Hindi man komportable ay nagpatuloy pa rin ako sa pag- e'exercise. Mabilis ko naman nasusunod ang mga sinasabi ng instructor sa amin, ewan ko lang sa kasama ko na wala na yatang ginawa kung hindi tingnan ang mga kilos ko. Medyo ilang man ay hindi ko na lang pinansin. What did he want?
"Okay Miss Dezaga and Mr. Remejo, dito na lang muna natin tapusin ang work out, mukhang nakuha niyo naman agad pareho ang mga pattern. Good job for today! baka next time kaya niyo nang gawin ito without my help." pagbibiro niya at ngumiti naman ako sa kanya at nagpasalamat."Thank you for this Zaggie, madami akong natutunan today." pagpapasalamat ni Zadiel sa instructor namin."Nako! As if naman ngayon ka lang nag-gym pero, thank you rin Mr. Remejo sa pagtitiwala, anytime! you can count on me, huwag lang Sunday!" sabay naman tumawa ang dalawa.Hindi naman na akong nag atubiling magsalita pa at nag paalam na rin. Nag ayos at nagpunas lang ako ng towel, sa condo na ako mag aayos para makapag pahinga na rin. Sinukbit ko na ang dala kong bag at lumabas ng gym. Ngunit hindi ko naman inaasahan na magsasabay pa kami palabas ni Zadiel. Tinanguan ko lang naman siya habang palabas sa gym na iyon. Ngunit hanggang elevator ay nagkakitaan pa rin kami! Napatalikod naman ako at napapikit ng mariin. Iba pa rin talaga pag kaharap ko siya."Lagi ka ba nag g'gym dito?" tanong niya sakin."Last month lang ako nag start mag gym, baguhan lang kumbaga." sagot ko naman sa kanya kahit halatang kabado. Bakit kasi hindi ko na lang siya sinagot ng 'oo' o 'hindi' simple lang naman ang tanong niya!
"Akala ko matagal ka ng nag wo-work out dito, mukha kasing hindi ka na bago sa mga tao do'n, even in the boys." napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. What does he mean by that?
"Paano mo naman nasabi?""Base kasi sa mga tinginan sayo ng mga lalaki, mukhang hangang-hanga sa'yo. Sa bagay may dahilan naman sila." hindi ko man maintindihan kung ano ang mga pinagsasasabi niya ay tinugunan ko pa rin naman siya.
"Ganoon lang talaga siguro sila, or maybe kilala ako kasi dito lang naman ako nag-sstay. May condo ako dito kaya siguro iyon ang palagay mo.""Dito ka rin nag s-stay? What a coincidence, dito rin ako! Diyan lang sa 5th floor, room 117." masigla niyang sabi. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano, bakit nandito din siya? Wala ba siyang bahay? Bakit hindi na lang siya mag-stay sa bahay nila? Magtatagal na ba siya dito sa Pilipinas para kumuha pa siya ng condo?
"Ah-hh wow." tanging iyon lang ang nasambit ko dahil sa lakas ng kabog ng dibdib ko. Mukhang hindi ko nga siya pwedeng iwasan pa. Dahil base sa mga nangyayari, posibleng palagi na rin kaming magkakakitaan.
