กำลังเทน้ำผลไม้ใส่แก้วอย่างอารมณ์ดี

“ก็ทำแบบมึงไง”ไอแอลเจตอบกลับแบบกวนๆก่อนจะเดินมานั่งข้างโมนาและวางน้ำผลไม้ไว้ตรงหน้าของเธอแต่โมนาก็เอาแต่นั่งก้มหน้าเงียบ

“มึงรู้?”ผมถามมันด้วยความตกใจ

“ไอสัสล้วงๆลูบๆคลำๆกันขนาดนั้นคิดว่ากูจะไม่รู้เลยมั้ง”มันโพล่งออกมาแน่นอนว่าผมก็แอบทำเงียบๆแล้วนะไม่รู้มันไปรู้ไปเห็นตอนไหน

“ก็กูชอบโมนา”ผมพูดออกไปเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วก็คงต้องเปิดตัวออกก่อนใบหน้าสวยของโมนาเงยหน้ามองผมด้วยความตกใจไอแอลเจก็เช่นกันเพราะมันคงไม่คิดว่าผมจะชอบโมนา

ความจริงแล้วผมชอบโมนามานานแล้วแต่เพราะไม่อยากเสียคำว่าเพื่อนไปนี่แหละทำให้ผมไม่กล้าที่พูดออกไปบางครั้งก็คิดจะตัดใจไปลองคบคนอื่นแต่สุดท้ายก็ไม่รอดเพราะความน่ารักและความสดใสของโมนามันทำให้หัวใจของผมละลายตลอด

“กูก็ชอบโมนา”จู่ๆไอแอลเจก็พูดขึ้นมาอีกโมนาก็หันไปมองแอลเจด้วยความตกใจซึ่งไม่ต่างอะไรจากผมที่ตกใจด้วยเช่นกัน

ผมชอบโมนาไอแอลเจก็ชอบโมนาแล้วแบบนี้..

เธอจะเลือกใครกัน

“โมนา”ผมเรียกเธอใบหน้าสวยหันมามองผมดูจากสีหน้าก็รู้แล้วว่าตอนนี้เธอช็อกมาแค่ไหนที่จู่ๆเพื่อนสนิททั้งสองก็ต่างมาบอกว่าชอบตัวเองแบบนี้

“ตอนนี้เธอได้ยินแล้วใช่ไหมที่ฉันบอกชอบเธอ”โมนาพยักหน้ารับเงียบๆ

“แล้วไอแอลเจก็ชอบเธอเหมือนกัน”ผมพูดต่อมองใบหน้าสวยที่พยักหน้ารับอีกครั้ง

“โมนาเธอจะเลือกใครระหว่างฉันกับแอลเจ”มันเป็นคำถามที่วัดใจมากๆแน่นอนว่าผมก็หวังให้เธอเลือกผมแต่ก็หวั่นใจกลัวเธอเลือกไอแอลเจเหมือนกัน

โมนานิ่งไปมือบางยกขึ้นปิดหน้าเหมือนกับว่าตอนนี้เธอยังไม่สามารถให้คำตอบอะไรได้

“ไม่รู้..ฮึก..ไม่รู้เลย”เสียงเล็กๆเอ่ยขึ้นพร้อมกับเสียงร้องไห้เบาๆผมถอนหายใจออกมาไม่อยากเห็นโมนาเป็นแบบนี้เลยแท้ๆ

“ไอแอลเจตามกูออกมา”ผมลอกไอแอลเจเจ้าตัวก็ยอมลุกขึ้นเดินตามผมออกมา

“มึงชอบโมนาจริงๆใช่ไหม” ผมถามมันด้วยสีหน้าจริงจังกลัวว่ามันแค่อยากเอาชนะหรือไม่ก็กลัวเสียเพื่อนทั้งสองคนไปมันถึงพูดแบบนั้นออกมา

แต่ถ้ามันบอกว่ารักโมนาจริงๆผมก็มีข้อเสนอดีๆอยู่แต่ก็ไม่รู้ว่าโมนาจะรับมันได้รึเปล่านี่สิ

“เออ”ในที่สุดไอแอลเจก็ตอบออกมาแม้จะเป็นคำสั้นๆแต่ผมก็รับรู้ได้ว่ามันจริงใจ

“กูมีข้อเสนอ..ถ้ามึงรับได้ก็โอเคแต่ถ้ามีงรับไม่ได้..”

