Pagkalabas nito ay muli niyang ibinalik ang tingin sa harapan na mukhang maling move dahil matiim na nakatitig ngayon sa kanya si Mr.Villaflor.
'Di ba ito ang gusto mo ang humarap siya.Diretso rin siya tumingin sa mga mata nito.'Hindi ako papatalo 'no!'Pero mabilis din nito iniwas ang tingin at ibinalik sa binabasa nito.Nakaramdam siya ng ilang dahil bigla na lang bumilis ang tibok ng puso niya. Never pa naman siya kinabahan ng ganito pero itong lalaki nasa harapan niya ay tila gusto yata siyang bigyan ng heart attack.'Wala naman siyang ginagawa sayo, ah pwera na lang kung attracted ka.' Usal ng isang bahagi ng isip niya.'Noooooo, I am not and never'. Kontra niya sa kabilang isip."Are you just going to stand there the whole day, Ms.Santiago?" Basag nito sa katahimikan.F*ck that voice."Goodmorning Mr.Villaflor," bati niya rito.'Good self, stand straight and show what you got.'Napangiti siya sa naiisip."Why are you smiling, Ms.Santiago?" balik-tanong nito.Pati ba naman pag-smile bawal. Grabe, ah 'di ba marunong ngumiti ito. Mukhang kakailanganin niya nga nang mahabang pasensya."Nothing Mr.Villaflor. I am just happy to be given a chance for this interview and looking forward to be your new secretary, " sagot niya dito at ngumiti siya nang napakatamis dahilan para lumitaw ang magkabilang dimples niya, isa ito sa mga asset niya pwera sa kanyang chinita eyes.Tumingin lang ito sa kanya bago isinandal ang likod sa swivel chair at nilaro-laro ang hawak na ballpen.Pansin niya iniiwasan nitong tumingin sa kanyang mga mata. Diretso lamang ito nakatingin sa kanya at wala siyang makitang ekspresyon sa mukha nito."So, tell me Ms.Santiago, why should I hire you? I already read your resume and I will tell you frankly that I am a little bit impressed but I still want to hear more from you. You don't need to introduce yourself, just answer my question " mahabang lintanya nito.'Hindi ko alam kung puri ba ito o insulto ang pagkakasabi niya kasi may ibang dating o sadyang napraning lang ako.'Ngumiti muna siya dito bago siya sumagot, "Thank you for the compliment Mr.Villaflor as what you already read except that I am qualified for the position. I can also assure you that we will have only a work relationship and nothing more of it," matapang niyang sagot dito.'Kanina ko pa gusto itaas ang kilay ko pero kailangan ko magtimpi boss ito.'Nakita niyang ngumisi ito pero bigla din bumalik sa pagseryoso ng mukha."It's like Ms.Dizon already orient you, that's good to hear. Dahil ang pinaka ayoko sa lahat ay hinahaluan ang trabaho. One last question, why did you resign from your previous job? You've been working there for almost three years. Why did you suddenly leave them?" muli nitong tanong."For practical reason, you offer bigger salary than my previous job," pagsisinungaling niyang sagot dito kahit may konting katotohanan ito pero hindi 'yun talaga ang rason. "And ofcourse for a change of environment, minsan kasi, we need to explore to learn more and I'm hoping that I will learn a lot here," dugtong niya pang sagot.'Hindi ko alam kung talagang walang pakiramdam ito o ano. Dahil wala man lang ako makitang reaksyon sa mukha niya, napakaseryoso.'Tumayo ito at nagsimula maglakad. Bigla na naman bilis ang tibok ng puso niya.'Oh! Please don't come near me.'Huminto ito sa harap ng mesa nito at sumandal dito bago siya tiningnan mula ulo hanggang paa.Pinanatili niyang diretso pa din ang tingin dito pero sadya talagang iniiwas nito magkasalubong ang mga tingin nila."The way you answer its like your not worth to be trusted and loyalty is not in your character. Talaga ba na pera na lang ang importante, Ms.Santiago?" nanghahamon nitong tanong.'Oh shit! I did not expect this, napasubo yata ako.'Napabutung-hininga muna siya bago muli tumingin dito."Trust and loyalty is to be gain.You cannot get it by meeting the person for the first time. Look, Mr.Villaflor aminin mo man o hindi pera ang isang bagay na kailangan natin para mabuhay. And sometimes even how much we love and loyal to something...time will come that we need to give up for other opportunities. Thats call being practical," mahaba niyang sagot dito."At sa pagkakaalam ko, I have a good records from my past job. And about loyalty and trust, I can assure you that you can count on me. Tulad nga nang sinabi