Saktong bukas ng elevator ay nauna na akong lumabas. Ngunit narealize ko na 5th floor? What? Pareho kami ng floor? This is killing me! halos dalawang kwarto lang ang agwat ng room namin! "Dito ka rin pala." pagsasalita niya habang nasa likuran ko. Obvious naman diba? Kasi dito ako nagtungo! Napaka ikot naman ang mata ko."Dito na ako." iyon lang ang sinabi ko habang pumapasok sa room ko. Napasandal naman agad ako sa likod ng pintuan. Kung hindi na talaga mapipigilan na hindi kami magkita, kailangan ko na talaga sigurong maging pormal sa kaniya. Nag ayos na ako't naligo at humiga na rin sa kama agad. Iniisip ko pa ang mga nangyari sa buong araw. Siguro hindi ko na kailangang sabihin kay Sabrina ang mga nangyari. Sasarilinin ko na lang ito, ayaw ko na rin naman magsabi pa nang magsabi kay Sab ng mga nangyayari sa buhay ko, baka isipin no'n na napaka oa ko na!Gaya ng kahapon ay nagising agad ako ng maaga. Nagluto ng makakain at inayos ang mga kakailangan sa opisina. Nasa may parking lot na ako ng may marinig akong nagsasalita, ipagsasawalang bahala ko na sana iyon ngunit nakita ko na si Zadiel iyon. Nakatalikod siya sa may gawi ko. "Uuwi rin ako diyan, may mga inaasikaso pa nga ako dito. Pinag-usapan naman na natin to right?" halata ang pagiging frustrated niya sa kausap. Bubuksan ko na sana ang pintuan ng kotse ko nang marinig ko pa ang sinabi niya."Break?" nag igting naman ang pandinig ko. Hindi naman sa pagiging tsismosa, girlfriend niya ba ang kausap niya?,, "Dahil lang hindi ako makabalik diyan agad, nakikipag break ka na, Sheena?" galit niyang sabi sa kausap. Binuksan ko na ang kotse ko at sumakay doon. Ayoko na lang marinig ang pinag-uusapan nila. Masyadong privacy iyon. Dapat matuto rin'g ilugar ang sarili sa lahat ng bagay, sa mabuti man ito o sa masama. Nakita ko naman ang pagtingin ni Zadiel sa gawi ko. Ginantihan ko lang siya ng tingin at nginitian bago tuluyan nang pinaandar ang sasakyan. Naging maayos naman ang pagmamaneho ko at nakarating ng ligtas sa kompanya, medyo traffic nga lang. Hindi na rin naman bago. "Para saan daw ba talaga ang project na gagawin next month?" tanong ko kay Leth. Marami din kase siyang nalalaman sa kompanya. Wala naman kasi akong alam sa mga project na pinaplano nina Dad kaya medyo hindi ako aware sa mga nangyayari dito sa company, basta ang gawain ko lang ay ang mag inventory ng kinita ng kompanya."Magtatayo po kasi ng isang resort sa Baler, Miss. Magandang project ang inilahad kaya hindi na nag dalawang isip si Sir Amor na aprobahan ito.""May nakuha na bang engineer at architect sa nasabing project?"
"Hindi ko pa po alam Miss, kasi ang Daddy niyo po at ang buong team ng project ang magdedecide doon."
"Ganoon ba? May mga kilala kasi akong engineer na colleagues ko, baka makatulong sana. Pero kung kaya naman nila, i don't mind." kibit balikat ko na lang. "Pero bakit naisipan nilang sa Baler? Ang layo kaya ng place na iyon?" takang tanong ko.
"Sobrang dami po kaseng turistang pumupunta doon Miss, lalo na pag summer talaga. Sobrang ganda din po talaga doon, subukan mong pumunta doon Miss paminsan-minsan."
"Talaga? I must list that to my bucket."
"Sama po kayo, kung sakaling sisimulan na ang proyekto." she suggest.
"Susubukan ko kapag wala akong mga importanteng gagawin." iyon na lang ang nasabi ko sa kanya. Mukha naman interesting ang suggestion niya. Tutal nagsisimula na rin naman ang summer, bakit hindi ko subukan? Isasama ko na lang si Sabrina para masaya naman. I'm planning to go in Palawan din kasi. Baler or Palawan is okay with me though. Pareho naman maganda ang probinsyang iyon. Lalo na kung dagat ang pag-uusapan. I want to unwind for a while. And gusto ko na rin makakita ulit ng mga isda! How exciting is that!
Pagsapit ng alas sais ng hapon ay tumawag sa akin si Mommy, we have a family dinner. Ngayon na lang ulit nakompleto kaya siguro nagpahanda ng bongga.Binuksan naman agad ang gate ng bahay at pinarada ko sa bukana ang kotse. Uuwi din naman ako mamaya kaya hindi ko nalang pinark ng maayos."Hello People!" sigaw ko habang papasok sa bahay.
