CHAPTER 11

ERIN'S POV

Matapos ang pag-uusap namin ni Syd. Nagdesisyon na kaming umalis ng bansa. Kailangan naming mag bagong buhay sa Spain.

Gaya ng ipinangako niyia last week, unti-unti ko namang naramdaman ang pagbawi niya. Maaga na siyang nauwi sa bahay. Minsan nga ay dumalaw pa ko sa kaniya at naabutan ko siyang busy sa mga documents na naipon mula nang magloko siya sa company. 

Kaya naman, siya na ang nag-ayos ng mga papeles namin papuntng Spain, since siya naman ang CEO ng Fournier Airlines. Kaya mas mapapa-aga ang pag-alis namin.

Minabuti ko nang magimpake kaagad bago kami umalis. Hindi ko pa rin nakakausap ang kapatid ko At ayokong ipaalam sa kaniya ang mga nalalaman ko. Dahil panigurado ay magagalit na naman siya.

Siguro bukas ko na lang siya kakausapin. Sa ngayon ay kailangan kong mmag focus sa Starry since taon rin akong mawawala. 

Andito ako ngayon sa club house. May meeting ang mga home owners. Medyo hindi ko lang gets dahil nalipad ang utak ko. Ewan ko ba kung ano ang iniiisip ko dahil siguro nae-excite akong bumalik sa Spain.

Gaya ng nakasanayan ko, hindi ko dinala ang kotse ko, malapit ;lang naman. Isa pa gusto kong namnamin ang hangin dito sa South ridge.

"Erin!" napalingon naman ako. Nakita ko si Gonzalo napapalapit sa akin.

"May sakit ka ba?" tanong ko sa kaaniya. Ngumiti lang siya.

"Himala kasi na umattend ka ngayon ng meeting?" dugtong ko.

"It's my day off. By the way, nabbalitaan ko kay Syd na aalis na kayo by saturday?" tanong niya sa akin.

"Ah yes! We leave for good," nakangiti kong sagot sa kaniya.

"Bakit hindi ba good dito sa south ridge at doon pa sa Spain?" nagtatakang sab niya. Hindi niyia alam siguro, mas mabuti na rin yon. Ayoko na rin ma-expose si Syd sa mga tao lalo na yung mga nangyari before.

"It's a long story," sabi ko pa.

.Matapos naming mag-usap, umalis na siya dahil may lakad daw siya today. Siguro may dinedate tong si Gonzalo.

Naglakad-lakad muna ako dito sa South Ridge. Hindi ko nakita si Eron, for sure tinamad yon magpunta dito. Naupo ako sa bench, medyo nakakapagod maglakad-lakad dito pag mag-isa ka lang. Napatingin ako sa relo. Alas singko na pala.

Pupunta pa akong starry. Matapos kong maglakad, nakarating ako sa bahay at muling nag-ayos.

Kailangan ko rin silang i-train pa lalo para kung sakaling wala na ko sa pinas ay kaya naa nila ang gulo.

Nang makarating sa Starry, agad kong itinext si Sabbey. Siya kasi ang magmamanage nito. Hindi ko p siya nasasabihan about this. Pero alam ko namang bagot yon sa buhay niya kaya papayaag at papayag yon.

Wala rin siyang choice dahil dito rin ang bagsak niya. Madalas siya dito sa Starry kaya hindi siya lugi.

"Girl!" 

Dito p lang rinig na rinig ko na ang boses niya kahit na sobrang lakas ng tugtog.

Nakita ko ang paparating na si Sab habang malanding naglalakad papunta sa akin.

"Bakit? Importante ba yan?" tanong niya bago umupo at nang-agaw ng drinks na nasa table.

"Yes importante pa sa importante," sagot ko. Tumayo ako at dumiretso sa office ko.

Umupo naman siya sa sofa habang hawak ang glass wine.

"Spill it," sabi niya sa akin.

"We leave by saturday."

Naapatayo naman siy sasinabi ko.

"Anong leave-leave?!" sabi nya at lumapit sa akin.

"Pupunta na kaming Spain ni Syd for good."

