Chapter 24

🔥🔥🔥🔥🔥

Days later...

Noo'y nakaupo si Sunday sa tabing dagat ng hapong 'yon. Kanina lamang nila inihatid sa huling hantungan ang kanilang ama.

Pinahid niya ang tumulong luha sa kaniyang pisngi. Ayaw niyang lunurin sa kalungkutan ang sarili niya. Ayaw niyang magpakahina dahil may umaasa pa sa kaniya. Ito ang dapat at kailangan niyang gawin.

"Lumalamig na."

Napalingon siya sa kararating lang na si David. Ipinatong nito sa kaniya ang suot nitong jacket.

"Salamat." Malamlam ang mga mata niyang tumingin sa papalubog pa lang na araw.

Pansin naman ni David ang pagpipigil ng emosyon ng babae. "Umiyak ka kung nasasaktan ka."

Napatingin naman s'ya dito.

Tipid naman itong ngumiti. "It's not good if you'll just keep it inside. Cry your heart out hanggang sa gumaan ang pakiramdam mo."

She sighed. "Thank you." At muling tumingin sa papalubog na araw. "For staying kahit na ikaw sa sarili mo