EP.17 รอยอุ่น บนเรียวปาก

ด้านตฤณเองก็เอาแต่หมกตัวและกินเหล้า เขาเสียใจที่ต้องเสียคนรักไปเพราะความมักง่ายของตนเอง ชายหนุ่มพยายามติดต่อบุญญาพรหลายครั้ง แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมตอบรับ ล่าสุดเขาเห็นหล่อนโพสต์ลงไอจี ภาพที่เห็นเขาคงไม่คิดอะไรมาก ถ้าไม่พบว่าภาพที่เพื่อนของเขาโพสต์เป็นภาพแนวเดียวกัน ท้องฟ้า บรรยากาศใกล้เคียงกัน โดยเฉพาะไอ้ตุ๊กตาหมีตัวนั้น มีความสำคัญอะไรกับคนทั้งสองหรือเปล่า ลางสังหรณ์ทำงานหนักมาก ทำให้เขากินไม่ได้นอนไม่หลับ บ้านก็ไม่ยอมกลับ ไม่ยอมเจอใคร แม้แต่นิษฐาเขาก็ไม่เจอหน้าหล่อนอีก

“หมายความว่ายังไงกันวะ” เขาพึมพำขณะเอาภาพทั้งสองมาเทียบกันชัดๆ ใจร้อนรน จนอดไม่ไหวต้องโทรศัพท์

เสียงเรียกเข้าทำให้ภคภัทรที่หันไปมองมีอาการชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะหันไปล้างมือที่เปื้อนดิน แล้วรับสาย

“สวัสดีปีใหม่ว่ะตฤณ”

คนที่โทร.หาแค่นยิ้มตามแกน

“เออ สวัสดีปีใหม่ มึงเป็นไงบ้างวะ สบายดีไหม”

คนรับสายยืนกางขานิดๆ มือหนึ่งกอดอก สายตามองผักสดสีสวยของตนเองไปพลาง

“สบายดี มึงล่ะ เป็นยังไงบ้าง”

“แย่ว่ะ บิวบอกเลิกกู มึงเองก็น่าจะรู้นะ”

คนฟังนิ่งเงียบ แน่นอนว่าเขารู้อยู่แก่ใจ เพราะเขาก็เป็นคนหนึ่งที่ได้รับคำเชิญไปงานแต่งของมันกับบุญญาพ