ko kanina trabaho lang ang ipinunta ko dito nothing more, nothing less," dugtong niya pang sagot.Nakita niyang tumatango-tango ito.'Naiintindihan kaya niya mga pinagsasabi ko dahil maski ako hindi ko na alam mga pinagsasagot ko. Mukhang sasablay pa yata ako, my gosh.'"You may go out Ms.Santiago and call Ms.Dizon to come here," seryosong wika nito at bumalik na ito sa kanyang trono.'Hindi man lang marunong magpasalamat at pinaglaanan ko siya ng oras ko. Ako na lang magpapasalamat kakahiya naman sa kanya.'"Ok Mr.Villaflor, thank you for your time." Pinagdiinan niya talaga ang pagkakasabi, wala siyang pake kahit mapansin nito.Mabilis niyang nilisan ang lugar na 'yun. Pagkalabas niya ay tila guminhawa ang pakiramdam niya mukhang kanina pa siya hindi makahinga ng maayos. Nakaka pang lambot ng tuhod ang mga titig nito feeling niya unti-unti siya nitong pinapatay sa isip nito.Nakita niya si Clara sa may table nito, nakaharap sa laptop, mukhang hindi nito napansin ang paglabas niya. Dahan-dahan siya lumapit dito, balak niya sanang gulatin kaso nagbago-isip niya. Juntis pala ito baka mapanganak nang dis-oras."Ehem, so serious Ms.Dizon," pukaw niya dito dahilan para malipat ang tingin nito sa kanya."Tapos na? Mukhang hindi ka naman binugahan ng apoy ni dragon, nakuha ba sa charm mo," nang-aasar nitong wika."Palagay ko ikaw mabubugahan niya kapag 'di ka pa nagpunta sa office niya. Hala lakad na at pinapatawag ka niya, pagkatapos niya ako palayasin ni wala man lang thank you," reklamo niya dito.Ngumisi lamang ito sa kanya bago may kinuha folder at nilayasan din siya.'Anong gagawin ko dito?''Uuwi na ba ako?''T*ngna naman,eh, ang aga ko ma-stress bakit kasi hindi pa niya sinabi kung tanggap o hindi.'Napagdesisyunan niya mag-stay na lang muna, hihintayin niya na lang si Clara na makalabas ito nang makapagpaalam.Maya-maya ay narinig niya ang pagbukas ng pinto at iniluwa ang kanyang beshie na ang lapad ng ngiti.Pagkalapit nito ay biglang tumili. "Congratulation beshie, pasok ka na!" masayang balita nito at niyakap siya nang mahigpit.Hindi pa rin siya makapaniwala, akala niya hindi na siya tatanggapin dahil sa mga pinagsasabi niya kanina mukhang malakas nga si beshie niya dito."Hoy, 'wag ka na nga tumili baka mapanganak ka nang dis-oras dito," awat niya dito dahil bakas talaga ang kasiyahan sa mukha nito.'Natural makakalaya na siya sa impyerno. At ako ang papalit.'"Beshie, mag-stay ka na today para maituro ko na mga importanteng bagay na dapat mo malaman at mamaya samahan kita sa HR para maasikaso ang id at makakuha ka na din ng uniform," nakangiti pa rin nitong wika sa kanya."Ok beshie."MABILIS ang paglipas ng mga araw, buwan at taon. Sampung taon na nga ang lumipas mula nang magsama sila bilang mag-asawa. At sa loob nang mahigit sampung taon na 'yon ay walang pagsidlan ng saya ang naramdaman ni Sandra. Having three kids was enough to be grateful. At sa mga taon pang darating ay mas sisiguraduhin niya na patuloy niyang papahalagahan ang pamilyang binuo kasama ng pinakamamahal niyang asawa. "Are you ready, baby girl?" Napalingon siya sa asawa na kakapasok lang sa silid nila. At kahit sampung taon na ang lumipas. Her husband remains as one of the handsome men in her eyes. "Baby girl, stop staring at me like that. May lakad tayo at alam ko na ayaw mo na ma-late." Natawa na lang siya sa sinabi ng asawa."Why? It is bad to admire how handsome my husband is?" Pinalandi niya pa ang boses para asarin ang asawa. Alam niya naman kasi kung ano ang kahinaan nito. Aj groaned. At bago pa niya ito tuluyan matukso ay nagmamadali na siyang tumayo. "Baby girl! You really know how to
HINDI maipinta ang mukha ni Sandra. Kanina pa siya wala sa mood at hindi niya alam kung bakit. Siguro ay dahil sa kanyang pagbubuntis. Mga tatlong buwan na ang tiyan niya. Hindi naman siya pinabayaan ng asawa dahil todo asikaso ito sa kanya. Pero itong mga nakaraang araw ay ayaw niya itong nakikita. Mas gusto niya makita ang kuya ni Clara—si Jacob. "Baby girl, I'm home!" Ang malakas na boses ng asawa ang kanyang narinig. Nanatili siyang nakahiga at nagtalukbong ng kumot. "Baby girl, are you okay? May masakit ba sayo? Masama ba pakiramdam mo? I will bring you to the ho—" "Nothing! And please, stop asking. Ayoko marinig ang boses mo!" naiinis niyang sagot at mas hinigpitan ang hawak sa comforter nang maramdaman niya na inaalis 'yon ng asawa."Baby girl naman, stop doing it. Nasasaktan na ako," bakas ang sakit sa boses nito pero ewan niya ba kung bakit wala siyang maramdaman na awa. Imbes ay mas lalo siyang naiinis. Bakit naman kasi ganito ang epekto ng pagbubuntis niya?Hindi siya nag