"You're here na pala Sef, halika na. Ikaw na lang talaga ang hinihintay namin. Let's go to the dining. Naroon na rin ang kapatid mo." si mommy habang iginigiya ako sa hapag.
"Pinahanda mo naman ba ang paborito ko Mommy?" tunog nagtatampo kong sabi ko sa kanya.
"Off course! Hindi pwedeng mawala ang Adobo sa lamesa!" napangiti naman ako doon.
Binati ko naman ang kapatid ko at si Daddy bago tumungo sa silya ko. Mukhang pinag handaan talaga ang araw na ito ah? Dinaig pa ang birthday ko pag nagcecelebrate kami every year.
"Ang dami naman nito Mommy? anong okasyon ba meron ngayon? Anniversary niyo ba ni Dad?" takang tanong ko.
"Hindi, we want to celebrate kasi nasarado namin ng Daddy mo ang deal sa Singapore at bilang celebration na rin kase buo ang pamilya natin ulit ngayon." sa bagay, dapat ngang icelebrate iyong mga ganoong bagay, at bilang pasasalamat na rin kay God for all the blessing that he still given in my family.Masaya naman kaming kumakain at nagbibiruan pa. Hindi ko maiwasang ilaglag ang kapatid ko dahil sa nabasa kong message noong nakaraan pa. Tuloy siya ang pulutan ngayon. Tawa lang naman ako nang tawa habang pinagsasabihan siya ni Mommy. Ikaw naman, tutal madalang ka dito sa bahay!
"Anyway, get ready tomorrow night. The event is big kaya dapat formal ang mga suot niyo do'n." si daddy at pinaalala ang araw na iyon."I almost forgot the event nga sana Daddy, buti napadpad ako sa mall at naisipang bumili ng dress. Kung hindi, nako! baka hindi na lang ako sumama." pagbibiro ko kay Daddy."You must be there Seferene dahil nandoon ang mga Ninong mo. Matutuwa iyong mga iyon kapag nakita ka nilang dalaga ka na." proud naman sabi niya.
"Is Ninong Ismael is there? Kasi ever since, sa screen ko lang siya nakikita. Kahit hanggang sa nagdalaga na ako."
"Yes, it's kinda mini reunion to us. Matagal ko na rin kaseng hindi nakikita ang mga kumpare ko." si Daddy habang patuloy pa rin naman sa pagkain. Tumango lang naman ako sa sinasabi niya. Hindi ko maiwasan na matuwa dahil alam ko at ramdam ko kung gaano kasaya si Daddy na makita niya muli ang mga kaibigan niya dati. Kahit naman siguro ako, matutuwa kung magkita kita ulit kami ng mga kaibigan ko. Gaya nga noong nagkita kita kami nina Hailey at Meg, hindi na matumbasan ang saya ko, what more pa kaya kapag kaming lahat na?
"Eh Dad, si Tito Zaniel ba nandoon rin?" tanong naman ni Sevi.
"Ah Yes! kasama niya ang kuya Zadiel mo. For sure matutuwa din say'o yun. Lagi ka pa naman kinakarga nu'n noong maliit ka pa! Ngayon hindi na, malaki ka na eh."
"You know Zadiel, Sef? Anak ni tito Zaniel mo?" si Mommy naman ang nagtanong. Hindi ko kilala si Zadiel ever since. Nakilala ko lang siya nang nakikita ko siya lagi sa magazine at TV. Pero alam kong may anak si Tito Zaniel na panganay na lalaki. Pero hindi ko naman akalain na siya pala iyon!
"Hindi ko pa siya nakikita Mommy." simple lang ang naging sagot ko. Lie Seferene, lie.
"Hindi pa nakikita ni Seferene si Zadiel, dahil noon pa man ay napaka introvert niyang batang yan, gusto laging nasa kwarto. Buti nga hindi na gaya ng dati yan eh. Napasobra nga lang ngayon." naiiling naman na sabat ni Daddy. Narinig ko naman ang pagtawa ni Sevi kaya pinanlakihan ko siya ng mata. Epal talaga!"Siguro Dad, pag nakita ni Ate si Kuya Zadiel magiging crush niya agad iyon! o baka nga ma-inlove pa agad." patuloy pa rin'g pang bebwesit sa akin ng kapatid ko.
