Novels by PayneAzalea

Two years later"Madame!" masayang bungad ni Melody sa kararating lamang na si Lauren. Bumaba siya galing sa eroplanong kaka-landing pa lamang mula sa New york.Sinalubong siya ng mga staff habang may banner pa. Napangiti siya sa nakita niya. Sa di kalayuan nakatayo si Luanne hbaang nakangiti sa kaniya. Nasa VIP hallway sila kaya hindi nakakaabala sa mga costumer ang celebration nila."Thank you!" masayang sambit ni Lauren na hindi inaasahan ang ganitong eksena sa company nila.Natigilan siya nang maalala na may kasama pala siya."OMG! It's him?" tanong ni Luanne at dali-daling lumapit sa kanila.Isang ngiti lamang ang sinagot ni Lauren bago hinawakan ni Hiro ang kaniyang kamay."OMG! Nakakainggit ka, Sis!" kinikilig na sambit naman ni Luanne kaya natawa na lamang si Lauren habang isinandal ang ulo niya sa

Nakarating ako sa parking. Hindi ko namalayan na gabi na pala. Para akong lutang na naglalakad sa kahabaan ng parking habang nakatulala. Hindi maalis sa isip ko ang lahat ng narinig at nalaman ko. Oarang paulit-ulit ko iyong naririnig.Hindi ko rin magawang umiyak dahil ayokong may makakita sa akin. Lalo na si Chiara at si Luanne. Ipinikit ko na lang ang mata ko at huminga ng malalim. Gustong-gusto ko nang umuwi para makapagpahinga ako.Papasok na ako ng kotse nang may magsalita sa likod ko. Para akong nagising nang marinig ko nag boses niya."Lauren," sambit niya. Huminga muna ako ng malalim at pinunasan ang luha na feeling ko ay paaptak na. Tumingala pa ako bago inayos ang sarili at humarap kay Lanche.Nakita ko siyang nakatingin sa akin. Ngumiti naman ako para hindi niya mahalata ang nararamdaman ko. I can pretend that I'm happy."Lanche," sabi ko sa kaniya at nanatiling

LAUREN'S POVPapalabas na ako ng office dahil kanina pa ako hinahanap ni Chiara. Pagkalabas ko nasalubong ko si Meshua kasama si Chillet na papasok rin ng elevator. Akmang pipindutin na nila nang bigla nila akong nakita na papasok. Kaya naman napatingin sila sa akin ata agad na nagbigay ng space."Good afternoon, Madame," nkangiting bati sa akin ni Meshua kasama si Chillet. Ngumiti lang ako sa kanila bago ako pumasok ng elevator. Ilang sandali lang iyon nang bigla ng bumukas. Same lang pala kami sa ground floor pupunta. Nang makalabas ako ay agad kong hinanap si Chiara. Ang sabi niya nasa field raw siya kaya naman nagpunta na ako doon.Sa di kalayuan ay natanaw ko naman siya na nakatayo habang nakatanaw sa di rin kalayuan sa kaniya. Agad akong pumunta doon at nagsalita."Anong ginagawa mo dito? Bakit hindi ka na lang dumiretso sa office?" nagtatakang tanong ko sa kaniya. Agad siyang lumingon sa akin at paran

LAUREN'S POVNagising ako nang may yumogt=yog sa akin. Npadilat agad ako ng mata at nakita ko naman si Launne na nakangiti sa akin habang pilit akong itinatayo."What's wrong with you?" nakabusangot na tanong ko habang pilit na tumatayo dahil aalam kong hindi ako tatatantanan ni Luanne hangga't hindi ako natayo sa kama ko."Let's go. Mag-mall tayo," sabi niya pa at hinighila ako patayo."LUANNE!" masama ko siyang tiningnan bago ako tumayo ng tuluyan s akaam ko."What's wrong with you brain huh? Im sleeping!" sigaw ko at masama pa ring nakatinmgin sa kaniya."C'mon, Sis. Huwag kang mag-emot lang diyan. Baka kulang ka lang sa relax kaya ka ganiyan," sabi niya pa kaya naman mas lalong napataas ang kilay ko."Emot? Mukha ba akong nag-emot dito? Pwede ba Luanne. Stress na stress na ako sa Carniva. Wala akong panahon mag-emot," sabi ko s akaniya at tumatyo b

