CHAPTER 32

ERIN'S POV

"Welcome, Madame!" sigaw sa akin ni Karen, ang manager ng Stary hub dito sa Hawaii.

Actually, kakarating ko lang dito sa Hawaii. And dumiretso na ako agad dito. Ang ganda ng pagkaka-setup ng mga tables. Pero syempre walang tatalo sa main branch ng starry.

Mamaya ang opening ng bar ko. So, I need to take a rest for now. Mabuti na lang at malapit lang dito ang condo ni Eron. Doon daw muna ako mag-stay tutal hindi naman ako magtatagal dito.

Palabas ko, bumungad sa akin ang isang lalaki. Siy ang driver ko nna nagsundo sa akin. Isa ring pinoy. Kukuha na lang ako ng driver bakit hindi pa pinoy hindi ba?

Bahagya kong isinandal ang ulo ko sa bintana. Gusto kong matulog. Kahit puro tulog lang ang ginawa ko magdamag sa plane.

Maya-maya lang narinig ko na ang paggising sa akin ng diver ko. We're here.

Dahil sa antok at pagod na ako, minabuti ko nang magmadali. Kahit yung driver ko hinahakot ppa ang mga gamit ko papasok. HUmihikab akong pumasok sa elevator. Isinuot ko na rin ang shades ko. 

ilang saglit pa ay tumonog na ang elevator. Means, andito na ko sa floor. Palabas na ko nang makabanggaan ko ang isang lalaki.

"I'm so sorry, Miss-- Erin? Is that you?" tanong niya. Nawala ang antok ko ng banggitin niya ang name ko. Napataas ang kilay ko bago ko tinanggal ang shades ko at tumingin sa kaniya.

"Chaddy?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya. This is for real? 

"Erin! Sinasabi ko na nga ba ikaw yan! Postura mo pa lang alam na alam ko na!" sabi niya pa.

"So, why are you here? For vacation?" taong niya sa akin.

"Hmm, yes? I don't think that's vacation, opening ng starry hub ko tonight," sabi ko at ngumiti.

"Oh! i forgot! Nakita ko pala sa balita kanina. So paano? See you later? I need to go now, may meeting pa kami," tanong niya sa akin.

"Sure! Bye!" sabi ko pa. Nagkafloor lang pala kami ng unit.

Hinanap ko na ang unit ko bago ako pumasok. Maya-maya dumating din ang driver ko dala ang mga gamit.

Humiga ako sa kama at nag-unat. Hindi ko namalayan na unti-unti na pala akong napikit.

******

Nagising ako sa isng tunog na nanggagaling sa phone ko. May message si Dash. Alas-kwtro na pala. Kaya naman naisipan kong maghanda na. Sa labas na lang ako kakain. Tapos didiretso na ko sa starry. KInausap ko na rin yung driver ko na ako na ang magdrive. Hindi ako sanay na may nag-drive sa akin lalo na kung lalaki. Except kay Syd.

Wait! Bakit naman nadamay si Syd dito? Gutom lang siguro to.

Mabilis akonhg lumabas ng unit. Pagdating ko sa parking lot, nakita ko agad doon ang driver. Matapos naming mag-usap, kinuha ko na ang susi at nag-drive na papuntang starry.

Masyado pang maaga para mag open pero nag-re-ready na sila. Inutusan ko muna si Karen na bumili ng foods dahil gutom na gutom na talaga ako.

After a few hours, nagsimula na ring dumagsa ang tao. Kaya naman tumulong na rin akong mag -welcome ng nmga customers.

Papunta na kong office nang makasalubong ko si Cherry.

"Erin!" bati niya sa akin.

"Welcome!" nakangiti kong bungad sa kaniya.

"Halika, may ipapakilala ako sayong boylet!" nakangiti niyang sabi . Siya ang girlfriend ni Chaddy. Nkataas naman ang kilay ko habang hinihila niya ko sa isang table.

Nakita ko naman agad doon si Chad at ilang mga kaibigan nila. Nasa business trip pala sila kaya andto sila.

"Babe! Andito na siya!" sigaw niya kay Chad. Tumingin naman ang ilan sa mga kaibigan nila.

"Guys si Erin nga pala," pakilala ni Chad.

Nakipagkamayan lang ako at nagoakilala. 

"Erin, the owner o this bar," nakangiting sabi ko sa isang babae pero natamaan siya ng liwanag kaya bigla akong nagulat.

"Ma'am Erin?" 

Hindi pa ko nakakapagsalita nang magsalita si Chad.

"Oy bro! Andito ka na pala! May ipapakilala ako sayo," sabi niya. 

Nakatalikod ako sa kanila, mas lalo akong nagulat nang humarap ako.

"Syd si Erin. Owner ng bar na to, Single yan. Ganda di ba?" sabi naman ni Cherry.

"Oy mars, Si Syd nga pala. Kaibigan ni Chaddy," 

Naistatwa ako , hindi ko inaasahan na andito si Syd. Yes, si Syd Laurent Fournier! My ex-husband! Andito ang secretary niya, Kaya hindi na dapat ako nagtaka na andito ang boss niya.

Pero imbes na magpaapekto ako, ngumiti ako sa kaniya. Inabot ko pa ang kamay ko sa kaniya na tila ba ngayon lang kami nagkita.