"That's never gonna happen!" inirapan ko siya.
"Sus ate! kilala kita, sinasabi mo lang iyan. Swear, pag nakita mo si Kuya Zad, tutulo ang laway mo doon. Madami pang abs." napaawang naman ang bibig ko sa sinabi niya! Ni hindi man lang tumatak sa isip ko na mangyayari ang bagay na iyon. No fucking way!
"Mommy, Daddy." tawag ko sa kanila para tulungan ako para mapatigil na ang pang bebwesit sa akin ng kapatid ko."Itigil niyo na iyan, bata pa ang Ate mo Sevi. At wala pa sa isip niyan ang pagnonobyo, kaya tantanan mo ang ate mo." si Mommy. Muntik naman mailuwa ni Sevi ang kinakain niya. Kaya kinurot ko siya sa tagiliran upang patigilin na. Baka kase kung ano ano pa ang sabihin kayna Mommy! Asungot talaga siya."Tumigil na kayong dalawa. May Girlfriend na rin naman iyong tao, kaya ikaw Sevi , tigil-tigilan mo na iyang pamimilit sa ate mo." doon nalang kami pareho tumahimik ni Sevi.May girlfriend na siya Seferene. Yan ang lagi mong itatak sa kukuti mo! And so? Bakit ko naman naisip iyon? Pakialam ko ba?
Naramdaman ko naman'g bumilis ang tibok ng puso ko. This is bad!
Hiiiiii guys! You will now read the following chapter here in this app! Thank you so much 🤗
I was busy looking at my daughter while hard trying to tie her hair. Nandito kami ngayon sa kwarto habang hinihintay namin ang mag-aayos sa amin para sa gaganaping kasal namin ni Zadiel. This is the day that me and Zadiel will become as one. Hindi parin kami nagkikita simula kahapon dahil kasabihan na hindi raw maaari ang ganoon. Baka daw hindi pa matuloy ang kasal! As if naman marami pang naniniwala don'. Nasa tao narin naman iyon kung hindi nila itutuloy ang kasal. Basta kami ni Zadiel, mahal namin ang isa't-isa.Napatingin ako sa pinto nang biglang bumukas iyon. Masayang mukha ng babae ang pumasok dito sa aking silid."Hi Ma'am Seferene, ako po iyong make up artist na mag-aayos sa inyo ng anak niyo. Ako po ang pinadala dito ng mommy niyo." magalang niyang sabi sa akin habang inihahanda ang mga gagamitin para maayusan kami."Uhh right. Kanina ka parin namin hinihintay eh."
This will be the last chapter of this story. To all readers who reads the story of Zadiel and Seferene, I am very thankful to you all. Maraming salamat sa mga sumuporta at susuporta pa sa storyang ito. It might be this not your ideal story, but all along I am sincerely thankful to all of you. Sana basahin niyo parin ang kwentong ito hanggang sa katapusan!I love you Aleeeeys! ♥️ZADIEL JEREZON MERCADO REMEJOI want to fucking go home! I'm so tired being here! Being with her! Hindi ko alam kung bakit aabot kami sa ganito ni Sheena. Ni minsan hindi ko naramdaman na mararamdaman ko ito sa kanya. Wala na iyong saya, wala na iyong sigla, wala narin pati pagmamahal ko sa kanya. Alam kong isang kagaguhan ang lahat p
Maayos kaming nagpaalam sa mga magulang ko ganoon din kayna Lola Aurora at Lolo Mario. Hindi nila mapigilang mapaiyak dahil hindi manlang daw nila makakasama ng matagal ang kanilang apo. Pero nangako naman akong dadalawin sila sa probinsya para mabisita sila doon, dahil matagal narin na pahanon na hindi ako nakakapunta sa probinsya nila.Tahimik lang ako sa kotse at tanging pag-uusap lang ng mag-ama ang naririnig ko. Hinayaan ko nalang silang dalawang mag-usap, at ng mas makilala din naman ni Zadiel ang anak niya. Pero sa palagay ko naman ay madali silang magkakasundo."You're a model daddy?!" hindi makapaniwalang tanong ni Lea sa ama niya, kahit si Zadiel hindi makayanan ang kakulitan at kadaldalan ng anak niya!Humaklahak muna siya bago sumagot. "Yes baby.""Wow! Mommy is also a model daddy! She'd always wear a different clothes everytime she has a fashion show!"Hindi ko alam kung alam ni Zadiel na pumasok ako