Bumangon si Lauren mula sa pagkakahiga. Ilang oras na siyang nakahiga subalit hindi siya dinalaw ng antok.Hindi maalis sa isip niya ang mga nakita at narinig niya kanina. Muli siyang dinalaw ng lungkot. Niyakap niya ang unan na nasa tabi niya.Hindi niya magawang maalis sa isip niya si Lanche. Kahit na gustuhin niyang bumalik ay hindi niya magawa dahil ayaw na niyang guluhin muli ang lalaki.Isang malalim na paghinga ang ginawa niya bago siya bumaba ng kwarto. Uminom na lamang siya ng wine upang mawala ang pagiisip niya ng kung anu-ano.Nang magtagal siya sa kusina ay agad rin siyang bumalik sa kwarto para matulog.***Isang pagtunog ng alarm clock ang nagpagising sa kaniya. Hindi niya namalayan nag oras at agad siyang tumayo upang mag-asikaso. Matapos iyon ay pumunta na siyang Carniva. Maraming papeles ang kailangan niyang aiskasuhin lalo na wala ang Dad niya

THREE MONTHS PASSED.LAUREN'S POVNakatanaw ako sa eroplanong papalipad na. It's already five pm."Madame, pwede na ba akong umuwi?" tanong ni Melody sa akin."Sure," nakangiting sagot ko sa kaniya.Ngumiti lang siya sa akin bago umalisHuminga ako ng malalim bago lumakad papuntang parking lot.Nag-drive ako papuntang condo ko. Tahimik akong nakatanaw sa kalsada. Muli kong naalala ang lahat.Three months ago, nang umamin si Luanne sa lahat ng kasalanan niya. Nakulong siya pero agad naman rin siyang nakalaya dahil nakipag-usap ang mga biktima at pinatawad naman siya.Huminga siya ng tawad sa akin, hindi pa man ganon naghilom ang sugat ko. Mas pinili kong patawarin siya.Habang nakahinto ang sasakyan ko, napalingon ako sa teddy bear na bigay ni Lanche.&

VICTORIA’S POV"Miss Victoria!" she said in shock, but the manager could not erase the smile from her lips.It was only five o'clock in the afternoon, so I knew they hadn't opened yet. "I want to ask you something," I said to her. She looked at me in surprise as she tried to read my mind. I just looked at her thoughtfully. Since Tita X knows this, so I know she already knows."What is it, Miss?" she asked in astonishment. I took a deep breath before Eliz handed me the envelope Tita X had given me earlier. She looked at me curiously before she took it."Just open this, and I want to know where the hell get this picture inside of VIP room?"Dahan-dahan niyang binuksan ang envelope bago nanlaki ang mga mata niya. Kaya naman seryoso ko lang siyang tiningnan."You know what will happen. It can ruin my career, also my whole life! So, tell me, where the hell did get this fucking pictures?” naiinis na tanong ko dahil sobra na akong na-stress imbes na nagpapahinga na ako ngayon ay namo-mroble

VICTORIA’S POV“Perfect! Good job!” a director exclaimed as he clapped his hands in delight.It was seen on his face that he likes my performance. I also can't deny that, because I did my best. I have a thirty-minute break to rest. I still have a hangover from last night.I don’t know why my manager didn’t tell me about this. I am not ready yet but because I’m the queen of show business, I can still manage even if I am not feeling well.“Iya, are you okay?” Eliz asked while preparing her things.I just ignored her and tried to sleep when the door slammed suddenly which is the reason why my rest was interrupted. I took a deep breath before I slowly opened my eyes.Who the hell is that person? She's so brave to ruin my rest! I slowly turn around and give death glares to that person. “I-I’m sorry, Miss Victoria,” a woman said stammering while in a state of shock.I ignored her apology, as Eliz tried to keep me calm.“Iya, kumalma ka. Nandito ang ibang fans ni Ariadna,” sabi niya habang

VICTORIA'S POINT OF VIEW My arm was crossed until Eliz has arrived. She took a cup of tea and carefully down it to the table. I drank it until the hot tea covered my throat, filling me with warm feelings. "Kakaloka ka, Girl! Alam mo bang kinakabahan talaga ako sa gagawin mo kagabi sa lalaking iyon? Mabuti na lang at kasama mo kami," sabi ni Eliz at uminom ng tsaa. "What's wrong?" tanong ko sa kaniya bago muling uminom ng tea. "Hello? Isa kang Victoria Green. Ang pangit naman kung makikita nila na kung kani-kanino ka nakikipaglandian lalo na may boyfriend ka," sabi niya pa. "So what?" mataray na tanong ko. "Hindi ka ba natatakot na masira ang career mo dahil diyan? Isa pa nakita mo ba yung guy? Hindi sa nanlalait ako, but he looks like a gangster," she said that makes my eyebrow raise. "What did you say? A gangster?" astonishment I asked. "Yes, hindi mo ba siya nakita ng maayos? I mean hindi mo man lang ba siya napansin?" sabi niya pa kaya naman umiling ako. Kapag lasing a