"Im Erin Vidales, the owner of this bar," nakangiti kong bati sa kaniya.

Matagal bago niya inabot ang kamay ko.

"Syd," cold na sabi niya at umiwas ng tingin.

"Kung wala lang tong asawa si Mr. Fournier matagal na kitang inilakad dito eh," sabi ni Cherry.

Hindi ko alam kung nagkukunyari lang sila na walang alam sa amin ni Syd o sadyang wala talag silang alam.

"Excuse me," paalam ko kay Cherry pero pinilgilan ako.

"Bonding naman tayo, ngayon lang tayo nagkita eh!" sabi niya pa at binigyan ako ng alak.

HIndi ko na nagwang tumanggi pa at pina-upo ako sa tabi pa ni Syd.

Medyo awkward lang kasi sa dami ng pwede ko makita yung taong ayoko pa makita.

Hindi ko napansin yung oras, yung ibang kasamahan nila ay nagsisi-uwian na. Kaya nagdesisyon na rin akong tumayo.

Iginala ko ang paningin ko sa buong hub. Ilang minuto rin akong naglakad bago ako nagpasyang pumasok na sa loob.

"Girl!" nagulat ako sa sigaw ni Chad.

" Erin ikaw na ang bahala kay Syd, hahabulin ko lang si Che, nagtatampo na naman eh," sabi niya.

"What? Bakit ako? Asan ang kasamahan niyio?" tanong ko.

"Kanina pa umalis, sige na, tutal iisa lang rin kayo ng floor ni Syd," sabi niya at lumabas ng bar. Naiwan akong nakanganga dito. Ilang minuto ko siya tinignan mula dito nag mag-text si Chad,.

"Magka-away sila ng asawa niya..."

Napataas ang kilay ko sa text niya, ano namang connect? At anong pake ko kung magka-away sila ni Nadia? 

Napa-iling na lang ako at pumunta sa kinaroroonan ni Syd. Nakita ko siyang nakayuko doon sa lamesa.

"Syd..." sabi ko pa pero di siya nag-response.

Tinawagan ko ang ilang bouncer at nagpatulonf na dalhin siya sa kotse ko. No choice, di ako ganon kasama para iwan si Syd dito kahit gigil ako sa kaniya.

Mabilis rin naman nilang nadala si Syd sa kotse ko bago ako pumasok sa driver seat. Napatingin ako sa mukha niya ng ikakabit ko ang seatbelt sa kaniya. Biglang tumibok ng malakas ang dibdib ko. Nakikita ko siya ng malapitan. Ano ba ang nangyayari sa akin? Hindi ko magawang alisin ang paningin ko sa kaniya. Para akon inaakit ng mga labi niya. Napapikit na lang ako at itinuon ang pangingin ko sa daan. 

No, hindi to pwede. May asawa na si Syd. Isa pa naka-move on na rin ako sa kaniya. Napailing na lang ako at nagsimulang mag-drive.

Nakarating kami ng mabilis sa condo. Nasa parking lot kami ng magising siya. Kaya naman kinabahan ako na ewan.

"What I'm doing here?" tanong niya sa akin nang alalayan ko siya papasok.

"Ihahatid kita sa condo mo, lasing na lasing ka," sabi ko. 

Nakita kong tumunog ang phone niya, nakita ko ang tumatawag. 

"Honey..."

Kahit na hindi ko aminin, nasaktan ako. 

"Bakit hindi mo sagutin?" huminto kami sa mismong parking habang tinatanong ko siya. Pinatay niya ang phone niya.

"May problema ba kayo ng asawa mo?" tanong ko sa kaniya.

"Ano bang pake mo?" medyo uminit ang dugo ko sa sagot niya sa akin.

"At bakit ba andito ka? Away mag-asawa to. Hindi mo dapat pinapakailaman!" sabi niya pa. Hindi agad ako nakasagot. He's right. Bakit ba kasi ako nagtanong?

"Umaasa ka pa rin bang babalikan kita?" 

Pero hindi ko natiis ang sinabi niya, nasampal ko siya agad. Ang kapal ng mukha niya ha?

"Mukhang okay ka na rin naman, mauna na ko," sabi ko sa kaniya at tumalikod. Pero bago ako lumakad, lumingon muna ako.

"Kung iniisip mong hinihintay kita, nagkakamali ka. I can live without you, Syd. Hindi ako maghihinayang sa taong ako mismo ang sinayang." 

Lumakad na ako palayo sa kaniya. Masakit sa dibdib lahat ng sinabi niya. Hindi ko namalayan na naluha na pala akong pumasok sa elevator. Masama ang loob ko. Bakit hanggang ngayon nasasaktan pa rin ako. Hindi ko maitatanggi na hanggang ngayon, nasasaktan ako sa kanila. Na hindi ko magawang magmahal ng iba. 

Ano nga bang nangyayari sa akin? Six years na ang nakalipas pero wala pa ring napalit sa puso ko para kay Syd? 

Habang siya,

masaya na sa pamilya niya, ako heto nananatili pa ring walang gana. Sabihin ko mang masaya ako, pero hindi matutumbasan ang saya ko kapag kasama ko si Syd.