Nakita ko ang mukha niyang hindi maipaliwanag.

"Nako girl, mukhang alam ko na yang mga ganiyang awrahan mo ah?" sabi niya pa.

"Yes, ikaw ang naisip kong magmanage nitong Starry."

Para naman siyang tangang napatingin sa akin.

"Kaya love na love kita eh! Naman! Magiging maayos tong Starry pag ako ang humawak," sabi niya at ngumiti ng wagas.

"Aasahan kita, Sab. Since wala na kong tiwala sa dalawa. Ikaw na lang natitira sa akin," sabi ko.

"Wag ka ngang madrama diyan, hindi sila kawalan. Mga kabit!"

Natawa naman ako sa sianbi niya. Kahit kailan talaga galit siya sa kabit. Hindi ko alam kung may issue ba siya doon. Sabagay kahit sino naman ay galit sa kabit. Sino bang natutuwa sa kanila? Siguro sila lang nagkakaintindihan. Ang daming lalaki sa mundo kasi, bakit doon pa sila sa may mga karelasyon na? Kating-kati na ba?

"Girl, tutal paalis ka na, tara!" sabi niya at sabay hila sa ain palabas ng office. Dumiretso kami sacounter bar. 

"Alam kong hindi ntayo makakapag-bonding kaya pagbigyan mo na ko. Kahit tonight lang. Padespedida mo na rin!" sabi niya sa akin. 

Tama siya, kaya naman kinuha ko ang inabot niya sa akin baso bago iyon itinungga. Hindi ako pwede magpakalasing dahil hindi ako nagpaalam kay Syd. Pero naisip ko, ngayon lang naman ako magpapakalasing since paalis na kami sa sabado. May two days pa kami dito sa pinas. 

"Whoooo!" sigaw ni Sabbey habang ako tahimik lang na nanood sa kaniya. 

Maya-maya ay may lumapit sa akin. Napataas ang kilay ko dahil hindi siya ko siya maaninag dahil madilim.

"Erin..." Boses pa lang niya kinalibutan na ko.

"Harris?" takang tanong ko sa kaniya. Nakita ko ang pagngisi siya.

"What are you doing here?!" tanong ko at tumayo. 

"C'mon, Erin. Ngayon lang ako nandito para sayo," sabi niya pa.

"May asawa na ko Harris, tigilan mo na ko." 

Lumapit siya kaya naman lumayo ako. Ayokong maexpose sa lalaki ngayon, kahit pa nakainom ako. Hindi dahilan yon para lokohin ko ang asawa ko.

"Ano naman? Takot ka sa asawa mo?" sabi niya pa na tila nang-aasar na boses.

"You've changed a lot, Erin." hindi makapaniwalang sabi niya sa akin.

"Say all you want."

Bago ako lumakad palayo, baka makita pa siya ni Syd at kung ano pa isipin non sa akin. Ayokong mag-away kami dahil lang sa lalaki. Matagal ko nang tinalikuran ang pagkatao ko. Gusto ko ng tahimik at masayang buhay with Syd. Kaya wala akong dahilan para mangaliwa o lokohin siya. Niloko man niya ako, hindi dahilan yon para lokohin ko rin siya. He chosed me. That's enough. 

Napangiti naman ako ng makita ko ang isang lalaki na papalapit sa akin. 

"Wife..." Hinapit niya ako papalit sa kaniya at hinalikan sa mga labi. Siya lang ang pwedeng umangkin sa akin. Wala nang iba. At ako lang ang pwedeng umangkin sa kaniya. 

"Let's go?" tanong niya sa akin habang hawak ang bewang ko. Ngumiti naman ako bilang sagot sa kaniya.

Inalalayan niya akong paounta sa parking. Isa ito sa gusto ko sa kaniya. He's so protective. Hindi niya hinahayaan na madapuan ako ng insekto. Hindi siya papayag na may manakit sa aking iba. Kaya naman napapangiti ako kapag may nasasagi sa aking lalaki at minumura o tinutulak niya. 

That's my Syd Laurent Fournier.