VICTORIA'S POV "OMG! Si Victoria iyon hindi ba I immediately go inside my Van. I'm so tired today. I'm not in the mood. Pagpasok ko ay pinagkagulahan ang Van ko sa labas kaya naman napapikit ako ng wala sa oras Where the hell is them? "Where are them?" I asking my driver "Madame, nasa loob pa po sila. Inaayos ang gamit," he replied to me I close my eyes to relieve my stress. I don't want to wait longer. And they know that. Even my manager is still not here yet. What the hell is going on After a few moments, I felt my van's door open. Their voices jolted me awake "Hey, Iya. Sorry! Kinausap pa kasi ni Tita X ng director," Eliz said while her bags is fixing inside "Whatever, I want to go home," I muttered, rolling my eyes and trying to fall back asleep. Someone entered after a minute, and I heard her voice. I choose to ignore her. When we get to my unit, they take care of my belongings while I relax in my comfortable bed “Nagpa-deliver na ako, Girl. Hintayin an lang nation,”

VICTORIA'S POV "Okay! Cut!" sigaw ni direk. "Good job, Victoria! Ang galing-galing mo talaga! Wala kang katulad!" namamanghang sabi pa ni Direk habang papalapit sa akin. "Thank you, Direk!" nakangiting sagot ko naman sa kaniya bago ako nagpahinga. I just check my social media accounts especially on my ShareMe account. I don’t want to be late in news. When I was scrolling someone talk behind me. "Akala ko tuluyan na kong mai-stress sayo, Victoria!" nakangiting sabi ni Eliz habang may dala-dalang brush. "Nako, Victoria! Huwag mo na ngang ulitin yon! Nakakaloka ka! Alam mo bang stress na stress na ang Tita X sayo kagabi?" sabat naman ni Leane habang bin-brush ang buhok ko. "Oh Come on! I just want to hangout. For whole week, may karapatan naman siguro akong magpahinga kahit isang gabi?" nakataas ang kilay na tanong ko sa kanila habang nakatingin sa salamin. "Oo naman, Girl. Pero huwag naman ganon. Hindi mo ba alam kung paano ka malasing?" natatawang sabi ni Eliz habang pinapah

ERIN'S POVNaglalakad ako dito sa club house ng South Ridge Village. Hindi naman na ako taga-rito pero nandito ako ngayon. Wala kasi akong magawa sa condo. Isa pa, masyadong tahimik doon. Unlike dito sa village. Na-miss ko lang ang hangin dito sa south ridge. Naglakad-lakad pa ako habang nanonood sa mga batang naglalaro kasama ang ibang yaya nila. Karamihan naman ay ang mga magulang nila.Busy ako sa panonood ng hindi ko napanasing may nabunggo na pala ako. Agad ko naman siyang tinulungan sa pagtayo."Ate ganda?" natutuwang sambit niya habang nakatingin sa akin."Jariah," nakangiting sambit ko sa kaniya at umupo para magpantay kami."Ate ganda, ikaw nga!" Nagulat ako ng yakapin niya ako. Kaya naman napayakap na rin ako sa kaniya.She's so sweet. Kaya nakaramdam ako ng guilt sa dibdib ko. Dahil alam ko sa sarili ko na, maaring masira ang pamilya ni Jariah dahil lang sakin."Kamusta ka na, Jariah?" tanong ko sa kaniya."Im fine, Ate ganda!" nakangiting sagot niya. Umupo kami sa pinaka