“เราสองคนคงต้องมีใครคนนึงอกหัก”พอผมพูดจบไอแอลจก็มองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจทันทีผมเลยอธิบายเพิ่ม

“เราจะคบกันแบบสามคนมึงรับได้ไหม?”และใช่ ข้อเสนอของผมก็คือให้คบกันแบบสามคนจะได้ไม่มีใครต้องเสียใจแน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องดีและคงไม่อยากมีใครแชร์แฟนตัวเองกับคนอื่นแน่นอน

แต่ความสัมพันธ์ของเราสามคนมันเป็นอะไรที่เหนือกว่านั้นเรามีของต้องแชร์และใช้ร่วมกันมาตั้งแต่เด็กๆแม้แต่ตอนไปเที่ยวและมีแปรงสีฟันแค่อันเดียวเรายังสามารถใช้ร่วมกันได้อย่างไม่มีใครนึกรังเกียจทั้งๆที่ก็แค่ออกไปซื้อใหม่มันก็ได้เหมือนกัน

“กูรับได้..แต่โมนา”

“กูจะไปคุยให้”ผมพูดแค่นั้นก่อนจะเดินกลับมาหาโมนาที่นั่งร้องไห้อยู่เธอคงจะอึดอัดใจมากกับสถานการณ์แบบนี้ผมเดินเข้าไปสวมกอดเธอโมนาก็กอดผมไม่นานไอแอลเจก็มานั่งลงและกอดโมนาเช่นกันตอนแรกโมนาก็ดูตกใจแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร

“โมนา”ผมเรียกเธอเสียงเบาพร้อมกับช้อนใบหน้าสวยให้หันมามองผม

“เธอจะรับได้ไหมถ้าเราจะคบกันแบบสามคน”ทันทีที่ผมพูดจบโมนาก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจทันทีผมผละอ้อมกอดออกมาเพื่อให้เวลาเธอคิดแต่ไอแอลเจดันอุ้มตัวโมนาไปนั่งตักและกอดเธอไว้

“ได้ไหมโมนา”ไอแอลเจถามเสียงอ่อนโมนามองแอลเจที่จับใบหน้าเธอให้หันไปมองมันดวงตาของเธอมองสลับผมกับแอลเจไปมาอย่างสับสน

“คือ..อื้ออ”ผมตกใจมองไอแอลเจที่จับใบหน้าโมนาให้ไปจูบมัน

“อึกอื้อออ~”ผมมองโมนากับไอแอลเจที่จูบกันอยู่แน่นอนว่าผมหงุดหงิดเล็กน้อยที่ไอแอลเจทำตามใจตัวเองแบบนี้ผมเลยทนไม่ได้ไปจับใบหน้าสวยของโมนามารับจูบของผมด้วยเช่นกัน

ผมสอดลิ้นเข้าไปในปากของเธอมือบางจิกเข้าที่แขนของผมทั้งสองข้างลิ้นของเราสองคนเกี่ยวกันอย่างดุดันไม่มีใครยอมใคร

“อ๊ะแอลเจ..”พอผมผละจูบออกมาร่างบางก็ร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆไอแอลเจก็ซุกใบหน้าเข้ามาไซร้คอของโมนาผมเองก็ไม่อยากน้อยหน้านั่งลงคุกเข่าถอดเสื้อยืดสีดำของตัวเองออกดันเสื้อในเธอขึ้นก่อนจะใช้ปากครอบครองจุกสีหวานของเธอทันที

“อ๊าาซันน”ใบหน้าสวยแดงฉ่านหาของเธอพยายามจะหุบเข้าหากันแต่ผมก็เอาตัวเข้าไปแทรกไว้ในขณะที่ไอแอลเจก็วุ่นอยู่กับการกัดและดูดดึงซอกคอของเธออยู่

“เธอรังเกียจไหมโมนา..เธอรังเกียจที่ฉันกับแอลเจทำแบบนี้กับเธอไหม”ผมถามขึ้นมือก็นวดคลึงหน้าอกของเธอพร้อมกับใช้ลิ้นตวัดจุกสีหวานของเธอไปด้วย

“มะไม่อื้ออไม่รังเกียจ”โมนาตอบออกมาเสียงกระเซ่าผมยกยิ้มมองไอแอลเจที่มองผมอยู่เจ้าตัวยักคิ้วให้ผมบ่งบอกว่าทั้งผมและมันต่างก็โน้มนาวโมนาสำเร็จแล้ว

ไม่มีอีกแล้วคำว่าเพื่อนต่อจากนี้จะมีแต่คำว่าผัวกับเมีย

อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