TALAGANG sinulit ni Aj ang kanilang travel honeymoon. Napapailing na lang si Sandra habang pinagmamasdan ang asawa na masayang nakikipagkwentuhan sa mga pinsan at sa kambal niyang kapatid. Sigurado siya na puro kalokohan at kayabangan lang ang ipinagsasabi nito. Wala naman maganda do'n."Pretty Beshie!" Napalingon siya sa tawag ni Clara. Napangiti siya saka sinalubong ito ng yakap. "Blooming, ah. Mukhang maraming vitamins ang naitarak sayo." Natawa siya sa sinabi nito. Wala na talagang bahid ng kainosentehan ang kanyang beshie. "Isang linggo ba naman sinulit…ewan ko lang kung hindi pa mabuo ang bunso namin," ganting biro niya rito sabay himas sa kanyang maliit pa na tiyan. One week vacation in Hawaii is really great. Lalo na kung libre. Dahil nga nanalo ang asawa sa pustahan nito at nina Kevin at Anthony. Na-enjoy niya ang lugar. Siyempre hindi naman pwedeng magkulong lang sila sa kwarto at puro jugjugan lang. Kumusta naman ang beauty niya."Hello there, pretty ladies," bati naman ni
"SANDREW, bumaba ka d'yan!" sigaw ni Aj sa anak na lalaki. Paano ba naman kasi ay umakyat sa may railings ng hagdan at naglambitin. Mabuti at sa may mababang parte lang."Daddy, look I feed snoopy." Nanlaki ang mga mata niya nang makitang punong-puno ang bunganga ng pinabili nitong aso na ang breed ay Chihuahua kahit na ayaw niya. Wala siyang nagawa dahil nagwala ito at sinang-ayunan naman ni Sandra. Kaya ayon, talo ang kinalabasan niya."Lyna! Snoopy will die if you continue to feed him," sabi niya habang itinatabi ang nakahanda pang pagkain nito."Daddy!! help! help! I'm gonna die!" Mabilis naman niyang dinaluhan si Sandrew na nakakapit sa pangatlong baitang ng railings ng hagdan.Dinala niya ito sa tabi ni Lyna at namaywang siya sa harapan ng dalawa. "Can you please behave, tatlong taon pa lang kayo pero sobrang likot n'yo na! Isusumbong ko kayo sa mommy n'yo!" sermon niya sa kambal. Tatlong taon na ang kambal nila ni Sandra. Sobrang saya niya dahil talaga namang nagbigay kulay an
NASA LIVING room si Sandra habang nanonood ng TV. Hindi na kasi siya pinapakilos pa. Dahil kabuwanan na niya kaya naman medyo nahihirapan na talaga siyang gumalaw.Maswerte nga si Aj dahil hindi niya ito pinahirapan sa paglilihi. Mukhang kakampi nito ang mga anak. Yes, they are going to have a twins, a boy and a girl. She can't wait to see them. Everyone was excited to see their twins, especially Aj's grandparents.Dito na sila pinatira ng magulang ni Aj sa mansion. Ang rason ng mga ito ay wala naman daw magmamana nito kung hindi si Aj. Kaya pumayag na rin sila para mapagbigyan ang magulang nito.Maging ang kambal ay rito na rin nakatira. Ayaw niya kasi malayo sa mga ito. Saka gusto rin naman ng mga magulang ni Aj, mas sumaya nga raw dahil nagkaroon ng buhay ang mansion.Masaya siya sobra dahil naka-graduate na sa wakas si Samuel habang si Sammy ay ipinagpatuloy ang pagiging doctor nito.Bumalik siya sa kasalukuyan nang maramdaman na sumakit ang kanyang tiyan."Ahhhh!!!" sigaw niya ha
DAHAN-DAHAN iminulat ni Sandra ang kanyang mga mata. Sumalubong sa kanya ang puting kisame."Baby girl, you're awake! Thanks God," masyang tinig ni Aj ang kanyang narinig. At naramdaman niya ang paghawak sa kanyang kamay.Inilipat niya ang tingin dito dahilan para magtama ang kanilang mga mata. Bakas ang kasiyahan sa mukha nito habang hawak-hawak ang kanyang kamay at hinahalikan iyon.Lumibot ang tingin niya sa paligid ng silid at napaawang ang kanyang bibig sa nakita. Lahat ng pamilya ni Aj ay narito maging ang kambal. Naalala niya ang huling nangyari. Oo nga pala, bigla na lang siya nawalan ng malay."Iha, maayos na ba ang pakiramdam mo? Ano ba nangyari at hinimatay ka?" tanong ng lola ni Aj.Akmang uupo siya nang mabilis siyang inalalayan ni Aj. Napangiti tuloy siya. Napa-sweet talaga ng mahal niya. Nang sa wakas ay nakaupo na siya ay biglang tumuon ang tingin niya kay Kevin. Napasimangot tuloy siya."Oh! Bakit ganyan ang tingin mo sa akin? Parang ang laki ng kasalanan ko. The last