ERIN'S POVNaalimpungatan ako dahil sa malalmig na hangin ang dumapo sa balat ko. Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata. Asan nga ba ako? Umupo ako para mahimasmasan, subalit di pa ako nakakakilos nang magawi ang paningin ko sa kaliwang bahagi ng kama. Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. "S-Syd?" nagtatakang tanong ko, bahagyandin siyang dumilat nang magsalita ako. Gaya ko, nagulat rin siya na andito ako. Ngayon ko lang narealized na wala akong kahit na anong suot, tanging kumot lang ang bumabalot sa katawan ko. "Erin?" takang tanong ni Syd at umupo. Gaya niya, nakahubad rin siya.Sobrang sakit ng ulo ko. Ano nga bang nangyari? Muli akong pumikit at pilit na inalala ang nangyari kagabi.May nangyari samin! Hindi ako makapaniwala na magagawa ko yon. Ang bagay na yon."Im so sorry, Erin. Hindi ko sinasadya ang nangyari kagabi." Napalingon ako kay Syd na nagsalita sa tabi ko. "Lasing ako kagabi, hindi ko alam kung ano ang nangyari," paliwanag niya pa. Hindi ko alam kung ano an

ERIN'S POVSa sobrang sama ng loob ko, mabilis akong naglakad papasok ng elevator. Hindi naman ako nagtagal doon, at nakarating na rin ako sa unit ko. Mabilis akong nagbihis at humiga sa kama. Ipinikit ko ang mga mata ko, pero nakikita ko si Syd. Hindi ko alam kung bakit. Kung bakit ako nagkakaganito. Naasa nga ba ako na babalikan ako ni Syd? Huminga ako ng malalim bago muling dumilat. Hindi ko na dapat pa iniisip si Syd. Matagal na kaming tapos. Kasal na siya at may sarili na siyang pamilya. Mas pinili niya ang landas niya. Wala na kong magagawa pa don.Ipinikit ko muli ang mata ko, bakit ganito? Hindi ako masaya? Bakit parang salungat sa sinasabi ko ang sinasabi ng puso ko? Natigil ako sa pag-iisip nang may biglang mag-door bell ng sunod-sunod sa pinto ko. Kaya minabuti ko na ring tumayo at buksan ang pinto.Pero laking gulat ko ng bumungad ang isang lalaki habang seryosong nakatingin sa akin."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa lalaking nasa labas."Erin, s-sorry. Hindi ko s

ERIN'S POV"Welcome, Madame!" sigaw sa akin ni Karen, ang manager ng Stary hub dito sa Hawaii.Actually, kakarating ko lang dito sa Hawaii. And dumiretso na ako agad dito. Ang ganda ng pagkaka-setup ng mga tables. Pero syempre walang tatalo sa main branch ng starry.Mamaya ang opening ng bar ko. So, I need to take a rest for now. Mabuti na lang at malapit lang dito ang condo ni Eron. Doon daw muna ako mag-stay tutal hindi naman ako magtatagal dito.Palabas ko, bumungad sa akin ang isang lalaki. Siy ang driver ko nna nagsundo sa akin. Isa ring pinoy. Kukuha na lang ako ng driver bakit hindi pa pinoy hindi ba?Bahagya kong isinandal ang ulo ko sa bintana. Gusto kong matulog. Kahit puro tulog lang ang ginawa ko magdamag sa plane.Maya-maya lang narinig ko na ang paggising sa akin ng diver ko. We're here.Dahil sa antok at pagod na ako, minabuti ko nang magmadali. Kahit yung driver ko hinahakot ppa ang mga gamit ko papasok. HUmihikab akong pumasok sa elevator. Isinuot ko na rin ang shades

ERIN'S POV"O c'mon, Erin! Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?" galit na tanong sa akin ng manager ko. Nag-aayos ako ng sarili habang sinesermonan niya ako. Itiniklop ko ang foundation na hawak ko bago ako muling humarap sa kaniya."Can you calm? Masyado kang nagpapaka-stress sa maliliit na bagay," sabi ko sa kaniya."Seriously? Anong maliit? Sinasabi ko sayo, Erin ha? Hindi basta-basta tong project na to!" singhal niya."Ayoko ma-stress. Kung gusto mong magpaka-stress ikaw ang bahala," sabi ko pa bago ako muling humarap sa salamin na nasa harap ko."Hay! Ewan ko kung ano ang gagawin ko sayong babae ka! Siguraduhin mo lang na hindi ito issue!" sabi niya pa."Ako na mismo kakausap sa owner ng company, gusto kong ma-relax," sabi ko sa kaniya. Naka-palm face lang niya akong tinignan."Pasalamat ka at malakas ka kay Mr. Ford," sabi niya pa. Bigla akong napalingon ng wala sa oras sa kaniya."What? Pardon me?" tanong ko sa kaniya. Nakita ko nmaman na nagbago ang expression niya. Tinaasan

FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N