CHAPTER 10

ERIN'S POV

Huminga ako ng malalim bago naglakas loob na sumugod sa gate na nasa harap ko ngayon. Hindi pa man ako nakakasigaw, nakita kong papalabas na si Nadia kasama si Trina. At mukhang nagkakatuwaan sila.

"Asan ang asawa ko?" galit na bungad ko sa kaniya, habang si Sab naman pinipigilan ako.

Napalingon naman sila sa gawi ko, nakita ko ang pagkagulat nila na andito ako ngayon.

"Asan ang asawa ko, Nadia?!" sigaw ko kay Nadia na tila nagbago ang expression ng mukha.

May ngisi sa labi noya bago siya tumingin kay Trina na nakatingin sa akin.

"Bakit sa akin mo hinahanap ang asawa mo? Bakit, Erin? Nagsawa na ba siya sayo?" sabi niya at ngumiti ng matamis na ikinainis ko.

Tumingin pa siya kay Trina bago sila ngumiti. Wow!

"At talagang magkaibigan talaga kayo ano? Sabagay, bagay naman kayong magsama. Mga KABIT, illegal kumbaga," nakangiti ko ring sabi na ikina-iba ng expression niya.

"Pwede ba, Erin. Kung galit ka dahil iniwan ka ng asawa mo, huwag mo kaming madamay-damay. Hindi ko kasalanan kung baog ka at nagsawa sayo ang asawa mo kaya naghahanap ng mas fresh sayo," sabi niya pa bago muling ngumiti. Naiinis ako! Pero kahit naman pikon ako hindi ako papatalo. I'm a legal.

"Fresh? Fresh ka na sa lagay na yan, Nadia?" natatawang tanong ko. Pinipigilan pa rin ako ni Sabbey.

"Tama na Nadia, Erin. Trina wag ka na dumagdag pa," sawag ni Sabbey.

"Oh, Sabbey! You're here?" parang namamanghang sabi pa ni Trina sa kaniya.

"Sabagay, wala namang papatol sa inyo na single. Hanggang pangalawa lang kayo, don't expect too much. Nakakamatay ang umasa," sabi ko bago ako muling ngumiti ng napakatamis. 

"Hinding-hindi ka papatulan ng asawa ko, Ndia. Siguro kailangan niya munang mag-drugs bago ka niya patulan." Nakita ko ang pagkainis ng mukha nila kaya na-satisfied na ako. Tumalikod na kami ni Sab bago pumasok sa kotse.

Satisfied na ko at nainis sila, sa huli kailangan ang legal pa rin ang magtagumpay. Hindi pwedeng puro pang-aapi na lang ang nararanasan ng legal. Hindi naman ako papayag non, patayan kung patayan.

Hindi umuwi si Syd kagabi, kaya dito ako pumunta. Nagbabakasakali na baka nandito nga siya. Pero sapat na yung makita kong wala siya dito. Nakampante ako kahit konti.

Pero asan nga ba si Syd? Bakit di siya umuwi kagabi?

"Saan natin hahanapin ang asawa mo?" tanong ni Sab sa akin.

"I don't know," napapikit ako ng mata bago isinandal ang ulo ko sa bintana.

Naisipan kong magpahatid na lang ulit sa bahay. Humiga ako sa kama, ipinkit ko ang mata ko at muking huminga ng malalim. Naramdaman ko ang pagbukas ng pinto ngvkwarto, dahilan oara bumangon ako. 

And I saw him, si Syd! Napatayo ako, nakatingin siya sa akin. Nakita ko ang mga mata niyang mapungay na nakatingin sa akin

"Wife..." Dali-dali niya akong niyakap ng sobrang higpit.

Naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko. Muli siyang humarap sa akin.

"Im so sorry, Wife. Im so sorry... Fuck! I miss you so damn much!" sabi niya at hinalikan ako sa labi. Hindi naman ako pumalag at hinayaan ko lang siyang gawin iyon sa akin.

Hinawakan niya ang mukha ko habang tinignan ako sa mata. 

"I can't, I can't live without you! I love you my Wife." Muli niya akong hinalikan sa mga labi.

"I can do whatever you want. I choose you, Erin. Magbabago ako para sayo, I can leave that fucking world!" sabi niya pa bago hinaplos ang pisngi ko. 

Natuwa ako sa sinabi niya, akala ko tuluyan na niya kong tinalukuran. Sobrang sarap pakinggan lahat ng sinasabi niya. Ang saya ng puso ko.

"Aalis tayo, lalayo tayo sa lahat. Magsisimula tayo ulit ng walang kahit anong sikreto ang tinatago," sabi niya pa at hinalikan ako sa labi.

"I love you my wife, I'm really really in love with you!"

"I love you most Hun, I love you!" Niyakap ko siya sa sobrang tuwa ko. Muli kong naramdaman ang mga halik niya. Hindi ko na pinigilan pa ang sarili ko. 

Im so lucky to have him. Tanggap niya ang situation namin. He still loves me, even if I can't give his a child. Kaya sobrang swerte ko na andito siya at binalikan ako. Hindi lang iyon, he choose me over his messy world.

________________________________

Nakangiti ako habang nakapatong sa dibdib niya, ramdam ko ang lamig na nanggaling sa aircon. Pero mas dama ko ang katawan niyang mainit na dumadampi sa katawan ko.

Hinahaplos niya ang buhok ko.

"Hon? Paano kung dumating yung araw na gustong-gusto na talaga natin magka-anak?" biglang tanong ko sa kaniya.

"We can adopt a child. Walang kaso sa akin yon. Basta ikaw ang magiging ina niya," sabi niya pa. 

"Anong gusto mong ipangalan sa kaniya?" tanong ko pa.

"Jariah..." Napatingin ako sa kaniya.

"Ang cute, parang ako lang," sabi ko sa kaniya. 

"You're my queen, and she's my princess." 

Napangiti naman ako sa sinabi niya, walang dahilan para iwanan ako ng asawa ko kahit di kami magkaka-anak.

Myself is enough for him. Bumangon kami. Nagpasya siyang maguto for me. Ang sweet! Bukos sa sweet, napakagwapo niya! 

Noong una, natatakot pa ko na baka maagaw siya. Pero napatunayan ko na yon. Na kahit gaano kasexy si Nadia ay hindi siya maagaw sa akin. Hindi physical ang makakapagpabago ng damdamin niya. 

Napangiti na lang ako, dati pinapangarap ko lang na magkaroon ng ganitong buhay. Yung may asawa ako na katulad ni Syd. Pero ngayon, he's here. Making my life complete. Yung tatanggapin ako kung sino talaga ako. Ang sarap sa pakiramdam na may ganitong taong nagmamahal sayo. Kahit ano pang mangyari ay hindi ka niya bibitawan. 

Napangiti ako habang tinititigan ang asawa kong busy sa pagluluto. Hindi muna ako pupunta sa Starry. Mag-focus muna ako sa asawa ko. Ayokong mawalan ng time sa kaniya. Ayokong maramdaman niya na wala siyang halaga sa akin. 

Kaya aasikasuhin ko muna siya. Bukas ko na aasikasuhin ang Starry, magpapa-alam na rin ako na baka si Sabbey na ang mamahala pansamantala doon habang wala ako. Tutal wala siyang libangan at palagibsiya sa Starry. Ready na kaming magbagong buhay sa Spain. Kasama ang pinakamamahal ko.