Maaga akong gumising upang tulungan sina Ate Ana at manang sa pagluluto. Sa loob ng pitong taon na pananatili ko sa London ay nakasanayan ko narin magluto dahil narin kay Lola Ellen at lolo na tinuturuan ako. Hindi man ako masasabing magaling talaga pagdating sa pagluluto ay pinag-bubutihan ko naman.Kahit sina Lola Aurora ay hindi ako pinapayagan na magluto kesyo kinakailangan daw ay ako ang pagsilbihan nila. Pero hindi ako pumayag na ganoon nga ang maging sistema. Hindi naman kami iba sa isa't-isa para magturingan kami ng ganoon.Alas-singko palang ng umaga ng madatnan ko sila Ate Ana na nag-aasikaso sa kusina kaya hindi na ako nag-abala pang mag-ayos ng sarili. Tulog pa silang lahat at alam kong maya-maya lang ay gigising narin. Mamaya ko nalang pupuntahan ang anak ko sa kanyang silid."Naku naman Sefe sinabi na nga namin na kaya na namin tong' pagluluto, mabuti pa'y umakyat ka nalang muna sa taas at magpahinga pa." natawa naman ako sa inast
Hindi alam ni Zadiel kung makakaalis pa ba siya dahil pilit siyang hinahapit ng kanyang anak. Kung hindi ko pa sinabi na may kailangang ayusin ang daddy niya, hindi niya talaga paaalisin."It's your decision anak, malaki ka na. Wala na rin naman kaming magagawa kung ano ang magiging plano mo. Basta palagi kaming susuporta sa kung anong desisyon mo." si daddy habang nag-uusap usap kami tungkol sa sinabi ni Zadiel. Pinaliwanag ko sa kanila ang desisyon ni Zadiel at ito ang tanging sagot nila sa akin."Sef, matagal na namin alam ng daddy mo na walang pamilya si Zadiel, hindi na namin sinabi iyon sa'yo dahil wala kami sa lugar. Because in the first place, it's your problem. Kung ano man ang hindi niyo pagkakaunawaan ni Zadiel labas na kami doon, kahit minsan ay nagalit kami kay Zediel. At ngayon naman na maayos na ang lahat para sa inyong dalawa, hahayaan ka na namin ng daddy mo na magdesisyon. You deserve happiness anak, at piliin mo kung ano a
Mabilis din akong umuwi matapos ang interaksyon namin ni Zadiel. Hindi siguro madali sa kanya na malaman na may anak kami, pero sana naman huwag niyang maisipan na itanggi ang anak niya. Alam ko naman na nagulat din siya sa mga nangyari kaya ganoon nalang ang naging reaksyon niya. Hahayaan ko nalang munang makapag isip-isip siya at saka ko nalang ipapaliwanag sa kanya ang lahat. Ang dapat ko ngayong makausap ay ang aking anak."Mommy!" patakbo at pasigaw na salubong sa akin ng anak ko."Kanina ka pa talaga hinihintay ng bata na yan, hindi na mapakali. Nag-tanghalian ka na ba Seferene? At ipaghahanda kita.""Sige po La."Umibis narin naman si lola upang talikuran ako. Humarap ako sa aking anak na nakapulupot parin ang mga braso sa aking binti."Di'ba sabi ni mommy na mabilis lang ako? Dapat hindi ka umiiyak dahil kasama mo naman sina Lola at babalik din ako.""I'm sorry Mommy, I can't stop thi